Το ελαττωματικό σχέδιο του Trump για να απομακρύνει τον Maduro

Από εκεί, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να στραφούν προς την εμβάθυνση των οικονομικών δεσμών με την Λατινική Αμερική. Εκτός από το Μεξικό, χώρες της περιοχής έχουν γλιτώσει από τις συνέπειες του εμπορικού σκεπτικισμού του Trump, και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμπορικές συμφωνίες με όλη την Κεντρική Αμερική καθώς και με την Χιλή, την Κολομβία, τη Δομινικανή Δημοκρατία, τον Παναμά και το Περού. Ωστόσο, με την εγκατάλειψη της Trans-Pacific Partnership (της εταιρικής σχέσης μεταξύ των χωρών του Ειρηνικού), ο Trump έχασε την ευκαιρία να εναρμονίσει τις συμφωνίες αυτές και να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει τώρα να δώσουν προτεραιότητα στην εξομάλυνση αυτή. Χώρες όπως η Αργεντινή και η Βραζιλία, οι οποίες κατά παράδοση αντιστέκονται στις προθέσεις των ΗΠΑ επειδή είναι κλειδωμένες στη Mercosur, θα είναι πιο πιθανό να συνεργαστούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες εάν δημιουργήσουν μια ομαλή, διαπεριφερειακή αγορά με τους σημερινούς εμπορικούς τους εταίρους. Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει στην συρρίκνωση της αυξανόμενης οικονομικής επιρροής της Κίνας στην Λατινική Αμερική.

Μια αποτελεσματική στρατηγική για την Λατινική Αμερική θα απαιτούσε από τον Trump να δείξει στους κατοίκους της περιοχής ότι η κυβέρνησή του σέβεται και συμμερίζεται τις βασικές ανησυχίες τους -μερικές από τις οποίες ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει αγνοήσει ξεκάθαρα. Δείτε την κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με το Σχέδιο Λατινοαμερικανικής Κοινής Γνώμης (2017–2018 Latin American Public Opinion Project, LAPOP) του Πανεπιστημίου Vanderbilt [14] για το 2017-2018, το 75% των Λατινοαμερικάνων ανησυχεί για την αλλαγή του κλίματος, γεγονός που υποδηλώνει ότι κοινές πρωτοβουλίες στον τομέα αυτό θα είναι ευπρόσδεκτες. Την επόμενη χρονιά, η Κόστα Ρίκα και η Χιλή θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικούς ρόλους στον επόμενο γύρο συνομιλιών του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, με την τελευταία να φιλοξενεί την 25η Παγκόσμια Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή τον Δεκέμβριο. Η διοίκηση Trump θα πρέπει να δεσμευτεί να υποστηρίξει αυτές τις προσπάθειες. Οι λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις ενδιαφέρονται επίσης για τον τρόπο με τον οποίο συζητιούνται και τυγχάνουν μεταχείρισης οι πολίτες τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η διοίκηση Trump αγαπά να επαινεί τις δημοκρατικές κυβερνήσεις στο δυτικό ημισφαίριο, αλλά αυτές οι ίδιες κυβερνήσεις είναι βαθιά αποξενωμένες από την απάνθρωπη ρητορική του Trump σχετικά με τους Μεξικανούς και Κεντρο-αμερικανούς μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια τέτοια ρητορική δυσχεραίνει τους εκλεγμένους ηγέτες στο να συνεργάζονται με την διοίκηση Trump σε άλλους τομείς.

Τέλος, η πολιτική αλλαγή απαιτεί εμπλοκή, ακόμη και με δυσάρεστους δρώντες όπως το καθεστώς Maduro. Τα σχόλια του Μπόλτον σχετικά με την Τρόικα της Τυραννίας υποδηλώνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να επιχειρήσουν να κάνουν στην Κούβα και τη Νικαράγουα ό, τι έκαναν στην Βενεζουέλα -να απομονώσουν μια κυβέρνηση με την ελπίδα να προκαλέσουν λαϊκή εξέγερση. Το πιο άμεσο πρόβλημα με αυτή την στρατηγική είναι ότι οι αυταρχικοί σε αυτές τις χώρες μπορούν τώρα να βασίζονται στην υποστήριξη από την Κίνα, την Ρωσία και άλλους. Η Κίνα, για παράδειγμα, έχει δανείσει 50 δισεκατομμύρια δολάρια στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας και, αν και αυτό δεν αρκεί για να στηρίξει μια ολόκληρη οικονομία, μπορεί να βοηθήσει μια διεφθαρμένη κυβέρνηση να παραμείνει στην εξουσία.

Μακροπρόθεσμα, όμως, μια αμείλικτη αμερικανική πολιτική –μια πολιτική που βασίζεται σε οικονομικές κυρώσεις και διπλωματική απομόνωση χωρίς να ασχολείται με τα μετριοπαθή στοιχεία μέσα σε αυτές τις κυβερνήσεις- κινδυνεύει να μεταμορφώσει τις χώρες αυτές σε αποτυχημένα κράτη που θα είναι δύσκολο να ανοικοδομηθούν, εάν και όταν έρθει η δημοκρατική αλλαγή.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/venezuela/2019-03-21/trumps-flaw...