Τα επόμενα βήματα της Μέρκελ

Μια άλλη πηγή δυσαρέσκειας κατά της Μέρκελ, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει την κληρονομιά της, είναι η πολιτική της για την μετανάστευση. Κατά το τελευταίο έτος, η Γερμανία δαπάνησε περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ για τους πρόσφυγες, πράγμα που σημαίνει ότι η Μέρκελ πρέπει τώρα να αφομοιώσει το ένα εκατομμύριο μετανάστες που δέχτηκε ενσωματώνοντάς τους στην γερμανική κοινωνία μέσω μαθημάτων γλώσσας και εκμάθησης δεξιοτήτων. Πρέπει να το πράξει το συντομότερο δυνατό, τόσο για να συντηρήσει την επένδυση της χώρας της όσο και για να αποφύγει περαιτέρω αντιδράσεις, δεδομένης της απήχησης που είχαν οι επικρίσεις του AfD για την προσφυγική πολιτική της Μέρκελ.

Ωστόσο, ακόμα και πριν από την προεκλογική εκστρατεία, η Μέρκελ αναγνώρισε ότι οι Γερμανοί ανησυχούσαν από αναφορές σχετικά με τους μετανάστες που εισήλθαν στην Γερμανία χωρίς ταυτοποίηση, και καταχρώμενοι το σύστημα ασύλου. [Η Μέρκελ] έχει ξεκινήσει ταχύτερες απελάσεις ατόμων που δεν συμμορφώνονται με τους γερμανικούς νόμους και θα συνεχίσει να αναπτύσσει συμφωνίες με χώρες όπως η Τουρκία για να εμποδίσει την ροή των αιτούντων άσυλο. Κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα πρέπει να συνεχίσει να εξισορροπεί τις ανησυχίες για την ασφάλεια των πολιτών με τις συνταγματικές ανθρωπιστικές αξίες, προκειμένου να εμποδίσει το AfD να κερδίσει το πάνω χέρι. Με αυτόν τον τρόπο, παρόλο που η Μέρκελ δεν θα ταλαντευτεί από την δέσμευσή της να βοηθήσει τους πρόσφυγες, μπορεί να προσπαθήσει να κρατήσει χαμηλά τον αριθμό των μεταναστών παρέχοντας βοήθεια στην Αφρική και διατηρώντας μια αυστηρή γραμμή όταν πρόκειται για απελάσεις μεταναστών που διαπράττουν εγκλήματα.

Σχετικά [ως προς τα ανωτέρω], με την τρομοκρατική επίθεση σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά πριν από λιγότερο από ένα χρόνο και με μια αναδυόμενη Ρωσία που διαγράφεται στα ανατολικά, η Γερμανία αντιμετωπίζει τώρα το γεγονός ότι ο στρατός και η αστυνομία της είναι αδύναμοι και περιορισμένοι. Το 2011, όταν η Μέρκελ αποφάσισε να τερματίσει την υποχρεωτική στρατολόγηση, τέτοιες απειλές ασφαλείας φαίνονταν αφηρημένες και απομακρυσμένες. Δεν υπήρχε κανένα σημάδι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει κάποτε πρόεδρος των ΗΠΑ και θα απειλούσε να διαλύσει το ΝΑΤΟ, ότι η Ρωσία θα εισβάλει στην Ουκρανία ή ότι οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (γνωστού και ως ISIS) θα ξεκινήσουν καταστροφικές επιθέσεις στην Ευρώπη. Τώρα που η τρομοκρατία και η πολιτική αστάθεια είναι πραγματικότητα επί και εντός των γερμανικών συνόρων, κάποιοι μέσα και έξω από το κόμμα της μετανιώνουν για την απόφασή της να καταργήσει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Δεδομένου ότι η Μέρκελ θα πιεστεί σκληρά για να ανατρέψει την απόφαση, αν και υπάρχει πρόβλεψη στο Σύνταγμα για να επανέλθει η στρατολόγηση, μπορεί να λάβει μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας και της στρατιωτικής ετοιμότητας. Έχει ήδη δεσμευτεί να αυξήσει την αστυνομική δύναμη κατά 15.000 άτομα, έχει δεσμευτεί να επιτύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ για δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ και έχει ενισχύσει τους κυβερνητικούς πόρους στον κυβερνοχώρο. Η νέα κυβέρνηση μπορεί επίσης να μελετήσει μια δύναμη πολιτικής άμυνας για να συμπληρώσει έναν στρατό με λιγότερους στρατιώτες.

Σε αντίθεση με τις διορθώσεις πορείας που θα πρέπει να κάνει για την ενέργεια, την μετανάστευση και την ασφάλεια, η Μέρκελ έχει τον άνεμο στα πανιά της όταν πρόκειται για την γερμανική οικονομία. Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2005, ο αριθμός των ανέργων στην Γερμανία μειώθηκε κατά το ήμισυ και το τρέχον ποσοστό ανεργίας είναι μόνο ένα χλωμό 4%. Έχει πλοηγήσει με επιδεξιότητα την χώρα της μέσω της οικονομικής κρίσης του 2008, εφαρμόζοντας προγράμματα για τους εργαζόμενους ώστε να αποτρέψει τις περικοπές θέσεων εργασίας και ένα πρόγραμμα «cash for clunkers» [στμ: μετρητά για αποσύρσεις παλαιών, ερειπωμένων αυτοκινήτων] για να ενισχύσει τις πωλήσεις αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης εξακολουθεί να είναι πρωταθλητής των εξαγωγών και η εμπιστοσύνη των επενδυτών αυξήθηκε τον τελευταίο μήνα παράλληλα με το ευρώ. Σύμφωνα με το ερευνητικό κέντρο Pew, το 86% των Γερμανών πιστεύει ότι η οικονομία τους πηγαίνει καλά.

Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να κάνει η Μέρκελ για να εξασφαλίσει την οικονομική της κληρονομιά. Ένα μεγάλο μέρος της πίστης για την υγεία της οικονομίας οφείλεται στον σοσιαλδημοκράτη πρώην αντίπαλο της Μέρκελ, τον καγκελάριο Gerhard Schröder, ο οποίος καθιέρωσε μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας με το σχέδιό του Agenda 2010. Αυτό δεν τον έκανε αγαπητό στην βάση του, και κάποιοι θα υποστήριζαν ότι οδήγησε στην κατάρρευσή του. Η Μέρκελ διατήρησε και, σε κάποιο βαθμό, μετρίασε τις πολιτικές του Schröder και έτσι διατήρησε την ανάπτυξη της οικονομίας. Αλλά, κατά την διάρκεια της θητείας της έχει κάνει λίγα πράγματα για να διατηρήσει μια τέτοια ανάπτυξη στο μέλλον. Μπορεί, ωστόσο, να αλλάξει τις επιδόσεις της πραγματοποιώντας επενδύσεις στην εκπαίδευση και στις υποδομές. Στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, είχε υποστηρίξει ανοιχτά ως άμεση προτεραιότητα την ψηφιακή οικονομία, σε έντονη αντίθεση με το 2013, όταν περιέγραψε το Internet ως αχαρτογράφητη περιοχή. Θα πρέπει επίσης να ομολογήσει την ανάγκη να ανεβεί η ηλικία συνταξιοδότησης στα 70. Θα είναι ένα πικρό χάπι για να το καταπιεί, δεδομένου ότι απέρριψε την πρόταση κατά την διάρκεια μιας τηλεοπτικής συζήτησης με τον ανταγωνιστή της, Martin Schulz των Σοσιαλδημοκρατών, στις αρχές Σεπτεμβρίου, αλλά οι Γερμανοί θα χρειαστεί να δουλέψουν περισσότερο για να στηρίξουν μια γηράσκουσα κοινωνία με ένα γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.