Η υπηρεσία πληροφοριών του ISIS αρνείται να πεθάνει

Στο σκοτάδι μιας ασφαλούς κατοικίας στην Μοσούλη, στο οποίο κοιμούνταν δέκα Ιρακινοί στρατιώτες, γαλαζοπράσινο φως εξακολουθούσε να φωτίζει από τα κινητά τηλέφωνα δύο αξιωματικών των μυστικών υπηρεσιών που ήταν απασχολημένοι να εντοπίσουν αυτοκίνητα αυτοκτονίας, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (IED) και βάσεις του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) [1] και να ανακαλύψουν ονόματα μελών του ISIS. Τις πληροφορίες αυτές παρείχαν άμαχοι βαθιά μέσα στην επικράτεια του ISIS. Από την άλλη πλευρά της μάχης, η ίδια διαδικασία συνέβαινε αντίστροφα. Και εκείνες οι επιχειρήσεις ήταν, από πολλές απόψεις, πολύ πιο εξελιγμένες. Ακόμη και τώρα που η τρομοκρατική οργάνωση αποσυντίθεται, η υπηρεσία πληροφοριών της εξακολουθεί να αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση.

Στρατιώτες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων επιθεωρούν μια καταληφθείσα αποθήκη όπλων του ISIS στην Raqqa, τον Οκτώβριο του 2017. ERIK DE CASTRO / REUTERS
-------------------------------------------------------------------

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Για πολλούς από τους πολίτες που παρείχαν πληροφορίες σχετικά με το ISIS στις ιρακινές Αρχές, το να πράττουν έτσι ήταν ο δικός τους τρόπος να αντιμετωπίσουν μια άθλια κατάσταση. «Τόσοι πολλοί άνθρωποι στην Μοσούλη ήθελαν να συνεργαστούν μαζί μας επειδή ήθελαν εκδίκηση εναντίον του ISIS για την δολοφονία των μελών της οικογένειάς τους», μας είπε ένας αξιωματικός του ιρακινού στρατού. Για άλλους, η δουλειά ήταν καθαρά για υλικές παροχές – πληρωμές, των οποίων το μέγεθος εξαρτιόταν από τις παρεχόμενες πληροφορίες.

Η συλλογή πληροφοριών ήταν αρκετά εύκολη. Ένας θηλυκός πληροφοριοδότης στην Μοσούλη το έπραττε φλερτάροντας με μαχητές του ISIS. Για να μην προσελκύσει την προσοχή, κυκλοφορούσε μαζί με τις νεαρές ανιψιές και τους ανιψιούς της, αφού δεν είχε δικά της παιδιά. Μια άλλη γυναίκα εργαζόταν ως κομμώτρια και κατασκόπευε τους ηγέτες του ISIS μέσω των συζύγων τους, οι οποίες επισκέπτονταν συχνά το κομμωτήριό της.

Το δύσκολο μέρος της δουλειάς ήταν να μοιράζονται τις πληροφορίες που συγκέντρωναν. Τα εδάφη που ελέγχονταν από το ISIS περιβάλλονταν από ιρακινές και συμμαχικές δυνάμεις, οπότε ήταν αδύνατο να διαβιβαστούν προσωπικά οι πληροφορίες. Στο Ισλαμικό Κράτος υπήρχαν μέχρι και Ίντερνετ-καφέ, αλλά τουλάχιστον στη Μοσούλη, σύμφωνα με τους ντόπιους, «δεν υπήρχαν υπάλληλοι που να μην ήταν πληροφοριοδότες της Emni (της υπηρεσίας Εσωτερικής Ασφάλειας του ISIS) και κανένας πελάτης που δεν ήταν μέλος του ISIS». Το ISIS ήταν επίσης καχύποπτο για τις εξελιγμένες ηλεκτρονικές συσκευές. Την ίδια μέρα που το ISIS κατέλαβε την Μοσούλη, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέλαβε έναν πολίτη κατηγορώντας τον για κατασκοπεία επειδή φορούσε ένα αθλητικό ρολόι με GPS.

Παρόλο που ορισμένοι πληροφοριοδότες είχαν δορυφορικά τηλέφωνα, ο πιο απλός τρόπος μετάδοσης πληροφοριών ήταν μέσω ενός απλού κινητού τηλεφώνου. Αλλά το ISIS τα απαγόρευσε αυτά, πράγμα που σήμαινε ότι οι πληροφοριοδότες έπρεπε να γίνουν δημιουργικοί για να τα κρύψουν. Η θηλυκή κατάσκοπος έκρυβε το δικό της στο σουτιέν της˙ άλλοι τα έβαζαν ψηλά σε δέντρα, σε διάφορα βάζα στην κουζίνα, και μέσα σε έπιπλα. Ένας άνθρωπος μας είπε ότι έθαβε το τηλέφωνό του στον κήπο, ξεθάβοντάς το μόνο μια φορά την εβδομάδα για να στέλνει πληροφορίες.

Από το σημείο εκείνο, τα πράγματα γίνονταν πιο δύσκολα: Δεν ήταν εύκολο να βρεθεί καλό [τηλεφωνικό] σήμα στην Μοσούλη, οπότε οι πληροφοριοδότες έπρεπε να στέλνουν μηνύματα κειμένου από υπερυψωμένους τόπους, όπως από τους τελευταίους ορόφους κτιρίων ή από γειτονιές σε λόφους. Φυσικά, τα μέλη του ISIS το γνώριζαν επίσης, έτσι έψαχναν οποιονδήποτε πήγαινε πολύ συχνά σε αυτές τις περιοχές. Εάν έβρισκαν ένα τηλέφωνο με σχετικά μηνύματα, αυτό σήμαινε εκτέλεση για τον ιδιοκτήτη. Ένα άδειο κινητό ήταν ακόμα πιο ύποπτο. Αυτό σήμαινε βασανιστήρια.

Παρά τους κινδύνους που υπήρχαν, οι πληροφοριοδότες συνέχισαν την δουλειά τους και διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία του πολέμου εναντίον του ISIS και κατά την διάρκεια σημαντικών επιχειρήσεων, όπως αυτή της Μοσούλης.

Ένας Ιρακινός στρατιώτης στέκεται στο ιερό Nabi Yunus στην ανατολική Μοσούλη, τον Απρίλιο του 2017. MUHAMMAD HAMED / REUTERS
-------------------------------------------------------------------

ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Καθώς οι πληροφοριοδότες διακινδύνευαν την ζωή τους για να δώσουν πληροφορίες στις ιρακινές δυνάμεις σχετικά με το ISIS, οι πληροφορίες έρεαν επίσης προς την αντίθετη κατεύθυνση: Από τους συμπαθούντες το ISIS έξω από την επικράτεια της οργάνωσης προς τα εδάφη της διοίκησης και του ελέγχου του ISIS. Οι τεχνικές συλλογής τους ήταν σχετικά εξελιγμένες επειδή δεν αντλούσαν μόνο από την εμπειρία των Ιρακινών που εργάστηκαν για τις υπηρεσίες πληροφοριών του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, αλλά και από εκείνη των ξένων μαχητών [2] από διάφορες χώρες.

Στην προετοιμασία του για να αναλάβει τον έλεγχο μεγάλων ιρακινών πόλεων, το ISIS [3] άρχιζε να συλλέγει πληροφορίες διεισδύοντας σε διάφορα κρατικά όργανα εκεί. Οι ντόπιοι γνώριζαν πολλά, αλλά φοβούνταν να αναφέρουν το οτιδήποτε. Παρόλο που το ISIS επικεντρωνόταν στις υπηρεσίες ασφάλειας, διενεργούσε επίσης οικονομική κατασκοπεία. Πριν από την κατάληψη της Μοσούλης, τοποθέτησαν ανθρώπους στο μουσείο της Μοσούλης, το οποίο τελικά λεηλάτησαν. Σύμφωνα με τον διευθυντή του μουσείου, Raya Unus, πριν το ISIS αποκτήσει τον έλεγχο της πόλης, το μουσείο προσέλαβε έναν ύποπτο νέο εργάτη που κατά πάσα πιθανότητα συγκέντρωνε πληροφορίες για το πού φυλάσσονταν τα πιο ακριβά αντικείμενα.

Αφότου το ISIS πήρε τον έλεγχο μεγάλης επικράτειας, στράφηκε στην συλλογή πληροφοριών για τις περιοχές που ελέγχονταν από το Ιράκ. Οι τοπικοί οδηγοί ταξί ήταν ιδιαίτερα χρήσιμοι από την άποψη αυτή, ιδίως όσο ήταν ακόμη δυνατό να ταξιδεύουν ελεύθερα μεταξύ του ελεγχόμενου από το ISIS εδάφους και του υπόλοιπου Ιράκ. Πολλοί από τους οδηγούς συνελήφθησαν αργότερα. Επιπλέον, το 2015, στελέχη σε διάφορα ξενοδοχεία της Βαγδάτης συνελήφθησαν για συνεργασία με το ISIS. Και το 2016, ένας δάσκαλος στο Κουρδιστάν συνελήφθη όχι μόνο για την παροχή πληροφοριών στο ISIS, αλλά και για την αγορά τηλεφωνικών μονάδων για αυτούς, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν τις πληροφορίες.

Ταυτόχρονα, το ISIS κατασκόπευε τους πολίτες στο έδαφός του. Για παράδειγμα, η οργάνωση χρησιμοποιούσε παιδιά για να ακούνε συνομιλίες στους δρόμους, στην αγορά, ακόμα και στις συγκοινωνίες. Οι ενήλικες σύχναζαν σε άλλους δημόσιους χώρους. «Συνήθως πήγαινα στους κουρείς στην πόλη και άκουγα περιμένοντας στην ουρά», είπε ένα μέλος της υπηρεσίας πληροφοριών του ISIS. «Πήγαινα στα τζαμιά μετά από τις προσευχές και άκουγα αυτά που έλεγαν οι άνθρωποι ενώ υποκρινόμουν ότι διάβαζα το Κοράνι».

ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ

Σε κάποιο σημείο, το ISIS φαίνεται ότι είχε διεισδύσει στις εχθρικές δυνάμεις. Ορισμένα μέλη των κουρδικών υπηρεσιών πληροφοριών υποψιάστηκαν ότι κάποια μέλη των Peshmerga ήταν συμπαθούντες το ISIS και διαβίβαζαν πληροφορίες στην ομάδα. Σύμφωνα με τον Halgurd Hikmat, εκπρόσωπο του Υπουργείου Peshmerga της KRG, «μέχρι τώρα δεν βρήκαμε μέλη του ISIS στους Peshmerga, αλλά δεν λέω ότι είναι αδύνατο». Στην Συρία, το ISIS είχε κατασκόπους σε άλλες μη κρατικές ένοπλες ομάδες. Πριν από δύο μήνες, ένας ξένος μαχητής που ανήκε στην Hayat Tahrir al Sham (πρώην Al Nusra) αναγνωρίστηκε ως πληροφοριοδότης του ISIS.

Με την σειρά του, το ISIS ανέπτυξε μια εξελιγμένη επιχείρηση αντικατασκοπείας που επικεντρώθηκε στην σύλληψη ατόμων που κατασκόπευαν από μέσα. Η αντιληπτή ανάγκη για μια τέτοια επιχείρηση ήταν κατανοητή. Όταν οι ιρακινές δυνάμεις άρχισαν να επανακαταλαμβάνουν έδαφος, πολλά τοπικά χαμηλού και μεσαίου επιπέδου μέλη του ISIS άρχισαν να σκέπτονται να συνεργαστούν με την ιρακινή κυβέρνηση για να σώσουν την ζωή τους. Με την πάροδο του χρόνου, το ISIS επίσης ανησυχούσε όλο και περισσότερο για την διείσδυση ξένων υπηρεσιών πληροφοριών. Όχι μόνο οι αεροπορικές επιδρομές του συνασπισμού στόχευσαν τους ηγέτες του ISIS με ακρίβεια, αλλά και οι ξένοι ηγέτες μιλούσαν ανοιχτά για διείσδυση στο ISIS. Όπως παρατήρησε ο Τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ [4], «ακόμη και πριν το ISIS γίνει γνωστό ως ISIS, είχαμε τους πράκτορές μας εκεί».

Υπεύθυνη για το ξερίζωμα των προδοτών ήταν η δύναμη εσωτερικής ασφαλείας του ISIS, Emni, η οποία προσέλκυσε μερικά από τα πιο έμπειρα και αφοσιωμένα μέλη του ISIS και είχε την αυστηρότερη διαδικασία επιλογής. Για παράδειγμα, ήταν φυσιολογικό οι μαχητές στην Συρία να αλλάζουν οργανώσεις πολλές φορές, αλλά η Emni έπαιρνε μόνο ανθρώπους που δεν είχαν πολεμήσει ποτέ για κάποια ομάδα εκτός από το ISIS. Εκτός από τα στρατολογημένα μέλη της ομάδας Emni, το ISIS απασχολούσε έναν στρατό από πληροφοριοδότες που εργάζονταν υπό κάλυψη και θα μπορούσαν να λάβουν 5.000 δολάρια για κάθε κατάσκοπο που συλλαμβανόταν. Όχι μόνο ήταν η αμοιβή υψηλή (ο μέσος μισθός για έναν μαχητή του ISIS ήταν μεταξύ 100 και 250 δολαρίων ανά μήνα), αλλά το να είναι κάποιος πληροφοριοδότης ήταν επίσης ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσει μια καριέρα. Ένα σχεδόν αναλφάβητο άτομο ξεκίνησε ως πληροφοριοδότης στο χωριό του έξω από τη Μοσούλη [5] και αργότερα κατάφερε να βρει δουλειά σε ένα εφετείο του ISIS στη Μοσούλη. Μερικοί πολίτες εργάζονταν ως πληροφοριοδότες της Emni επειδή αυτό βοηθούσε τις επιχειρήσεις τους. Θεωρητικά, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ξεκίνησε μια επιχείρηση υπό το ISIS, αλλά στην πράξη θα έπρεπε να τον εμπιστευόταν η οργάνωση. Και αυτή η εμπιστοσύνη μπορούσε να επιτευχθεί με την παροχή πληροφοριών στο ISIS.

Επειδή το ISIS φοβόταν τόσο πολύ μην υποστεί διείσδυση στο οργανωτικό επίπεδο, χρησιμοποιούσε διαρκώς μυστικούς πληροφοριοδότες για να παρακολουθεί τα δικά του μέλη. Για τους ξένους μαχητές, αυτή η επιτήρηση άρχιζε συνήθως πριν ακόμα ο μαχητής έρθει στην Συρία. Αρχικά, οι πληροφοριοδότες του ISIS μεταξύ των υποστηρικτών της οργάνωσης στις ξένες κοινότητες έλεγχαν τους πιθανούς μαχητές. Στην συνέχεια, τους παρακολουθούσαν συνεχώς μετά την άφιξή τους στην Τουρκία [6]. Για παράδειγμα, ένας μελλοντικός μαχητής από το Καζακστάν βιντεοσκοπούσε τον εαυτό του περνώντας στην Συρία από την Τουρκία. Ένας λαθροδιακινητής το παρατήρησε, και η Emni τον συνέλαβε αμέσως, τον φυλάκισε και αργότερα τον εκτέλεσε –όλα αυτά πριν καν μπει στην οργάνωση. Το ISIS υποψιαζόταν ότι βιντεοσκόπησε το πέρασμά του για να στείλει τις συντεταγμένες του σε μια ξένη κυβέρνηση. Μέσα στο ISIS, «όλοι βρίσκονταν σε μια σταθερή κατάσταση φόβου ότι παρακολουθούνται», αναθυμήθηκε ένας ξένος πρώην μαχητής. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν αδύνατο να συζητηθεί το οτιδήποτε, ακόμη και με ομοεθνείς φίλους στη μονάδα τους, επειδή οι πληροφοριοδότες της Emni κατέγραφαν συνομιλίες.

Γυναίκες ψωνίζουν στην Μοσούλη, τον Αύγουστο του 2017. THAIER AL SUDANI / REUTERS
---------------------------------------------------------

Όταν συλλαμβάνονταν ύποπτοι ως κατάσκοποι, το ISIS τους έστελνε σε μια φυλακή εσωτερικής ασφάλειας. Εκεί, βρίσκονταν συχνά σε επιμέρους κελιά χωρίς εξαερισμό. Ακόμη και οι φύλακες δεν επιτρεπόταν να τους μιλάνε. Σύμφωνα με συν-κρατουμένους, οι ύποπτοι για κατασκοπεία βασανίζονταν τόσο άσχημα ώστε δεν ήταν σε θέση να περπατήσουν (τα πόδια τους ήταν πολύ πρησμένα) ή να φάνε (δεν μπορούσαν να κουνήσουν τα χέρια τους για να πιάσουν τα τρόφιμα). Οι όποιες γυναίκες, στεγάζονταν σε ειδικές γυναικείες φυλακές και ανακρίνονταν από γυναίκες μέλη της Emni.

Η πλειονότητα των ύποπτων ως κατάσκοποι εκτελέστηκαν, αλλά κάποια στιγμή οι ντόπιοι αθωώνονταν και απελευθερώνονταν. Σύμφωνα με έναν ξένο πρώην μαχητή του ISIS (και αργότερα κρατούμενο του ISIS), ένας υποτιθέμενος κατάσκοπος για τον οποίο δεν διέθεταν σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του μπορούσε να δωροδοκήσει την Emni για να επιταχύνει την διαδικασία, και ορισμένοι ντόπιοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν διασυνδέσεις για να απελευθερωθούν. Ένας πολίτης φυλακίστηκε με κατηγορίες κατασκοπίας, αλλά αργότερα απελευθερώθηκε. Είπε: «Βγήκα μόνο επειδή ένας από τους συγγενείς μου είχε υψηλή θέση στην οργάνωση. Με βοήθησε, αλλά αργότερα το μετάνιωσε γιατί του κόστισε μια προαγωγή». Για τους ξένους που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία, η κατάσταση ήταν πιο σοβαρή. Ένα μέλος του ISIS, το οποίο φυλακίστηκε με ανθρώπους που αργότερα εκτελέστηκαν ως κατάσκοποι της FSB [7], δήλωσε ότι «ένας από αυτούς, μισός Καζάκος, μισός Καμπαρντίνος [Κιρκάσιος], ήταν για πολύ καιρό φίλος ενός ανώτερου ρωσόφωνου [8] μέλους της Emni, επίσης από την [Δημοκρατία] Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια [στμ: Η Δημοκρατία της Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια είναι ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας, στα σύνορα με την Γεωργία]. Αλλά ούτε καν αυτό δεν βοήθησε».

Οι εκτελέσεις των τοπικών κρατουμένων γίνονταν συνήθως δημόσια, ως προειδοποίηση. Στους ξένους μαχητές συχνά επιβαλλόταν να ομολογήσουν την ενοχή τους σε βίντεο πριν από την εκτέλεσή τους. Αυτά τα βίντεο στην συνέχεια διανέμονταν για διεθνή κατανάλωση. Ήταν κοινώς γνωστό στην φυλακή ότι μετά την εξομολόγηση κάποιος θα εκτελεστεί, οπότε πολλοί ξένοι αρνούνταν να το πράξουν, προσπαθώντας να κερδίσουν χρόνο.

Βεβαίως, όλα αυτά ήταν αμφιλεγόμενα ακόμη και μέσα στο ISIS και ορισμένοι μαχητές αρνήθηκαν να συνεργαστούν με την Emni για ηθικούς λόγους. Η Emni προφανώς προσπάθησε κατά καιρούς να στρατολογήσει σωματοφύλακες ανώτερων ηγετών, αλλά πολλοί αρνήθηκαν να κατασκοπεύσουν τους ανθρώπους που έπρεπε να προστατεύουν. Μερικοί κανονικοί μαχητές ήταν πιο φωνητικοί στην αντίθεσή τους, και υπήρξαν περιπτώσεις επιθέσεων εναντίον πληροφοριοδοτών της Emni. Για παράδειγμα, ένας Τυνήσιος ξένος μαχητής υποψιάστηκε ότι ο ταξιτζής του ήταν μέλος της Emni επειδή, αν και φορούσε πολιτικά ρούχα, είχε πιστόλι και μια χειροβομβίδα στο αυτοκίνητο. Ο μαχητής τον κάρφωσε με ένα μαχαίρι. Πράγματι, υπήρχαν εκατοντάδες άνθρωποι στην φυλακή επειδή επιτέθηκαν σε μέλη της Emni.

Με την πάροδο του χρόνου, τέτοιες αντιπαραθέσεις κλιμακώθηκαν και ορισμένες μονάδες του ISIS μέχρι που επιτέθηκαν σε φυλακές της Emni. Για παράδειγμα, το 2015, όταν η Emni συνέλαβε ένα 16χρονο κορίτσι από το Καζακστάν, ο πατέρας της, ο οποίος ήταν σε μονάδα επίθεσης του ISIS, πήρε περίπου δέκα μαχητές με βαριά όπλα στην φυλακή για να ζητήσει την απελευθέρωση της κόρης του. Οι φρουροί της φυλακής της Emni, φοβισμένοι για την ζωή τους, την άφησαν να φύγει. Αργότερα, όλοι όσοι συμμετείχαν στην επίθεση συνελήφθησαν ή εξαφανίστηκαν.

Παρόλο που μια τόσο περίπλοκη εσωτερική εποπτεία προστάτευε την οργάνωση, επίσης αύξησε την δυσπιστία στην οργάνωση και την ηγεσία της, κάτι που οδήγησε σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην τελική πτώση του ISIS.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Στο Ιράκ [9], ο πόλεμος των όπλων τελείωσε, αλλά ο πόλεμος των πληροφοριών όχι. Πρώτα απ’ όλα, πολλά από τα πιο έμπειρα και αφοσιωμένα μέλη της Emni κατάφεραν να ξεφύγουν όταν έπεσε το ISIS. Σε σύγκριση με τους μαχητές του ISIS, απολάμβαναν σχετική ελευθερία κινήσεων, οπότε όταν άρχισε η ιρακινή επιχείρηση στην Μοσούλη, πολλοί πράκτορες μετακινήθηκαν σε απελευθερωμένα εδάφη, από τα οποία ενημέρωναν το ISIS για τις κινήσεις των ιρακινών δυνάμεων. Ακόμη και τώρα, η παρουσία τους δεν αποτελεί μυστικό για τους ντόπιους πολίτες. Αρχικά, οι άνδρες στις απελευθερωμένες περιοχές μέχρι που αρνήθηκαν να ξυρίσουν τις γενειάδες τους, φοβούμενοι ακόμη ότι η Emni του ISIS που παρέμεινε πίσω θα σημείωνε τους ανθρώπους που παραβίαζαν τις πολιτικές [προσωπικής] περιποίησης [που είχε θεσπίσει το ISIS]. Σύμφωνα με ένα ανώτερο μέλος της Emni που πλέον κρύβεται, υπάρχουν περίπου 1.500 μέλη του ISIS που βρίσκονται στην Μοσούλη και είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα.

Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν το ISIS θα μπορέσει να εισχωρήσει ξανά σε τοπικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Η ιρακινή Φυλετική Δύναμη Κινητοποίησης (Tribal Mobilization Force, TMF), η οποία αποτελείται κυρίως από τοπικές σουνιτικές ομάδες, αντικατέστησε τους μη τοπικούς Σιίτες ομολόγους της (τους PMU) και είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια σε πολλές περιοχές. Αν και οι αξιωματικοί της TMF απολαμβάνουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από τους ντόπιους από όσο οι PMU, ορισμένοι πολίτες (και άλλες ένοπλες ομάδες) ανησυχούν ότι η TMF έχει ήδη υποστεί διείσδυση από το ISIS. Και αυτές οι ανησυχίες μπορεί να είναι έγκυρες. Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης πριν από την ανάπτυξη των δυνάμεών της πέρσι, η TMF αναγνώρισε και συνέλαβε έναν κατάσκοπο του ISIS. Σύμφωνα με τον Faisal Jabar, ηγέτη μιας από τις ομάδες της TMF που σταθμεύουν στην Δυτική Μοσούλη, «Αυτοί οι κίνδυνοι είναι πολύ πραγματικοί, αλλά κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να τους μειώσουμε. Για παράδειγμα, για να συμμετάσχει κάποιος στην ομάδα μας, δεν πρέπει να έχει υπάρξει υπό το ISIS στην Μοσούλη, πρέπει να έχει συστάσεις από την κοινότητα και εμείς ελέγχουμε το όνομά του με υπηρεσίες ασφαλείας τόσο στο Κουρδιστάν όσο και στην Βαγδάτη». Αλλά δεν είναι όλες οι ομάδες τόσο σχολαστικές, ειδικά όταν είναι δύσκολο να βρεθούν ικανοί υποψήφιοι.

Η επίλυση του προβλήματος των υπηρεσιών πληροφοριών του ISIS απαιτεί από τις ιρακινές δυνάμεις να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του τοπικού πληθυσμού και να αυξήσουν την συνεργασία σε θέματα πληροφοριών μεταξύ διαφορετικών ένοπλων ομάδων και χωρών. Θα γίνει ευκολότερη η σύλληψη ενός πληροφοριοδότη του ISIS εάν οι ένοπλες ομάδες που βρίσκονται στην ίδια πόλη μοιράζονται πληροφορίες. Και αυτό δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα στο Ιράκ. Οι ξένοι της Emni (και ιδιαίτερα η ηγεσία της) ήταν από εκείνους με τις περισσότερες πιθανότητες να δραπετεύσουν από το Ιράκ και την Συρία και να κατευθυνθούν αλλού -συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης [10]. Μερικοί εξακολουθούν να εργάζονται για την Emni και ως εκ τούτου μπορούν απλά να ξαναπιάσουν τις δραστηριότητες του ISIS σε έναν νέο τόπο.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/iraq/2017-11-22/isis-intelligenc...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/tags/isis
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-10-27/lives-foreign-fighter...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2017-10-13/inside-isis-dys...
[4] https://www.golos-ameriki.ru/a/kadyrov-intelligence-isis-experts/3187220...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/middle-east/2017-01-10/fight-mosul
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2017-09-04/turkeys-new-al...
[7] http://nypost.com/2015/01/14/isis-child-executioner-kills-russian-spies-...
[8] https://www.foreignaffairs.com/regions/russian-federation
[9] https://www.foreignaffairs.com/regions/iraq
[10] https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-04-04/why-isis-beats-al-qae...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition