Ο μύθος της πανίσχυρης Γερμανίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο μύθος της πανίσχυρης Γερμανίας

Το Βερολίνο δεν είναι τόσο δυνατό όσο νομίζετε

Καλύτερη πληροφόρηση και πιο «έξυπνη» άμυνα δεν κάνουν πολλά, όμως, αν η ευθύνη για την εξωτερική πολιτική παραμένει διάσπαρτη μέσα σε όλη την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έχει από καιρό βασιστεί στον καταμερισμό της εργασίας ανάμεσα σε ένα μειοψηφικό εταίρο [του πολιτικού] συνασπισμού στο Υπουργείο Εξωτερικών και μόνο μερικές δεκάδες άτομα που συντονίζουν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής στην καγκελαρία. Αυτή η συναινετική δομή έχει ως στόχο να διασφαλίσει την μη κατάχρηση εξουσίας, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ολισθήματα πολιτικής για επίμαχα θέματα που κυμαίνονται από τις πωλήσεις όπλων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και την χρήση του στρατού ως απάντηση σε διεθνείς κρίσεις.

Υπήρχαν ελπίδες ότι μια πρόσφατη αναθεώρηση της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής [13] από τον ηγέτη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SDP) [14] και υπουργό Εξωτερικών Frank -Walter Steinmeier θα αντιμετώπιζε αυτό το διαρθρωτικό έλλειμμα. Δυστυχώς, η ίδια η Μέρκελ δεν ασχολήθηκε βαθιά με το θέμα, το οποίο πρότεινε ούτως ή άλλως ελάχιστα περισσότερα από την μεταρρύθμιση μερικών λειτουργικών διαδικασιών. Είναι απίθανο ότι η Γερμανία θα αναπτύξει ποτέ το δικό της ισοδύναμο του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ, αλλά αντ’ αυτού το να στηρίζεται στην ad hoc διαχείριση κρίσεων θα αφήσει την χώρα να στέκεται στο περιθώριο.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΙΣΧΥΟΣ

Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, το καλύτερο που μπορεί να κάνει η Γερμανία είναι να ακολουθήσει τις συμβουλές του δικού της προέδρου, ο οποίος προκάλεσε τους συμπατριώτες του πέρσι να «κάνουν περισσότερα για να εγγυηθούν την ασφάλεια που οι άλλοι τους έχουν παράσχει επί δεκαετίες». Για την σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 7, το Βερολίνο έχει ορίσει μια φιλόδοξη ατζέντα [15], με την ενεργειακή πολιτική και την πολιτική ασφάλειας στην κορυφή της λίστας λόγω της προσάρτηση της Κριμαίας και της χρήσης του πετρελαίου ως πολιτικό εργαλείο από την Ρωσία. Θα πρέπει να δείξει το πώς οι σύνοδοι κορυφής και οι διακηρύξεις μπορούν να μεταφραστούν σε δράση.

Πιο μακροπρόθεσμα, η Γερμανία πρέπει να αναγνωρίσει ότι δεν μπορεί πλέον απλά να παραμείνει μια δύναμη σύγκλησης και να βασίζεται στην πρωτοβουλία των άλλων «διαμορφωτικών δυνάμεων», την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα πρέπει να αναπτύσσει καλύτερα και να υπερασπίζεται δημόσια τα διεθνή συμφέροντά της. Το να προβληματίζεται με πραότητα σχετικά με τους περιορισμούς της, είναι μια δικαιολογία για να αποφεύγει τις ευθύνες και να προβαίνει σε συγκεκριμένες ενέργειες όταν αγνοούνται οι διεθνείς κανόνες. Εάν η Γερμανία θέλει να σφυρηλατήσει μια ισχυρότερη Ευρώπη και μια ειρηνική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πρέπει να αγνοήσει τον ενθουσιασμό για την ισχύ της και να σκεφθεί με περισσότερο θάρρος το πώς να την χρησιμοποιεί.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/germany/2015-06-01/myth-mighty-g...