Ο Μπόρις Τζόνσον και η πολιτική της νεο-δουλοπρέπειας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο Μπόρις Τζόνσον και η πολιτική της νεο-δουλοπρέπειας

Ο Τραμπ δεν θα σώσει τους Βρετανούς από το χάος του Brexit του

Η διαπραγματευτική στάση του Johnson στο Brexit έχει ουσιαστικά κάψει τις τελευταίες γέφυρες του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρώπη. Η προσπάθειά του να εκβιάσει την ΕΕ με την απειλή μιας αποχώρησης χωρίς συμφωνία πίκρανε βαθιά τους Ευρωπαίους αξιωματούχους και τους πολίτες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση [12] του γερμανικού κρατικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού ARD δείχνει ότι μόνο το 37% των Γερμανών θεωρεί το Ηνωμένο Βασίλειο αξιόπιστο εταίρο, πέφτοντας κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες από τον Φεβρουάριο. Ένα πλήρες 67% των Γερμανών αναμένει ότι η σχέση θα επιδεινωθεί περαιτέρω υπό τον Johnson.

Χωρίς τους Ευρωπαίους για να καταφύγει, ο Johnson θα φέρει λίγα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εκκλήσεις στον Trump με βάση τους ιστορικούς δεσμούς ή τις κοινές αξίες μπορεί να κάνουν για συμπαθητικές συνεντεύξεις Τύπου, αλλά θα έχουν μικρό αντίκτυπο στην πολιτική των ΗΠΑ. Όπως ανέφερε ο Lawrence Summers, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, στο BBC [13] νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, «η Βρετανία δεν έχει μόχλευση, η Βρετανία είναι απελπισμένη ... χρειάζεται πολύ σύντομα μια συμφωνία. Όταν έχεις έναν απεγνωσμένο εταίρο, τότε κάνεις το πιο σκληρό παζάρι». Η αδύναμη διαπραγματευτική θέση του Johnson σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχθεί μια νεο-δουλοπρέπεια με όλες τις διπλωματικές, γεωπολιτικές και οικονομικές συνέπειες.

Διπλωματικά, η νεο-δουλοπρέπεια θα απαιτήσει σταθερή κολακεία τόσο δημόσια όσο και ιδιωτική. Η απόλυση του Kim Darroch από τον Trump μέσω του Twitter, τον σεβαστό πρέσβη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ουάσινγκτον, για την αμαρτία της τιμιότητάς του στις διπλωματικές αναφορές του, έστειλε ένα μήνυμα: Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι σε θέση να επικρίνει τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Η απόφαση του Τζόνσον, αψηφώντας ολόκληρο το βρετανικό διπλωματικό οικοδόμημα, να υποκινήσει αυτήν την εθνική ταπείνωση και να πετάξει τον Darroch στην πυρά [14] δείχνει ότι κατανοεί ήδη πώς λειτουργεί η νεο-δουλοπρεπής διπλωματία. Μην περιμένετε από την κυβέρνηση Τζόνσον να υποστηρίξει την παράδοση του υπουργικού συμβουλίου της Μέι σχετικά με την αντίσταση επί αρχών [15] στον περιοδικό ρατσισμό και την ξενοφοβία του Trump.

Όσον αφορά τα θέματα ασφάλειας, τα κόστη για την βρετανική πολιτική θα είναι ακόμη μεγαλύτερα. Η σημαντικότερη απόκλιση της Μέι από την πολιτική των ΗΠΑ αφορούσε την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν. Αρνήθηκε να παραιτηθεί από την συμφωνία ή να συμμετάσχει στην εκστρατεία «μέγιστης πίεσης» της διοίκησης του Τραμπ ενάντια στο Ιράν. Αντ’ αυτού, συνεργάστηκε με τους Ευρωπαίους εταίρους της για να δημιουργήσει ένα νέο [16] χρηματοδοτικό μηχανισμό [16], τον Instex, για να προωθήσει το εμπόριο με το Ιράν πέρα από τις δευτερεύουσες κυρώσεις των ΗΠΑ.

Αφότου το Ιράν κατάσχεσε ένα πετρελαιοφόρο με βρετανική σημαία, μια από τις τελευταίες πράξεις της Μέι στην εξουσία ήταν να πιέσει [17] για μια ναυτική δύναμη κοντά στον Περσικό Κόλπο υπό ευρωπαϊκή παρά αμερικανική ηγεσία. Από τότε που ο Johnson ανέλαβε καθήκοντα, η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Αντ’ αυτού, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Γαλλία και την Γερμανία να ενταχθούν στην δική τους επιχείρηση. Ένα απομονωμένο Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπόρεσε να αρνηθεί και εντάχθηκε [18] στην επιχείρηση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ακόμα και καθώς οι Ευρωπαίοι πρώην εταίροι αρνήθηκαν. Πολύ σύντομα, ιδίως με την συνεχιζόμενη ιρανική επιθετικότητα εναντίον των βρετανικών συμφερόντων, η στήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου για την πυρηνική συμφωνία του Ιράν θα μπορούσε ομοίως να φθίνει.

Όμως, στο οικονομικό μέτωπο, η νεο-δουλοπρέπεια (neo-poodleism) θα απαιτήσει το μεγαλύτερο κόστος στην κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του «χωρίς συμφωνία» ψευτοπαληκαρισμού του Johnson είναι η ιδέα ότι, όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εγκαταλείψει την ΕΕ, μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα αντισταθμίσει την απώλεια πρόσβασης στην ευρωπαϊκή ενιαία αγορά. Ο Trump ενθάρρυνε αυτή την ιδέα, κάνοντας μια δέσμευση [19] σύντομα αφότου ανέλαβε καθήκοντα ο Johnson για να προσφέρει μια «φιλόδοξη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών» με τις διαπραγματεύσεις να ξεκινούν «το συντομότερο δυνατό μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ».

Δυστυχώς, μια πιο προσεκτική ματιά στις επίσημες αρχές διαπραγμάτευσης του Εμπορικού Αντιπροσώπου των Ηνωμένων Πολιτειών [20] για ένα σύμφωνο ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας αποκαλύπτει ότι πρόκειται πάρα πολύ για μια προσπάθεια «Πρώτα η Αμερική». Η σαφής πρόθεσή του είναι να αποκτήσουν οι ΗΠΑ πρόσβαση στις βρετανικές αγορές γεωργικών και φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς αμοιβαίες παραχωρήσεις. Ο Woody Johnson, ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Ηνωμένο Βασίλειο, επιβεβαίωσε αυτή την εντύπωση νωρίτερα φέτος, λέγοντας ότι το Λονδίνο ήταν παγιδευμένο σε ένα «γεωργικό μουσείο» [21]. Για να αποκτήσει μια εμπορική συμφωνία, ο πρεσβευτής έγραψε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να αποδεχθεί αμερικανικά είδη όπως τα χλωριωμένα κοτόπουλα και οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Όποια και αν είναι τα επιστημονικά προτερήματα των προϊόντων αυτών, η εισαγωγή τους δεν θα πάει καλά στην βρετανική εγχώρια πολιτική. Οι προσπάθειες για να έρθουν οι τιμές των αμερικανικών φαρμάκων στην «ιερή» Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου θα πάνε ακόμη χειρότερα.

ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ

Η νεο-δουλοπρέπεια θα επιβάλλει πολιτικά δύσκολους, ακόμη και ταπεινωτικούς, συμβιβασμούς στην βρετανική κυβέρνηση σε κάθε επίπεδο. Αλλά οι συμβιβασμοί αυτοί φαίνονται πολύ μακριά. Αυτή την στιγμή, η προτεραιότητα του Johnson είναι να ολοκληρώσει την διαδικασία του Brexit μέχρι την 31η Οκτωβρίου. Χρειάζεται τις Ηνωμένες Πολιτείες και φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται για το κόστος που συνεπάγεται η διπλωματική απομόνωση του Ηνωμένου Βασιλείου από τους παραδοσιακούς Ευρωπαίους εταίρους του.