Πώς η Γαλλία κάνει την Λιβύη χειρότερη | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς η Γαλλία κάνει την Λιβύη χειρότερη

Ο Macron ενισχύει τον Haftar

Το Παρίσι επιμένει ότι δεσμεύεται να στηρίξει την πολιτική συμφωνία της Λιβύης που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη [31], ενώ συνιστά να τροποποιηθεί ώστε να γίνει «πιο περιεκτική». Υπογεγραμμένη στην Skhirat το 2015, και προγραμματισμένη να λήξει τον Δεκέμβριο, αυτή η συμφωνία αποκλείει μια στρατιωτική λύση και τονίζει την ανάγκη για πολιτικό έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων. Ζητά επίσης από τον πολιτικό διάλογο να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερες αντιμαχόμενες φατρίες της Λιβύης, δεδομένου ότι μια αποτυχία να το πράξει θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη βία στην πορεία. Ωστόσο, η ρητορική υποστήριξη του Παρισιού στην συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών δεν έχει νόημα αν συγκριθεί με την πραγματικότητα των πράξεών του. Για παράδειγμα, η Γαλλία δεν συμπεριέλαβε πολλές φατρίες της Λιβύης στις ειρηνευτικές συνομιλίες του Ιουλίου (αν και ο Le Drian, σε μια προσπάθεια να διορθώσει την παράβλεψη, συναντήθηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα με μετριοπαθή στοιχεία στην παράκτια πόλη Misrata). Εξάλλου, ο Macron δεν είχε απαιτήσεις από τον Haftar, ενώ τον καλωσόρισε ως έναν πολιτικό σε ισότιμη βάση με τον Sarraj και αναγνώρισε την «στρατιωτική νομιμοποίηση» των πράξεών του.

Η διπλωματική αγκαλιά της Γαλλίας, η οποία δεν μπορεί να υποχωρήσει εύκολα, έχει καταστήσει το Haftar πιο αποδεκτό στην διεθνή σκηνή και ενθάρρυνε [32] την 40 μηνών στρατιωτική του εκστρατεία. Απηχεί τις ενέργειες των Εμιρατινών, οι οποίοι, όταν φιλοξένησαν τον Serraj και τον Haftar τον Μάιο, δίνοντας λίγη προσοχή στον ΟΗΕ, παρουσίασαν τον Haftar ως πολιτικό και απέκλεισαν πολλούς από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τόσο το Αμπού Ντάμπι όσο και το Παρίσι ενθάρρυναν τις εκλογές στην Λιβύη για την άνοιξη του 2018, μια προοπτική που μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί για να αποφευχθεί ο πραγματικός διάλογος [33], καθώς οι φατρίες που επιδιώκουν να αποφύγουν έναν συμβιβασμό μπορούν να επισημάνουν τις επερχόμενες εκλογές ως γεγονός που θα επιλύσει τα ρήγματα της Λιβύης δια μιάς. Ωστόσο, η πρόσφατη ιστορία της χώρας δείχνει ότι αυτό είναι αδύνατο.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους η σύγκρουση στην Λιβύη έχει συρθεί επί έξι και μισό χρόνια είναι η αποδιαρθρωμένη, παραταξιακή φύση των ξένων παρεμβολών [34]. Μόνο μια παγκόσμια δύναμη με τεράστια επιρροή και μόχλευση θα μπορούσε να συμβάλει στην σταθεροποίηση του διεθνούς ανταγωνισμού για την έκβαση του εμφυλίου πολέμου της Λιβύης. Η Γαλλία, ωστόσο, δεν έχει τέτοια επιρροή ή αντοχή, και δεν έχει δείξει καμία επιθυμία να αποφύγει την παραταξιακή πολιτική. Η αυξανόμενη μονόπλευρη υποστήριξη του Haftar από το Παρίσι θα προσθέσει μόνο στο ευρύ ρεύμα των ξένων παρεμβάσεων στην σύγκρουση στην Λιβύη. Η κίνηση είναι απίθανο να βοηθήσει να φέρει την Λιβύη πιο κοντά στην ειρήνη.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/france/2017-09-21/how-france-mak...