Ο σωστός τρόπος διαχείρισης της πυρηνικής Βόρειας Κορέας

Ωστόσο, η ίδια η συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες left-of-launch είχε αμφίβολη επίπτωση στην πυρηνική σταθερότητα -ακόμη και αν η έκθεση του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ψυχολογική ενέργεια για να αμφισβητήσει την ικανότητα του Κιμ να ελέγχει την δύναμή του. Η προοπτική ότι ο άμεσος έλεγχός του σχετικά με το πυρηνικό κουμπί θα μπορούσε να υποστεί σαμποτάζ δίνει κίνητρο στον Κιμ να αποκτήσει διαφορετικά μέσα για να κάνει διαθέσιμη μια πυρηνική εκτόξευση, κλίνοντας έτσι προς την πλευρά του κινδύνου στο δίλημμα always-never. Το κίνητρο για να το κάνει αυτό ενισχύεται επικίνδυνα σε περίπτωση [12] μιας ανανεωμένης κρίσης στη χερσόνησο. Σε ένα τέτοιο σενάριο, για να διατηρήσει μια αξιόπιστη αποτρεπτική στάση, ο Kim σχεδόν σίγουρα θα προσπαθήσει να μεταβιβάσει κάποια εξουσία πριν από ένα χτύπημα και ίσως ακόμη και να διατάξει ώστε πυρηνικές κεφαλές της Βόρειας Κορέας, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα αποθηκεύονται χωριστά σε καιρό ειρήνης, να φορτωθούν στα οχήματα παράδοσής τους. Η ιστορία του Λαϊκού Στρατού της Κορέας υποδηλώνει ότι αυτός ο τύπος αποκέντρωσης θα ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστος, αλλά οι απαιτήσεις της λειτουργίας πυρηνικών δυνάμεων μπορεί να οδηγήσουν σε τέτοιου είδους αλλαγές, ειδικά σε μια κρίση.

Επειδή ο Kim δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ότι το καθεστώς ή το οπλοστάσιό του θα επιβιώσει από μια επίθεση των ΗΠΑ, ο προγραμματισμός για οποιαδήποτε κρίση με την Βόρεια Κορέα θα πρέπει να συνεκτιμά την πιθανότητα μιας απότομης μετατόπισης των διαδικασιών διοίκησης και ελέγχου της Βόρειας Κορέας που καθιστούν πολύ πιο πιθανή την εκτόξευση των πυρηνικών όπλων. Το συνεχές ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τις δυνατότητες του left-of-launch ενδέχεται να ωθήσει την Βόρεια Κορέα να αναζητήσει κάποιο είδος μηχανισμού [13], διασφαλίζοντας ότι η τελική κατάρρευση του Κιμ ή ακόμη και οι φήμες γι’ αυτήν στην ομίχλη του πολέμου, θα οδηγήσουν στην εξαπόλυση όλων και όποιων πυρηνικών όπλων θα ήταν διαθέσιμα στον Κορεατικό Λαϊκό Στρατό.

Επιπλέον, δεδομένης της δημοσιοποιημένης εξέτασης από τις ΗΠΑ των μέτρων left-of-launch, κάθε αντίληψη ότι η Ουάσινγκτον προσπαθεί να απενεργοποιήσει την δύναμη της Βόρειας Κορέας -έστω και αν δεν το κάνει- θα μπορούσε να πείσει γρήγορα τον Kim ότι βρίσκεται σε κατάσταση «χρησιμοποίησέ τα ή απώλεσέ τα». Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα πολύ μεγαλύτερο πυρηνικό χτύπημα στην αρχή μιας σύγκρουσης από ό, τι προβλέπει κανείς, καθώς ο Κιμ φοβάται ότι έχει ένα περιορισμένο παράθυρο για να εκτοξεύσει όχι μόνο τους πυραύλους βεληνεκούς θεάτρου, αλλά και τους ICBM στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΔΙΕΥΘΕΤΩΝΤΑΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

Αυτά τα σενάρια μπορεί να φαίνονται υπερβολικά, δεδομένης της διπλωματικής διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη με την Βόρεια Κορέα, αλλά είναι ακριβώς αυτά που απαιτούν προβλεψιμότητα. Η Ουάσιγκτον πρέπει να σταθμίσει τα οφέλη των επιχειρήσεων left-of-launch έναντι του κόστους.

Αν ένας συμβατικός πόλεμος αρχίσει στην χερσόνησο, με μια πυρηνική κλιμάκωση ως υφιστάμενο κίνδυνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα προσπαθήσουν να απενεργοποιήσουν ή να καταστρέψουν αμέσως τα πυρηνικά στοιχεία της Βόρειας Κορέας. Σε αυτό το αφήγημα, οι δυνατότητες left-of-launch είναι μια επιθυμητή προσθήκη σε οποιαδήποτε κινητική δράση μπορεί να είναι πιθανή. Αν το να βγάλουμε εκτός [λειτουργίας] τα φυσικά όπλα της Βόρειας Κορέας θα χρειαζόταν πολλούς γύρους εξόδου αεροσκαφών σε μια σύγκρουση, για παράδειγμα, οι δυνατότητες left-of-launch θα μπορούσαν να παράσχουν το πρόσθετο μέσον που απαιτείται για την πρόληψη ενός πυρηνικού αφανισμού. Αλλά όταν κάποιος θεωρήσει ότι η Βόρεια Κορέα ήδη τα γνωρίζει όλα αυτά, το κόστος του of left-of-launch αρχίζει γρήγορα να ξεπερνά τα οφέλη.

Η Πιονγκγιάνγκ είναι πιθανό να ερμηνεύσει το δημοσιευμένο ενδιαφέρον των ΗΠΑ στις τεχνικές left-of-launch με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα, το αδιαβάθμητο έγγραφο του Μαΐου του 2017 [11] που περιγράφει τις «προ-συγκρουσιακές επιχειρήσεις left-of-launch» δήλωνε ότι θα ήταν νόμιμες ενάντια σε μια επικείμενη πυραυλική απειλή, χωρίς να ορίζουν τι θα σημαίνει «επικείμενη». Στην βορειοκορεατική ανάγνωση, οι λεπτομέρειες και οι τεχνικές μπορεί να είναι καινοφανείς, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ενοχλητικό και νέο είδος αντιστάθμισης, με όλα τα μειονεκτήματά του. Ενθαρρύνει την Βόρεια Κορέα να οικοδομήσει ένα ευρύτερο, πιο διαφοροποιημένο σύστημα και να ξεκινήσει πρώτη πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορέσουν να την αφοπλίσουν.

Για να διαχειριστεί και να μειώσει βραχυπρόθεσμα την πυρηνική ένταση με την Βόρεια Κορέα, το Πεντάγωνο θα πρέπει να δημοσιεύσει μια δημόσια έκθεση σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιούν τα αποκαλούμενα μη κινητικά μέσα για να απενεργοποιήσουν τα πυρηνικής ικανότητας συστήματα των αντιπάλων τους. Αυτά παραμένουν ελάχιστα κατανοητά και η αναφορά από το 2017 μπορεί μόνο να ενισχύσει τις βορειοκορεατικές ανασφάλειες και να ενθαρρύνει μια επικίνδυνη μετατόπιση στους υπολογισμούς του Kim. Το Κογκρέσο, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να ζητήσει καταθέσεις από το προσωπικό πολιτικής του Υπουργείου Άμυνας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες εργάζονται για την διαχείριση των κινδύνων καθώς επιδιώκουν αυτές τις δυνατότητες. Τέλος, στο πλαίσιο της διπλωματικής διαδικασίας με την Βόρεια Κορέα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διερευνήσουν τρόπους με τους οποίους η Πιονγκγιάνγκ θα μπορούσε να επικοινωνήσει στοιχεία του πυρηνικού δόγματός της ιδιωτικά.