Οι ΗΠΑ χρειάζονται μια νέα στρατηγική για την Βόρεια Κορέα

Αυτή την στιγμή, η πρόκληση για την διοίκηση Trump είναι να αναδημιουργήσει στο πλαίσιο της πολιτικής μετά την Σιγκαπούρη την εκστρατεία της «μέγιστης πίεσης», η οποία περιελάμβανε πρωτοφανείς κυρώσεις από τον ΟΗΕ και ένα αναδυόμενο καθεστώς επιβολής. Ο τελευταίος γύρος αυτών των κυρώσεων περιλάμβανε την διακράτηση του διυλισμένου πετρελαίου σε μια χώρα χωρίς ικανότητα διύλισης -σοβαρή μόχλευση, πολύ περισσότερο από, για παράδειγμα, την απαγόρευση ταξιδιών για άτομα που δεν ταξιδεύουν πολύ ούτως ή άλλως. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά μια σοβαρή διπλωματική προσπάθεια θα ήταν μια καλή αρχή για να διασφαλιστεί ότι οι χώρες της περιοχής είναι έτοιμες να συνεργαστούν με την Ουάσινγκτον για την αντιμετώπιση της βορειοκορεατικής απειλής.

Η διοίκηση Trump χρειάζεται πράγματι μια πολυμερή στρατηγική για την Βόρεια Κορέα που να εμπλέκει την περιοχή. Μια απλή διμερής πολιτική του άμεσου διαλόγου με τους Βορειοκορεάτες και του να ενημερώνονται όλοι οι άλλοι εκ των υστέρων, δεν είναι μια τέτοια στρατηγική. Αναπόφευκτα οδηγεί σε δυσαρέσκεια, παρερμηνείες και στην αναπόφευκτη τάση της διεθνούς κοινότητας να απαιτεί και από τις δύο πλευρές ίσες ποσότητες υποτιθέμενης λογικής.

Για αρχή, η Νότια Κορέα, η χώρα που ξεκίνησε την διαπραγματευτική διαδικασία του 2018, πρέπει να βρίσκεται στο τραπέζι. Έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην διπλωματία με την Βόρεια Κορέα και η προοπτική αποτυχίας, που διαφαίνεται τώρα, θα είναι πολύ καλύτερα αποδεκτή εάν η Σεούλ συμμετέχει πλήρως στις διαπραγματεύσεις αντί να είναι ένας αγχωμένος παρευρισκόμενος.

Η Ιαπωνία είναι επίσης ζωτικός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών και πρέπει να έχει την αίσθηση ότι η Ουάσιγκτον την αντιμετωπίζει ως πλήρη εταίρο στο θέμα της Βόρειας Κορέας. Η Πιονγκγιάνγκ, εξάλλου, απήγαγε Ιάπωνες πολίτες, μερικές φορές από τους δρόμους της Ιαπωνίας. Ούτε το ιαπωνικό κοινό, ούτε ειλικρινά κανένα κοινό, μπορεί να δεχτεί απλώς ασαφείς εξηγήσεις ή υπολογισμούς για το τι συνέβη πραγματικά με αυτές τις απαγωγές. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ιαπωνία δεν ενδιαφέρεται για το ευρύτερο ζήτημα της βορειοκορεατικής αποπυρηνικοποίησης ή για την απειλή που θέτουν για το έδαφός της οι βορειοκορεατικοί πύραυλοι. Αλλά αυτό όντως σημαίνει ότι το ιαπωνικό κοινό ασχολείται με έναν σοβαρό και προσωπικό τρόπο που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Ακόμη πιο πολύπλοκος είναι ο ρόλος της Κίνας. Χωρίς αμφιβολία, το Πεκίνο χαιρετίζει μια διπλωματική προσέγγιση αντί για [μια στάση του τύπου] «πυρ και μανία», αλλά το να έχουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλαμβάνουν την ηγεσία στις συνομιλίες με τον γείτονα του Πεκίνου και τον ιστορικό κομμουνιστικό εταίρο, ήταν πάρα πολύ για να το υπομείνει η κινεζική ηγεσία. Κατά συνέπεια, μια πικρή ειρωνεία της πρωτοβουλίας των ΗΠΑ ήταν η προσέγγιση Κίνας-Βόρειας Κορέας, η οποία δεν είχε παρατηρηθεί για μια δεκαετία.

Όσοι υποστηρίζουν ότι η συνεργασία με την Κίνα για την επίλυση του πυρηνικού θέματος της Βόρειας Κορέας θα ήταν δύσκολη, θα πρέπει να εξετάσουν τις προοπτικές του να εργαστούν κατά της Κίνας. Το Πεκίνο δεν θέλει μια πυρηνική Βόρεια Κορέα, αλλά ούτε θέλει να περιθωριοποιηθεί από την Ουάσινγκτον στην δική της γειτονιά. Μια σταθερή και επικεντρωμένη πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, μια πολιτική που προτεραιοποιεί τις μυριάδες ζητημάτων -συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου- αποτελεί πρόκληση που οι προηγούμενες διοικήσεις έχουν αντιμετωπίσει με διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας. Η διοίκηση του Τραμπ πρέπει να τα πάει καλύτερα εάν πρόκειται να επιτύχει τον στόχο –κοινό με της Κίνας- να αποπυρηνικοποιήσει την Βόρεια Κορέα. Το να επικρίνεται σφοδρά η Κίνα δημοσίως για το ότι υποτίθεται ότι δουλεύει εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι σαν να πηγαίνουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ προς τα πίσω, αντί να σχεδιάζεται μια πορεία προς τα εμπρός. Αντ’ αυτού, η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο πρέπει να καθίσουν και να καταστήσουν σαφές ποια είναι τα συμφέροντά τους στην περιοχή (και ποια όχι), και να συνεργαστούν για να βγάλουν την καλύτερη δυνατή στρατηγική για να κάνουν την Βόρεια Κορέα να πει ναι στην αποπυρηνικοποίηση. Η παρουσίαση ενός ενιαίου μετώπου θα εμπόδιζε την Βόρεια Κορέα από το να μπορεί να διαλέγει πρωτοβουλίες και να διερευνά κάθε ρωγμή στη σχέση ΗΠΑ-Κίνας.

Η Σιγκαπούρη ανέβασε τα στοιχήματα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα αποτυχημένα επακόλουθά της απαιτούν η διοίκηση να δείξει αποφασιστικότητα, μια αίσθηση ηρεμίας και μια ανανεωμένη αφοσίωση στην αντιμετώπιση του βορειοκορεατικού πυρηνικού προβλήματος. Η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την απειλή, αλλά το κλειδί για να πείσει τους περιφερειακούς παίκτες δεν είναι επίσης το να απομακρυνθεί από αυτούς.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-09-05/us-needs-...