Όταν διπλωμάτες και κατάσκοποι πρέπει να φύγουν

Η διοίκηση [Τραμπ] έχει αναφέρει αυτό και άλλα βήματα ως απόδειξη της αντίστασής της στην επιθετικότητα του Πούτιν [6]. Αλλά μια ή και περισσότερες καλές ενέργειες δεν αρκούν. Δίνουν μια αίσθηση σαν εφάπαξ, πράξεις που κατά κάποιο τρόπο έχουν προσπεράσει έναν πρόεδρο ο οποίος δεν τις υποστηρίζει αρκετά. Στο κάτω-κάτω, ο Τραμπ έχει επαινέσει επανειλημμένα τον Πούτιν και απέφυγε να επικρίνει την δράση της Ρωσίας εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, μια περίεργη και μέχρι σήμερα ανεξήγητη απροθυμία˙ και προφανώς κάλεσε τον Πούτιν στην Ουάσινγκτον, μια ακόμη χειρότερη χειρονομία υπό αυτές τις συνθήκες. Όποια και αν είναι η αιτία, τα μικτά δημόσια μηνύματα -ειδικά από τον πρόεδρο- δημιουργούν αμφιβολία και δίνουν το οξυγόνο στην αφήγηση του Πούτιν.

Μια σωστή στρατηγική για την Ρωσία, όπως και εκείνη των Reagan και Shultz, θα ενσωμάτωνε την λογική (αν και υπερβολικά αισιόδοξη) επιθυμία του Trump να συνεργαστεί με την Ρωσία σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος με την πραγματικότητα της επιθετικότητας της Ρωσίας. Θα περιέγραφε την πρόθεση της Ουάσινγκτον να αντισταθεί στην πολεμική διάθεση της Μόσχας και να σταθεί με εκείνους που απειλούνται περισσότερο από αυτήν, ακόμα και όταν η Ουάσιγκτον θα ενεργούσε για την σταθεροποίηση της σχέσης. Θα καθιστούσε σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν καλύτερες σχέσεις με τον ρωσικό λαό και πιστεύουν στην πιθανότητα μιας καλύτερης Ρωσίας.

Μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε να ενώσει την σημερινή γενιά των Ψυχροπολεμικών (όπως ο John Bolton, ο εισερχόμενος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας) και τους Στρατηγιστές (όπως ο James Mattis, ο υπουργός Άμυνας) και να απομονώσει τους Ανόητους, τώρα πιο ισχυρούς στην Ευρώπη τόσο στην δεξιά όσο και στην αριστερά και, δυστυχώς, πιο διαδεδομένους στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όσο καλή κι αν ήταν η κίνηση των συντονισμένων απελάσεων, χρειάζονται περισσότερες. Η διοίκηση του Trump πρέπει να καταστήσει συνηθισμένη μια τέτοια αλληλεγγύη και συνεπώς πρέπει να συνεργαστεί με τους συμμάχους των ΗΠΑ ώστε να λάβουν μέτρα για να επιβάλουν ένα κόστος στον Πούτιν και, ακόμα πιο κρίσιμο, σε εκείνους του κύκλου του, δείχνοντας ότι ο Πούτιν δεν μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντά τους. Το να ακολουθεί κανείς τα χρήματα είναι συχνά ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσει. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να ενισχύσει τους κανονισμούς που επιτρέπουν σήμερα στα χρήματα να εισρέουν στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω συγκεκαλυμμένων εταιρειών-κελύφη [7] ή πολύπλοκων συμφωνιών για ακίνητα που αποκρύπτουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να συνεργαστούν με μια καλύτερη Ρωσία στο μέλλον, πρέπει να κατατροπώσουν την Ρωσία που αντιμετωπίζουν τώρα, έτσι ώστε οι Ρώσοι να αρχίσουν να επαναξιολογούν την τρέχουσα πορεία τους.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2018-04-03/when-diplo...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.nytimes.com/2018/03/13/world/europe/uk-russia-spy-poisoning....
[2] https://www.foreignaffairs.com/topics/trump-administration
[3] https://www.washingtonpost.com/archive/politics/2001/03/23/bush-backs-ex...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/1987-02-01/gorbachev-...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2018-03-16/pu...
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-12-05/how-stand-kremlin
[7] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2017-09-20/united-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition