Πώς οι δημοκρατίες μπορούν να παλέψουν την αυταρχική οξεία ισχύ | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς οι δημοκρατίες μπορούν να παλέψουν την αυταρχική οξεία ισχύ

Οι νέοι νόμοι δεν είναι αρκετοί
Περίληψη: 

Στο παρελθόν, οι ηγέτες σημαντικών δημόσιων ιδρυμάτων (εκδότες, διοικητές πανεπιστημίων, στελέχη των μέσων ενημέρωσης) δεν χρειαζόταν να λαμβάνουν υπόψη τους την προοπτική λογοκρισίας ή της χειραγώγησης από εξωτερικές αυταρχικές δυνάμεις. Σήμερα, πρέπει να ανανεώσουν την δέσμευσή τους στις δημοκρατικές αξίες και την ελευθερία της έκφρασης.

Ο CHRISTOPHER WALKER είναι αντιπρόεδρος Σπουδών και Ανάλυσης στο National Endowment for Democracy (NED).
Η SHANTHI KALATHIL ελιναι διευθύντρια του International Forum for Democratic Studies στο NED.
Η JESSICA LUDWIG είναι στέλεχος ερευνών και συνεδρίων στο International Forum for Democratic Studies στο NED.

Σε όλο τον κόσμο, οι αυταρχικές κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στους θεσμούς των δημοκρατικών κοινωνιών [1] με τρόπους που θα ήταν αδιανόητοι ακόμη και κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Τα πανεπιστήμια, οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί, οι ομάδες προβληματισμού, τα κινηματογραφικά στούντιο, τα μουσεία, οι εκδοτικοί οίκοι και κάθε πτυχή της πολιτικής διαδικασίας έχουν στοχευθεί από εξωτερική επιρροή. Αυτού του είδους η οξεία ισχύς (sharp power) είναι τόσο αποτελεσματική, διότι τα θεσμικά όργανα σε δημοκρατικό περιβάλλον είναι ανοιχτά στον εξωτερικό κόσμο και έτσι είναι ευάλωτα στην εξωτερική χειραγώγηση. Οι υπεύθυνοι για την χάραξη πολιτικής στις δημοκρατίες πρέπει να αντιμετωπίσουν την πρόκληση να αποτρέψουν την εξωτερική επιρροή, διατηρώντας ταυτόχρονα τις απαραίτητες δημοκρατικές αξίες.

17082018-1.jpg

Ο πρόεδρος της Κίνας, Xi Jinping, και ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά την Σύνοδο Κορυφής των χωρών BRIC, στην Xiamen, στην Κίνα, τον Σεπτέμβριο του 2017. REUTERS
----------------------------------------------------------------------

ΟΙ ΝΕΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Η Αυστραλία προσφέρει μια καλή περίπτωση για μελέτη. Στις 28 Ιουνίου, το αυστραλιανό κοινοβούλιο ψήφισε για να εγκρίνει δύο νέα νομοσχέδια ώστε να αντιμετωπίσει την απειλή εξωτερικής πολιτικής παρέμβασης, την οποία τα νομοσχέδια ορίζουν ως προσπάθειες που είναι συγκεκαλυμμένες, διεφθαρμένες ή καταναγκαστικές. Παρόλο που η πρόσφατη προσοχή στην ανάμιξη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) ενθάρρυνε την νομοθεσία, οι νέοι νόμοι δεν ξεχωρίζουν καμία συγκεκριμένη χώρα. Το πρώτο, το νομοσχέδιο για την τροποποίηση της νομοθεσίας για την εθνική ασφάλεια, το National Security Legislation Amendment (Espionage and Foreign Interference) Bill 2018 [2], ενημερώνει τις κατηγορίες των συμπεριφορών που συνιστούν κατασκοπεία και αυξάνει την ικανότητα του κράτους να διώκει συγκεκαλυμμένη και παραπλανητική συμπεριφορά για λογαριασμό μιας “ξένης Αρχής”, δηλαδή ξένη κυβέρνηση, πολιτική οργάνωση ή δημόσια επιχείρηση, καθώς και άτομα και οντότητες που συνδέονται με αυτά.

Το ταίρι του, το νομοσχέδιο για την διαφάνεια της ξένης επιρροής (Foreign Influence Transparency Scheme Bill 2018) [3], απαιτεί από τους ανθρώπους που εκτελούν συγκεκριμένες δραστηριότητες εξ ονόματος μιας ξένης Αρχής να καταγράφουν την σχέση τους και να αποκαλύπτουν την φύση των δραστηριοτήτων τους. Μια προτεινόμενη τρίτη νομοθετική πράξη, το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της εκλογικής νομοθεσίας (Electoral Legislation Amendment (Electoral Funding and Disclosure Reform) Bill 2017) [4], θα απαγόρευε στους πολιτικούς υποψηφίους να λαμβάνουν δωρεές για τις προεκλογικές εκστρατείες από το εξωτερικό και θα δημιουργούσε ένα δημόσιο μητρώο μη κομματικών πολιτικών δρώντων, όπως είναι αυτοί που διεξάγουν πολιτικές εκστρατείες, τρίτα μέρη που διεξάγουν πολιτικές εκστρατείες και συνδεδεμένες οντότητες. Το Κοινοβούλιο δεν έχει ακόμη ενεργήσει σχετικά με το νομοσχέδιο λόγω ανησυχιών ότι τα εργατικά σωματεία και οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί ενδέχεται να αντιμετωπίσουν επαχθείς απαιτήσεις καταγραφής και υποβολής εκθέσεων, αλλά δημιούργησε σημαντική δημόσια συζήτηση και παρότρυνε ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις [5] να αυξήσουν τις απαιτήσεις δημοσιοποίησης των πολιτικών δωρεών.

Η κοινωνία των πολιτών και τα μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας έχουν διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην συζήτηση για την παρέμβαση των αυταρχικών και άλλες επιβλαβείς μορφές επιρροής. Έχουν τεκμηριώσει τις αυταρχικές δραστηριότητες, τις δημοσιοποίησαν στο κοινό και συζήτησαν έντονα την προτεινόμενη νομοθεσία. Κατά τους τελευταίους μήνες, τα πανεπιστήμια της Αυστραλίας, τα σχολεία, οι μελετητές επί της Κίνας και άλλες ομάδες της κοινωνίας των πολιτών εξέφρασαν τα διαφορετικά επίπεδα ανησυχίας, κριτικής και υποστήριξης σχετικά με τους νόμους. Αυστραλιανά και διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν καλύψει εκτενώς τα διάφορα προσχέδια της νομοθεσίας. Οι διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επίσης παρέμβει.

Το θέμα έχει διχάσει την ακαδημαϊκή κοινότητα της Αυστραλίας. Δύο ομάδες ακαδημαϊκών εξέδωσαν χωριστές δημόσιες επιστολές, η μια εκφράζοντας ανησυχία [6] σχετικά με τον τόνο και την ακρίβεια της δημόσιας συζήτησης, ενώ η άλλη καταγράφοντας την υποστήριξη [7] την συζήτηση ως "πολύτιμη και αναγκαία". Ορισμένοι στην κοινωνία των πολιτών, καθώς και μερικοί αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί, ανησυχούσαν ότι οι νόμοι θα καθόριζαν την πολιτική παρέμβαση με μεγάλη ευρύτητα, επηρεάζοντας έτσι τις ελευθερίες έκφρασης και διασύνδεσης.

17082018-2.jpg

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Malcolm Turnbull, στην Canberra, τον Αύγουστο του 2018. REUTERS
------------------------------------------------------------

Ως αποτέλεσμα, οι δύο νόμοι που ψηφίστηκαν τον Ιούνιο ενσωμάτωσαν πάνω από 200 τροπολογίες με στόχο την διασφάλιση των πολιτικών και πολιτικών ελευθεριών. Αν και οι τροποποιήσεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε πιθανή ανησυχία, οι νέοι νόμοι θα επιτρέψουν στην Αυστραλία να ξεκινήσει να λαμβάνει νόμιμα μέτρα κατά των ξένων παρεμβολών, διατηρώντας ταυτόχρονα την δυνατότητα επίλυσης νομικών προβλημάτων που θα ανακύπτουν.

ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ