Πώς θα συμμορφωθεί η Βενεζουέλα

Ο Luis Almagro, ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS), πρόσφατα κατηγόρησε την κυβέρνηση της Βενεζουέλας για παραβίαση του Διαμερικανικού Δημοκρατικού Χάρτη της οργάνωσης. Κάλεσε τον OAS να αναστείλει την συμμετοχή της Βενεζουέλας, εκτός αν πραγματοποιηθούν αμέσως ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Αλλά μια αμφιλεγόμενη συνάντηση του OAS την 28η Μαρτίου [21] έκλεισε με μόνο μια αόριστη δήλωση, υποστηριζόμενη από 20 από τα 34 μέλη του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, η οποία πρότεινε μια «πολιτική λύση» στην κρίση της Βενεζουέλας.

Αυτό που ακολούθησε, ωστόσο, ήταν πιο ελπιδοφόρο. Τρεις ημέρες μετά την ανακοίνωση του OAS, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βενεζουέλας αφαίρεσε τις εξουσίες από την -υπό την ηγεσία της αντιπολίτευσης- Εθνική Συνέλευση. Αλλά το δικαστήριο αναθεώρησε την απόφασή του στον απόηχο της κριτικής από τις ομόλογες κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής και την ίδια την Γενική Εισαγγελέα της Βενεζουέλας [22], η οποία θεωρείται ότι είναι πιστή στον Maduro. Η αντίστασή της υπονοεί διαιρέσεις στο εσωτερικό του καθεστώτος Maduro.

Λίγο αργότερα, το Μόνιμο Συμβούλιο του OAS πέρασε ένα σκληρό ψήφισμα [23], καλώντας το καθεστώς Maduro να διασφαλίσει την διάκριση των εξουσιών. Ο OAS, επίσης, υποσχέθηκε να «είναι έτοιμος να υποστηρίξει μέτρα για την αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης» και «να αναλάβει ως αναγκαίες περαιτέρω διπλωματικές πρωτοβουλίες για να προωθήσει την αποκατάσταση του δημοκρατικού θεσμικού συστήματος». Το ψήφισμα εγκρίθηκε από 17 από τα 34 κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες, με αποχή από μόνο τέσσερις χώρες: Τις Μπαχάμες, την Μπελίζ, την Δομινικανή Δημοκρατία και το Ελ Σαλβαδόρ. Αλλά η ψηφοφορία υπολειπόταν από ακόμα έξι έθνη από την πλειοψηφία των δύο τρίτων που απαιτείται για την αναστολή ενός μέλους από την OAS.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα έχουν πιθανόν πρόβλημα να πείσουν μια σειρά από χώρες της Καραϊβικής να ψηφίσουν κατά της Βενεζουέλας, από την οποία οι εν λόγω χώρες λαμβάνουν επιδοτούμενα φορτία πετρελαίου. Αλλά όπως έχει γράψει ο πολιτικός σχολιαστής Andrés Oppenheimer, η διοίκηση Trump μπορεί ακόμα να να πείσει αυτά και άλλα μέλη του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών να ψηφίσουν κατά της Βενεζουέλας, αν δείξει κάτι περισσότερο από ένα προσωρινό ενδιαφέρον για τις περιφερειακές υποθέσεις. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να διορίσει έναν Βοηθό Υφυπουργό για θέματα δυτικού ημισφαιρίου και να πάρει πίσω την απειλή του να μειώσει την χρηματοδότηση των ΗΠΑ για τον OAS [24]. Με απλά λόγια, αν η προοπτική της αποβολής της Βενεζουέλας από τον OAS γίνει πραγματικότητα, αυτό μπορεί να δημιουργήσει αρκετή πίεση για να διευρύνει τις ρωγμές μεταξύ των πιστών στον Maduro, και, κατά συνέπεια, να παράγει αρκετά κίνητρα στον Maduro να επαναλάβει τις συνομιλίες με την αντιπολίτευση και, τουλάχιστον, να κάνει ελεύθερες, δίκαιες και διεθνώς εποπτευόμενες εκλογές το 2018.

Στο τέλος, όμως, έχει σημασία η άρνηση της διοίκησης του Τραμπ να προχωρήσει μόνη της και η βασική της θέληση να συνεργαστεί σε πολυμερές επίπεδο με άλλα κράτη της Λατινικής Αμερικής για την επίλυση των θεμάτων της κρίση της Βενεζουέλας. Αν η διοίκηση πετύχει να διευκολύνει μια τέτοια λύση, θα θέσει ένα γερό θεμέλιο για μια ανανεωμένη σχέση των ΗΠΑ με την Λατινική Αμερική βασισμένη στην κοινή περιφερειακή ασφάλεια και στα πολιτικά συμφέροντα. Και αν δεν το κάνει, θα έχει μάθει ποιοι είναι οι φίλοι της στην εκκίνηση μιας νέας περιφερειακής απειλής για την ασφάλεια.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/venezuela/2017-04-07/getting-ven...