Πώς να εφαρμοστούν ξανά οι πετρελαϊκές κυρώσεις κατά του Ιράν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς να εφαρμοστούν ξανά οι πετρελαϊκές κυρώσεις κατά του Ιράν

Ο τρόπος με τον οποίον ο Τραμπ μπορεί να μειώσει σημαντικά τις εξαγωγές της Τεχεράνης

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανταποκρίθηκαν στις προκλήσεις της αγοράς πιέζοντας την Σαουδική Αραβία να αυξήσει την παραγωγή για να αντισταθμίσει τις ιρανικές μειώσεις. Τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αυτή η προσέγγιση φαίνεται να διατηρεί ένα όριο για περαιτέρω αυξήσεις των τιμών. Αλλά αν η διοίκηση Trump πιέσει να μειωθεί ο όγκος των εξαγωγών του ιρανικού πετρελαίου γρηγορότερα από ό, τι αναμένουν οι αγορές, αντιμετωπίζει έναν σημαντικό κίνδυνο οι τιμές του πετρελαίου να ξαναρχίσουν την ανοδική πορεία τους. Πολλοί ενεργειακοί αναλυτές, συμπεριλαμβανομένης της U.S. Energy Information Administration (Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ) αναμένουν πρόσθετες παραδόσεις πετρελαίου να έρθουν στα τέλη του 2018 και το πρώτο εξάμηνο του 2019, λόγω της αυξανόμενης παραγωγής στην Βραζιλία, τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού. Αυτή η αναμενόμενη νέα παραγωγή δημιουργεί ένα πιθανό μελλοντικό περιθώριο για μειώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν και η διοίκηση Trump θα πρέπει να συνδέσει τον όγκο των μειώσεων που επιδιώκει στις εξαγωγές ιρανικού αργού με την διαθεσιμότητα αυτών των άλλων προβλεπόμενων προμηθειών.

09082018-2.jpg

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, μιλά σε δημοσιογράφους αφότου υπέγραψε μια διακήρυξη που δήλωνε την πρόθεσή του να αποσυρθεί από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, στην Ουάσιγκτον, τον Μάιο του 2018. JONATHAN ERNST / REUTERS
---------------------------------------------------------------

ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Η δεύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο Trump για την αποκατάσταση των πετρελαϊκών κυρώσεων κατά του Ιράν είναι να πείσει τους μεγαλύτερους πελάτες του Ιράν να σταματήσουν -ή τουλάχιστον να μειώσουν σημαντικά τον όγκο των αγορών τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρειαστεί να συμμετάσχουν σε πολυδιάστατη διπλωματία που θα δεσμεύει τόσο κυβερνήσεις όσο και παγκόσμιες εταιρείες.

Η προτιμώμενη προσέγγιση της κυβέρνησης Ομπάμα στις πετρελαϊκές κυρώσεις το 2012 και το 2013 ήταν να διαπραγματευτεί με ξένες κυβερνήσεις να μειώσουν τις εισαγωγές τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, συμφώνησε να τερματίσει όλες τις εισαγωγές ιρανικού αργού, ενώ η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Τουρκία και η Νότια Κορέα συμφώνησαν να μειώσουν τις αγορές τους με αντάλλαγμα εξαιρέσεις.

Αυτή η επικεντρωμένη στις κυβερνήσεις προσέγγιση πιθανότατα να αποδειχθεί και πάλι καρποφόρα με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, οι οποίες εισήγαγαν μαζί αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες βαρέλια ημερησίως ιρανικού αργού πετρελαίου το 2017. Καμιά τους δεν επιθυμεί να μειώσει τις εισαγωγές ιρανικού αργού και αμφότερες ζήτησαν από την διοίκηση Trump να τις αφήσει να συνεχίζουν να εισάγουν τουλάχιστον μειωμένες ποσότητες πετρελαίου. Ωστόσο, η διοίκηση Trump έχει τελικά έναν άσο στο μανίκι της: Τόσο το Τόκιο όσο και η Σεούλ χρειάζονται την υποστήριξη της Ουάσινγκτον για την αντιμετώπιση της πυρηνικής απειλής της Βόρειας Κορέας και για την αντιμετώπιση της όλο και πιο δυναμικής στάσης της Κίνας στην Ασία. Καμιά από τος δύο κυβερνήσεις δεν θέλει να διακινδυνεύσει μια μεγάλη ρωγμή με τον Τραμπ σχετικά με το Ιράν.

Η διπλωματική κατάσταση είναι διαφορετική στην Ευρώπη, όπου οι κυβερνήσεις διαφωνούν κατηγορηματικά με την απόσυρση της διοίκησης Trump από το JCPOA και είναι πολύ λιγότερο πρόθυμες να διαπραγματευτούν μειώσεις στον όγκο εισαγωγών ων χωρών τους. Πράγματι, πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα δουν ως παραχώρηση ακόμα την ίδια την πράξη να καθίσουν για να διαπραγματευτούν τις μειώσεις και ίσως αρνηθούν να συνομιλήσουν. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβερνήσεων σχετικά με τις ευρωπαϊκές μειώσεις πετρελαίου είναι απίθανο να αποδώσουν πολλούς καρπούς.

Οι αξιωματούχοι του Trump, ωστόσο, θα βρουν μεγαλύτερη επιτυχία με μεμονωμένες ευρωπαϊκές εταιρείες. Οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς ιρανικού αργού στην Ευρώπη περιλαμβάνουν τις ιταλικές ENI και Saras, την ισπανική Repsol, την γαλλική Total και την ελληνική ΕΛΠΕ. Όλες αυτές οι εταιρείες εξαρτώνται από την πρόσβαση στην χρηματοδότηση σε δολάρια ΗΠΑ, τις παγκόσμιες ασφαλιστικές αγορές και τους προμηθευτές από τις ΗΠΑ και αρκετές από αυτές έχουν σημαντικές δραστηριότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καμιά από αυτές δεν θέλει να διακινδυνεύσει να της επιβληθούν κυρώσεις για αγορές ιρανικού αργού. Εάν ο Trump απαιτήσει από αυτές τις εταιρείες να μειώσουν ή να εξαλείψουν τις εισαγωγές τους, σχεδόν σίγουρα θα το κάνουν. Πράγματι, οι δημοσιογραφικές αναφορές [5] δείχνουν ότι αρκετές από αυτές τις εταιρείες σχεδιάζουν ήδη να μειώσουν τις αγορές τους σε ιρανικό πετρέλαιο προτού τεθούν σε ισχύ οι κυρώσεις των ΗΠΑ.

Η διοίκηση Trump μπορεί να ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση χρησιμοποιώντας κυρώσεις σε βασικά σημεία ελέγχου της πετρελαϊκής βιομηχανίας για να διαταράξει τις μεταφορές αργού στις εταιρείες που είναι απρόθυμες να μειώσουν τις αγορές τους. Πολλοί Ευρωπαίοι εφοπλιστές και εισαγωγείς ιρανικού αργού βασίζονται σε βρετανικές και ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες προκειμένου να λειτουργήσουν. Οι λιμένες, για παράδειγμα, συνήθως δεν αφήνουν ένα πετρελαιοφόρο να εκφορτώσει αργό πετρέλαιο, εκτός εάν το πλοίο μπορεί να αποδείξει ότι είναι ασφαλισμένο. Ο Τραμπ μπορεί να απειλήσει αυτές τις ασφαλιστικές εταιρείες με κυρώσεις ως έναν τρόπο να αναγκάσει τους εφοπλιστές και τα διυλιστήρια να εγκαταλείψουν τα σχέδια να συνεχίσουν να αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο. Η διοίκηση έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι θα επιβάλει κυρώσεις στις τράπεζες που επεξεργάζονται πληρωμές για ιρανικό πετρέλαιο, περιπλέκοντας την ικανότητα του Ιράν να πληρώνεται ακόμη και από τα διυλιστήρια που επιθυμούν να συνεχίσουν να αγοράζουν. Συνολικά, τα μέτρα αυτά θα αναγκάσουν την Ευρώπη να μειώσει τις ιρανικές εισαγωγές αργού, παρά τις αντιρρήσεις των κυβερνήσεων.