Μια πραγματική πορεία προς την ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Μια πραγματική πορεία προς την ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο

Η πρόοδος και η υπόσχεση της διάσκεψης κορυφής Moon-Kim
Περίληψη: 

Αν και πολλά σχόλια σχετικά με την σύνοδο κορυφής μεταξύ των ηγετών της Νότιας και της Βόρειας Κορέας, Moon Jae-in και Kim Jong Un αντίστοιχα, επικεντρώθηκαν στις εναπομείνασες δυσκολίες, οι οποίες είναι σημαντικές, τα σχόλια αυτά έχουν παραβλέψει το πόσα πολλά επιτεύχθηκαν την περασμένη εβδομάδα.

Ο CHUNG-IN MOON είναι ειδικός σύμβουλος Εξωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής Ασφάλειας στο πρόεδρο της Νότιας Κορέας, Moon Jae-in, και Διακεκριμένος Πανεπιστημιακός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yonsei.

Δώδεκα ώρες στο Panmunjom -το χωριό της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας που εδώ και πολύ καιρό συμβόλιζε την διαίρεση και τον πόλεμο- παρήγαγαν ένα απροσδόκητο θαύμα ειρήνης [1] την Παρασκευή. Στην Διακήρυξη του Panmunjom, ο Moon Jae-in [2] και ο Kim Jong Un, οι ηγέτες της Νότιας και της Βόρειας Κορέας, δεσμεύθηκαν ότι «δεν θα υπάρξει πλέον πόλεμος στην Κορεατική Χερσόνησο, και έτσι ξεκίνησε μια νέα εποχή ειρήνης». Δεδομένων των στρατιωτικών προκλήσεων της Βόρειας Κορέας, του αυξανόμενου βορειοκορεατικού πυρηνικού οπλοστασίου [3] και της έντονης αίσθησης της κρίσης που είχε στοιχειώσει τους Νοτιοκορεάτες τον περασμένο χρόνο, μια τέτοια αντιστροφή φαίνεται σουρεαλιστική. Ωστόσο, αφού παρακολούθησα και τις τρεις συνόδους κορυφής μεταξύ των δύο Κορεών (το 2000, το 2007 και το 2018), πιστεύω ότι αυτή η τελευταία συνιστά πραγματική πρόοδο και θέτει τις βάσεις για διαρκή ειρήνη.

02052018-1.jpg

Ο Kim Jong Un (αριστερά) και ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος, Moon Jae-in, στην Panmunjom, τον Απρίλιο του 2018. REUTERS
--------------------------------------------------------------------

Αν και πολλά σχόλια επικεντρώθηκαν στις εναπομείνασες δυσκολίες, οι οποίες είναι σημαντικές, τα σχόλια αυτά έχουν παραβλέψει το πόσα πολλά επιτεύχθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Ο Μουν και ο Κιμ δεν ανέλαβαν απλώς δεσμεύσεις υψηλού επιπέδου˙ παρέθεσαν επίσης συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή τους, και πήραν συγκεκριμένα μέτρα που θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στην διευκόλυνση της συνεργασίας και την πρόληψη μιας σύγκρουσης [4]. Αυτό αποτελεί αιτία ελπίδας ότι παρ’ όλες τις εναπομένουσες προκλήσεις, μια ολοκληρωμένη ειρηνευτική συμφωνία που περιλαμβάνει πραγματική αποπυρηνικοποίηση από την Βόρεια Κορέα είναι εφικτή μέσα σε λίγα χρόνια, αν όχι τους προσεχείς μήνες.

ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ

Τα απτά αποτελέσματα της συνόδου κορυφής είναι σημαντικά. Εξομάλυνε με επιτυχία τις δια-κορεατικές σχέσεις και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να «διεξάγουν διάλογο και διαπραγματεύσεις σε διάφορους τομείς, μεταξύ άλλων στο ανώτατο επίπεδο, και να λάβουν ενεργά μέτρα για την εφαρμογή των συμφωνιών που επετεύχθησαν στην Σύνοδο Κορυφής». Θα δημιουργήσουν ένα κοινό γραφείο σύνδεσης με μόνιμους εκπροσώπους και από τις δύο πλευρές και θα ενθαρρύνουν την ενεργό συνεργασία, τις ανταλλαγές, τις επισκέψεις και τις επαφές σε όλα τα επίπεδα. Συμφώνησαν επίσης να προχωρήσουν σε προγράμματα επανένωσης για οικογένειες που χωρίστηκαν μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας, με αφορμή την Ημέρα Εθνικής Απελευθέρωσης στις 15 Αυγούστου. Και θα υπάρξουν πρακτικά βήματα για την σύνδεση και τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων και των οδών, βασιζόμενοι σε μια συμφωνία του 2007.

Η σύνοδος κορυφής οδήγησε επίσης στην σύναψη συμφωνίας για την άμβλυνση της στρατιωτικής έντασης και την εξάλειψη του κινδύνου πολέμου [5] στην κορεατική χερσόνησο. Και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να σταματήσουν εντελώς όλες τις εχθρικές ενέργειες ο ένας εναντίον του άλλου σε κάθε τομέα, συμπεριλαμβανομένης της γης, του αέρα και της θάλασσας, και να μετατρέψουν την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη σε ζώνη ειρήνης. Υποσχέθηκαν να μετατρέψουν τις περιοχές γύρω από την Βόρεια Οριακή Γραμμή στην Δυτική Θάλασσα σε μια θαλάσσια ζώνη ειρήνης, προκειμένου να αποφευχθούν τυχαίες στρατιωτικές συγκρούσεις. Επίσης, ανέλαβαν την δέσμευση για στρατιωτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας μιας κοινής στρατιωτικής επιτροπής για να εξασφαλίσουν ενεργό συνεργασία, ανταλλαγές, επισκέψεις και συχνές συναντήσεις μεταξύ στρατιωτικών Αρχών και υπουργών Άμυνας.

Η Διακήρυξη του Panmunjom περιελάμβανε περαιτέρω μια ιστορική κοινή δέσμευση να συνεργαστούν για την καθιέρωση μόνιμου και σταθερού ειρηνευτικού καθεστώτος στην κορεατική χερσόνησο, τερματίζοντας την τρέχουσα κατάσταση ανακωχής που συνεχίζεται από τότε που οι συγκρούσεις σταμάτησαν στον Πόλεμο της Κορέας πριν από περισσότερα από 60 χρόνια. Ως τμήμα αυτών των προσπαθειών, οι ηγέτες συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν αφοπλισμό με σταδιακό τρόπο, μέσω της μείωσης των στρατιωτικών εντάσεων και των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, και να συνεχίσουν τριμερείς συναντήσεις με την Βόρεια Κορέα, τη Νότια Κορέα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή τετραμερείς συναντήσεις, με συμμετοχή και της Κίνας, εντός του έτους. Ο στόχος θα ήταν να κηρυχθεί ένα τέλος στον πόλεμο και να μετατραπεί η ανακωχή σε μια ειρηνευτική συνθήκη. Τέλος, και το πιο σημαντικό από όλα, οι ηγέτες της Νότιας και της Βόρειας Κορέας επιβεβαίωσαν τον κοινό στόχο της πραγματοποίησης, μέσω πλήρους αποπυρηνικοποίησης, μιας κορεατικής χερσονήσου χωρίς πυρηνικά όπλα.

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ

Παρ’ όλη την πραγματική σημασία αυτών των δεσμεύσεων, η σημαντικότητα της διάσκεψης κορυφής τις ξεπερνά για τα καλά. Οι προηγούμενες συμφωνίες και διακηρύξεις δεν περιέλαβαν ποτέ τέτοιους τολμηρούς στόχους. Οι δύο ηγέτες ήταν σε θέση να περιορίσουν ένα μακροχρόνιο χάσμα: Ο Νότος γενικά ευνοούσε μια λειτουργική προσέγγιση βασισμένη στην λογική «η οικονομία πρώτα», αλλά ο Βορράς επέμενε σε «στρατιωτικο-πολιτικά ζητήματα πρώτα». Η σύνοδος στο Panmunjom ήταν η πρώτη δια-κορεατική σύνοδος κορυφής στην οποία οι δύο πλευρές συνέκλιναν στην υπεροχή των στρατιωτικο-πολιτικών θεμάτων.