Το τελικό παιχνίδι της Τουρκίας στην Συρία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το τελικό παιχνίδι της Τουρκίας στην Συρία

Τι θέλει ο Ερντογάν

Μέχρι το 2017, η μεταστροφή του Ερντογάν ήταν πλήρης και η Άγκυρα συνεργαζόταν με το καθεστώς Assad και τους συμμάχους του. Προς απογοήτευση της συριακής αντιπολίτευσης, η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν συμφώνησαν να δημιουργήσουν αρκετές από τις αποκαλούμενες ζώνες αποκλιμάκωσης. Θεωρητικά, το καθεστώς και η αντιπολίτευση σε αυτές τις περιοχές θα πρέπει να τιμούν τις περιορισμένες καταπαύσεις του πυρός, αλλά στην πράξη το καθεστώς προσποριζόταν στρατιωτικά κέρδη παραβιάζοντας τακτικά τις εκεχειρίες, συχνά με ρωσική υποστήριξη. Σε αντάλλαγμα, η Δαμασκός και οι σύμμαχοί της κοιτούσαν από την άλλη μεριά όταν η Τουρκία ξεκίνησε μια δεύτερη στρατιωτική παρέμβαση στον κουρδικό θύλακα της Afrin τον Ιανουάριο του 2018.

ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΠΙΣΩ

Ακριβώς όπως οι εγχώριες ανησυχίες του Ερντογάν για τους Κούρδους δημιούργησαν μια μετατόπιση των στόχων του στην Συρία, το ίδιο έκαναν και οι εγχώριες ανησυχίες για τους πρόσφυγες. Ο Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται ότι η πολιτική του των ανοιχτών θυρών έχει γίνει μια εγχώρια ζημιά. Το κόμμα του έχασε τον έλεγχο όλων σχεδόν των μεγάλων πόλεων στις δημοτικές εκλογές του 2019 -ένα τεράστιο χτύπημα στο σύστημα πατρωνίας σε επίπεδο πόλεων, επί του οποίου ο Ερντογάν έχτισε την εξουσία του τα τελευταία 25 χρόνια. Η ήττα οφείλεται στην επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, αλλά αντανακλούσε επίσης [1] την αυξανόμενη δημόσια δυσαρέσκεια με τους 3,6 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες που εξακολουθούν να βρίσκονται στην χώρα.

09102019-4.jpg

Ο Ερντογάν στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2019. Lucas Jackson / Reuters
-----------------------------------------------------

Άλλοτε ο αυτοανακηρυχθείς ως μεγαλόψυχος προστάτης όλων των Σουνιτών, ο Ερντογάν τώρα θέλει οι πρόσφυγες να πάνε σπίτι τους. Οι τουρκικές Αρχές έχουν εντείνει τις έρευνες σε σπίτια και τις συλλήψεις Σύρων προσφύγων. Το κράτος προσπάθησε να απομακρύνει τους πρόσφυγες από τις μεγάλες πόλεις και η αστυνομία δημιούργησε μια ανοικτή τηλεφωνική γραμμή για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με όσους εισέρχονται παράνομα στην χώρα. Έχει αναφερθεί [2] ότι κάποιοι απελάθηκαν στην συριακή πόλη Idlib, ακόμα και όταν οι μάχες εκεί εντείνονταν.

Το να εξαναγκαστούν εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια, Σύροι πρόσφυγες να φύγουν από την χώρα και να γυρίσουν πίσω σε μια ζώνη πολέμου είναι σχεδόν αδύνατο, αλλά ο Ερντογάν σκέφτεται διαφορετικά. Η λύση που ανέπτυξε πρόσφατα στην ομιλία του στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών είναι η χάραξη μιας μεγάλης ουδέτερης ζώνης κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία. Η περιοχή θα είναι μήκους 300 μιλίων και βάθους 20 μιλίων, υπό τουρκικό έλεγχο, και εκτός των ορίων για τις κουρδικές δυνάμεις. Σύμφωνα με τον Ερντογάν, αυτή η «ασφαλής ζώνη» θα μπορούσε να φιλοξενήσει δύο έως τρία εκατομμύρια πρόσφυγες, απαλλάσσοντας έτσι την Άγκυρα από έναν μεγάλο εγχώριο πονοκέφαλο. Θα διαθέτει 200.000 σπίτια, μαζί με νοσοκομεία, γήπεδα ποδοσφαίρου, τζαμιά και σχολεία, κατασκευασμένα από την Τουρκία αλλά χρηματοδοτημένα διεθνώς- μια διευθέτηση που θα προσφέρει τα απαιτούμενα έσοδα για τον χειμαζόμενο κατασκευαστικό τομέα της Τουρκίας σε περίοδο οικονομικής ύφεσης. Η εξασφάλιση της χρηματοδότησης αυτής της ιδέας είναι ένα δύσκολο στοίχημα, αλλά ο Ερντογάν είναι πρόθυμος να πιέσει το θέμα κατά το δυνατόν. Τον Σεπτέμβριο, απείλησε ότι θα «ανοίξει τις πύλες» και θα πυροδοτήσει μια άλλη ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση εάν δεν γινόταν το δικό του.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝΟΨΗ

Η πρόταση του Ερντογάν μπορεί να είναι η τέλεια λύση για τις εγχώριες συμφορές του, αλλά είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει μια σειρά νέων προβλημάτων για όλους τους άλλους. Το σχέδιό του θα στέλνει εκατομμύρια Αράβων Σύρων προσφύγων σε περιοχές κουρδικής πλειοψηφίας μέσα στην Συρία -καθόλου τυχαία, από την πλευρά του Ερντογάν, καθώς η αλλαγή της εθνοτικής σύνθεσης της περιοχής θα υπονόμευε περαιτέρω τους Κούρδους. Ωστόσο, αυτό θα αυξήσει τις αραβο-κουρδικές εντάσεις, θα τροφοδοτήσει συγκρούσεις σε μια περιοχή που είναι σχετικά σταθερή και θα προκαλέσει μαζικές εκτοπίσεις σε αυτά τα εδάφη. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ο Ερντογάν δεν μπορεί να εξαναγκάσει τους Σύρους πρόσφυγες να επιστρέψουν, και οι περισσότεροι σχεδόν σίγουρα δεν θα μετακινηθούν οικειοθελώς, ακόμη και σε μια φερόμενη ως ασφαλή ζώνη. Η στρατηγική των ΗΠΑ στην Συρία, η οποία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στους Κούρδους για να αποτρέψουν μια επιστροφή του ISIS, θα υποστεί ένα μαζικό χτύπημα. Και το σχέδιο είναι θεόσταλτο για τους αντιπάλους των Ηνωμένων Πολιτειών στην Συρία -την Ρωσία, το Ιράν και το καθεστώς Assad- οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούν να μείνουν στην άκρη ενώ η τουρκική εισβολή θα παρακινήσει μια πλήρη αποχώρηση των ΗΠΑ, μόνο για να ανακαταλάβουν την περιοχή και να εκδιώξουν αργότερα την Τουρκία.

Πολλοί νομοθέτες των ΗΠΑ το γνωρίζουν αυτό και ο Trump ορθώς βρέθηκε υπό πυρά από τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς για την φαινομενική συναίνεσή του προς την τουρκική επιχείρηση -μια επιχείρηση που οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να εργαστούν σκληρά για να αποτρέψουν. Ακόμα και ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ της Νότιας Καρολίνας, συνήθως ένας από τους πιο ένθερμους υπερασπιστές του Τραμπ, απείλησε να επιβάλλει κυρώσεις στην τουρκική κυβέρνηση αν βάλει πόδι στην Συρία. Ωστόσο, ο Ερντογάν είναι πιθανά διατεθειμένος να αναλάβει αυτόν τον κίνδυνο. Διακυβεύεται η διακυβέρνησή του, και αυτό είναι που έχει σημασία γι’ αυτόν -ακόμα κι αν σημαίνει οικονομικές κυρώσεις για την χώρα του και ακόμα περισσότερο χάος και πόνο για την Συρία.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.