Όταν τελειώσει η διοίκηση Trump | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Όταν τελειώσει η διοίκηση Trump

Το επίπονο έργο της ανοικοδόμησης της εμπιστοσύνης στην αμερικανική ηγεσία μπορεί να ξεκινήσει
Περίληψη: 

Ένας νέος πρόεδρος θα πρέπει να πείσει το κοινό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή εάν είναι πιστές στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες τους παρά εάν ενεργούν απλώς ως ένα άλλο μέρος της διεθνούς ζούγκλας.

Ο CHRISTOPHER R. HILL είναι καθηγητής Πρακτικής στην Διπλωματία, στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ και εξωτερικός ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Endowment for International Peace. Πρέσβυς τέσσερις φορές, υπηρέτησε ως Βοηθός Υπουργός Εξωτερικών για την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό από το 2005 έως το 2009, ενώ κατά την διάρκεια της θητείας του ήταν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας των ΗΠΑ σε συνομιλίες με την Βόρεια Κορέα.

Οι προεδρικές εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ απέχουν ακόμη πέντε μήνες, μια αιωνιότητα στην αμερικανική πολιτική. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί, αλλά οι τάσεις των δημοσκοπήσεων υποδηλώνουν όλο και περισσότερο ότι η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία η ίδια έμοιαζε με αιωνιότητα σε πολλούς, μπορεί να κατευθύνεται προς το ανάξιο τέλος της.

Εάν η διοίκηση του Trump χάσει την εξουσία της στην Ουάσιγκτον, η προεδρία που θα ακολουθήσει θα αντιμετωπίσει ένα τρομακτικό έργο. Η χώρα πρέπει να επανέλθει στην συμμόρφωση με τις αξίες της, το κράτος δικαίου και τον ζωτικό ρόλο που έπαιξε κάποτε στον κόσμο ως φάρος ελπίδας, ασφάλειας και ηγεσίας.

22062020-1.jpg

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ περπατά προς το [ελικόπτερο των Πεζοναυτών] Marine One στον Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον, τον Οκτώβριο του 2018. Ting Shen Xinhua / eyevine/Redux
--------------------------------------------------------------------

Αυτός ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος. Όταν αναχωρήσει από τον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ θα έχει αφήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στερημένες από φίλους και θαυμαστές έξω από τα σύνορά τους, εκτός από ένα θηριοτροφείο δυσάρεστων χαρακτήρων που μοιράζονται το δυστοπικό όραμα του προέδρου των ΗΠΑ. Οι ζημιές σημαδεύουν κάθε μέτωπο, εγχώριο και εξωτερικό. Οι θεσμοί της διακυβέρνησης εντός των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν διαλυθεί και πολλοί ικανοί υπάλληλοι με μεγάλη εμπειρία στους τομείς τους οδηγήθηκαν στην έξοδο, είναι απίθανο να θελήσουν ποτέ να επιστρέψουν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Εάν κερδίσει την προεδρία, ο πρώην αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να εμπνεύσει μια νέα γενιά Αμερικανών να αναλάβει το καθήκον που καλεί: να αποκαταστήσει το κράτος δικαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες και να υπερασπιστεί την έννοια της κυβέρνησης του λαού, από τον λαό και για τον λαό.

Πέρα από τέτοιες εγερτήριες εκκλήσεις, ωστόσο, η επόμενη διοίκηση θα αντιμετωπίσει το επίπονο καθήκον της αναζωογόνησης της εμπιστοσύνης στην δημόσια υπηρεσία, ιδίως με την ενίσχυση των θεσμών που προστατεύουν από την πολιτική πίεση εκείνους που την ασκούν, ξεκινώντας από τους γενικούς επιθεωρητές και προχωρώντας σε εκείνους των οποίων η ευθύνη είναι απέναντι στο Σύνταγμα και στους όρκους τους παρά στο πρόσωπο του προέδρου. Και θα πρέπει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη άλλων εθνών στις Ηνωμένες Πολιτείες που θα εξακολουθούν να είναι ουσιαστικά διχασμένες στο εσωτερικό τους για το ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος τους στο εξωτερικό.

ΣΤΟΠ ΣΤΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ

Η προεδρία του Τραμπ ήταν ιδιαίτερα καταστρεπτική για τα πρότυπα αριστείας και εξειδίκευσης στην κυβερνητική υπηρεσία, όπου οι διορισμένοι πιστοί έχουν γίνει πλέον ο κανόνας. Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των πολιτικά διορισμένων σε κυβερνητικές θέσεις αυξήθηκε σε επίπεδα ρεκόρ, ένα υποπροϊόν της αποτυχίας να θεσπιστεί κάποιος εφαρμόσιμος νόμος για την χρηματοδότηση της εκστρατείας. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν προκαλεί έκπληξη από μια διοίκηση της οποίας ο πρόεδρος αναφέρεται εκφραστικά στις υπηρεσίες σταδιοδρομίας (career services) ως «βαθύ κράτος». Αλλά συμβάλλει τόσο στην εμφάνιση όσο και στην πραγματικότητα μιας κυβέρνησης ευάλωτης σε πολιτικές πιέσεις και σε εκτελεστικές παρεμβάσεις.

Οι θέσεις των πρέσβεων, ιδίως, ήταν στο κέντρο του θέματος. Το να περάσει κάποιος τις εξετάσεις της Υπηρεσίας Εξωτερικών δεν πρέπει να είναι το υπέρτατο προσόν για να γίνει πρέσβυς: τα συμφέροντα της χώρας εξυπηρετούνται συχνά καλά από απεσταλμένους με εμπειρία από άλλους τομείς της ζωής. Όμως, η αυξανόμενη τάση της πρόσδεσης των πρεσβευτικών διορισμών με τις συνεισφορές στις [προεκλογικές] εκστρατείες ή την πολιτική επιρροή, διαβρώνει την αξία της θέσης και τον σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι απεσταλμένοι των ΗΠΑ. Καμία άλλη μεγάλη χώρα δεν παραχωρεί πρεσβείες με βάση τις συνεισφορές στην [προεκλογική] εκστρατεία με τον τρόπο που έγινε τόσο αποδεκτός στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Μπορεί κάποιος σχεδόν να φανταστεί μια μέρα κατά την οποία οι πρεσβείες θα διαφημίζονται με επισυναπτόμενη τιμή, ίσως μαζί με μια περιγραφή της επίσημης κατοικίας. Η επόμενη διοίκηση πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με τους υποψηφίους που θα υπηρετήσουν ως τα μάτια και τα αυτιά των Ηνωμένων Πολιτειών στο εξωτερικό, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα προσόντα είναι υπέρτατα.

Η κυβέρνηση Τραμπ έχει βλάψει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ όχι μόνο με τον τρόπο των διορισμών της, αλλά ενεργώντας επί απόψεων για τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο που θεωρούνταν ακραίες για πολύ καιρό. Για να διορθωθεί η πορεία, η επόμενη διοίκηση θα πρέπει να επιστρέψει στα θεμελιώδη ζητήματα της αμερικανικής υψηλής στρατηγικής (grand strategy), προτού μπορέσει να αντιμετωπίσει ακόμη και θέματα αποχρώσεων όπως είναι οι προτεραιότητές της για συγκεκριμένες περιοχές ή ζητήματα στο εξωτερικό. Υπό τον Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες πορεύονται στον κόσμο μόνες τους, χωρίς ούτε ηθική πυξίδα ούτε συμμάχους να τις συνοδεύουν, προς έναν απροσδιόριστο προορισμό. Η επόμενη διοίκηση θα πρέπει αντ' αυτού να επιδιώξει να ενισχύσει την ευημερία και την ασφάλεια των ΗΠΑ συνεργαζόμενη με φίλους, συνεργάτες και ακόμη και ανταγωνιστές που σέβονται το παγκόσμιο σύστημα το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες βοήθησαν να χτιστεί.