Σφύρα και άκμονας

Στην κορυφή τής ατζέντας του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Άστον Κάρτερ, για το 2015, είναι να σταματήσει το Ισλαμικό Κράτος τού Ιράκ και της αλ-Σαμ (ISIS). Πολλοί επικριτές υποστηρίζουν ότι η τρέχουσα πολιτική των περιορισμένων χτυπημάτων από αέρος είναι ανεπαρκής για να νικήσει ή να αποδυναμώσει σοβαρά το ISIS, και πρότειναν ριζικές εναλλακτικές λύσεις. Ωστόσο, αυτές οι «θεραπείες» είναι πολύ χειρότερες από την ασθένεια. Το καλύτερο σχέδιο είναι μια επιθετική κίνηση προς τα εμπρός, στο πλαίσιο των γενικών παραμέτρων τής τρέχουσας στρατηγικής, χτίζοντας πάνω στις επιτυχίες της και μειώνοντας δραματικά την δύναμη και την επιρροή τού ISIS, την εποχή που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα θα αφήνει την εξουσία σε δύο χρόνια.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Υπάρχουν δύο εξέχουσες (και σχεδόν εκ διαμέτρου αντίθετες) εναλλακτικές λύσεις στην τρέχουσα πολιτική. Στο ένα άκρο, ο βασικός συνεργάτης τού CFR, Max Boot, κάνει έκκληση για την ανάπτυξη μέχρι και 30.000 Αμερικανών στρατιωτών πεζικού, για μια επιβληθείσα από την Αμερική ζώνη απαγόρευσης πτήσεων και για κίνητρα προκειμένου να στρατολογηθεί η Τουρκία ως ενεργός στρατιωτικός εταίρος στον αγώνα -όλα προκειμένου να ωθηθούν οι Κούρδοι, οι κυριαρχούμενες από Σιίτες ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας, και οι Σουνίτες να εργαστούν από κοινού για να στείλουν το ISIS πίσω στα οχυρά του στο Ιράκ και την Συρία. Στο άλλο άκρο, ο συνταξιούχος τής Πολεμικής Αεροπορίας, Αντιπτέραρχος David Deptula, υποστηρίζει ότι μια σημαντική επέκταση της αεροπορικής εκστρατείας ενάντια στην ηγεσία τού ISIS και των οικονομικών και στρατιωτικών επίκεντρών του μπορεί να αποδυναμώσει τόσο την οργάνωση που μια ευρεία σουνιτική αντίσταση θα αναπτυχθεί γρήγορα, καθιστώντας περιττές οποιεσδήποτε Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ στην περιοχή.

Οι προτάσεις αυτές είναι ταυτόχρονα μη ρεαλιστικές και φιλόδοξες. Χωρίς αμφιβολία, η Ουάσιγκτον θα ήθελε να βρει έναν μαγικό τρόπο για να νικήσει γρήγορα το ISIS στην Συρία και το Ιράκ, αλλά καμία από τις προτάσεις δεν είναι πιθανό να λειτουργήσει όπως διαφημίζεται. Υπάρχουν πάνω από 20 εκατομμύρια Σουνίτες στην Συρία και στο Ιράκ, ένα μεγάλο μέρος των οποίων συνεργάζεται πλέον (παθητικά ή ενεργά) με το ISIS και θα παλέψει σκληρά για να αποφευχθεί η κουρδική και σιιτική κυριαρχία, πόσω μάλλον ο αμερικανικός έλεγχος. Εν τω μεταξύ, η αποστολή αμερικανικών δυνάμεων στο έδαφος μπορεί να βοηθήσει να κερδηθούν κομμάτια εδάφους στην τρέχουσα περίμετρο των εδαφών που κατέχει το ISIS, αλλά είναι απίθανο να αποδυναμώσει την οργάνωση στην καρδιά των περιοχών σουνιτικής πλειοψηφίας. Ακόμα χειρότερα, η συγκρότηση ενός συνασπισμού πολλών εχθρών των Σουνιτών θα μπορούσε κάλλιστα να εμβαθύνει την συνεργασία των τοπικών Σουνιτών με το ISIS. Η επιλογή μόνον αεροπορικών επιχειρήσεων έχει το αντίθετο ελάττωμα. Πιθανότατα θα βλάψει το ISIS στην Raqqah και σε άλλα μέρη τής σουνιτικής ενδοχώρας, αλλά έχει λίγα μέσα για να σταματήσει το ISIS από το να αντιδρά με το να επεκτείνει τα εδάφη που ελέγχει σε άλλες περιοχές.

Οι εναλλακτικές στρατηγικές υπόσχονται πάρα πολλά. Είναι ευάλωτες στην αποτυχία και ρισκάρουν υπερδέσμευση των δυνάμεων των ΗΠΑ, χωρίς λογικές προοπτικές για σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα. Ακόμη χειρότερα, αν κάποια από τα ενδιάμεσα βήματα των προτάσεων αποτύχουν να καρποφορήσουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μείνουν με την ευθύνη του προβλήματος στα χέρια, μην έχοντας καμιά άλλη επιλογή από το να δεσμεύουν όλο και περισσότερα στρατεύματα στο έδαφος, σε μια πιο όλο και πιο μπερδεμένη σύγκρουση στην Συρία και στο Ιράκ.

ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΕΞΥΠΝΑ

Ένα σχέδιο επανάκτησης εδάφους που κατέχει σήμερα το ISIS στο Ιράκ, το οποίο θα έχει πιο περιορισμένους βραχυπρόθεσμους στόχους, θα είναι λιγότερο ευάλωτο σε αποτυχία. Υπάρχει μια θεμελιώδης στρατηγική ασυμμετρία μεταξύ των καταστάσεων στην Συρία και στο Ιράκ. Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο -τα επόμενα δύο χρόνια- η Συρία είναι πιθανό να παραμείνει ανεξέλεγκτη. Όποιος και αν είναι ο τοπικός σύμμαχος που θα συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να πολεμήσει σε δύο μέτωπα, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τον Σύριο ηγέτη Μπασάρ αλ-Άσαντ και το ISIS - ένα έργο τόσο τρομακτικό που δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός έχει αποτύχει σε αυτό. Στο Ιράκ, αντιθέτως, υπάρχουν πραγματικές δυνατότητες για επιτυχία. Πράγματι, η επιτυχία στο Ιράκ μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για την επίτευξη σημαντικά περισσότερων επιτυχιών στην Συρία, στο μέλλον.

Από τις αρχές Αυγούστου, όταν ξεκίνησε η αεροπορική εκστρατεία, υπήρξαν πάνω από 1.200 αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ κατά μια ποικιλία στόχων που πραγματοποιήθηκαν από κάθε λογής επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Πώς ξέρουμε αν η αεροπορική εκστρατεία ήταν αποτελεσματική; Οι αναλυτές και η διοίκηση έχουν διατυπώσει αντικρουόμενους ισχυρισμούς. Εδώ, η μεγαλύτερη ακρίβεια σχετικά με την έννοια της αποτελεσματικότητας είναι δικαιολογημένη.

Υπάρχουν δύο βάσεις για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των αεροπορικών εκστρατειών. Η πρώτη είναι τακτική: Πέτυχαν τα χτυπήματα να καταστρέψουν μαχητές και υλικό τού ISIS; Η δεύτερη αφορά στην στρατηγική: Έχουν συμβάλει στην παρεμπόδιση των στόχων τού ISIS στην περιοχή;

Λίγοι διαφωνούν ότι οι αεροπορικές επιδρομές υπήρξαν αποτελεσματικές σε τακτικό επίπεδο. Αεροπλάνα τής συμμαχίας έχουν καταστρέψει αμέτρητα οχήματα του ISIS, εξάλειψαν στελέχη τού ISIS, και διατάραξαν την υποδομή παραγωγής πετρελαίου. Όλο αυτό το διάστημα, δεν υπήρξαν θύματα από την πλευρά τής συμμαχίας.

Το ερώτημα που πλανάται, ωστόσο, είναι αν οι τακτικές επιτυχίες έφθασαν να γίνουν στρατηγικές. Είναι στο επίπεδο της στρατηγικής επιτυχίας που υπήρξε η μεγαλύτερη ασάφεια και σύγχυση. Κάποιοι επικριτές υποστηρίζουν ότι η αεροπορική ισχύς απέτυχε να αχρηστεύσει και να καταστρέψει το ISIS, κάτι που αποτελεί την απόδειξη, λένε, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται μια νέα στρατηγική. Ωστόσο, η ταχεία εξάλειψη του ISIS δεν είναι ένας ρεαλιστικός στόχος για την αεροπορική δύναμη, ή οποιαδήποτε στρατιωτική εκστρατεία για το θέμα αυτό.

Ένα πιο λογικό κριτήριο είναι κατά πόσον οι εναέριες δυνάμεις ήταν σε θέση να αμβλύνουν την ικανότητα του ISIS να καταλαμβάνει και να κατέχει έδαφος. Στο κάτω-κάτω, το ISIS έχει δύο πρωταρχικούς στόχους: Την επέκτασή του και την παγίωση του ελέγχου του. Από την άποψη αυτή, η αεροπορική εκστρατεία έχει καταφέρει σημαντική επιτυχία στην άμβλυνση της επιθετικής επέκτασης της περιμέτρου τού ISIS, αλλά απέτυχε να αντιμετωπίσει την αμυντική στρατηγική τής παγιοποίησης του ISIS στις περιοχές σουνιτικής πλειοψηφίας.

ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ

(Pape, Ruby, Bauer)

Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, το ISIS πέτυχε εκπληκτικές νίκες όταν κατέλαβε σημαντικές περιοχές σουνιτικής πλειοψηφίας, ιδίως στην Μοσούλη, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη τού Ιράκ. Σε αυτό το σημείο, το ISIS απείλησε να αναπτύξει ταχύτατα τους τομείς ελέγχου του στις κουρδικές περιοχές τού βορειοανατολικού Ιράκ και σε περιοχές σιιτών μέσα και γύρω από την Βαγδάτη, καθώς μετακινήθηκε προς την Ιρμπίλ, το Φράγμα της Μοσούλης, Sinjar, και στα νότια της Βαγδάτης. Δεδομένης της πρόσφατης απώλειας της Μοσούλης και της κατάρρευσης των Ιρακινών Δυνάμεων Ασφαλείας στην πόλη αυτή, υπήρχε λόγος ανησυχίας ότι, χωρίς διεθνή παρέμβαση, το ISIS θα κέρδιζε περισσότερο έδαφος.

Η αεροπορική εκστρατεία των ΗΠΑ ξεκίνησε τον Αύγουστο και γρήγορα σταμάτησε την επέκταση του ISIS πέρα από τις περιοχές σουνιτικής πλειοψηφίας. Η αεροπορική ισχύς ήταν ένα πολύτιμο εργαλείο για τον περιορισμό τής δυνητικής επέκτασης του ISIS για τρεις λόγους. Κατ’ αρχάς, μπορούσε να ελίσσεται για την υπεράσπιση διαφόρων περιοχών, ανάλογα με τον βαθμό τής προσπάθειας που το ISIS επέλεγε να ασκεί εναντίον τους. Δεύτερον, οι αμερικανικές εναέριες δυνάμεις είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην καταστροφή συγκεντρωμένων και μαζικών εχθρικών στρατιωτικών μονάδων, και έτσι περιόρισε την ποσότητα των δυνάμεων που θα μπορούσε να αναπτύξει το ISIS σε οποιαδήποτε μάχη. Τρίτον, οι αμερικανικές εναέριες δυνάμεις μπόρεσαν να λειτουργήσουν σε στενή συνεργασία με τις τοπικές δυνάμεις εδάφους, τόσο ενισχύοντας το ηθικό τους όσο και λειτουργώντας ως πολλαπλασιαστής δυνάμεων στις συμπλοκές σε συγκεκριμένο έδαφος.

Με άλλα λόγια, η αεροπορική εκστρατεία των ΗΠΑ κατάφερε να αμβλύνει την δυναμική τού ISIS προς κουρδικά και σιιτικά εδάφη, χρησιμοποιώντας μια στρατηγική που ονομάζεται «σφυρί και αμόνι». Η στρατηγική έβαλε το ISIS σε ένα παράδοξο αδιέξοδο: Θα μπορούσε είτε να επιλέξει να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του για την επίτευξη τοπικής υπεροχής έναντι αντιτιθέμενων χερσαίων στρατευμάτων και στην συνέχεια να αποδεκατιστεί από το «σφυρί» των εναέριων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών• Ή θα μπορούσε να αποφύγει αεροπορικές επιδρομές διασπείροντας τις δυνάμεις του σε μικρές μονάδες και έτσι να είναι ευάλωτο να ηττηθεί από τις αντίπαλες δυνάμεις εδάφους, το «αμόνι». Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ISIS χάνει.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

(Pape, Ruby, Bauer)

Ωστόσο, η τρέχουσα αεροπορική εκστρατεία απέτυχε να αποτρέψει την ενοποίηση του ελέγχου τού ISIS επί των σουνιτικών περιοχών στο Ιράκ και την Συρία. Από τα μέσα τού καλοκαιριού, το ISIS έχει κάνει εδαφικά κέρδη, κυρίως στην Χιτ, στο Ραμάντι, στην Raqqah, και σε άλλες περιοχές βαθιά μέσα στην σουνιτική ενδοχώρα. Σε απάντηση, υπήρξαν αεροπορικές επιδρομές εναντίον των δομών διοίκησης και ελέγχου τού ISIS και στις πετρελαϊκές επιχειρήσεις που παράγουν εισόδημα [για το ISIS], χτυπήματα που περιορίζονταν κυρίως από τις υπάρχουσες πληροφορίες. Ωστόσο, αυτά τα χτυπήματα ενάντια σε οικονομικούς στόχους και στόχους διοίκησης έχουν κάνει μικρή διαφορά, και το να χτυπηθούν και πάλι δεν θα άλλαζε την κατάσταση.

Οι αεροπορικές επιδρομές εναντίον των ηγετών τού ISIS και της οικονομικής βάσης του είναι απίθανο να αποδυναμώσουν σοβαρά την οργάνωση. Σίγουρα, αυτές οι τακτικές «αποκεφαλισμού» μπορούν, με την πάροδο του χρόνου, να σκοτώσουν ηγέτες και να καταστρέψουν πολύτιμα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία - ζημίες που θα μπορούσαν να διαταράξουν τις δραστηριότητες της οργάνωσης. Ωστόσο, χωρίς πρόσθετα μέτρα εκμετάλλευσης αυτής της αναστάτωσης όταν συμβαίνει, η οργάνωση μπορεί απλώς να επιλέγει τους νέους ηγέτες της και να δημιουργεί περισσότερους πόρους, καθιστώντας ελάχιστο τον συνολικό στρατηγικό αντίκτυπο του «αποκεφαλισμού». Από το 2006, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σκοτώσει τους τελευταίους τρεις ηγέτες τού ISIS και τους δυνητικούς αντικαταστάτες τους, και κάθε φορά, ένας νέος ηγέτης αναδυόταν με λίγο κόπο.

Μια νέα προσέγγιση τύπου «σφυρί και αμόνι» -αεροπορική ισχύς σε συνδυασμό με τις τοπικές δυνάμεις εδάφους- προσφέρει μια λογική προσέγγιση για την απώθηση του ελέγχου τού ISIS από σουνιτικές περιοχές, αλλά οι τρέχουσες ιδέες που δίνουν έμφαση στις υπό κουρδική ή σιιτική ηγεσία ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας πιθανότατα θα αποτύχουν, εάν δεν κάνουν χειρότερα τα πράγματα. Όπως και στην Μοσούλη και σε πολλές άλλες περιοχές όπου το ISIS έχει πάρει εύκολα τον έλεγχο, οι Κούρδοι και οι σιίτες δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το κόστος για να κρατήσουν ή να ξαναπάρουν τις σουνιτικής πλειοψηφίας περιοχές. Ακόμη και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούσαν κάπως να τους εξαναγκάσουν ή να τους πείσουν να αναλάβουν επιθετικές ενέργειες, κάτι τέτοιο πιθανόν να έδινε κίνητρα για την περαιτέρω κινητοποίηση των 20 εκατομμυρίων Σουνιτών στην περιοχή να αγωνιστούν μαζί με την ISIS. [Οι ΗΠΑ] θα χρειαστούν επίσης την επιλογή μιας αμοιβαία αποδεκτής διευθέτησης μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών ηγετών, κάτω από το τραπέζι. Στο κάτω-κάτω, το ISIS κεφαλαιοποιεί σε μια ευρεία σουνιτική εξέγερση τόσο στην Συρία όσο και στο Ιράκ που κυβερνώνται (άδικα, όπως το βλέπουν οι Σουνίτες) από κυριαρχούμενες από Σιίτες κυβερνήσεις και στα δύο μέρη. Ενθαρρύνοντας την επάνοδο σε μεγαλύτερο σιιτικό έλεγχο, απλώς θα εμβαθύνει τους σουνιτικούς φόβους, ενισχύοντας και όχι αποδυναμώνοντας το ISIS

ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΝΙΚΗ

Το να νικηθεί το ISIS απαιτεί μια νέα στρατηγική για την ανακατάληψη σουνιτικών εδαφών. Η στρατηγική θα πρέπει να βασιστεί κλιμακούμενα στην τρέχουσα προσέγγιση «σφυρί και αμόνι» που άμβλυνε με επιτυχία την επέκτασή του ISIS σε κουρδικές και σιιτικές περιοχές. Οι συνθήκες είναι πιο ώριμες για ένα σουνιτικό αμόνι στις επαρχίες Νινευή και Ανμπάρ στο Ιράκ, οπότε οι περιοχές αυτές θα πρέπει να είναι το επίκεντρο ενός νέου σχεδίου με τέσσερις συνιστώσες.

Ο πρώτος στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση των κερδών που έχουν ήδη επιτύχει οι Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά συνέπεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις αεροπορικές επιδρομές στο Ιράκ και την Συρία για να αποτρέψουν το ISIS να επεκτείνει το υπό τον έλεγχό του έδαφος, ιδίως σε βάρος τοπικών συμμάχων. Η αεροπορική εκστρατεία έχει αποδειχθεί επιτυχής στην ανάσχεση της προώθησης του ISIS προς την κουρδική πρωτεύουσα Ερμπίλ και τις σιιτικές περιοχές γύρω από την Βαγδάτη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναπτύξουν τις Ειδικές Δυνάμεις και πολεμικούς ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας ώστε να στηρίξουν τους τοπικούς συμμάχους, αλλά μόνο έναν πολύ μικρό αριθμό (λιγότερους από 100) και μόνο στην περίμετρο, για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος να πέσουν Αμερικανοί στρατιώτες στα χέρια τού ISIS.

Δεύτερον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να εξασφαλίσoυν μια συμφωνία καταμερισμού τής εξουσίας μεταξύ της ιρακινής κυβέρνησης και των σουνιτικών φυλών που να επιτρέπει μεγαλύτερη αυτονομία στις σουνιτικές επαρχίες -όπως εκείνη που χορηγήθηκε στους Κούρδους τού Ιράκ. Η καταπίεση των Σουνιτών από την κυριαρχούμενη από Σιίτες κυβέρνηση του Ιράκ αποτέλεσε εξ αρχής μια βασική αιτία τής κινητοποίησης της σουνιτικής υποστήριξης προς το ISIS. Το κλειδί είναι η εξάλειψη των σουνιτικών φόβων ότι ένα μετα-ISIS Ιράκ θα αντικαταστήσει απλώς την κυριαρχία τού ISIS με την επιστροφή σε σιιτική κυριαρχία». Εκτός από την πολιτική αυτονομία, ο σουνιτικός έλεγχος επί της τοπικής αστυνομίας και των δυνάμεων ασφαλείας θα είναι ένα σημαντικό συστατικό μιας τέτοιας συμφωνίας.

Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επεκτείνουν την χρήση των αεροπορικών δυνάμεων για να περιορίσουν την ικανότητα του ISIS να κινητοποιεί μεγάλες δυνάμεις ελεύθερα μεταξύ της Συρίας και του Ιράκ. Η αεροπορική ισχύς δεν μπορεί να σφραγίσει τελείως τα σύνορα: Το ISIS θα εξακολουθεί να είναι σε θέση να κινεί κάποιες δυνάμεις δια μέσω αυτών. Ωστόσο, όπως έχει αποδείξει η τρέχουσα αεροπορική εκστρατεία, τέτοιες τακτικές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές ενάντια σε συγκεντρωμένες δυνάμεις, και μπορούν να σταματήσουν το ISIS από το να μετακινεί άνδρες και υλικό σε μεγάλες συγκεντρώσεις, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την ικανότητα του ISIS να ενισχύει θέσεις στο Ιράκ (καθώς η πίεση σε αυτές τις θέσεις αυξάνεται). Αυτό θα αποτελέσει μια αξιόπιστη εγγύηση ασφάλειας στους Ιρακινούς Σουνίτες ότι η εξουσία τού ISIS πάνω τους θα είναι περιορισμένη.

Τέταρτον, θα πρέπει να επανέλθει το ISIS σε βασικές σουνιτικές περιοχές. Μαζί, τα τρία πρώτα βήματα θα αποδυναμώσουν τον έλεγχο του ISIS στο Ιράκ. Η διασφάλιση σουνιτικής πολιτικής αυτονομίας και αυτονομίας ασφάλειας, ενώ θα περιορίζεται η επέκταση και η κινητικότητα του ISIS, θα κάνει τους Σουνίτες πιο πιθανό να αντισταθούν στο ISIS. Εν τω μεταξύ, η ενίσχυση των τοπικών συμμάχων με ελάχιστη παρουσία των ΗΠΑ, όχι μόνο θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της αεροπορικής εκστρατείας, αλλά επίσης θα ενισχύσει την μόνη δύναμη που έχει πραγματικό κίνητρο να απωθήσει και να νικήσει το ISIS στην μάχη. Η στρατηγική θα μιμηθεί έντονα την εκστρατεία στο Αφγανιστάν το 2001, όπου οι τοπικοί σύμμαχοι μαζί με μόνο 50 άνδρες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων κατάφεραν να νικήσουν στρατιωτικά τους ανώτερους και παγιωμένους Αφγανούς Ταλιμπάν.

Το κρίσιμο επόμενο βήμα είναι να προσδιοριστούν οι θύλακες της σουνιτικής αντίστασης στο ISIS και να υποστηριχθούν. Υπάρχουν δύο προφανή μέρη για να ξεκινήσει κανείς. Το ένα είναι η αστυνομική δύναμη της επαρχίας Νινευή, η οποία αριθμούσε περίπου 24.000 άνδρες, όταν το ISIS ανέλαβε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους τής επαρχίας, τον Ιούνιο, αλλά αμέσως αποκόπηκε από κάθε χρηματοδότηση και εξοπλισμό από την δύσπιστη [κυριαρχούμενη από σιίτες] κυβέρνηση στην Βαγδάτη. Το άλλο είναι οι σουνιτικές φυλές που αντιτάχθηκαν στο ISIS στο Ανμπάρ, όπως οι Jaghaifi κοντά στην Χαντίθα, και οι Albu Nimr κοντά στο Hit, εκατοντάδες από τους οποίους δολοφονήθηκαν άγρια από το ISIS σε μια προσπάθειά του να καταστείλει την αντίστασή τους κατά την διάρκεια της πρόσφατης κατάκτησης. Αν υποστηριχθούν από την αμερικανική αεροπορική δύναμη και τις Ειδικές Δυνάμεις, και οι δύο ομάδες θα έχουν το συμφέρον και τους δυνητικούς αριθμούς να δημιουργήσουν την απαρχή μιας σοβαρής εδαφικής πρόκλησης για το ελεγχόμενο από το ISIS έδαφος στο Ανμπάρ. Δεδομένου ότι 1.500 άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ αναμένεται να εκπαιδεύουν ετησίως 15.000 άνδρες των τοπικών δυνάμεων, ακόμη και το τρέχον βοηθητικό σώμα των 3.000 συμβούλων μπορεί να αναμένει σημαντικά αποτελέσματα εάν επικεντρωθεί στην υποστήριξη μιας σουνιτικής αντιστασιακής δύναμης.

Για να μεγιστοποιηθούν οι προοπτικές για την επιτυχή απώθηση του ISIS από τις σουνιτικές περιοχές τού Ιράκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντισταθούν να συρθούν πιο βαθιά στην Συρία. Για τα επόμενα δύο χρόνια, ο καλύτερος τρόπος για να αποδυναμωθεί το ISIS στην Συρία είναι έμμεσος. Συγκεκριμένα, η αντιστροφή τής δυναμικής τού ISIS στο Ιράκ πιθανόν θα αποδυναμώσει επίσης την οργάνωση στην Συρία, τουλάχιστον σε σύγκριση με άλλες σουνιτικές ομάδες, αλλάζοντας την τροχιά της, από μια ανερχόμενη κυρίαρχη δύναμη σε μια από τις πολυάριθμες κατακερματισμένες φατρίες. Ως εκ τούτου, η επιδίωξη αυτού του ρεαλιστικού σχεδίου δεν είναι μόνο ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί πραγματική επιτυχία έναντι του ISIS στο Ιράκ• Είναι επίσης η καλύτερη προσέγγιση για να γίνει η Συρία πιο διαχειρίσιμη για την επόμενη κυβέρνηση.

Το ρεαλιστικό σχέδιο για να νικηθεί το ISIS δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί τέλειο. Διαχωρίζει την Συρία από το Ιράκ και έτσι ανακύπτουν πολλά σημαντικά ζητήματα (όπως το πολιτικό μέλλον τού Άσαντ και η τύχη τής Raqqah, την υποτιθέμενης πρωτεύουσας του ISIS). Απαιτεί την προώθηση ισχυρής πολιτικής αυτονομίας και αυτονομίας ασφάλειας για τους Σουνίτες που η κυριαρχούμενη από Σιίτες κυβέρνηση στην Βαγδάτη θα ήταν απρόθυμη να δεχτεί. Ωστόσο, με την σύμπηξη των σημαντικών στρατηγικών πόρων των Ηνωμένων Πολιτειών με τοπικούς συμμάχους που έχουν γνήσιο ενδιαφέρον να αντισταθούν στον έλεγχο εδαφών από το ISIS, το σχέδιο αυτό έχει ρεαλιστικές προοπτικές ουσιαστικής και διατηρήσιμης επιτυχίας στα επόμενα δύο χρόνια.

Copyright © 2002-2014 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/142742/robert-a-pape-keven-ruby-a...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr