Η Ευρώπη στο ψηφιακό στόχαστρο της Ρωσίας
Η χρήση επιβαρυντικών στοιχείων για να δυσφημιστούν δημοσίως οι αντίπαλοι είναι ευρέως διαδεδομένη, αλλά οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν μια ιδιαίτερα ισχυρή τάση προς αυτή την τακτική. Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η πρακτική ήταν αρκετά κοινή ώστε ο ρωσικός όρος kompromat (ένας συνδυασμός των ρωσικών λέξεων για το «εκθέτω» και το «υλικό») εισήλθε στην Δυτική καθομιλουμένη.
Ο THORSTEN BENNER είναι συνιδρυτής και διευθυντής του Global Public Policy Institute, στο Βερολίνο. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @thorstenbenner [1].
Ο MIRKO HOHMANN είναι project manager στο Global Public Policy Institute. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @mirkohohmann [2].
Ένας αστυνομικός στέκεται φρουρός μπροστά από τα γραφεία του TV5Monde, ενός γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού που έγινε στόχος κυβερνο-επίθεσης, στο Παρίσι, τον Απρίλιο του 2015. BENOIT TESSIER / REUTERS
-------------------------------------------------------------
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ
Οι προφυλάξεις αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην διασφάλιση των εκλογών στο μέλλον, όμως μπορεί να κάνουν λίγα για να προστατεύσουν τις ψηφοφορίες της επόμενης χρονιάς. Οι υποστηριζόμενοι από την Ρωσία χάκερ διείσδυσαν με επιτυχία [24] στους servers του γερμανικού κοινοβουλίου πριν από έναν χρόνο. Οι Γάλλοι και Γερμανοί αξιωματούχοι θα πρέπει να υποθέσουν ότι οι hackers έχουν χτυπήσει τα συστήματα των πολιτικών κομμάτων και έχουν κοσκινίσει τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των δυνητικών υποψηφίων και των συνεργατών τους.
Αυτό κάνει την προετοιμασία για τις πολιτικές συνέπειες των μελλοντικών διαρροών ακόμη πιο σημαντική. Στην Γερμανία, η Μέρκελ ορθώς μίλησε σχετικά με δυνητική εκλογική παρέμβαση, βοηθώντας να προετοιμαστούν οι Γερμανοί για το σοκ των μελλοντικών διαρροών. Οι Γάλλοι πολιτικοί ηγέτες θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Δεδομένου ότι η ρωσική εμπλοκή στις εκλογικές πολιτικές της Γαλλίας [25] είναι ήδη καθιερωμένη, οι Γάλλοι αξιωματούχοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να παραβλέψουν τις νέες απειλές που προέρχονται από την ψηφιακή kompromat. Αλλά αυτό θα ήταν λάθος, δεδομένου μάλιστα ότι θα είναι πιο δύσκολο για τα κόμματα να σταθούν ενωμένα απέναντι σε τέτοιες ενέργειες, ανεξάρτητα από το ποιους θα επηρεάζουν, μόλις οι εκστρατείες τους θα είναι σε εξέλιξη.
Τόσο στην Γαλλία όσο και στην Γερμανία, τα κόμματα θα πρέπει να υποσχεθούν δημοσίως να μην χρησιμοποιήσουν πληροφορίες που διέρρευσαν για πολιτικό κέρδος. Κόμματα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να τους ακολουθήσουν: Μια ενωμένη ευρωπαϊκή προσπάθεια θα χρησιμεύσει ως ένα ισχυρότερο αποτρεπτικό. Εάν ορισμένα κόμματα, όπως το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο ή το «Εναλλακτική για την Γερμανία», επιλέξουν να μην δεσμευτούν σε ένα τέτοιο σύμφωνο, άλλα κόμματα θα πρέπει να δεσμευθούν ούτως ή άλλως, και θα πρέπει να φέρουν σε δημόσιες συζητήσεις την άρνηση των ομολόγων τους να κάνουν το ίδιο.
Αυτό δεν θα είναι αρκετό, ωστόσο, δεδομένου ότι κλεμμένες πληροφορίες θα εξαπλωθούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανεξάρτητα από το πώς θα το χειριστούν τα κόμματα. Το να μποϊκοτάρουν τις αναφορές σχετικά με πληροφορίες που διέρρευσαν δεν αποτελεί λογική επιλογή, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα άφηνε την κάλυψη στα περιθωριακά μέσα μαζικής ενημέρωσης και θα αποτελούσε μια ανησυχητική μορφή αυτο-λογοκρισίας. Αλλά οι εκδότες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν πιο κριτικά τις πληροφορίες που παρέχονται από δρώντες όπως το WikiLeaks, δουλεύοντας για να ξεκαθαρίσουν, για παράδειγμα, ποια από τα διαρρεύσαντα έγγραφα έχουν αλλοιωθεί. Γενικότερα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να αναπτύξουν κώδικες δεοντολογίας που να διευκρινίζουν το πώς θα πρέπει να χειρίζονται μαζικές δόσεις πληροφοριών που διέρρευσαν.
Τέλος, η Γαλλία και η Γερμανία πρέπει να δείξουν ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τα ξένα κράτη που παρεμβαίνουν στις εκλογικές διαδικασίες τους. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να απελάσουν Ρώσους διπλωμάτες, για παράδειγμα, ή να συζητήσουν την επιβολή κυρώσεων της ΕΕ στην Ρωσία ή σε Ρώσους αξιωματούχους, ανάλογα με την κλίμακα της παρέμβασης. Η Γαλλία και η Γερμανία θα πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν τα μέλη του ΝΑΤΟ να ορίσουν τις πιο σοβαρές επιθέσεις στις εκλογικές διαδικασίες ως επαρκείς για να προκαλέσουν την εγγύηση περί αμοιβαίας άμυνας της συμμαχίας, και θα πρέπει να περιγράψουν το πώς το ΝΑΤΟ θα ανταποκριθεί σε αυτές τις επιθέσεις εκ των προτέρων. Τα αντίμετρα του ΝΑΤΟ θα πρέπει να εστιάζονται στην επίδειξη στην Ρωσία των επιθετικών ικανοτήτων της συμμαχίας στον κυβερνοχώρο -για παράδειγμα, με το να θέσουν εκτός διαδικτύου τα δίκτυα των χάκερ που ενεπλάκησαν στο παρελθόν σε επιθέσεις. Η επιβολή του εν λόγω κόστους θα βοηθήσει να αποτραπούν μελλοντικές εμπλοκές. Και παρ’όλο που κάτι τέτοιο θα ενείχε τον κίνδυνο να προκληθούν περαιτέρω αντίποινα, θα ήταν καλύτερα από την μη αντίδραση, κάτι που θα άφηνε την πρωτοβουλία για την κλιμάκωση εξ ολοκλήρου στα χέρια της Ρωσίας.
Η Ευρώπη, όμως, δεν θα πρέπει να ανταποκριθεί στις επιχειρήσεις πολιτικής επιρροής με αντίστοιχες [επιχειρήσεις]. Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται από Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την λήψη αποφάσεων και για να υποστηρίζουν τις ιδιωτικές επικοινωνίες με Ρώσους αξιωματούχους, αλλά η Δύση δεν θα πρέπει να τις διαρρεύσει σε μια προσπάθεια να υπονομεύσει την ρωσική κυβέρνηση. Αυτό, θα χρησίμευε μόνο για να νομιμοποιήσει την τακτική [της kompromat] [26].
Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει καταφέρει να διενεργεί τις επιχειρήσεις αυτές με μικρό πολιτικό κόστος. Η Μόσχα θα συνεχίσει να το κάνει στην πορεία προς τις γαλλικές και γερμανικές εκλογές [27], και με δεδομένο το πόσο απροετοίμαστες είναι και οι δύο χώρες σε αυτή την πιθανότητα, μάλλον θα επιτύχει. Η Ολλανδία, η οποία θα διεξάγει εκλογές τον Μάρτιο, είναι ένας άλλος πιθανός στόχος, όπως είναι και η Ιταλία, η οποία μπορεί να διεξάγει εκλογές το επόμενο έτος. Η καλύτερη διαχείριση της απειλής των επιχειρήσεων επιρροής και η εξασφάλιση ότι οι επιτιθέμενοι θα πληρώσουν ένα τίμημα για την υλοποίησή τους, θα συμβάλει στην διατήρηση της ακεραιότητας των ευρωπαϊκών δημοκρατιών και θα αποτρέψει παρόμοιες ενέργειες από την Ρωσία και άλλες ανελεύθερες δυνάμεις στο μέλλον.
Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.