Οι επιλογές της Ιαπωνίας για την Βόρεια Κορέα | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Οι επιλογές της Ιαπωνίας για την Βόρεια Κορέα

Το Τόκιο θα εξοπλιστεί για ένα προληπτικό χτύπημα;

Πολλοί στο Τόκιο εξετάζουν τώρα το ενδεχόμενο να προστεθεί ένα τρίτο στρώμα στις πυραυλικές άμυνες της Ιαπωνίας, ζητώντας από την Ουάσιγκτον να αναπτύξει το σύστημα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) στην Ιαπωνία. Το εξελιγμένο ραντάρ του THAAD και η ικανότητά του να καταστρέψει τα εισερχόμενα βλήματα σε υψηλό υψόμετρο, θα μειώσει τις διαρροές που παράγονται από την αναχαίτιση πυραύλων, περιορίζοντας την ζημιά σε αυτή που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τα συντρίμμια τους σε κατοικημένες περιοχές, ένα πλεονέκτημα που θα είναι ακόμη πιο πολύτιμο σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης. (Οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την στιγμή αναπτύσσουν το THAAD στη Νότια Κορέα [10], σε μια κίνηση στην οποία η Κίνα έχει αντιταχθεί).

Τα μέτρα αυτά θα είναι χρήσιμα, αλλά μπορεί να μην είναι αρκετά για να αποτρέψουν μια επίθεση της Βόρειας Κορέας ή να αντέξουν σε μια ιδιαίτερα εξελιγμένη [επίθεση]. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ιάπωνες πολιτικοί συζητούν επίσης την απόκτηση όπλων που θα επέτρεπαν στην χώρα τους να καταστρέψουν τους βορειοκορεατικούς πυραύλους πριν εκτοξευθούν, ίσως σε συνδυασμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες -μια δυνατότητα που η Ιαπωνία δεν έχει τώρα. Για παράδειγμα, η Ιαπωνία θα μπορούσε να αγοράσει πυραύλους Tomahawk από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το μαχητικό F-35A, που η Ιαπωνία έχει προετοιμαστεί για να προμηθευτεί τα επόμενα χρόνια, για να χτυπήσει βορειοκορεατικούς στόχους. Κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας, όπως το Joint Air-to-Surface Standoff Missile της Lockheed Martin, είναι μια άλλη επιλογή. Οι καλύτερες επιλογές μεταξύ αυτών των προληπτικών επιλογών είναι εκείνες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν καλά με τα αντιτορπιλικά της Ιαπωνίας στην θάλασσα της Ιαπωνίας, όπως το F35A και οι πύραυλοι κρουζ Tomahawk.

22032017-2.jpg

Άνθρωποι παρακολουθούν ένα ρεπορτάζ σχετικά με την πυραυλική δοκιμή της Βόρειας Κορέας σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στη Σεούλ, στη Νότια Κορέα, τον Φεβρουάριο του 2017. KIM HONG-JI / REUTERS
--------------------------------------------------------

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΘΗΝΑ

Η συζήτηση για το αν πρέπει να αποκτηθούν αυτά τα είδη των όπλων θα ενταθεί πιθανότατα κατά τους προσεχείς μήνες, εάν η Βόρειος Κορέα εντείνει τις προκλήσεις της. Αυτό είναι πιθανό να περιπλέξει την συζήτηση για την αναθεώρηση του ειρηνιστικού συντάγματος της Ιαπωνίας [11], το οποίο έχει εμποδίσει το Τόκιο από το να έχει έναν παραδοσιακό στρατό από τότε που τελείωσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Επίσης απαγορεύει στην Ιαπωνία να προμηθεύεται επιθετικά οπλικά συστήματα, όπως διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και μεγάλου βεληνεκούς στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, που θα υπερέβαιναν το ελάχιστο επίπεδο της ισχύος που απαιτείται για την αυτο-άμυνα της χώρας. Το έγγραφο υπήρξε μαγνήτης για την κριτική από τους συντηρητικούς, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι υπερβολικά απαγορευτικό. Η αναθεώρησή του φαίνεται να είναι ένας από τους κύριους στόχους του Άμπε˙ το αν θα είναι σε θέση να το πράξει πριν από την αποχώρησή του δεν είναι σαφές. Ο χρόνος που εξαντλείται δεν είναι τόσο πολύ θέμα όπως ήταν παλαιότερα: Ο Abe θα μπορούσε να παραμείνει θεωρητικά στην πρωθυπουργία μέχρι το 2021, χάρη σε μια αλλαγή των κανόνων του LDP, το οποίο επιτρέπει τώρα μια τρίτη θητεία για τον ηγέτη του κόμματος.

Ακόμη και στη σημερινή του μορφή, ωστόσο, το σύνταγμα της Ιαπωνίας δεν απαγορεύει κατ’ ανάγκην στην χώρα την διεξαγωγή προληπτικών χτυπημάτων ενάντια σε μια απειλή από την Βόρεια Κορέα. Το σύνταγμα μπορεί να επιτρέψει προληπτικές ενέργειες όταν είναι ο μόνος τρόπος για την διαφύλαξη της ασφάλειας της Ιαπωνίας έναντι επικείμενου κινδύνου και όταν πραγματοποιούνται με ένα αναλογικό ποσό ισχύος. Έτι περαιτέρω, αν και η επικρατούσα ερμηνεία του συντάγματος τοποθετεί έξω από τα όρια της αυτοάμυνας την ανάπτυξη των ιαπωνικών δυνάμεων στο εξωτερικό με στόχο την χρήση βίας, δεν αποκλείει ρητά το χτύπημα στόχων στο εξωτερικό με χρήση εξοπλισμού που εδρεύει στην Ιαπωνία. Αυτό αφήνει την πόρτα ανοιχτή στους νομοθέτες και τους νομικούς για να δικαιολογήσουν τη χρήση προληπτικών όπλων. Σε κάθε περίπτωση, η προμήθεια και η ανάπτυξη όπλων όπως οι πύραυλοι cruise δεν θα χρειαζόταν να πληρούν τις απαιτήσεις του συντάγματος για την χρήση βίας.

Αλλά υπάρχουν προκλήσεις για την απόκτηση δυνατοτήτων προληπτικού χτυπήματος που υπερβαίνουν το σύνταγμα. Κατ’ αρχάς, δεν είναι σαφές κατά πόσον τέτοιες δυνατότητες -ακόμα και όταν συνδυάζονται με ένα καθοδηγούμενο από τις ΗΠΑ χειρουργικό χτύπημα- θα είναι σε θέση να εξουδετερώσουν τα πυραυλικά προγράμματα της Πιονγιάνγκ, τα οποία αναπτύσσονται έτσι ώστε να αντέχουν προληπτικές επιθέσεις. Δεύτερον, το κόστος που συνδέεται με ένα τέτοιο χτύπημα, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει αντίποινα από την Βόρεια Κορέα εναντίον της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, ίσως να αντισταθμίζει τα οφέλη. Και τέλος, η ανάπτυξη προληπτικών δυνατοτήτων από την Ιαπωνία θα προσελκύσει την προσοχή των ειρηνιστών στην Ιαπωνία και των αξιωματούχων αλλού στην περιοχή -ιδίως στην Κίνα- και θα βοηθήσει να τροφοδοτηθούν ψευδείς αφηγήσεις για δήθεν επαναστρατιωτικοποίηση της Ιαπωνίας. Το Πεκίνο είναι επίσης πιθανό ότι θα διαμαρτυρηθεί για την ανάπτυξη του THAAD ή άλλων συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας στην Ιαπωνία. Ακόμα κι αν αυτά τα επιχειρήματα από την Κίνα ακουστούν κούφια υπό το πρίσμα της δυνατότητας του ίδιου του Πεκίνου να χτυπήσει την Ιαπωνία, θα είναι δύσκολο για το Τόκιο να ενισχύσει την εθνική του ασφάλεια χωρίς να επιδεινώσει τις ευρύτερες εντάσεις στην βορειοανατολική Ασία. Οι Ιάπωνες αξιωματούχοι και οι σύμμαχοί τους στη Νότια Κορέα και τις Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να συζητούν δημοσίως τις επιλογές τους ούτως ή άλλως, έστω και μόνο για να επισημαίνουν στην Πιονγκγιάνγκ ότι οι κλιμακώσεις της δεν θα αντιμετωπιστούν με την σιωπή.