Η κλιματική αλλαγή είναι μια χρόνια κατάσταση

Τον περασμένο Ιούνιο, πολλές δεκάδες πτήσεις ακυρώθηκαν για πολλές ημέρες στο Διεθνές Αεροδρόμιο Phoenix Sky Harbor. Ο ένοχος; Η ακραία θερμότητα, που καθήλωσε αεροπλάνα που δεν είναι σε θέση να λειτουργούν σε θερμοκρασίες άνω των 118 βαθμών Φαρενάιτ (47,7 βαθμοί Κελσίου). Δύο μήνες αργότερα, τρισεκατομμύρια γαλόνια βροχής έπεσαν στο Χιούστον μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Ούσα η τρίτη «500 ετών πλημμύρα» της πόλης σε μόλις τρία χρόνια, η καταιγίδα κατέστρεψε περισσότερα από 200.000 σπίτια. Η εκτιμώμενη ζημιά υπερβαίνει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Η ανάκαμψη από την πλημμύρα, η οποία εκτόπισε σχεδόν 40.000 ανθρώπους, αναμένεται να διαρκέσει για χρόνια. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το Αϊντάχο πολεμούσε 23 ενεργές πυρκαγιές, που προκλήθηκαν από ξηρές και ζεστές συνθήκες, κάνοντας τους κεραυνούς εξαιρετικά επικίνδυνους. Ο καπνός στον αέρα κράτησε τα παιδιά μέσα [στα σπίτια] για μέρες και κόστισε στην πολιτεία πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια σε καταστολή πυρκαγιάς. Στις κοντινές [πολιτείες] Ουάσιγκτον και Όρεγκον σημειώθηκαν παρόμοιες απώλειες.

Σπίτια σε πλημμύρα από τον τυφώνα Florence, στα περίχωρα του Lumberton, στην Βόρεια Καρολίνα, τον Σεπτέμβριο του 2018. JASON MICZEK / REUTERS
-------------------------------------------------------------

Αυτά τα περιστατικά έλαβαν χώρα μέσα σε λίγους μήνες το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2017. Αυτό είναι μόνο ένα στιγμιότυπο στον χρόνο: Κάποιος θα μπορούσε εύκολα να επισημάνει πιο πρόσφατες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων της καταστροφικής και θανάσιμης διαδρομής του Τυφώνα Φλόρενς μέσω της Βόρειας και της Νότιας Καρολίνας˙ των πυρκαγιών που σήμερα καταστρέφουν μεγάλα τμήματα της κεντρικής Καλιφόρνιας˙ ή του γεγονότος ότι η νότια Ιαπωνία υπέστη καταστροφικές πλημμύρες [1] που οδήγησαν δύο εκατομμύρια ανθρώπους να φύγουν από τα σπίτια τους και κατέστρεψαν 10.000 σπίτια [2].

Οι συνεχείς αλλαγές του κλίματος γύρω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και στον κόσμο αυξάνουν το τρέχον και το μελλοντικό κόστος, προκαλώντας νέες πιέσεις στην βραχυπρόθεσμη αντίδραση έκτακτης ανάγκης αλλά και στις μακροπρόθεσμες επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτά δεν είναι πλέον έκτακτα γεγονότα αλλά χρόνια προβλήματα, και η αντιμετώπισή τους απαιτεί μια θεμελιωδώς διαφορετική προσέγγιση από τον τρόπο που οι περισσότεροι υπεύθυνοι για την χάραξη πολιτικής σκέφτονται επί του παρόντος για την κλιματική αλλαγή.

Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΔΡΑ ΤΟΠΙΚΑ

Για πολλούς Αμερικανούς, η αλλαγή του κλίματος εξακολουθεί να μοιάζει με ένα απόκρυφο παγκόσμιο ζήτημα, πολύ απομακρυσμένο από την καθημερινή ζωή για να φτάσει στο επίπεδο του επείγοντος. Αλλά η αλλαγή του κλίματος δεν είναι πρόβλημα κάποιου άλλου -είναι ένα βαθιά τοπικό ζήτημα, με οξείες και χρόνιες επιπτώσεις αισθητές σε ολόκληρη την χώρα.

Το βάρος του κόστους πέφτει στις πόλεις και τις πολιτείες. Ήδη, οι κλιματικές επιπτώσεις που κυμαίνονται από την υπερβολική ζέστη (Φοίνιξ, Λος Άντζελες) και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας (Miami, Norfolk) μέχρι τις πλημμύρες της ενδοχώρας (Grand Forks, St. Louis) και στους θερμούς χειμώνες (Minneapolis, Aspen) δημιουργούν κόστη στις πολιτειακές και τις τοπικές κυβερνήσεις: Μόνο το 2017, υπήρξαν 16 καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και η καθεμία προκάλεσε ζημιές ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων ή περισσότερων. Αυτά τα κόστη πλήττουν βραχυπρόθεσμα τις πόλεις, αλλά υποθηκεύουν και το μέλλον τους, καθώς οι οργανισμοί αξιολόγησης των ομολόγων αρχίζουν να υποβαθμίζουν τις πόλεις με βάση τα συχνότερα κλιματικά φαινόμενα. Η ομάδα αναλύσεων κλιματικών αλλαγών Four Twenty Seven, η οποία πρόσφατα κατέληξε σε ένα σύνολο «βαθμολογιών κλιματικού κινδύνου» [3] για να βοηθήσει τους επενδυτές να κατανοήσουν καλύτερα τους συγκεκριμένους κινδύνους για τις πόλεις των ΗΠΑ, σημειώνει ότι μετά τον τυφώνα Harvey του 2017, «η Moody's υποβάθμισε το Port Arthur από A1 σε Α2 λόγω της ‘αδύναμης θέσης ρευστότητας που εκτίθεται σε πρόσθετες χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις από τις πρόσφατες ζημιές από τον τυφώνα … πάνω και πέρα από το κανονικό πεδίο των δραστηριοτήτων της πόλης’». Πολλές επιχειρήσεις ενσωματώνουν όλο και περισσότερο το κλιματικό ρίσκο στις αναλύσεις για την πιστωτική ικανότητα των δήμων.

Οι κλιματικές επιπτώσεις προκαλούν επίσης τη μετακίνηση των επιχειρήσεων και την αλλαγή των μοντέλων τους. Το μη κερδοσκοπικό Carbon Disclosure Project, το οποίο συλλέγει αποκαλυπτικές πληροφορίες σχετικά με το κλιματικό ρίσκο και τις εκπομπές άνθρακα από περισσότερες από 6.000 εταιρείες, διαπίστωσε ότι πάνω από το 70% των παγκόσμιων εταιρειών πιστεύουν ότι οι φυσικές κλιματικές επιπτώσεις θα διαταράξουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους και παίρνουν αποφάσεις-κλειδιά για τις επενδύσεις και την τοποθεσία που θα βρίσκονται με το βλέμμα σε αυτές τις επιπτώσεις. Οι επενδυτές και οι ασφαλιστές στρέφονται επίσης προς τους κλιματικούς κινδύνους καθώς αξιολογούν την ουσιαστική ανθεκτικότητα των εταιρειών του χαρτοφυλακίου τους. Η Swiss Re, ένας από τους μεγαλύτερους αντασφαλιστές παγκοσμίως, δεν θα ασφαλίζει πλέον τις εταιρείες που λαμβάνουν το 30% ή περισσότερο των εσόδων τους ή της ενέργειάς τους από τον άνθρακα. Ομοίως, το επενδυτικό ταμείο της Εκκλησίας της Αγγλίας, αξίας 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δεν θα επενδύει πλέον σε εταιρείες που δεν πληρούν τους όρους της συμφωνίας του Παρισιού για το 2023. Αυτό θα μεγεθυνθεί περαιτέρω καθώς οι φυσικές απειλές της κλιματικής αλλαγής γίνονται πιο τοπικές.

Η ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ