Η αποχώρηση από την Συρία αφήνει ένα κενό που καλυφθεί από το Ιράν

Για να στρατολογήσει μαχητές στην Συρία, το Ιράν δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην θρησκεία [10]. Σύμφωνα με πληροφορίες [11], υποσχέθηκε να παράσχει στους μαχητές που επιστρέφουν και στις οικογένειές τους ιρανική κατοικία, αμοιβή, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση. Τώρα, με το σταδιακό τελείωμα του πολέμου στην Συρία, η Τεχεράνη θα προσπαθήσει να αναπαράγει την εκεί επιτυχία της σε άλλα θέατρα. Μπορεί να ελαχιστοποιήσει το κόστος χρησιμοποιώντας δυνάμεις που έχει ήδη στρατολογήσει, εκπαιδεύσει και εξοπλίσει, και των οποίων η αποτελεσματικότητα έχει ενισχυθεί από την έκθεσή τους στα θέατρα των μαχών στην Συρία.

Υπάρχει έλλειψη συγκεκριμένων στοιχείων και δεδομένων ακριβείας σχετικά με τις δαπάνες της Τεχεράνης για την υποστήριξη των πολιτοφυλακών. Αλλά σε μια εποχή που η χώρα πρέπει να σφίξει την ζώνη της για να ξεπεράσει τις οικονομικές κυρώσεις, η ανάπτυξη σιιτικών ξένων μαχητών από το Ιράν μπορεί να είναι ο οικονομικά αποδοτικότερος τρόπος -ακόμη και χρησιμοποιώντας τις υψηλότερες εκτιμήσεις κόστους- ώστε να επιδιώξει την περιφερειακή ατζέντα της. Όπως το έθεσε [12] ο Ιρανός ακαδημαϊκός, Afshon Ostovar , «το Ιράν δαπανά λιγότερα -και ίσως πολύ λιγότερα- στην άμυνα από τους πλησιέστερους ομόλογους ανταγωνιστές του στην περιοχή, ακόμα και συμπεριλαμβάνοντας την υποστήριξή του στους πελάτες του στην Συρία, το Ιράκ, τον Λίβανο και την Υεμένη».

Με την αμερικανική απόσυρση από την Συρία και ελλείψει οποιασδήποτε συνεκτικής πολιτικής των ΗΠΑ για να ανταποκριθούν σε δράσεις στην περιοχή που δεν φτάνουν να γίνουν συγκρούσεις, το Ιράν είναι πιθανό να συνεχίσει να καλλιεργεί σιιτικές πολιτοφυλακές και να τις ανακατευθύνει σε ολόκληρη την περιοχή. Ορισμένοι από τους Fatemiyoun έχουν ήδη αναπροσανατολιστεί [13] στο Αφγανιστάν, όπου, παράλληλα με την Ρωσία, το Ιράν υποστηρίζει τους Ταλιμπάν για να εμποδίσουν το παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους στην χώρα. Αυτή η δέσμευση δείχνει στους Αφγανούς ότι το Ιράν είναι διατεθειμένο να λειτουργήσει ως σταθεροποιητική δύναμη, ακόμα και καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες μελετούν την μείωση του αριθμού των στρατιωτών τους κατά το ήμισυ. Και το Αφγανιστάν είναι μόνο ένα από τα τέσσερα θέατρα στα οποία εμπλέκεται το Ιράν: Το Ιράκ, η Συρία και η Υεμένη είναι τα άλλα.

Η απόφαση του προέδρου Trump να αποσύρει αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία αναμφισβήτητα αποσκοπούσε στην απομάκρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών από τον βάλτο της Μέσης Ανατολής και στο να προσδώσει την ευελιξία στην Ουάσινγκτον να εστιάσει τους πόρους της στην σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων -ιδίως με την Κίνα και την Ρωσία, αλλά ίσως και με το Ιράν. Ωστόσο, με την εξωτερική ανάθεση (outsourcing) στην Τουρκία της αντι-ISIS αποστολής και την ουσιαστική παραχώρηση της Συρίας στο καθεστώς Assad και τους ισχυρούς υποστηρικτές του στη Μόσχα και την Τεχεράνη, ενδέχεται η διοίκηση να σηματοδοτεί ακουσίως ότι δεν επιθυμεί να ανταγωνιστεί σε κρίσιμα γεωπολιτικά σημεία.

Ένα τέτοιο μήνυμα θα μπορούσε να ενθαρρύνει ισχυρά κράτη -συμπεριλαμβανομένου του Ιράν- να επεκτείνουν την παρουσία τους. Η Τεχεράνη είναι πιθανό να προχωρήσει σε παραβάσεις συνεχίζοντας να χτίζει το δίκτυο των Σιιτών ξένων μαχητών και να τους μετακινεί στην περιοχή. Εάν οι ηγέτες του Ιράν θεωρήσουν ότι αυτό είναι μια αξιόλογη στρατηγική της οποίας τα οφέλη υπερκαλύπτουν το κόστος, το δίκτυο θα μπορούσε να αναπτυχθεί από μια περιφερειακή απειλή σε μια παγκόσμια, δημιουργώντας τελικά μακροπρόθεσμα περισσότερα προβλήματα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2019-01-08/withdrawing-syr...