Η παγκόσμια επιχείρηση

Η μετατόπιση στην ζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε ολόκληρο τον κόσμο, παράλληλα με μια μετατόπιση των εμπνεόμενων από την τεχνολογία δυνατοτήτων εφοδιασμού, μεταφράζεται σε νέες ευκαιρίες και υποχρεώσεις για την κάλυψη αυτής της ζήτησης. Τα τελευταία δέκα χρόνια, έχουν αναδυθεί νέα εργαλεία και αυξημένη συνδεσιμότητα για να βοηθήσουν στην δέσμευση και ικανοποίηση της ζήτησης, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα τέτοιο εργαλείο είναι η ανάλυση αναγκών (demand analytics), το οποίο έχει περιγραφεί ως «data-κεντρικές λύσεις [11] που υποστηρίζουν πιο έξυπνα την από την πλευρά της ζήτησης λήψη αποφάσεων σχετικά με τους πελάτες, τις μάρκες, το μάρκετινγκ, τους προϋπολογισμούς και την τιμολόγηση». Το καθαρό αποτέλεσμα είναι ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να αναπτύξουν μια πληρέστερη κατανόηση της πλευράς της ζήτησης, και μπορούν να το κάνουν ταχύτερα.

Ένα άλλο τέτοιο εργαλείο είναι η τρισδιάστατη εκτύπωση, η οποία συνδυάζει τις τεχνολογίες της βιομηχανικής εποχής και της εποχής της πληροφορίας. Δίνει την δύναμη στα άτομα να δημιουργήσουν μια σειρά προϊόντων κατά παραγγελία, στρώμα ανά στρώμα. Αυτός ο νέος τρόπος δημιουργίας πραγμάτων θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον μεταποιητικό τομέα. Δεδομένου ότι οι κινητές μηχανές τρισδιάστατης εκτύπωσης μπορούν να τοποθετηθούν σχεδόν οπουδήποτε και τα ανταλλακτικά μπορούν να κατασκευαστούν κατόπιν ζήτησης (μειώνοντας ή εξαλείφοντας έτσι την ανάγκη αποθήκευσης), το αποτέλεσμα είναι ενδεχομένως μετασχηματιστικό: Ενοποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού, επιτάχυνση του χρόνου παραγωγής και σημαντικές μειώσεις των πάγιων δαπανών. Μέχρι το 2025, ο εκτιμώμενος οικονομικός αντίκτυπος της τρισδιάστατης εκτύπωσης (3-D printing) θα μπορούσε να ανέρχεται σε 550 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως [12].

Αλλά οι νέες ευκαιρίες που σχετίζονται με την ζήτηση θα μπορούσαν να εμποδιστούν από τις αυξανόμενες πιέσεις από την δημόσια και την πολιτική σφαίρα. Οι πιέσεις αυτές θα μπορούσαν να λάβουν πολλές διαφορετικές μορφές -συμπεριλαμβανομένων των φόρων, των δασμών εισαγωγής ή των περιορισμών στις ροές δεδομένων- και είναι απίθανο να παράγουν μακροπρόθεσμα οφέλη για τους αποδέκτες τους οποίους στοχεύουν. Επομένως, οι επιχειρηματίες πρέπει να παραμείνουν επικεντρωμένοι στις πραγματικότητες της εντοπιότητας και των κοινωνικών αναγκών, ιδιαίτερα σε περιόδους προσαρμογής. Οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας τους, θα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξουν την παγκοσμιοποίηση εάν μπορούν να δουν πώς θα ωφεληθούν οι ίδιοι ως άτομα. Δεδομένου ότι τα τοπικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης (από την δημιουργία θέσεων εργασίας μέχρι τα αγαθά σε φθηνότερες τιμές) συχνά δεν είναι καλά κατανοητά ή αγνοούνται σκόπιμα από ορισμένους τοπικά εστιασμένους ενδιαφερόμενους, οι ηγέτες των επιχειρήσεων και οι εταιρείες τους πρέπει να είναι διατεθειμένοι να τα διαφημίσουν. Εάν δεν το κάνουν αυτό, οι φωνές κατά της παγκοσμιοποίησης θα υπερκαλύψουν τις άλλες και θα περικόψουν τις ευκαιρίες που προσφέρει η μετατόπιση στην πλευρά της ζήτησης για δισεκατομμύρια συνδεδεμένους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Το δεύτερο ζήτημα είναι η επέκταση της μεσαίας τάξης και ο πολλαπλασιασμός της τεχνολογίας. Οι δίδυμες δυνάμεις της αύξησης του πλούτου (που αντανακλάται στην άνοδο της παγκόσμιας μεσαίας τάξης) και της επέκτασης της τεχνολογίας των επιχειρήσεων και της κατανάλωσης, θα διαμορφώσουν το επιχειρηματικό και πολιτικό κλίμα κατά την επόμενη δεκαετία.

Η άνοδος του παγκόσμιου βιοτικού επιπέδου ήταν ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα. Από το 1990 έως το 2010, για παράδειγμα, 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι μετακινήθηκαν στη μεσαία τάξη σε όλο τον κόσμο και 1,8 δισεκατομμύρια περισσότεροι αναμένεται να το πράξουν μέχρι το 2025. Τα άτομα με αυξανόμενα εισοδήματα έχουν εξελιχθεί (και θα συνεχίσουν να εξελίσσονται) σε καταναλωτές οικιακών αγαθών και υπηρεσιών δυνάμενους να κάνουν διακρίσεις, καθώς και αφοσιωμένοι πολίτες που έχουν επίγνωση του τι κάνουν (ή δεν κάνουν) οι εκπρόσωποί τους στην κυβέρνηση για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.

Στο μέτωπο της τεχνολογίας, θα δούμε ότι η ρομποτική συνεχίζει να εξελίσσεται σε στοιχείο-κλειδί της παραγωγής, και σε ένα έμβλημα τόσο των ευκαιριών όσο και των προκλήσεων που συνδέονται με την αυτοματοποίηση στους χώρους εργασίας. Η ρομποτική μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα και να μειώσει τις τιμές για αγαθά και υπηρεσίες, αλλά μειώνει επίσης την ανάγκη για ανθρώπινη εργασία -μια εξέλιξη που θα μπορούσε να επηρεάσει την αγορά εργασίας και να προκαλέσει παρέμβαση κυβερνητικών αξιωματούχων. Ομοίως, τα μη επανδρωμένα αερο-οχήματα (drones) είναι πιθανό να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στο εμπόριο, ξεκινώντας από την δυνατότητα να διαταράξουν ολόκληρη την βιομηχανία παραδόσεων [αγαθών (delivery)]. Οι συνήθεις εργασίες, όπως οι αγορές στα μαγαζιά, είναι πιθανό να γίνουν λιγότερο συνηθισμένες, καθώς τα drones θα επιταχύνουν τους χρόνους παράδοσης σχεδόν σε οποιαδήποτε τοποθεσία. Αλλά ποιο αντιστάθμισμα θα αποδεχθούμε, για παράδειγμα, στην απασχόληση, την κυκλοφοριακή συμφόρηση και την ασφάλεια;

Από την πλευρά των καταναλωτών, η συνεχής διάδοση τεχνολογιών, όπως τα smartphone με δυνατότητα βίντεο και η δημοφιλία των πλατφορμών επικοινωνίας όπως το Twitter, και οι προσαρμοσμένες πλατφόρμες ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων όπως το YouTube, θα αυξήσουν την διαφάνεια με τρόπους που θέτουν προκλήσεις στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Οι εταιρείες θα πρέπει να παραμένουν παγκοσμίως συνεπείς (δεδομένου ότι η παρουσία τους στο διαδίκτυο θα είναι προσβάσιμη σε παγκόσμιο επίπεδο), ενώ πάντα θα ετοιμάζονται για το ενδεχόμενο ότι μια καταναλωτικά καθοδηγούμενη εκστρατεία, ενεργοποιημένη μέσω βίντεο και κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, να γίνει εκρηκτική και να απειλήσει την φίρμα.