Τι μπορεί να μάθει η Ουάσινγκτον από τις διαδηλώσεις στο Ιράν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τι μπορεί να μάθει η Ουάσινγκτον από τις διαδηλώσεις στο Ιράν

Ξεπερνώντας τους αμερικανικούς μύθους

Πέρασε πάνω από ένας μήνας από τότε που οι διαδηλώσεις στα βορειοανατολικά του Ιράν μεταστάθηκαν σε διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος [1] σε ολόκληρη την χώρα. Αυτή η έκρηξη δυσαρέσκειας, η οποία κατέλαβε σχεδόν εντελώς εξαπίνης τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα έπρεπε να βοηθήσει να τερματιστούν μια σειρά από αδύναμες υποθέσεις σχετικά με την ιρανική πολιτική που είχαν γίνει συμβατική σοφία στην Ουάσινγκτον -δηλαδή, μια υποεκτίμηση της προθυμίας του ιρανικού λαού να αντιταχθεί στο καθεστώς [3] και μια υπερεκτίμηση των μεταρρυθμιστών του Ιράν. Τώρα, καθώς η Ουάσιγκτον ζυγίζει [4] το πώς να αντιμετωπίσει τις πολλαπλές προκλήσεις που προέρχονται από το Ιράν, πρέπει επίσης να επανεξετάσει τα θεμέλια των γνώσεών της για την χώρα.

ΛΑΪΚΗ ΙΣΧΥΣ

Ο πρώτος μύθος που κατέρριψαν οι διαμαρτυρίες δεν ήταν κάτι που συζητήθηκε ανοιχτά στην Ουάσινγκτον, αλλά μάλλον ένα παρασκηνιακό συμπέρασμα των περισσότερων ιδιωτικών συνομιλιών για το Ιράν. Αυτός ο μύθος έλεγε ότι, δεδομένης της επιτυχίας του καθεστώτος [6] στην καταστολή [7] του Πράσινου Κινήματος το καλοκαίρι του 2009 [8] και μετά από αυτό [9], ο λαός του Ιράν δεν είχε την αποφασιστικότητα να συνεχίσει να διαμαρτύρεται, καθιστώντας απίθανες τις περαιτέρω εκτεταμένες διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης. Επιπλέον, ισχυριζόταν ότι το καθεστώς βίωνε μια αύξηση της δημοφιλίας του εντός του ιρανικού λαού, χάρη στον αυξανόμενο εθνικισμό [10], τον φόβο μιας κατεστραμμένης από τον πόλεμο Μέσης Ανατολής, και την περιφρόνηση των Ιρανών για τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.

06022018-1.jpg

Διαδηλωτές στην Τεχεράνη, τον Δεκέμβριο του 2017. SOCIAL MEDIA / REUTERS
--------------------------------------------------------------------------

Αλλά μια τέτοια εκτίμηση υποτιμά τον -σχεδόν ενός αιώνα- αγώνα του ιρανικού λαού για μια δίκαιη και αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, τον οποίο δεν έχουν εγκαταλείψει παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις. Πρώτον, οι πρόσφατες διαμαρτυρίες εξουδετερώνουν από την ίδια την ύπαρξή τους τον μύθο της ιρανικής αναποφασιστικότητας, καθώς οι απλοί άνθρωποι -αν και από ένα κάπως διαφορετικό κοινωνικό στρώμα από εκείνο των διαδηλωτών του 2009- διακινδύνευσαν την ζωή και την σωματική τους ακεραιότητα για να διαμαρτυρηθούν για τον ανώτατο ηγέτη Ali Khamenei με συνθήματα [11] για «Θάνατο στον δικτάτορα!». Μπορούν επίσης να βρεθούν στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης βίντεο που δείχνουν μέλη του παραστρατιωτικού σώματος Basij [12] (το οποίο συντέλεσε στην καταστολή το 2009) να καίνε [13] τις σχετικές ταυτότητές τους ως σύμβολο διαφωνίας. Επιπλέον, σηματοδοτώντας την γενναιότητά τους, οι διαδηλωτές εξύμνησαν [14] τον Mohammad Reza (Shah) Pahlavi, τον ιδρυτή της τελευταίας μοναρχικής δυναστείας του Ιράν, παραβιάζοντας το ταμπού του δημόσιου εγκωμιασμού του παλαιού καθεστώτος. Συγκεκριμένα, αυτό το υπέρ του Pahlavi σύνθημα επαναλήφθηκε [15] στην Khomein, την πατρίδα του Ayatollah Ruhollah Khomeini, του ιδρυτή της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Δεύτερον, ο μύθος αυτός συγχέει τον ιρανικό εθνικισμό με την υποστήριξη του καθεστώτος. Οι πρόσφατες αναφορές [16] σχετικά με τον πρώτο έχουν παραλείψει ότι υπάρχουν μακροχρόνιες εθνικιστικές επικρίσεις στην Ισλαμική Δημοκρατία. Οι Ιρανοί εθνικιστές έχουν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες γεμάτες με αποδείξεις ότι το καθεστώς βάζει την ιδεολογία πάνω σε εθνικό συμφέρον. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ιδεοληψία του καθεστώτος με το Ισραήλ, με το οποίο οι Ιρανοί ιστορικά δεν είχαν καμία εδαφική διαμάχη. Τον Μάρτιο του 2016, το Ιράν δοκίμασε [17] βαλλιστικούς πυραύλους με επιγραφές που επικαλούντο γενοκτονία εναντίον του Ισραήλ, ακόμη και καθώς η κυβέρνηση διαιώνιζε πολλαπλές περιβαλλοντικές κρίσεις [18] στο εσωτερικό μέτωπο. Και το 2013, ένας Ιρανός αξιωματούχος ασφαλείας ισχυρίστηκε [19] ότι είναι πιο σημαντικό να υπερασπιστεί την Συρία αντί την πετρελαιοπαραγωγό ιρανική επαρχία Khuzestan. Τα συνθήματα [20] που ακούγονταν [21] κατά την διάρκεια των διαμαρτυριών, όπως το «Αφήστε την Συρία και σκεφτείτε για εμάς», πρέπει να υπενθυμίζουν το οξύ ρήγμα που υπάρχει ανάμεσα στις προτεραιότητες του καθεστώτος και εκείνες του λαού.

Τρίτον, αυτός ο μύθος αγνοεί κατάφωρα την ιστορία των μετά το 2009 διαδηλώσεων στο Ιράν, μερικές από τις οποίες έθεσαν το προηγούμενο για το ξέσπασμα του περασμένου Δεκεμβρίου. Για παράδειγμα, το 2016 οι Ιρανοί γιόρτασαν την Ημέρα του Κύρου, με το να συγκεντρωθούν μαζικά στον τάφο του Πέρση αυτοκράτορα Κύρου του Μεγάλου [22], ο οποίος παραμένει μια εξέχουσα εθνική ιρανική προσωπικότητα μέχρι σήμερα. Οι διοργανωτές αυτού του συλλαλητηρίου συνελήφθησαν [23], και πέρυσι η κυβέρνηση έλαβε μέτρα για να εμποδίσει [24] την συμμετοχή στην εκδήλωση. Αν και οι Δυτικοί [ενημερωτικοί] σταθμοί συνήθως καλύπτουν [26] διαδηλώσεις υπέρ του καθεστώτος που πραγματοποιούνται κατά τις αργίες, δεν υπάρχουν επαρκή ρεπορτάζ και αναλύσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι διαδηλώσεις [27] στιγματίζουν την καθημερινή ζωή στο Ιράν, υπογραμμίζοντας την επιθυμία του λαού να χρησιμοποιήσει κάθε δυνατή ευκαιρία για να αμφισβητήσει το καθεστώς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για πιο τοπικές διαδηλώσεις έξω από την Τεχεράνη, που περιλαμβάνουν επαγγελματικές ομάδες [28] ή εθνικές μειονότητες [29].

06022018-2.jpg

Αφίσες από διαμαρτυρία έξω από την ιρανική πρεσβεία στο Λονδίνο, τον Ιανουάριο του 2018. SIMON DAWSON / REUTERS
----------------------------------------------------

Το να εστιάζει κανείς επιλεκτικά μέσα ή έξω από τις διαδηλώσεις στο Ιράν, διακινδυνεύει να ελαχιστοποιήσει την προφανή συνέχεια του αγώνα του ιρανικού λαού, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσής του για την ισχύ του δρόμου, ακόμη και μετά από την συντριβή προηγούμενων λαϊκών διαμαρτυριών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναγνωρίσει η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ εάν ο λαός του Ιράν είναι μια δύναμη που επιθυμούν [30] να [31] υποστηρίξουν [32].

ΜΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Ο δεύτερος μύθος αφορά το μεταρρυθμιστικό κίνημα του Ιράν. Θεωρεί ότι, δεδομένου ότι οι Ιρανοί επέλεξαν προηγουμένως [33] υπέρ των μεταρρυθμίσεων, οι μεταρρυθμιστές παραμένουν οι πιο πιθανοί μοχλοί της πολιτικής αλλαγής. Αυτό το αφήγημα είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας μεροληπτικής επιλογής: Οι περισσότεροι Δυτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι έχουν καλύτερη πρόσβαση σε μεταρρυθμιστές πολιτικούς, δημοσιογράφους και ακαδημαϊκούς απ’ ό, τι σε συντηρητικά και σκληρά στοιχεία της ιρανικής κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των βετεράνων της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς (Islamic Revolutionary Guard Corps). Συχνά, οι Δυτικοί παρατηρητές του Ιράν προτιμούν να διαβάζουν καλογραμμένες μεταρρυθμιστικές εφημερίδες όπως η Shargh [34] και η Etemaad [35], οι οποίες κυκλοφορούν λιγότερο μέσα στις θεωρίες συνωμοσίας και στην προσβλητική ρητορική από ό, τι οι εφημερίδες της σκληρής γραμμής όπως η Kayhan [36] ή η Vatan-e Emrooz [ 37]. Ως εκ τούτου, υπερεκτιμούν σοβαρά την ισχύ και την επιρροή των μεταρρυθμιστών.

Κατά την τελευταία δεκαετία, εξέχοντες Ιρανοί μεταρρυθμιστές, όπως ο πρώην πρόεδρος Mohammad Khatami και ο πρώην πρωθυπουργός Mir Hossein Mousavi, αντιμετώπισαν στημένες δίκες [38], κατ’ οίκον [39] περιορισμό [40] και απαγορεύσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης [41]. Ως αποτέλεσμα, έχουν γίνει διακοσμητικά πρόσωπα στο πολιτικό σύστημα του Ιράν, λαμβάνοντας τα φώτα της δημοσιότητας περιοδικά, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι ξένες επικρίσεις κατά του καθεστώτος, αλλιώς αγνοούνται. Όπως έγραψε τολμηρά ο εξόριστος Ιρανός σκηνοθέτης Mohsen Makhmalbaf στον [42] Mostafa Tajzadeh, έναν πεφωτισμένο στο μεταρρυθμιστικό κίνημα, «Οι μεταρρυθμίσεις σας, έχουν προκαλέσει την συνέχιση της τυραννίας».

Η κατηγορία του Makhmalbaf φτάνει στο παράδοξο των μεταρρυθμιστών: Οι περισσότεροι εξακολουθούν να πιστεύουν στα θεμελιώδη στοιχεία ενός συστήματος που έχει αποδειχθεί ακατάλληλο. Ακόμη χειρότερα, καθώς το καθεστώς έχει εκτραχυνθεί με την πάροδο του χρόνου, έχουν γίνει ολοένα και πιο απρόθυμοι να αναλάβουν ρίσκα. Τα μεταρρυθμιστικά σχόλια [43] κατά την διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων ουσιαστικά απέρριψαν την ισχύ του δρόμου, προωθώντας ένα μήνυμα αυτοσυγκράτησης που δεν είχε επαφή με τα συνθήματα [44] που φώναζαν οι διαδηλωτές. Και όταν οι μεταρρυθμιστές ηγέτες όντως αποφασίζουν να πάρουν μια πιο σκληρή στάση, εξακολουθούν να αποφεύγουν να στοχεύουν στην ρίζα των δεινών του Ιράν: Το καθεστώς. Δείτε ένα δημόσιο έγγραφο της 30ής Ιανουαρίου [45] από τον Mehdi Karroubi (πρώην πρόεδρο του Κοινοβουλίου που βρίσκεται τώρα σε κατ’ οίκον περιορισμό), ο οποίος κατηγορεί τον Χαμενεΐ για αυταρχισμό και καταστροφή των κρατικών θεσμών. Στην επιστολή αυτή, ο Καρρουμπί εξακολουθούσε να εκθειάζει το όραμα του προκάτοχου του Χαμενεΐ, δηλαδή του Χομεϊνί, λίγες μέρες αφότου άνθρωποι σκοτώθηκαν [46] και φυλακίστηκαν επειδή διαμαρτύρονταν για το ίδιο καθεστώς που επέβαλλε ο Χομεϊνί.

06022018-3.jpg

Διαδηλώσεις στη Τεχεράνη, τον Δεκέμβριο του 2017. SOCIAL MEDIA / REUTERS
-------------------------------------------------------

Μια εσφαλμένη εστίαση [47] στους μεταρρυθμιστές μπορεί επίσης να συγκαλύψει τις εξελίξεις σε διάφορα τμήματα [48] της ιρανικής κοινωνίας. Όπως εξήγησε η εξέχουσα δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Gissou Nia στις αρχές Ιανουαρίου [49], η σαν λέιζερ εστίαση της Ουάσιγκτον στην πόλη της Τεχεράνης, στην μεταρρυθμιστική βάση, την οδήγησε να αγνοήσει τους ανθρώπους που ζουν στην γεωγραφική και πολιτική περιφέρεια της Ισλαμικής Δημοκρατίας (όπως τις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες). Αυτό -μαζί με την αδράνεια στην κοινότητα των αναλυτών του Ιράν- βοηθά να εξηγηθεί γιατί οι διαμαρτυρίες κατέλαβαν πολλούς εξαπίνης.

ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ

Για να είμαστε σαφείς, αυτοί δεν είναι οι μοναδικοί μύθοι στις ΗΠΑ για το Ιράν. Ένας άλλος είναι αυτός ενός διαχωρισμού μεταξύ πόλεων και υπαίθρου στην εξωτερική πολιτική, ο οποίος συμπεραίνει ότι οι πιο συντηρητικοί ημι-αστικοί και αγροτικοί πληθυσμοί υποστηρίζουν τις ιδεολογικές σταυροφορίες της Ισλαμικής Δημοκρατίας σε ολόκληρη την περιοχή. Το 2009, οι ηγέτες της Τεχεράνης και τα μέλη του Πράσινου Κινήματος διαμαρτυρήθηκαν για την ανάμειξη του Ιράν στο εξωτερικό, φωνάζοντας [50] «Όχι στην Γάζα και τον Λίβανο, θα δώσω την ζωή μου για το Ιράν». Το 2017, το σύνθημα αυτό ακουγόταν [51] σε πόλεις και αγροτικές κωμοπόλεις του Ιράν.

Τέλος, υπάρχει ο μύθος ότι η πυρηνική συμφωνία του Κοινού Ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης (Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA [52]) δημιουργεί χώρο για την αντιμετώπιση μη πυρηνικών θεμάτων, όπως η δυσχερής κατάσταση του ιρανικού λαού. Αλλά μολονότι οι Ιρανοί μεταρρυθμιστές έσπευσαν να επαινέσουν την συμφωνία, στα δυόμισι χρόνια από τότε που συμφωνήθηκε, η ανησυχία για το μέλλον του JCPOA κυριαρχούσε σχεδόν σε κάθε συζήτηση των ΗΠΑ σχετικά με το Ιράν -ακόμη και για εκείνες που σχετίζονται με τις διαδηλώσεις [54]- ουσιαστικά εξαφανίζοντας τα άλλα θέματα. Ακόμα χειρότερα, οι πραγματικές προσπάθειες για να υπάρξει διάλογος σχετικά με την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, μεταξύ άλλων με την στοχοποίηση των ατόμων και των οντοτήτων που καταπιέζουν, απορρίπτονται από τους υπερασπιστές του JCPOA ως ότι αποτελούν ένα απλό πρόσχημα για να καταργηθεί η συμφωνία.

Αν μη τι άλλο, οι πρόσφατες διαδηλώσεις είναι θετική απόδειξη ότι οι αναλυτές θα πρέπει να ελέγχουν συνεχώς τις υποθέσεις τους για το Ιράν και την ιρανική κοινωνία. Αλλά εξίσου σημαντικό είναι το συνολικό αποτέλεσμα των προαναφερθέντων μύθων για το πώς αντιλαμβάνονται την πορεία του Ιράν εκείνοι που βρίσκονται έξω από αυτό. Αν η χώρα συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο θεώρησης μέσα από το ίδιο εσφαλμένο πλαίσιο, τότε ο επόμενος γύρος διαδηλώσεων θα αποτελέσει επίσης έκπληξη. Αλλά κάτι τέτοιο θα κρύψει την σωρευτική φύση της δυσαρέσκειας των Ιρανών.

Για παράδειγμα, πριν, καθ’ όλη την διάρκεια, και μετά τις διαδηλώσεις, οι Ιρανοί συμμετείχαν [55] σε μια εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής για να αμφισβητήσουν [56] την υποχρεωτική κάλυψη των γυναικών [στμ: με μαντήλα]. Αυτό μπορεί να ακούγεται καινούργιο, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προωθημένη εκδοχή μιας καμπάνιας το καλοκαίρι του 2017 για να φορούν λευκά ρούχα τις Τετάρτες [57] ώστε να διαμαρτυρηθούν για το ίδιο θέμα. Η κατανόηση της σημασίας αυτών των κινήσεων απαιτεί την εγκατάλειψη των παλιών μύθων.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2018-02-05/what-washington-...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2018-01-08/why-irans-protes...
[2] https://www.wsj.com/articles/economics-dissatisfaction-with-current-regi...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/persian-gulf/2017-07-20/why-regi...
[4] https://www.whitehouse.gov/briefings-statements/statement-president-iran...
[5] https://www.cbsnews.com/news/iran-police-swiftly-crush-protest/
[6] https://books.google.com/books?id=mWAXBAAAQBAJ&pg=PA442&lpg=PA442&dq=ira...
[7] https://books.google.com/books?id=8gzFAgAAQBAJ&printsec=frontcover&dq=Ha...
[8] http://www.nytimes.com/2009/06/14/world/middleeast/14iran.html
[9] https://www.thedailybeast.com/irans-execution-binge
[10] https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/12/iran-new-nationalism-...
[11] http://www.latimes.com/world/middleeast/la-fg-iran-protests-20171230-sto...
[12] http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/8106699.stm
[13] https://twitter.com/farnazfassihi/status/950477730260320256?lang=en
[14] https://www.abc2news.com/newsy/what-we-can-learn-from-listening-to-irans...
[15] https://en.radiofarda.com/a/protest-in-khomein-iran/28959182.html
[16] https://www.nytimes.com/2017/11/26/world/middleeast/iran-nationalism-sau...
[17] http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13941219000316
[18] https://www.nytimes.com/2018/01/23/opinion/trump-iran-climate-change.html
[19] http://www.asriran.com/fa/news/257730/%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3-%D9%82%D8...
[20] https://twitter.com/warreports/status/946884478215081984
[21] https://twitter.com/RadioFarda_/status/946330139566231552
[22] http://www.iranicaonline.org/articles/cyrus-iiI
[23] https://www.reuters.com/article/us-iran-rights-history/iranians-arrested...
[24] https://www.rferl.org/a/iran-fears-persian-king-cyrus-day-gathering-nati...
[25] https://www.nbcnews.com/news/world/iranians-rally-against-trump-some-tha...
[26] http://thehill.com/homenews/news/318887-hundreds-of-thousands-protest-tr...
[27] http://english.alarabiya.net/en/News/middle-east/2017/01/11/Burial-of-Ir...
[28] https://en.radiofarda.com/a/iran-workers-protest-labor-wages/28506626.html
[29] https://www.iranhumanrights.org/2017/09/protest-against-killing-of-couri...
[30] https://twitter.com/realdonaldtrump/status/948548807612084224?lang=en
[31] https://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2017/12/276811.htm
[32] http://foreignpolicy.com/2017/09/22/everyone-is-overlooking-the-most-imp...
[33] https://www.foreignaffairs.com/reviews/review-essay/2017-12-12/reform-or...
[34] http://www.sharghdaily.ir/
[35] http://www.etemaad.ir/
[36] http://kayhan.ir/
[37] http://www.vatanemrooz.ir/
[38] https://www.reuters.com/article/us-iran/khatami-condemns-irans-show-tria...
[39] https://www.huffingtonpost.com/camelia-entekhabifard/mir-hossein-mousavi...
[40] https://www.washingtonpost.com/world/pro-government-demonstrators-rally-...
[41] https://www.theguardian.com/world/2015/feb/17/iranian-media-banned-from-...
[42] https://shahrvand-yar.com/1396/10/26/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B3%D8%...
[43] https://www.isna.ir/news/96100904924/%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%A6%DB%8C-%D9%...
[44] https://twitter.com/GEsfandiari/status/946492678547615744
[45] http://sahamnews.org/2018/01/308627/
[46] https://www.iranhumanrights.org/2018/01/latest-victim-of-repressed-irani...
[47] https://www.brookings.edu/blog/markaz/2013/05/23/the-legacy-of-reform-in...
[48] https://www.nytimes.com/2018/01/14/opinion/iran-protests-inequality.html
[49] https://www.politico.com/magazine/story/2018/01/02/iran-protests-the-oth...
[50] http://www.nytimes.com/2009/09/19/world/middleeast/19iran.html
[51] https://www.youtube.com/watch?v=-Vq1kdgaimI
[52] https://www.state.gov/e/eb/tfs/spi/iran/jcpoa/
[53] https://www.huffingtonpost.com/ramin-jahanbegloo/nuclear-deal-iran-refor...
[54] https://www.washingtonpost.com/news/posteverything/wp/2018/01/04/trump-s...
[55] https://www.theguardian.com/world/2018/feb/02/tehran-hijab-protest-irani...
[56] https://twitter.com/hashtag/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D8%AE%DB%8C%D8%A7%...
[57] http://www.newsweek.com/women-iran-wear-white-wednesdays-challenge-compu...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition