Η Ουάσινγκτον πρέπει να βοηθήσει το Πεκίνο να πολεμήσει τον εξτρεμισμό χωρίς να καταφεύγει στην καταπίεση

Στα μέσα Νοεμβρίου του 2019, οι New York Times δημοσίευσαν περισσότερες από 400 σελίδες εσωτερικών εγγράφων που διέρρευσαν από τις αρχές της Αυτόνομης Περιφέρειας Ουιγούρων της Xinjiang, μιας επαρχίας στην βορειοδυτική Κίνα. Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι [2], αλλά ίσως και διπλάσιοι -κυρίως Ουιγούροι, Καζάκοι και άλλες μουσουλμανικές μειονότητες- έχουν φυλακιστεί στα λεγόμενα στρατόπεδα αναμόρφωσης στην επαρχία, όπου κρατούνται ενάντια στην θέλησή τους και αναγκάζονται να εκτελούν χειρωνακτικές εργασίες, τους απαγορεύεται η επαφή με συγγενείς τους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, βασανίζονται ψυχολογικά και σωματικά.

Καζάκοι στην Almaty του Καζακστάν με πορτραίτα μελών της οικογένειάς τους που κρατούνται στην κινεζική [επαρχία] Xinjiang, τον Δεκέμβριο του 2018. Emile Ducke/The New York Times
-----------------------------------------------------------------

Τα διαρρεύσαντα έγγραφα περιλάμβαναν λεπτομερείς οδηγίες για την φίμωση εκείνων των οποίων οι γονείς είχαν φυλακιστεί, καθώς και εσωτερικές ομιλίες, στις οποίες ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping κάλεσε τον κινεζικό λαό να μην δείξει «κανένα έλεος» και να χρησιμοποιήσει όλα τα «όπλα της δικτατορίας του λαού» για την καταπολέμηση μιας αντιληπτής εξτρεμιστικής απειλής. Η διαρροή επιβεβαίωσε αυτό που επί μακρό χρόνο φοβούνταν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι επαγγελματίες [του τομέα], και οι παρατηρητές της Κίνας: Ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) συμμετέχει στην συστηματική δίωξη των εγχώριων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων της χώρας.

Μέχρι στιγμής, οι κινεζικές Αρχές έχουν πραγματοποιήσει αυτή την εκστρατεία ατιμώρητες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν την ανησυχία τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Xinjiang, αλλά οι Κινέζοι αξιωματούχοι απάντησαν επικαλούμενοι την κυριαρχία της χώρας τους. Επιπλέον, ισχυρίζονται ότι οι βάναυσες ενέργειες στην Xinjiang ήταν απαραίτητες για την προστασία της Κίνας από αυτό που ονομάζουν «τα τρία κακά» -τρομοκρατία, αυτονόμηση και θρησκευτικός εξτρεμισμός. Λιγότερο συχνά γίνεται λόγος για το κύριο έννομο συμφέρον της κινεζικής κυβέρνησης να επιβεβαιώσει τον έλεγχό της σε μια περιοχή που έχει ιστορικά αντιταχθεί στην κινεζική κυριαρχία- και [μια περιοχή] που σήμερα αποτελεί την πύλη του Πεκίνου στην Ευρασιατική ήπειρο για επενδύσεις σε υποδομές, εμπόριο και ενεργειακή διαφοροποίηση.

Λαμβάνοντας υπόψη την ένταση της δέσμευσης της Κίνας στο να γονατίσει την Xinjiang, το να καταδικάζει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί απέφερε στην Ουάσινγκτον ελάχιστα και χρησίμευσε για να εξαγριώσει το Πεκίνο. Υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ να δεσμεύσουν την κινεζική κυβέρνηση όσον αφορά τις διώξεις των Ουιγούρων και άλλων μειονοτήτων, και η προσέγγιση αυτή είναι αντίθετη: Η Ουάσινγκτον πρέπει να προσφερθεί να μοιραστεί την εμπειρογνωμοσύνη της στον τομέα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Προς το παρόν, η Κίνα θεωρεί την Ρωσία και τις χώρες της Κεντρικής Ασίας ως εταίρους ασφάλειας. Αυτά τα κράτη αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα τρομοκρατίας, με το να καταστέλλουν τις μειονότητες και να στραγγαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μια τέτοια προσέγγιση στην Ρωσία συγκράτησε προσωρινά την εγχώρια τρομοκρατία, αλλά πυροδότησε την τρομοκρατία στο εξωτερικό. Οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες αντιπροσώπευαν τον μεγαλύτερο αριθμό [3] ξένων μαχητών που ταξίδεψαν στο Ιράκ και την Συρία για να ενταχθούν στο Ισλαμικό Κράτος, γνωστό ως ISIS. Η Κίνα φαίνεται να έχει υιοθετήσει παρόμοιες τακτικές και εάν συνεχίσει σε αυτή την κατεύθυνση, το Πεκίνο θα μπορούσε πολύ καλά να θέσει το έδαφος για έναν γενεαλογικό αγώνα με τους Ουιγούρους, τόσο εντός της Κίνας όσο και στο εξωτερικό, όπου αυξάνεται η διασπορά των Ουιγούρων στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να δείξουν στην Κίνα μια καλύτερη πορεία προς τα εμπρός. Συμβουλεύοντας την Κίνα σε θέματα ασφάλειας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανακούφιση της πίεσης στις κινεζικές μειονότητες, ακόμη και να βελτιώσουν την σχέση της Ουάσινγκτον με το Πεκίνο.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΚΑ

Όποιος προσπάθησε να ξεκινήσει μια συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Xinjiang με έναν Κινέζο κυβερνητικό αξιωματούχο, γνωρίζει ότι ο διάλογος τείνει να τερματιστεί απότομα -συνήθως με μια διάλεξη για το πώς η Κίνα έχει εξαλείψει με επιτυχία την τρομοκρατία στα σύνορά της. Αυτή η πολιτική έρχεται ως άμεση απάντηση σε αρκετές σχετικά πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Κίνα -η κυβέρνηση αναφέρει, για παράδειγμα, την βομβιστική επίθεση με [παγιδευμένα] αυτοκίνητα στην πλατεία Tiananmen το 2013 και την επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό Kunming το 2014. Η κινεζική στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι βαθιά ριζωμένη στην πεποίθηση ότι η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη αυτής της προηγουμένως ανεπαρκώς αναπτυγμένης περιοχής θα εξαλείψει τα «τρία κακά». Αυτή είναι η εξήγηση που προσέφερε το ΚΚΚ για τις εξελίξεις στην Xinjiang στις κυβερνητικές εκθέσεις (white paper) [4] και στον αντιτρομοκρατικό νόμο [5] που ενέκρινε το 2015.

Το Πεκίνο ίσως να υποστηρίζει ορθώς ότι το αστυνομικό κράτος που δημιούργησε το ΚΚΚ στην Xinjiang έχει περιορίσει προσωρινά την απειλή της τρομοκρατίας στην Κίνα. Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για το αντίθετο. Όμως, αυτό το επιχείρημα είναι δύσκολο να το κρίνουν οι ξένοι, δεδομένου ότι η Κίνα έχει ιστορία στο να μην είναι διαφανής σχετικά με την συχνότητα των τρομοκρατικών επιθέσεων και τους θανάτους εξαιτίας τους σε όλη την χώρα. Επίσης, η Κίνα ορίζει την τρομοκρατία ευρύτερα από όσο θα έκαναν οι Δυτικοί αναλυτές ασφάλειας γενικά, συμπεριλαμβάνοντας κάτω από τον ορισμό αμφότερα την αυτονόμηση και τον θρησκευτικό εξτρεμισμό.