Τι σημαίνουν οι νέες δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης για το μέλλον της Τουρκίας

Στις 23 Ιουνίου, η Κωνσταντινούπολη θα διεξαγάγει νέες εκλογές για δήμαρχο. Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) έχασε τις αρχικές εκλογές στις 31 Μαρτίου, έκανε προσφυγή για την ακύρωση των αποτελεσμάτων για τυπικούς λόγους, και κέρδισε. Η απόφαση ήταν απλώς η πιο πρόσφατη και πιο εντυπωσιακή εξέλιξη της δεκαετούς περιόδου αυταρχικοποίησης της Τουρκίας, η οποία έγινε μάρτυς της φυλάκισης ενός δημοφιλούς αντιπολιτευόμενου ηγέτη, του κλεισίματος περισσοτέρων από 1.400 οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και περίπου 175 μέσων μαζικής ενημέρωσης, της απόλυσης 130.000 δημοσίων υπαλλήλων και της συνταγματικής μεταμόρφωσης από ένα κοινοβουλευτικό σε ένα υπερ-προεδρικό σύστημα χωρίς ελέγχους και ισορροπίες.

Υποστηρικτές του υποψήφιου δημάρχου από το κύριο αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), Ekrem Imamoglu, σε προεκλογική συγκέντρωση στην Κωνσταντινούπολη, τον Ιούνιο του 2019. Murad Sezer / REUTERS
-----------------------------------------------------------------------

Οι δημοτικές εκλογές [1] ακυρώθηκαν ξεκάθαρα επειδή τα αποτελέσματά τους ήταν απαράδεκτα για το κυβερνών κόμμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ΑΚΡ μπορεί να αποφύγει απόλυτα τους χαλινούς της δημοκρατικής πρακτικής. Έχει γίνει μια νέα προεκλογική εκστρατεία και οι ψηφοφόροι θα επιστρέψουν στις κάλπες.

Η δυναμική αυτών των άδικων, ανελεύθερων εκλογών φωτίζει την φύση του ασταθούς αυταρχισμού του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και του επισφαλούς μέλλοντός του. Παρ’ όλη την παγίωση των τελευταίων ετών, η Τουρκία βρίσκεται ακόμη σε μεταβατικό στάδιο, παραπαίοντας από μια ελαττωματική αλλά πλουραλιστική δημοκρατία σε ένα κορυφοβαρές αυταρχικό σύστημα σε μια εποχή κρίσεων στην οικονομία και την εξωτερική πολιτική, τις οποίες το ίδιο δημιούργησε. Το ΑΚΡ εξακολουθεί να βασίζεται στο νομιμοποιητικό αποτέλεσμα της νίκης σε εκλογές, ακόμη και αφότου τις κακομεταχειρίστηκε. Πρέπει να πείσει τους πολίτες της Τουρκίας ότι υλοποιεί την βούληση του λαού, ακόμη και καθώς καταστρέφει τα μέσα που αποκαλύπτουν αυτή την βούληση. Το αποτέλεσμα είναι ένα βαθιά ασταθές αυταρχικό καθεστώς που φαίνεται ότι προορίζεται να οδηγήσει την χώρα περαιτέρω σε κρίση, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των επαναληπτικών [εκλογών] της Κυριακής.

ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΑΚΡ

Σε εκλογικούς όρους, η αποστολή του AKP την Κυριακή είναι να κλείσει ένα κενό 13.730 ψήφων. Αυτές οι ψήφοι ήταν όσες διαχώρισαν τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Ekrem Imamoglu από τον Binali Yildirim του AKP, αφού το AKP είχε αναγκάσει κάθε δυνατή επανακαταμέτρηση υπέρ του, και πριν το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο της Τουρκίας ακυρώσει τα αποτελέσματα. Ωστόσο, το κλείσιμο αυτού του χάσματος δεν θα είναι εύκολο, ακόμα και για το κυβερνών κόμμα της χώρας. Από πολιτικής άποψης, ο Imamoglu έχει το πάνω χέρι, έχοντας ήδη κερδίσει την πρώτη φορά και έχοντας την δυνατότητα να ισχυριστεί δικαιολογημένα ότι η νίκη εκλάπη παράνομα από τους υποστηρικτές του [2]. Η εκλογική του βάση θα κινητοποιηθεί πλήρως.

Ο Imamoglu είναι ο απόγονος μιας κεντροδεξιάς οικογένειας [3] από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Έβαλε τις δικές του ρίζες βαθιά σε μια από τις μακρινές προαστιακές περιοχές της Κωνσταντινούπολης, όπου υπηρέτησε ως τοπικός δήμαρχος και διεξήγαγε μια βασική καμπάνια με ένα ενοποιητικό μήνυμα που εξουδετέρωσε με επιτυχία την πολεμική πολιτική κουλτούρα του ΑΚΡ [4]. Το ΑΚΡ φάνηκε σαστισμένο από την επιτυχία του Ιμάμογλου στον πρώτο γύρο και έχει περιστραφεί μεταξύ αντιφατικών απαντήσεων στην εκστρατεία για τις επαναληπτικές.

Στις πρώτες εβδομάδες της εκστρατείας για τις επαναληπτικές, το AKP προσπάθησε να μιμηθεί την θετική τακτική της αντιπολίτευσης. Ο Yildirim έχει υποσχεθεί [5] υπερβολικές επιδοτήσεις και προνόμια στους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης, από δέκα gigabytes τηλεφωνικών δεδομένων μέχρι φθηνότερες κάρτες στα μέσα μεταφοράς και μέχρι περικοπές στα τιμολόγια ύδρευσης, φυσικού αερίου και των σχολείων. Έχει υποσχεθεί να μειώσει την οικονομική κακουχία της πόλης δημιουργώντας θέσεις εργασίας για 100.000 άτομα ετησίως. Το υπό την ηγεσία του ΑΚΡ δημοτικό συμβούλιο ενίσχυσε αυτές τις υποσχέσεις ψηφίζοντας έναν αρχικό γύρο επιδοτήσεων [6] βάσει των υποσχέσεων του Imamoglu. Ο Ερντογάν ήταν σχετικά ήσυχος κατά την διάρκεια των εορτών του Ραμαζανιού που κάλυψαν τις πρώτες εβδομάδες, ίσως αναγνωρίζοντας ότι η ψήφος για το πρόσωπό του θα μπορούσε να κινητοποιήσει την αντιπολίτευση περισσότερο από όσο τους υποστηρικτές του.

Όμως, τις δύο τελευταίες εβδομάδες της εκστρατείας, το AKP και ο Ερντογάν επέστρεψαν στον παραδοσιακό τρόπο επιθέσεων, στηριζόμενοι σε μια σειρά ανέμπνευστων στιγματισμών: Κατηγορώντας τον Imamoglu ότι ήταν Έλληνας˙ ότι έκλεψε στις πρώτες εκλογές με ένα «εκλογικό πραξικόπημα»˙ ότι συνδέεται με τον εδρεύοντα στις ΗΠΑ ισλαμιστή ιεροκήρυκα Fethullah Gulen [7]˙ και για δεσμούς με το μαχητικό Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK).

Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα αντιφατικό για το ΑΚΡ. Τον Μάρτιο, ο Imamoglu απολάμβανε την υποστήριξη του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP), ένα αριστερό κόμμα που προωθεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων. Το ΑΚΡ βλέπει τώρα ότι το να κάνει ορισμένους ψηφοφόρους του HDP να παραμείνουν στο σπίτι τους, ή ακόμα και να αλλάξουν πλευρά, θα μπορούσε να βοηθήσει να ξεκαθαρίσει την πορεία του προς τη νίκη. Και έτσι το ΑΚΡ κυμαίνεται μεταξύ των σκληρά εθνικών μηνυμάτων που έχει υιοθετήσει από το 2015 και μιας ενδεχόμενης επαναπροσέγγισης σε Κούρδους ψηφοφόρους, το τελευταίο σε έναν κύκλο προσέλκυσης Κούρδων ψηφοφόρων και στην συνέχεια απόρριψής τους όταν είναι βολικό. Την ημέρα που το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ανακοίνωσε την απόφασή του να ανατρέψει το αποτέλεσμα της Κωνσταντινούπολης, οι δικηγόροι του Abdullah Ocalan, αρχηγού του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, δήλωσαν ότι τους είχε επιτραπεί να τον επισκεφθούν για πρώτη φορά από το 2011 [8]. Επιτρέποντας την επίσκεψη, η τουρκική κυβέρνηση συναίνεσε ξαφνικά σε μια βασική απαίτηση Κούρδων ακτιβιστών και πολιτικών. Οι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι το AKP έχει φέρει αντιπροσωπείες [9] Κούρδων πρεσβυτέρων από τα νοτιοανατολικά στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να πείσουν τους Κούρδους ψηφοφόρους να ψηφίσουν υπέρ του ΑΚΡ. Ο Yildirim έκανε προεκλογική εκστρατεία στο Ντιγιαρμπακίρ, τη μεγαλύτερη πόλη σε μεγάλο μέρος της κουρδικής νοτιοανατολικής Τουρκίας, σε μια προσπάθεια να απευθύνει έκκληση στους Κούρδους ψηφοφόρους στην Κωνσταντινούπολη από το Ντιγιαρμπακίρ.

Ωστόσο, η στροφή του AKP στους Κούρδους ψηφοφόρους μπορεί να είναι κάτι πολύ λίγο, πολύ αργά. Από το 2014, το κόμμα ξεκίνησε και μετά όρμησε προς την υπερεθνική θέση στην τουρκική πολιτική, απορρίπτοντας τις διαπραγματεύσεις με το PKK το 2015, παρεμβαίνοντας στην βόρεια Συρία για να αποδυναμώσει την αντίστοιχη [οργάνωση] του PKK εκεί, και συμμαχώντας με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) για να κρατήσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο το 2018. Οι ομιλίες του Ερντογάν την τελευταία εβδομάδα της εκστρατείας υπογράμμισαν αυτή την αντίφαση, καθώς παραπονείται για την αχαριστία των Κούρδων στους οποίους το ΑΚΡ έχει δώσει περισσότερα δικαιώματα, αλλά εξακολουθούν να ψηφίζουν εναντίον του. Το ΑΚΡ δεν μπορεί να προσελκύσει τόσο στους εθνικιστές όσο και στους Κούρδους ψηφοφόρους, ακριβώς όπως δεν μπορεί να πείσει το κοινό ότι είναι υπεράνω της φιλονικίας που το ίδιο έχει δημιουργήσει.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΒΡΑΧΙΟΝΑΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Για να εξασφαλίσει μια νίκη στην Κωνσταντινούπολη, το ΑΚΡ θα αξιοποιήσει πιθανώς τα πλεονεκτήματα της εξουσίας. Κατά την διάρκεια των 15 ετών του στην εξουσία, το AKP έχει καταστήσει ένα μεγάλο μέρος του κράτους βραχίονα του κόμματος, και πλέον λίγα νομικά ή κανονιστικά εμπόδια εμποδίζουν την χρήση του ως τέτοιον.

Το ΑΚΡ κυριαρχεί πλήρως στα ΜΜΕ της Τουρκίας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Οι συγκεντρώσεις του Ιμαμόγλου μόλις που μεταδίδονται ή καλύπτονται στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ενώ του Yildirim και του Ερντογάν είναι πανταχού παρούσες. Ωστόσο, ο Imamoglu ανάγκασε το AKP να εμπλακεί μαζί του, εξαναγκάζοντας μια συζήτηση με τον Yildirim στην εθνική τηλεόραση και μια (εχθρική) συνέντευξη στο κρατικό TRT. Εν τω μεταξύ, τα μηνύματα του ίδιου του ΑΚΡ παραδέρνουν παρά τα πλεονεκτήματά του. Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να καλύψουν το χάσμα μεταξύ μιας επιδεινούμενης οικονομίας και μιας κυβέρνησης που διακηρύσσει διαρκώς την επικείμενη ανάκαμψή της. Ούτε η επιμελημένη κάλυψη μπορεί να υπερκεράσει πλήρως τις πληροφορίες που ρέουν στην ψηφιακή εποχή, ούτε να απαλύνει την δυσαρέσκεια που αισθάνονται οι Τούρκοι πολίτες απέναντι στην άμετρη εξουσία. Οι έρευνες βρίσκουν σταθερά υψηλά επίπεδα δυσπιστίας [10] στα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία, ένα πρόβλημα που ήδη πανικόβαλε τους φιλοκυβερνητικούς σχολιαστές πριν από τα αποτελέσματα της Κωνσταντινούπολης. Εν τω μεταξύ, η άμεση επαφή του Imamoglu με τα κοινωνικά μέσα παίζει την εικόνα του ως καθημερινού [ανθρώπου], σε έντονη αντίθεση με την αναδυόμενη φήμη του ΑΚΡ ως κόμμα μιας νέας, ανεξέλεγκτης ελίτ.

Το ΑΚΡ έχει στην διάθεσή του περισσότερα [εργαλεία] από τα μέσα ενημέρωσης. Και τα δύο κόμματα επιζητούν επί του παρόντος τα 1,7 εκατομμύρια επιλέξιμους ψηφοφόρους [11] που παρέμειναν στα σπίτια τους τον Μάρτιο, όταν η συμμετοχή κορυφώθηκε στο 84%. Αλλά το AKP έχει το πλεονέκτημα της πρόσβασης στις πληροφορίες των ψηφοφόρων, που συλλέγονται όχι μόνο από τον επίσημο κατάλογο ψηφοφόρων αλλά και από άλλες πηγές που διατίθενται μέσω των Υπουργείων που ελέγχει, όπως το Εσωτερικών, το Δικαιοσύνης και το Υγείας. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε το ΑΚΡ ότι χρησιμοποίησε προσωπικές πληροφορίες που συλλέχθηκαν από αυτές τις υπηρεσίες για να ενισχύσει την υπόθεσή του κατά την διάρκεια της διαδικασίας προσφυγής [12].

Οι δεκαετίες ελέγχου της Κωνσταντινούπολης έχουν εξασφαλίσει στο AKP ακόμα περισσότερους πόρους, συμπεριλαμβανομένου ενός ιστού εταιρειών που εξαρτώνται από συμβάσεις του δήμου. Όταν ο Imamoglu εγκαταστάθηκε για λίγο ως δήμαρχος, άρχισε να ερευνά τις διαδικασίες προμήθειας της πόλης, υπογραμμίζοντας τα προσωπικά στοιχήματα αυτών των εκλογών για το δίκτυο πατρωνίας του AKP. Την περασμένη εβδομάδα, οι υπάλληλοι της πόλης έκαναν μια ασυνήθιστη διαμαρτυρία παραπονούμενοι για τον χαρακτηρισμό του δήμου από τον Imamoglu ως σπάταλου. Τα δημοτικά ιδρύματα και οι συνδεδεμένες εταιρείες θα μπορούσαν να αυξήσουν την προσέλευση, διανέμοντας χρήματα ή άλλα κίνητρα στους ψηφοφόρους ή χρησιμοποιώντας πόρους όπως η μεταφορά [ψηφοφόρων] και ανθρώπους που θα πηγαίνουν πόρτα-πόρτα, για να διασφαλίσουν ότι οι ψηφοφόροι του AKP θα πάνε στις κάλπες και ότι οι ψηφοφόροι του Imamoglu δεν θα το κάνουν. Για παράδειγμα, η ιδιωτικοποιημένη εταιρεία πορθμείων της πόλης έχει ακυρώσει [13] τα [δρομολόγια των] φεριμπότ του Σαββατοκύριακου από την πόλη της Μπούρσα -όπου πηγαίνουν για διακοπές Σαββατοκύριακου πολλοί Κωνσταντινουπολίτες υπέρ της αντιπολίτευσης- προς την Κωνσταντινούπολη.

Ωστόσο, παρ’ όλα τα διοικητικά πλεονεκτήματά του -και το ΑΚΡ θα τα χρησιμοποιήσει σίγουρα αυτή την φορά- το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Η οικονομία επιδεινώνεται, η αντιπολίτευση είναι ενωμένη και ο Imamoglu αποδείχθηκε αποτελεσματικός υποψήφιος τον Μάρτιο. Οι δημοσκοπήσεις κατά τις ημέρες πριν από την ψηφοφορία έθεταν τον Imamoglu μπροστά, σε ορισμένες περιπτώσεις διευρύνοντας σημαντικά το πλεονέκτημά του έναντι της 31ης Μαρτίου. Το AKP ίσως να απαιτήσει ακόμη πιο ακραία μέτρα για να εξασφαλίσει τη νίκη.

ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ

Μια άλλη εναλλακτική λύση είναι ότι το AKP θα μπορούσε να καταφύγει σε ευθεία χειραγώγηση των ψήφων την Κυριακή. Πράγματι, αρκετές ποσοτικές [14] και τεχνικές [15] αναλύσεις τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν εντοπίσει ύποπτα μοτίβα που ωφελούν το ΑΚΡ σε μια σειρά εθνικών εκλογών, όπως μη τυχαίες κατανομές των τελευταίων ψηφίων σε αποτελέσματα ψήφων, παρουσιάζοντας δυσανάλογα καλύτερα αποτελέσματα για το ΑΚΡ, και το ποσοστό των άκυρων ψήφων που πηγαίνουν υπέρ του AKP. Αυτά τα πρότυπα αρκούν για να δημιουργήσουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με νοθεία, αλλά όχι αρκετά για να αποδείξουν την ύπαρξή της (πράγμα που απαιτεί μια αμερόληπτη έρευνα από εισαγγελείς και δικαστές).

Οι δημοτικές εκλογές του 2019 [16] ανέδειξαν επίσης τέτοια ερωτήματα, αλλά κυρίως σε απομακρυσμένα εκλογικά τμήματα, τα οποία υπόκεινται σε συγκριτικά μικρό τοπικό και διεθνή έλεγχο. Οι εκλογές της Κυριακής θα πραγματοποιηθούν στη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός υποστηρίζει την αντιπολίτευση και όπου τα μέλη του κόμματος της αντιπολίτευσης, οι παρατηρητές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι σε υψηλή εγρήγορση. Αυτές οι συνθήκες μειώνουν τις πιθανότητες μιας ευθείας αλλοίωσης ψηφοδελτίων ή νόθευσης της ψήφου. Η ψηφοφορία και πάλι μπορεί να μην είναι δίκαιη ή ακόμη και ελεύθερη -αλλά οι ίδιες οι κάλπες πιθανώς δεν θα είναι το μέσο χειραγώγησης.

Το ΑΚΡ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο εύστοχα μια λύση που έχει ήδη χρησιμοποιήσει συχνά: Δηλαδή θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την κυριαρχία του στον εκλογικό μηχανισμό. Το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο, για παράδειγμα, το έκανε συνήθεια να υποτάσσεται στο κόμμα κατά την περίοδο της παγίωσης του αυταρχισμού. Διορισθέντα από τα ανώτατα δικαστήρια της Τουρκίας, τα μέλη του συμβουλίου έχουν γίνει πιο εξαρτημένα από το ΑΚΡ καθώς το κόμμα έχει εδραιώσει τον έλεγχό του στα δικαστικά όργανα. Το συμβούλιο εξακολουθεί να δείχνει κάποια ενόχληση για τον υποτακτικό ρόλο του -τέσσερα από τα 11 μέλη ψήφισαν ενάντια στην ακύρωση της πρώτης εκλογής στην Κωνσταντινούπολη- αλλά με συνέπεια μεταστρέφεται όταν έχει σημασία.

Τον Μάρτιο του 2014, όταν οι δημοτικές εκλογές στην Άγκυρα φαινόταν να τείνουν εναντίον του ΑΚΡ, το Συμβούλιο σταμάτησε η επίσημη καταμέτρηση ψήφων. Όταν ξανάρχισε η καταμέτρηση, το ΑΚΡ ξαφνικά ξανακέρδισε έδαφος και μπόρεσε να κρατήσει το αξίωμα. Στην περίπτωση εκείνη, το Εκλογικό Συμβούλιο απέρριψε την προσφυγή της αντιπολίτευσης για επανεξέταση. Το 2017, το συμβούλιο αποφάσισε την ημέρα της ψηφοφορίας ότι οι μη σφραγισμένες ψήφοι -εκείνες που δεν είχαν την σφραγίδα που τις χαρακτηρίζει ως επίσημα καταγεγραμμένες- θα μπορούσαν να καταμετρηθούν στο δημοψήφισμα που άλλαξε το σύνταγμα της Τουρκίας σε ένα υπερ-προεδρικό σύστημα. Το δημοψήφισμα πέρασε με μια μικρή διαφορά μετά συμπερίληψη στην καταμέτρηση ενός άγνωστου αριθμού μη σφραγισμένων ψηφοδελτίων.

Η ακραία αντίδραση του AKP ενάντια στα αποτελέσματα της Κωνσταντινούπολης έστειλε αυτή την φορά στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο και στο εκλογικό προσωπικό ειδική προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές του Μαρτίου, τα κυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης απείλησαν το εκλογικό προσωπικό, μερικοί από τους οποίους υποβλήθηκαν σε ποινική έρευνα από το Υπουργείο Εσωτερικών του ΑΚΡ. Το αποτέλεσμα ήταν μια ατμόσφαιρα [17] εκφοβισμού. Η επικεφαλής του Συμβουλίου Επαρχιακών Εκλογών της Κωνσταντινούπολης παραιτήθηκε τον Απρίλιο, όταν τα κυβερνητικά ΜΜΕ κατηγόρησαν [18] ψευδώς ότι ο σύζυγός της ήταν μέλος του κινήματος Gulen, και το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο μετεγκατέστησε [19] δεκατρείς από τους 39 επικεφαλής εκλογικών περιφερειών της Κωνσταντινούπολης. Ένας άγνωστος αριθμός επικεφαλής εκλογών έχει παραπεμφθεί για πειθαρχικές ενέργειες στο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων, ένα σώμα που τελεί υπό την πλήρη κυριαρχία του ΑΚΡ και εποπτεύει το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο. Η κυριαρχία του AKP στον δικαστικό και, συνεπώς, στον εκλογικό μηχανισμό παραμένει το ατού του αν το αποτέλεσμα πάει αντίθετα στις επιθυμίες του στις 23 Ιουνίου.

Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΒΑΘΑΙΝΕΙ

Παρ’ όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, δεν μπορείς πραγματικά να κερδίσεις εκλογές που έχεις ήδη χάσει: Αυτό είναι το παράδοξο που το AKP έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του. Ακόμη και αν το κυβερνών κόμμα αναδειχθεί στην κορυφή στις 23 Ιουνίου, θα το έχει κάνει με το τίμημα να είναι το κόμμα που απέρριψε εκλογές για να παραμείνει στην εξουσία, και θα ακολουθήσουν σίγουρα διαδηλώσεις στους δρόμους. Με τον έλεγχο του υπουργείου Εσωτερικών και του στρατού, το κόμμα είναι πιθανό ότι θα αντιμετωπίσει αυτές τις διαμαρτυρίες, αλλά η νομιμοποίησή του θα συνεχίσει να καταρρέει. Ακόμη και τα αυταρχικά καθεστώτα χρειάζονται νομιμοποίηση. Όσοι παρακολουθούν από το εξωτερικό θα δουν το αποτέλεσμα ως περαιτέρω απόδειξη ότι η Τουρκία δεν διαθέτει τα ανεξάρτητα θεσμικά όργανα που είναι απαραίτητα για να στηρίζουν έναν αξιόπιστο διεθνή εταίρο με λογικές οικονομικές πολιτικές.

Από την άλλη πλευρά, εάν το AKP χάσει, θα έχει δείξει ότι δεν είναι πλέον αρκετά ισχυρό για να υπαγορεύει το μέλλον της χώρας. Μια ενισχυμένη αντιπολίτευση θα αδράξει ένα τέτοιο άνοιγμα για να εκθέσει τα δημοτικά συστήματα διαφθοράς που συνδέονται με το κόμμα και τον πρόεδρο. Το κύμα των σκανδάλων που με βεβαιότητα θα αναδυθεί από μια Κωνσταντινούπολη υπό τον έλεγχο της αντιπολίτευσης σε μια περίοδο επείγουσας οικονομικής κρίσης μόνο θα τροφοδοτήσει την δυσαρέσκεια έναντι του κόμματος. Τα κεντρικά, πυραμιδικά συστήματα όπως της Τουρκίας είναι ευάλωτα σε αυτό ακριβώς το είδος πρόκλησης -αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ακυρώθηκε το αποτέλεσμα των εκλογών εξ’ αρχής. Αυτή την εβδομάδα το AKP και ο Ερντογάν φάνηκαν να προετοιμάζονται για την πιθανότητα επιβολής κατηγοριών εναντίον του Imamoglu σε περίπτωση που θα κερδίσει, με βάση ψευδή σκάνδαλα και αδύναμους ισχυρισμούς ότι συνδέεται με το PKK ή το κίνημα Gulen. Αλλά η δίωξη του Imamoglu με αυτό τον τρόπο μόνο θα αυξήσει το status του ως θύμα.

Ο Ερντογάν και το ΑΚΡ περιέβαλαν τον πολιτικό αγώνα τους με υπαρξιακούς όρους, υποδηλώνοντας ότι η μοίρα του προέδρου, του κόμματος και της χώρας είναι μια. Αυτή η διαμόρφωση αποκλείει ένα σταθερό αποτέλεσμα. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στις 23 Ιουνίου, ο Ερντογάν και το AKP θα έχουν οδηγήσει την χώρα περαιτέρω σε κρίση.

Για τους παραδοσιακούς διατλαντικούς συμμάχους της Τουρκίας, η συνεχιζόμενη κάθοδος της χώρας σε μια ασταθή μορφή αυταρχισμού αποτελεί μια φρίκη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη μπορεί να την παρακολουθήσουν με συμπάθεια για τον τουρκικό λαό και με σοβαρή ανησυχία για τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Αλλά δεν μπορούν να σώσουν τον Ερντογάν από τα λάθη του. Το καθεστώς αντιμετωπίζει τις βασικές προϋποθέσεις που απαιτούν οι σύμμαχοί του για συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας ως παραβιάσεις της κυριαρχίας της Τουρκίας. Πιστεύει ότι μπορεί να αψηφήσει την οικονομική βαρύτητα, και βλέπει συνωμοσίες πίσω από οποιαδήποτε υποστήριξη για τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης, την κοινωνία των πολιτών ή το κράτος δικαίου. Οι σύμμαχοι της Τουρκίας μπορούν απλώς να παραμείνουν εστιασμένοι στην πιθανότητα για καλύτερες ημέρες -ακόμη και ενώ οικοδομούν φράγματα [20] έναντι των πολύ χειρότερων ημερών που θα έρθουν σύντομα.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2019-06-21/what-istanbuls...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2019-04-12/have-turkeys-e...
[2] https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/may/15/istanbul-elections...
[3] https://reubensilverman.wordpress.com/2019/04/08/the-march-31-events-mak...
[4] https://www.middleeasteye.net/news/radical-love-book-hailed-key-turkish-...
[5] https://www.sabah.com.tr/galeri/turkiye/16-milyon-istanbulluya-binali-yi...
[6] https://ahvalnews.com/istanbul/istanbul-metropolitan-municipality-approv...
[7] https://www.sabah.com.tr/gundem/2019/06/04/fetocu-emre-uslu-acik-acik-so...
[8] https://www.reuters.com/article/us-turkey-security-kurds/jailed-pkk-lead...
[9] https://www.sozcu.com.tr/2019/yazarlar/saygi-ozturk/istanbula-mele-yigin...
[10] http://www.digitalnewsreport.org/publications/2018/digital-news-report-2...
[11] http://www.hurriyet.com.tr/gundem/sandiga-gitmeyen-secmen-analizi-41215360
[12] https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-48311702?ocid=socialflow_twi...
[13] https://www.ido.com.tr/announcements?pageNumber=1
[14] https://erikmeyersson.com/2015/11/04/digit-tests-and-the-peculiar-electi...
[15] https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0204975
[16] https://www.washingtonpost.com/politics/2019/05/10/electoral-irregularit...
[17] https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-48258442
[18] https://ahvalnews.com/tr/yerel-secimler/23-haziran-icin-ilk-operasyon-is...
[19] https://ahvalnews.com/istanbul-rerun/turkish-authority-removes-13-distri...
[20] https://freedomhouse.org/report/special-reports/dealing-new-turkey-recom...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition