Η συμμαχία υπέρ του Άσαντ διαλύεται | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η συμμαχία υπέρ του Άσαντ διαλύεται

Πώς οι ΗΠΑ μπορούν αντισταθούν έναντι του Ιράν στην Συρία

Δεύτερον, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δηλώσουν με όχι αβέβαιο τρόπο ότι σχεδιάζουν να παραμείνουν στην βορειοανατολική Συρία μακροπρόθεσμα. Η ζώνη των ΗΠΑ στην βόρεια και ανατολική Συρία περιέχει την πλειοψηφία των μεγάλων πετρελαϊκών, υδάτινων και γεωργικών πόρων της χώρας, παρέχοντας στην διοίκηση Trump μεγάλη μόχλευση στο μέλλον της Συρίας. Τα σχόλια του Trump που εξέφραζαν μια επιθυμία αποχώρησης από την Συρία [10] δεν ήταν βοηθητικά, έστω και αν αργότερα τα πήρε πίσω. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκαταλείψουν την ανατολική Συρία, θα ενοποιήσουν τον Άσαντ, το Ιράν και την Ρωσία σε μια προσπάθεια να ξαναπάρουν αυτή την επικράτεια. Η Μόσχα και η Δαμασκός επιθυμούν τους ενεργειακούς πόρους της περιοχής, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στην χρηματοδότηση τόσο της ρωσικής παρέμβασης όσο και της ανασυγκρότησης της Συρίας. Για το Ιράν, ο έλεγχος αυτής της επικράτειας από τις φίλιες δυνάμεις θα αυξήσει σημαντικά την ικανότητα ελιγμών των δυνάμεων των πολιτοφυλακών του σε ολόκληρο το Ιράκ και την Συρία. Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν τις δυνάμεις τους σε αυτό το τμήμα της χώρας, οι δυνάμεις υπέρ του καθεστώτος θα αναγκαστούν να επικεντρωθούν αλλού, επιδεινώνοντας τις διαιρέσεις εντός της συμμαχίας.

Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να έχουν την δυνατότητα να διαμορφώσουν το αποτέλεσμα στη νοτιοδυτική Συρία, όπου, σε συνεργασία με την Ιορδανία και το Ισραήλ, έχουν επενδύσει με επιτυχία σε μια μετριοπαθή αντιπολιτευτική δύναμη που κράτησε αυτό το έδαφος τα τελευταία λίγα χρόνια. Αυτή η περιοχή βρίσκεται στο στόχαστρο του IRGC και είναι εκεί που πιθανότατα θα ξεσπάσει ένας πόλεμος στην Συρία μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Η κυβέρνηση Trump πρέπει να δηλώσει δημοσίως και με σαφήνεια ότι οι ελεγχόμενες από την αντιπολίτευση περιοχές στη νοτιοδυτική Συρία θα πρέπει να παραμείνουν αυτόνομες, να διατηρήσουν τον έλεγχο της κίνησης προς και από τις κοινότητές τους και να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια και το διασυνοριακό εμπόριο με την Ιορδανία.

05062018-3.jpg

Ο Assad και ο Putin στο Σότσι, τον Μάιο του 2018. SPUTNIK / REUTERS
-----------------------------------------------

Για να υποστηρίξει αυτούς τους στόχους, ο Trump θα πρέπει να απελευθερώσει τα 200 εκατομμύρια δολάρια που προορίζονται για την χρηματοδότηση της σταθεροποίησης στην Συρία. Σημαντικό μέρος αυτών των κονδυλίων προορίζεται για την εκπαίδευση και τη μετάβαση των ένοπλων ομάδων της αντιπολίτευσης σε ρόλους τοπικής ασφάλειας, και για την υποστήριξη της τοπικής διακυβέρνησης στις κοινότητες αυτές. Αυτές οι προσπάθειες είναι πρακτικές και ρεαλιστικές: Καμία από αυτές δεν θα εκτροχιάσει τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ιορδανίας, της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών για το μέλλον των νοτιοδυτικών [περιοχών], και θα σηματοδοτούσαν ότι ο Trump εξακολουθεί να επενδύει στην σταθερότητα της περιοχής.

Τέλος, όσον αφορά το Ισραήλ, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις απέδειξαν την ικανότητά τους να χτυπούν ιρανικούς στόχους στην Συρία. Η απειλή μελλοντικών χτυπημάτων αποτελεί σημαντικό σημείο μόχλευσης κατά της Τεχεράνης. Ωστόσο, αυτό είναι ένα «ραβδί» που πρέπει να ασκείται προσεκτικά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σίγουρα θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν το Ισραήλ, αλλά θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την αυτοσυγκράτηση του συμμάχου τους.

Μια στρατηγική των ΗΠΑ που επικεντρώνεται στην ανάσχεση της επιρροής του Ιράν στην Συρία με το να εκμεταλλεύεται τις διαιρέσεις των εταίρων της θα είναι σύμφωνη με τους περιορισμούς που έχει συναντήσει το Ιράν σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής. Το IRGC κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που παρουσιάζουν οι εμφύλιοι πόλεμοι της περιοχής -πρώτα στον Λίβανο και πιο πρόσφατα στο Ιράκ, την Συρία και την Υεμένη. Έχει εισέλθει σε αυτές τις συγκρούσεις με το να συνεργάζεται με τοπικούς εταίρους που του παρέχουν ευρεία ελευθερία να επιχειρεί επειδή οι στόχοι τους συγκλίνουν. Αλλά ξανά και ξανά βλέπουμε την υπερεπέκταση του IRGC, που προκαλεί μια εθνικιστική αντίδραση από τους τοπικούς εταίρους του. Ίσως τώρα να πέφτει σε έναν τοίχο μέσα στην Συρία, καθώς τα συμφέροντά της τελικά αποκλίνουν από εκείνα των συμμάχων της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους θα πρέπει να επωφεληθούν από αυτή την ευκαιρία.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2018-06-04/pro-assad-allia...