Ο Τραμπ δεν μείωσε τις στρατιωτικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ στο εξωτερικό –τις επεξέτεινε | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο Τραμπ δεν μείωσε τις στρατιωτικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ στο εξωτερικό –τις επεξέτεινε

Η ψεύτικη υπόσχεση του προέδρου για περιορισμό

Ως υποψήφιος, ο Trump υποσχέθηκε να μειώσει το δημοσιονομικό βάρος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ιδίως απαιτώντας από αχάριστους συμμάχους να πληρώσουν περισσότερα για την αμερικανική βοήθεια ασφαλείας. Ισχυρίστηκε [15] ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν υποστεί «έλλειψη σεβασμού, κοροϊδία και εξαπάτηση για πολλά, πολλά χρόνια από ανθρώπους που ήταν πιο έξυπνοι, πιο πονηροί και πιο σκληροί». (Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα). Και ως πρόεδρος, χρησιμοποίησε την πρώτη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ για να διαμαρτυρηθεί [16] για το πώς «πολλά από αυτά τα [ευρωπαϊκά] έθνη οφείλουν τεράστια χρηματικά ποσά από τα προηγούμενα χρόνια».

Ωστόσο, ο Trump είχε περιορισμένη επιτυχία πιέζοντας τις χώρες του ΝΑΤΟ να τηρήσουν την δέσμευσή τους το 2014 να δαπανήσουν το 2% του ΑΕΠ τους στην άμυνα εντός μιας δεκαετίας. Όταν ανέλαβε καθήκοντα, μόνο τέσσερα από τα 29 μέλη του ΝΑΤΟ (Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Εσθονία και Ελλάδα) τηρούσαν το όριο. Τέσσερις ακόμη χώρες (Πολωνία, Ρουμανία, Λετονία και Λιθουανία) έχουν επιτύχει τον στόχο έκτοτε, αλλά κυρίως επειδή οι δαπάνες τους είχαν ήδη τάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, οι βρετανικές αμυντικές δαπάνες υποχώρησαν και αναμένεται να παραμείνουν σταθερές γύρω στο 2,1%. Οι γαλλικές αμυντικές δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν [17] από 1,8% του ΑΕΠ σε 2%, αλλά όχι μέχρι το 2025. Η Γερμανία δεν θα επιτύχει το στόχο του 2% έως το 2031 [18]. Ακόμα και στην κολακευτική αλλά μη ρεαλιστική υπόθεση ότι αυτές οι μετριοπαθείς μεταβολές αποτελούν μιαν απάντηση στον Trump, συνολικά θα ανέλθουν σε μιαν αύξηση ύψους όχι άνω των 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τα τέλη του 2019, από 261 δισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες (εκτός των ΗΠΑ) για το ΝΑΤΟ το 2016 και σε περίπου δισ. 299 δολάρια φέτος.

Οι κρίσιμοι σύμμαχοι των Αμερικανών εκτός Ευρώπης έχουν επίσης αντισταθεί στις εκκλήσεις του Trump για κατανομή των βαρών. Οι ιαπωνικές και αυστραλιανές στρατιωτικές δαπάνες κυμαίνονται γύρω στο 1% [19] και 2% [20] του ΑΕΠ, αντίστοιχα -περίπου το ίδιο όπως και στην εποχή πριν από τον Trump. Η Νότια Κορέα αύξησε σημαντικά [21] τις αμυντικές της δαπάνες το 2018, όταν πυροδοτήθηκε ένταση στην κορεατική χερσόνησο. Ωστόσο, ως ποσοστό του ΑΕΠ, οι δαπάνες για την άμυνα της Νότιας Κορέας δεν έχουν μεταβληθεί ουσιαστικά [22] κατά την διάρκεια της θητείας του Trump. Οι αμυντικές δαπάνες της Σαουδικής Αραβίας μειώθηκαν δραματικά [23] τα τελευταία χρόνια, από 87,2 δισ. δολάρια το 2015 σε 67,5 δισ. δολ. πέρυσι, και δεν υπάρχουν στοιχεία [24] ότι οι Σαουδαραβικές αποζημιώσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκαν κατά την διάρκεια της προεδρίας του Trump.

Με τους συμμάχους των ΗΠΑ απρόθυμους να συνεισφέρουν για την άμυνα, η διοίκηση Trump έχει αναγκαστεί να πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού. Την τελευταία τριετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες αύξησαν τις αμυντικές δαπάνες κατά περισσότερο από 139 δισεκατομμύρια δολάρια, από 611 δισεκατομμύρια δολάρια το 2016 στο σχεδόν ύψος-ρεκόρ των 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2019. Και αυτό ήταν αφότου ο Trump χαρακτήρισε τον στρατιωτικό προϋπολογισμό «τρελό» [25] το 2018. Από σχεδόν κάθε άποψη, ο πρόεδρος έχει αφήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες οικονομικά πιο υπερεκτεταμένες από όσο [ήταν] όταν ανέλαβε καθήκοντα.

ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΨΕΙ

Η αυτο-αποδοθείσα ικανότητα σύναψης συμφωνιών του Trump υποτίθεται ότι θα έπρεπε να απελευθερώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τις δαπανηρές περιπλοκές στο εξωτερικό. Ωστόσο, παρά τους ισχυρισμούς του ότι γνωρίζει περισσότερα «από όσα οι στρατηγοί [26]», ο Trump δεν έχει ακόμη τερματίσει κανέναν πόλεμο των ΗΠΑ -και οι ενέργειές του έχουν σπαταλήσει τη μόχλευση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν [27] και την Συρία [28]. Αφότου έσπασε την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, απέτυχε να την αντικαταστήσει με το οτιδήποτε, πολλώ δε μάλλον με κάτι καλύτερο. Στις αρχές Νοεμβρίου, το Ιράν ανακοίνωσε [29] ότι θα αρχίσει να εμπλουτίζει σχάσιμο υλικό πέρα από τα ανώτατα όρια που είχε συμφωνήσει στην συμφωνία.

Το αμφιλεγόμενο φλερτ του προέδρου με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, αποδείχτηκε παρόμοια αναποτελεσματικό: Ο έλεγχος των όπλων σταμάτησε και οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας παρέμειναν παγωμένες [30], πιέζοντας την Ρωσία και την Κίνα να έρθουν πιο κοντά μεταξύ τους [31]. Όπως κι αν σκέφτεται κάποιος για την προσέγγιση του Trump στην Βόρεια Κορέα, δεν έχει καμία διαρκή παραχώρηση ή συμφωνία για να επιδείξει από αυτήν. Στην πραγματικότητα, η Βόρεια Κορέα έχει δοκιμάσει περισσότερους πυραύλους στην θητεία του Trump παρά στου Ομπάμα. Εν ολίγοις, ο δάσκαλος των διαπραγματεύσεων έχει γυρίσει με άδεια χέρια ξανά και ξανά: Όχι μόνο δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τους «αέναους πολέμους» των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά οι διπλωματικές του προσπάθειες στο Ιράν και την Βόρεια Κορέα έχουν αναμφίβολα κάνει πιο πιθανό έναν ακόμη πόλεμο.

Ο Trump ήταν γρήγορος στο να κατηγορήσει το «βαθύ κράτος» [32] για αυτές τις οπισθοδρομήσεις. Ο πρόεδρος είναι δεσμευμένος στην απόσυρση [των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων], σύμφωνα με αυτό το αφήγημα, αλλά οι σύμβουλοί του και οι γραφειοκράτες τον εμποδίζουν. Ωστόσο, ο πρόεδρος δεν είχε κανένα πρόβλημα να εξωθήσει στην έξοδο [33] λεγεώνες συμβούλων που δεν απέδιδαν όπως εκείνος επιθυμούσε. Οι προτιμήσεις του Trump μπορεί να είναι ασταθείς, αλλά φαίνεται να παίρνει ό, τι θέλει από τους υπαλλήλους του. Μια σχετική υπεράσπιση που προέρχεται από υποστηρικτές του προέδρου είναι ότι οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι όπως ο γερουσιαστής Mitch McConnell [34] έχουν εμποδίσει τις προσπάθειες του Trump περί απόσυρσης. Αλλά εκτός από την συριακή υποχώρηση, η οποία ήταν μια διαμάχη για έναν μικρό αριθμό στρατευμάτων, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δώσει στον πρόεδρο επαρκή υποστήριξη [35] για να επιδιώξει τους στόχους του επί της εξωτερικής πολιτικής.