Ο ρόλος των μικρών κομμάτων στις εκλογές της Γερμανίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο ρόλος των μικρών κομμάτων στις εκλογές της Γερμανίας

Επιλογές συνασπισμού για την επόμενη κυβέρνηση

Σε αντίθεση με τους Πράσινους, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες θα έστρεφαν τον συνασπισμό προς τα δεξιά. Στις μεταπολεμικές δεκαετίες, το FDP ήταν ο προτιμώμενος εταίρος των χριστιανοδημοκρατών. Τα δύο ελίτ, bürgerliche (αστικά) κόμματα κυβερνούσαν μαζί στους μισούς από τους κυβερνητικούς συνασπισμούς της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας για πάνω από επτά δεκαετίες. Μέσα στο δίδυμο, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες ήταν η φωνή των μεγάλων επιχειρήσεων, της οικονομίας του laissez-faire και ενός απογυμνωμένου κράτους κοινωνικής πρόνοιας˙ το CDU, με τη χριστιανική φιλανθρωπία πλησιέστερα στην καρδιά του, προστάτευε τους μη έχοντες και τα χαμηλά εισοδήματα της Γερμανίας, αρκεί αυτό να μην κόστιζε πάρα πολύ. Η πράξη εξισορρόπησης λειτουργούσε μέχρι την δεύτερη θητεία της Μέρκελ όταν το CDU και το FDP βρήκαν ο ένας τον άλλον ξανά μετά από μια δεκαετία. Ωστόσο, κατά την διάρκεια του Μαύρου-Κίτρινου συνασπισμού για το 2009-13, τα δύο κόμματα είχαν τριβές, με την Μέρκελ να απορρίπτει τις σκληρές οικονομικές προτάσεις του FDP προτιμώντας τις προσαρμογές στο κράτος πρόνοιας. Ο συνασπισμός έληξε με οργή, καθώς το FDP απέτυχε να κερδίσει το κατώτατο όριο του 5% για την είσοδο στην Bundestag.

Σήμερα, το FDP αποτελεί το αποδεκτό πρόσωπο [4] της γερμανικής δεξιάς, σε αντίθεση με το AfD, που είναι ένας μη αποδεκτός εταίρος για όλα τα μεγάλα κόμματα. Ωστόσο, οι σκληρά δεξιές απόψεις του FDP για την μετανάστευση, την μεταρρύθμιση της ΕΕ, την πολιτική για το ευρώ, το ντίζελ και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα καταστήσουν ακόμη πιο πολύπλοκες, αν όχι αδύνατες, τις διαπραγματεύσεις της Μέρκελ με τον Macron και άλλους συμμάχους στην ΕΕ. Για παράδειγμα, ο κορυφαίος υποψήφιος του κόμματος, ο 38χρονος Christian Lindner, ευνοεί την εξαναγκασμό της Ελλάδας σε έξοδο από την ευρωζώνη. Δεν μπορούν να υπάρξουν προκαταρκτικές συμφωνίες με τον Macron πίσω από τις πλάτες του γερμανικού λαού, προειδοποιεί. Είναι το one man show του Lindner, μέσα στα σφιχτά, επώνυμα κοστούμια του, που επέστρεψε το κόμμα από την τετραετή εξορία του και την σχεδόν απόλυτη καταστροφή. Αλλά πίσω από αυτόν δεν υπάρχει ουσιαστικά κανείς με ένα εθνικό προφίλ ή εμπειρία στην διακυβέρνηση. Επιπλέον, με το FDP, η Μέρκελ θα είναι δεμένη με τις πολιτικές τύπου «πρώτα η Γερμανία» που έχουν μετατοπίσει την εξουσία στην ΕΕ προς την Γερμανία κατά την διάρκεια της θητείας της -και οι οποίες έβλαψαν το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Αν η Γερμανία δεν αλλάξει πορεία, η επιδείνωση της ΕΕ θα συνεχιστεί. Όσον αφορά το κλίμα, εάν ακολουθηθούν οι υπέρ των επιχειρήσεων κανόνες του FDP, η Γερμανία θα μπορούσε να ξεχάσει να επιτύχει τους στόχους του 2020 και του 2030 [5] για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που είχε υπογράψει στο Παρίσι το 2015.

ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Οι άλλες επιλογές αντικατοπτρίζουν τους συνασπισμούς στα ομοσπονδιακά κρατίδια. Το βόρειο Σλέσβιχ Χολστάιν, για παράδειγμα, έχει ένα συνασπισμό τύπου «Τζαμάικα» με το CDU, το FDP και τους Πράσινους. (Η σημαία της Τζαμάικας είναι μαύρη, πράσινη και κίτρινη). Αλλά οι συμβιβασμοί που ζητούν τα κόμματα της δεξιάς θα ήταν πιθανώς περισσότεροι από όσους οι Πράσινοι θα μπορούσαν να αντέξουν, και αντίστροφα.

Εδώ και χρόνια, τα τρία αριστερά κόμματα -το SPD, οι Πράσινοι και το δημοκρατικό σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα- τριγυρίζουν γύρω από την ιδέα μιας συμμαχίας «Κόκκινο-Κόκκινο-Πράσινο», ένα όραμα που ενισχύθηκε πρόσφατα από παρόμοιες τριμερείς συμμαχίες στο Βερολίνο και την Θουριγγία. Στο παρελθόν, η εκλογική αριθμητική έχει προστεθεί για να καταστήσει δυνατή μια αριστερή κυβέρνηση, η οποία πιθανώς δεν θα συμβεί αυτή την φορά. Αν και τα τρία κόμματα ενωθούν και δεσμευθούν να συνεργαστούν, αντί να παίζουν στη μέση με την ελπίδα να μοιραστούν την εξουσία με τους συντηρητικούς, η αριστερή συμμαχία θα έχει μια πιθανότητα στη μάχη. Αλλά αυτό δεν συνέβη και η στάση του Αριστερού Κόμματος για τις διεθνείς υποθέσεις (όχι Γερμανοί στρατιώτες στο εξωτερικό, έξοδος από το ΝΑΤΟ) εξακολουθεί να είναι πολύ απομακρυσμένη για τους Σοσιαλδημοκράτες.

Τα χρώματα της επόμενης κυβέρνησης της Γερμανίας θα εξαρτηθούν από έναν σχετικά μικρό αριθμό ψήφων. Τα στοιχήματα είναι πολύ μεγάλα, γι’ αυτό και οι φωνές των μικρότερων κομμάτων έχουν σημασία. Σε αντίθεση με την Μέρκελ και τον Schulz, ασχολούνται με τα μεγάλα θέματα και οι διαφορές τους είναι έντονες. Αυτό μας υποχρεώνει να τα ακούσουμε προσεκτικά.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/germany/2017-09-20/role-small-pa...