Πώς το κράτος χρησιμοποιεί την θρησκεία στην Κίνα | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς το κράτος χρησιμοποιεί την θρησκεία στην Κίνα

Και τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της χώρας

Ο επακόλουθος φαύλος κύκλος της καταπίεσης και της βίας κατέληξε σε μια πρόσφατη εκστρατεία καταστολής που στοχεύει στην ίδια την πρακτική του Ισλάμ. Για παράδειγμα, οι κρατικές Αρχές ανάγκασαν τα καταστήματα της Xinjiang να πωλούν αλκοόλ και καπνό, και απαγόρευαν στους μαθητές τη νηστεία κατά την διάρκεια του Ραμαζανιού. Η καταστολή φαίνεται να εξαπλώνεται πέρα από τις κοινότητες της Xinjiang σε κοινότητες Hui σε άλλες περιοχές της Κίνας, όπου οι Αρχές καταστρέφουν ισλαμικούς θόλους, αφαιρούν πινακίδες σε αραβική γλώσσα και απαγορεύουν τις υπαίθριες εκκλήσεις για προσευχή.

Το πιο συγκλονιστικό ήταν η επιστροφή σε κάτι που πράγματι αντηχεί από την εποχή του Μάο: Τα στρατόπεδα επανεκπαίδευσης [3]. Αρχικά, η ιδέα των στρατοπέδων αυτών φαινόταν σαν μια απίστευτη φήμη, αλλά το κράτος επιβεβαίωσε την ύπαρξή τους, δικαιολογώντας τα ως απαραίτητα για τον έλεγχο του εξτρεμισμού. Σε αυτά, οι Μουσουλμάνοι ουσιαστικά εκκοσμικεύονται δια της βίας, και τους απαγορεύεται οτιδήποτε θεωρείται υπερβολικά θρησκευτικό.

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΜΟ;

Μέχρι τώρα, αν κάποιος σκεπτόταν τις μεγάλες ασιατικές χώρες όπου η ανάμειξη της θρησκείας και της πολιτικής έχει προκαλέσει συγκρούσεις και βιαιοπραγίες, θα του έρχονταν στον νου η Ινδία, η Ινδονησία ή το Πακιστάν. Στο μέλλον, αυτή η λίστα θα μπορούσε να περιλαμβάνει την Κίνα.

Αυτό δεν χρειάζεται να συμβεί. Αν το κράτος έκανε ένα βήμα πίσω για να πάρει μια βαθιά ανάσα, θα μπορούσε να αποφύγει τις συγκρούσεις που φαίνεται να δημιουργούν οι τρέχουσες πολιτικές του. Κάποιος έχει μόνο να σκεφτεί τα χρόνια διαμαρτυρίας που προκάλεσε η καταστολή του Falun Gong [στμ: σχολή ασκήσεων και διαλογισμού] για να πάρει μια ιδέα για το πώς η απαγόρευση ακόμη και μιας αίρεσης μπορεί να γίνει μια μπερδεμένη, παρατεταμένη υπόθεση. Οι υπόγειες εκκλησίες ήταν εξίσου επίμονες –η απλή απαγόρευση της εκκλησίας Shouwang στο Πεκίνο το 2009 είχε ως αποτέλεσμα χρόνια διαμαρτυριών. Και την αναπόφευκτη αντίδραση σε τέτοιες λανθασμένες πολιτικές, όπως ο εξαναγκασμός των Μουσουλμάνων να τρώνε χοιρινό κρέας και να πίνουν αλκοόλ, ελάχιστα μπορεί να την διανοηθεί κανείς.

Μέχρι τώρα, πάντα πίστευα στον πραγματισμό της ηγεσίας της Κίνας της μεταρρυθμιστικής εποχής, παρά την βαρβαρότητα πολλών μέτρων που ελήφθησαν κατά την διάρκεια εκείνης της περιόδου. Ωστόσο, η Κίνα δεν είναι πλέον στην εποχή των μεταρρυθμίσεων. Αντ’ αυτού, εισέρχεται σε μια νέα περίοδο, η οποία μπορεί να κάνει τους παρατηρητές να κοιτάζουν πίσω με νοσταλγία στο σχετικά ελαφρύ άγγιγμα των προηγούμενων ηγετών της χώρας.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2019-01-07/how-state-co-op...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2017-02-13/chinas-great-aw...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-03-27/vatican-and-china-rea...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2018-06-20/reeducation-ret...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition