Το ρωσο-τουρκικό ισοζύγιο ισχύος | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το ρωσο-τουρκικό ισοζύγιο ισχύος

Η πιθανότητα μιας θερμής αναμέτρησης

Παράλληλα, η πολεμική αεροπορία (Turk Hava Kuvvetleri), μεταστάθμευσε από τα αεροδρόμια της Bandırma και του Balıkesir, στην αεροπορική βάση του Eskişehir, ικανό αριθμό αεροσκαφών F-16C/D block50 (λίαν προσφάτως αναβαθμισμένα σε επίπεδο CCIP), με σκοπό την αριθμητική ενίσχυση των αεροπορικών κλιμακίων που επιχειρούν από το Diyarbakir και το Erhaç. Μάλιστα, τα αεροσκάφη block50 της Μοίρας Yarasa (Bandırma), φέρουν ειδικά ατρακτίδια νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN, γεγονός το οποίο συνεπάγεται την θεαματική αύξηση της αποτελεσματικότητας των τουρκικών πληρωμάτων σε αποστολές νυχτερινής κρούσης. Ενισχύονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, έτι περαιτέρω τα υπάρχοντα σμήνη του Diyarbakir (2 Μοίρες), στα οποία είχαν προστεθεί υπερσύγχρονα Advanced Plus με συσκευές Sniper (έδρα αεροπορική βάση Konya), από το προηγούμενο φθινόπωρο. Οι τουρκικοί σχηματισμοί υποστηρίζονται από αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, προηγμένης τεχνολογίας τύπου B-737 MESA THEIK (πολλαπλασιαστής ισχύος).

ΤΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ

Η αριθμητική αντιπαράθεση δυνάμεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, ασφαλώς ευνοεί την ρωσική πλευρά. Επιπλέον η Ρωσία θεωρείται μια παραδοσιακή υπερδύναμη, ενώ η Τουρκία μια αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη. Ο πίνακας δυνάμεων που παραθέτω, δίνει μια πρώτη εικόνα των στρατιωτικών ικανοτήτων των δύο χωρών.

17022016-3.jpg

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις περιλαμβάνουν 6 Κλάδους. Εκτός από το Ναυτικό, την Αεροπορία και τον Στρατό, υπάρχει ο Κλάδος Αεροδιαστημικών Δυνάμεων, το Σώμα των Αλεξιπτωτιστών, και οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις. Ο τελευταίος Κλάδος σε συνεργασία με τα στρατηγικά βομβαρδιστικά (Blackjack, Bear, Backfire), θα μπορούσε να πλήξει τα λεγόμενα «Κέντρα βάρους» (Center of Gravity) της Τουρκίας, χωρίς ανάλογη δυνατότητα εξαπόλυσης αντιποίνων. Οι ρωσικές Ε.Δ. μετά τις αποτυχίες των συγκρούσεων στo Groznyj, και τη μέτρια απόδοση στη διένεξη της Οσσετίας (2008), επιτάχυναν τις διαδικασίες εκσυγχρονισμού των τακτικών συμβατικών ικανοτήτων τους. Στο πλαίσιο αυτό εντάχθηκε σε υπηρεσία πλειάδα νέων οπλικών συστημάτων (Su-35 & Su-34, T-90, BM-30 Smerch, Iskander-M 9K720, Pantsir S1 SAM, SA-21 Triumf κ.α.), ενώ βελτιώθηκε αισθητά η διακλαδικότητα. Το αποτέλεσμα των αλλαγών αυτών, εμφαίνεται πλήρως στον τρόπο δράσης στην Κριμαία το Φεβρουάριο του 2014 (ταχεία κατάληψη από μονάδες αλεξιπτωτιστών, GRU και Spetsnaz της 53ης Ταξιαρχίας).

Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (Τ.Ε.Δ.), μέσω ενός φιλόδοξου εξοπλιστικού προγράμματος, ισχυροποιούνται τα τελευταία έτη με γεωμετρική πρόοδο, αποτελούν δε, το 2ο ισχυρότερο νατοϊκό στράτευμα. Η έρευνα την οποία διεκπεραίωσα με αφορμή Συνέδριο Διεθνών Σχέσεων (Mare Nostrum VI, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 2015), ανέδειξε εξαιρετικά ενδιαφέροντα «ευρήματα».

Ενδεικτικά αναφέρω τα κάτωθι: Η υιοθέτηση νέων τακτικών και γενικότερα σύγχρονων πολεμικών πρακτικών (βάσει της διεθνούς εμπειρίας), συγκαταλέγεται στα γνωρίσματα των Τ.Ε.Δ. Έτσι το τουρκικό στράτευμα διαθέτει αξιόλογες ικανότητες κέντρο-δικτυακού και ηλεκτρονικού πολέμου, αναπροσαρμόζει σε τακτικό πλαίσιο το εθνικό αμυντικό Δόγμα, εφαρμόζει νέες τακτικές μάχης όπως ο κάθετος ελιγμός (air land battle), διαθέτει αξιόλογη εμπειρία στην άμυνα εντός κατοικημένων περιοχών, προσδίδει βαρύτητα στον αποτελεσματικό έλεγχο του εν δυνάμει πεδίου αντιπαράθεσης (λ.χ. πυκνό πλέγμα αισθητήρων UZUN UFUK, MSYS), αλλά και στο νυχτερινό αεροπορικό αγώνα (aselpod, Lantirn, Litening, Sniper), κατασκευάζει πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς (Yildirim II), ναυπηγεί πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων κατηγορίας «μίνι αεροπλανοφόρου» (LDP) αλλά και σκάφη χαμηλού ηλεκτρομαγνητικού στίγματος (Milgem), παρήγγειλε 100 αεροσκάφη 5ης γενιάς με χαρακτηριστικά stealth, προμηθεύεται μεγάλες ποσότητες εγχώριων (και μη) stand off βλημάτων (π.χ. SOM), φιλοδοξεί να κατασκευάσει 1.000 μονάδες του εθνικού άρματος ALTAY, επιδιώκει την επιχειρησιακή απεξάρτηση από το εξωτερικό (π.χ. επίγειο διαφορικό DGPS), ενώ μέσω της κατασκευής στρατιωτικών δορυφόρων, επεκτείνει τις δραστηριότητές του στο διάστημα (πρόγραμμα Göktürk).
Σε σχέση με την αντιπαράθεση στην τουρκο-συριακή μεθόριο, η Τουρκία διαθέτει στην ευρύτερη περιοχή τη 2η Στρατιά με 3 Σώματα Στρατού συνολικής δύναμης 100.000 ανδρών, τα οποία ενισχύθηκαν με τις προαναφερθείσες ενισχύσεις. Εκτιμάται ότι σε πρώτη φάση, δύναται να αναπτύξει περίπου 20.000-30.000 στρατιώτες με πλήρη αεροπορική κάλυψη στο θέατρο επιχειρήσεων μεταξύ Jarabulus-A’zaz-Tall Rifat, ενώ ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα των Τ.Ε.Δ. αποτελεί η απρόσκοπτη πρόσβαση στο πλήρως οργανωμένο σύστημα διοίκησης (λογιστική επιμελητεία, νοσοκομειακή περίθαλψη κ.ο.κ.), εν αντιθέσει με τις ρωσικές μονάδες οι οποίες εξαρτώνται από τη ναυτική μεταφορά ενισχύσεων μέσω Βοσπόρου (Istanbul Boğazi).