Οι ορθολογικές επιλογές του Πούτιν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Οι ορθολογικές επιλογές του Πούτιν

Υπάρχουν περισσότερα στην στρατηγική του εκτός από την Δυτική αδυναμία

Στην Συρία, η Ρωσία δεν έχει αυταπάτες ότι ο Άσαντ μια μέρα θα κυβερνήσει μια ενωμένη χώρα. Στην πραγματικότητα, η Μόσχα έχει ενοχληθεί από τους πρόσφατους κομπασμούς του Άσαντ ότι επαναβεβαιώνει τον πλήρη έλεγχό του. Αντίθετα, η Μόσχα θέλει ο Άσαντ να χρησιμοποιήσει τα κέρδη από τα στρατεύματά του μετά την ρωσική επέμβαση για να επιτευχθεί μια συμφωνία καταμερισμού της εξουσίας με τους εχθρούς του. Παραδόξως, όμως, η παρέμβαση της Ρωσίας έδωσε στον Άσαντ την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να εξασφαλίσει πρόσθετες νίκες και να καθυστερήσει μια συμφωνία. Η Ρωσία, ο προστάτης του, θα μπορούσε να απαιτήσει από αυτόν να διαπραγματευτεί. Αλλά εκείνος θα μπορούσε να αποφασίσει να μη συμμορφωθεί. Και εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Ο Πούτιν, έχοντας δεσμεύσει στρατεύματα και την φήμη του, δεν μπορεί να απειλήσει σοβαρά να τον εγκαταλείψει.

Ο Πούτιν μπορεί έτσι να έχει μπει σε μερικά μεγάλα στοιχήματα. Η μαζική αιματοχυσία, το βαθύ ιδεολογικό χάσμα που χωρίζει το καθεστώς του Άσαντ και τους εχθρούς του, και οι διαιρέσεις εντός της αντίστασης κάνουν αδύνατη μια ταχεία συμφωνία η οποία θα είναι αποδεκτή από όλες τις πλευρές. Εν τω μεταξύ, τα κόστη για την Ρωσία θα αυξηθούν και θα μπορούσαν να υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Μεταξύ των τελευταίων θα μπορούσαν να είναι τρομοκρατικές επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας -εκδίκηση για τον θάνατο και την καταστροφή που προκάλεσαν οι βόμβες της. Η Τουρκία και η Ρωσία θα μπορούσαν να συγκρουστούν για την στήριξη της Ρωσίας στις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας, στις οποίες επιτίθεται η Τουρκία. Και αν η Τουρκία βρεθεί υπό πυρά, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να απαντήσει.

Η Ρωσία και η Δύση θα παραμείνουν στα μαχαίρια τη απουσία μιας πολιτικής διευθέτησης στην Συρία και την Ουκρανία. Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικάνος, δεν θα σπεύσει να διορθώσει τις γέφυρες με τον Πούτιν. Για λόγους εσωτερικής πολιτικής, αυτός ή αυτή θα επικεντρωθούν πρώτα στο να δείξουν στον Πούτιν ότι ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θα είναι έρμαιο. Αυτό που ονομάζεται δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος δεν είναι κάτι καλό για την Δύση.

Αλλά μπορεί να είναι ακόμη χειρότερα για την Ρωσία για διάφορους λόγους. Η τιμή του πετρελαίου, η ψυχή της ρωσικής οικονομίας, έχει βυθιστεί κάτω από τα 30 δολάρια το βαρέλι σε σύγκριση με τα 110 δολάρια στα μέσα του 2014, και το ρούβλι έχει χάσει την μισή αξία του σε σχέση με το δολάριο κατά την ίδια περίοδο. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας θα βρεθούν υπό πίεση, ως αποτέλεσμα των δύο αυτών εξελίξεων. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η ρωσική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 3,7% το 2015 [17] και η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και το 2016. Υπάρχουν ακόμα ενδείξεις ότι οι σκληρές οικονομικές συνθήκες δημιουργούν δημόσια ανησυχία [18]. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Πούτιν μπορεί να βρει τους ανοιχτούς πολέμους στην Ουκρανία και την Συρία δυσβάσταχτους.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2016-02-29/pu...