Πώς μια ποινική υπόθεση ενισχύει τον άξονα Κύπρου-Ισραήλ | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς μια ποινική υπόθεση ενισχύει τον άξονα Κύπρου-Ισραήλ

Δώδεκα Ισραηλινοί νεαροί κατηγορούνται για βιασμό στην Αγία Νάπα δημιουργώντας πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι, με την πάροδο των ετών, οποτεδήποτε συλλαμβανόταν Ισραηλινός πολίτης στην αλλοδαπή, η τάση της ισραηλινής κοινής γνώμης και των τοπικών ΜΜΕ διαμορφώθηκε να αναμένει από την κυβέρνηση να αναλάβει δράση για την αποφυλάκισή του –ακόμα και σε περιπτώσεις που η ενοχή των κρατουμένων ήταν πασιφανής. Παράλληλα, για προφανείς λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, δεν ήταν λίγες οι φορές κατά τις οποίες παρατηρείτο υπερβολική ενίσχυση φοβικών συνδρόμων περί κακομεταχείρισης Ισραηλινών υπόπτων, που θα πήγαζε από την υπηκοότητά τους και μόνο, χωρίς όμως πάντοτε αυτό να προκύπτει από συγκεκριμένα στοιχεία. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα, σε κάποιες περιπτώσεις, παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου, τους οποίους αλλοδαπές διωκτικές Αρχές είχαν κάθε λόγο να τους επιβάλουν τις προβλεπόμενες ποινές, να εκλαμβάνονται στο Ισραήλ περίπου ως θύματα των περιστάσεων. Η ουσία, πάντως, ήταν ότι η ισραηλινή κοινή γνώμη πάντοτε ελπίζει στο πίσω μέρος του μυαλού της ότι, είτε πρόκειται για εγκληματίες είτε μη, το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο να διασώσει τους πολίτες του, όπου κι αν βρίσκονται και για οποιονδήποτε λόγο και αν βρίσκονται αντιμέτωποι με αλλοδαπές αστυνομικές, δικαστικές ή σωφρονιστικές Αρχές. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα κατά καιρούς αιτήματα προς την ισραηλινή πολιτική ηγεσία ώστε να αναλάβει δράση σε τέτοιου είδους περιστάσεις, εκφράζονται με ιδιαίτερη ένταση –γεγονός που συχνά εκπλήσσει έναν ξένο παρατηρητή.

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑΣΗΣ

Μόλις έγιναν γνωστές οι πρώτες πληροφορίες για τον φερόμενο ομαδικό βιασμό 19χρονης Βρετανίδας με ύποπτους δράστες δώδεκα νεαρούς Ισραηλινούς, οι γονείς και συγγενείς τους απευθύνθηκαν στα τοπικά ΜΜΕ ζητώντας από την κυβέρνηση και τις διπλωματικές Αρχές της χώρας τους να παρέμβουν. Διέρρευσαν, μάλιστα, και ανεπίσημες καταγγελίες, σύμφωνα με τις οποίες η Κυπριακή Αστυνομία φερόταν να εφαρμόζει βίαιες ανακριτικές μεθόδους, πέραν των ορίων της συνήθους πρακτικής. Η τοπική κοινή γνώμη παρακολουθούσε συγκλονισμένη, αφ’ ενός τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες των απεχθών πράξεων που αποδίδονταν στους νεαρούς, αφ’ ετέρου καλλιεργούνταν φοβικά σύνδρομα, ότι οι νεαροί Ισραηλινοί δεν θα τύγχαναν δίκαιης μεταχείρισης εξ αιτίας της εθνικής και θρησκευτικής τους καταγωγής.

Και στο σημείο αυτό, συνέβη μια ασυνήθιστη ανατροπή για τα ισραηλινά δεδομένα: Ενώ καθ’ όλη την διάρκεια των πρώτων εικοσιτετραώρων μετά την σύλληψη των υπόπτων στην Αγία Νάπα όλες οι εφημερίδες και τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια στο Ισραήλ κάλυπταν επίμονα τις εκκλήσεις των γονιών και συγγενών για γρήγορο επαναπατρισμό των οικείων τους, προτού μάλιστα οι κυπριακές Αρχές προλάβουν να ολοκληρώσουν το έργο τους, τα κρατικά ΜΜΕ τήρησαν μια στάση τελείως διαφορετική.

Την Παρασκευή, 19 Ιουλίου, ο δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης, Υαρόν Ντέκελ, που παρουσιάζει την ανασκόπηση των γεγονότων της εβδομάδας –μια εκπομπή που συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης– αμέσως μετά το σήμα έναρξης της εκπομπής εκφώνησε το ακόλουθο σχόλιο, το οποίο είχε επί λέξει ως εξής:

«Την εβδομάδα που μας πέρασε συνελήφθησαν στην Κύπρο 12 Ισραηλινοί νεαροί ως ύποπτοι για τον βιασμό μιας Βρετανίδας τουρίστριας. Αμέσως μετά, όλο το Ισραήλ αναστατώθηκε, επειδή οι γονείς τους, όπως ήταν αναμενόμενο, αμφισβητούν τις κατηγορίες που βαρύνουν τα αγαπημένα τους αγόρια. Ο Πρόξενος του Ισραήλ στην Λευκωσία έσπευσε να συνοδεύσει με τις προβλεπόμενες διαδικασίες τους υπόπτους, οι οποίοι με τη σειρά τους άρχισαν να κατηγορούν την Βρετανίδα τουρίστρια.

Τίθεται το ερώτημα, γιατί όταν Ισραηλινοί πολίτες συλλαμβάνονται στο εξωτερικό ως ύποπτοι για διάφορα ποινικά αδικήματα, εμείς –ή τουλάχιστον, μερικοί από εμάς– να συγκλονιζόμαστε; Γιατί δημιουργείται κάποιου είδους προσδοκία, ότι το Ισραήλ, ως κράτος, θα τους βοηθήσει ή θα τους σώσει; Στην Κύπρο υπάρχει κράτος δικαίου. Είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει δικαστήρια. Και εάν αποδειχθεί ότι οι ύποπτοι για το απεχθές αυτό έγκλημα του βιασμού μιας νεαρής κοπέλας, έκαναν τελικά όσα τους αποδίδονται, τότε θα πρέπει να δικαστούν και να τιμωρηθούν, όπως προβλέπουν οι κυπριακοί νόμοι.

Κανένας ύποπτος για ποινικό αδίκημα στο εξωτερικό δεν είναι ούτε εθνικός ήρωας του Ισραήλ, ούτε και θύμα. Το Ισραήλ ως κράτος δεν μπορεί να συμπαραστέκεται σε ποινικά υπόπτους, μιας και δεν είναι το κράτος που τους έστειλε εκεί, ούτε δούλεψαν εκεί για λογαριασμό του κράτους.

Και ο βιασμός είναι βιασμός. Και είναι μια πράξη αποτρόπαιη από κάθε άποψη.

Όποιος, λοιπόν, παρανομεί στο εξωτερικό, καλό θα ήταν να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν, ότι τα ποινικά αδικήματα τιμωρούνται και ότι το Κράτος του Ισραήλ ούτε προστασία θα τους προσφέρει, ούτε καμία άλλη βοήθεια».