Ένα Συμβούλιο Δημοκρατιών μπορεί να σώσει την πολυμέρεια
Ο κόσμος χρειάζεται απεγνωσμένα ένα νέο θεσμικό όργανο που να είναι τόσο παγκόσμιο όσο και ενοποιημένο στο όραμά του. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, ήταν ο πρώτος που κατέθεσε μια ιδέα για έναν νέο θεσμό. Πρότεινε την δημιουργία συμμαχίας των δέκα κορυφαίων δημοκρατιών (οι χώρες του G-7 συν την Αυστραλία, την Ινδία και τη Νότια Κορέα και ονομάστηκε «D10») για να συντονίσει την πολιτική τηλεπικοινωνιών στην τεχνολογία 5G.
Ο EDWARD FISHMAN είναι εξωτερικός ανώτερος συνεργάτης στο Atlantic Council και πρόσθετος συνεργάτης στο Center for a New American Security. Προηγουμένως, διετέλεσε μέλος του Policy Planning Staff στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ακολουθήστε τον στο Twitter @edwardfishman [1].
Ο SIDDHARTH MOHANDAS είναι ανώτερος συνεργάτης στο Center for a New American Security. Προηγουμένως, διετέλεσε κύριος αναπληρωτής διευθυντής του Policy Planning Staff στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ακολουθήστε τον στο Twitter @siddmohandas [2].
Μια τέτοια δομή θα επέτρεπε στο D10 να αντιμετωπίσει μια εκτεταμένη σειρά έργων. Στον τομέα της ασφάλειας, το D10 θα μπορούσε να συντονίσει την επιβολή κανόνων, όπως η ελευθερία πλοήγησης, η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα [24]. Θα μπορούσε να δημιουργήσει συλλογικά αμυντικά πλαίσια ενάντια σε κυβερνοεπιθέσεις και άλλες μη στρατιωτικές απειλές -για παράδειγμα, τα μέλη θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε κοινές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες που θα επέβαλλαν σε οποιαδήποτε χώρα θα παρενέβαινε σε μια από τις δημοκρατικές εκλογές τους. Το D10 θα αποτελούσε επίσης ένα φυσικό φόρουμ για τον συντονισμό των πολυμερών κυρώσεων [25] και τον καθορισμό και την αστυνόμευση προτύπων συμπεριφοράς στον κυβερνοχώρο [26].
Το D10 έχει παρόμοιες δυνατότητες στον οικονομικό χώρο. Η πανδημία της COVID-19 εξαπέλυσε μια καταστροφική οικονομική κρίση που ενδέχεται να επιδεινώσει την φτώχεια και τις ανισότητες παγκοσμίως. Το D10 θα μπορούσε να χαράξει ένα μονοπάτι εξόδου από αυτήν την άβυσσο βοηθώντας να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες πλούτου και εισοδημάτων εντός των χωρών, ενώ ταυτόχρονα θα καθιστά τις αλυσίδες εφοδιασμού πιο ανθεκτικές. Πολλά εγχώρια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημοκρατικές κοινωνίες προέρχονται στην πραγματικότητα από χαρακτηριστικά [27] της παγκόσμιας οικονομίας: τα μέλη του D10 θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην διόρθωσή τους συνεργαζόμενα για την καταστολή των φορολογικών παραδείσων [28], της παράνομης χρηματοδότησης και άλλων κλεπτοκρατικών πρακτικών [29] που τροφοδοτούν την ανισότητα. Θα μπορούσαν επίσης να σχεδιάσουν εναλλακτικές αλυσίδες εφοδιασμού [30] για κρίσιμα προϊόντα -όπως φαρμακευτικά προϊόντα, ιατρικό εξοπλισμό, ηλεκτρονικά τσιπ και ανταλλακτικά αεροσκαφών- που μπορούν να λειτουργήσουν γρήγορα σε περιόδους κρίσης.
Η κλιματική αλλαγή, επίσης, θα ήταν επιδεκτική στην συντονισμένη δράση εκ μέρους του D10. Ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Yale, William Nordhaus, πρότεινε μια λέσχη του κλίματος [31], στην οποία οι χώρες θα έθεταν μια διεθνή τιμή-στόχο για τον άνθρακα, η οποία θα επιβαλλόταν με ομοιόμορφους δασμούς σε χώρες των οποίων οι τιμές του άνθρακα υπολείπονται. Παρόλο που μια τέτοια λέσχη θα ήταν πιο αποτελεσματική εάν η εμβέλειά της ήταν παγκόσμια, η καλύτερη πιθανότητα να ξεκινήσει μπορεί να είναι στο D10. Με την πάροδο του χρόνου, τα μέλη του D10 θα μπορούσαν να προσκαλέσουν άλλες χώρες να συμμετάσχουν στην κλιματική λέσχη -και ενδεχομένως ακόμη και να επιβάλουν ισχυρές «πράσινες κυρώσεις» [32] εναντίον εταιρειών που υπονόμευσαν τις προσπάθειές της.
Για να διασφαλίσει ότι τα μέλη του θα συνεχίσουν να ηγούνται του κόσμου στην επιστήμη και την τεχνολογία, το D10 θα μπορούσε να συγκεντρώσει πόρους [33] για την χρηματοδότηση και την ανάπτυξη καινοτομιών αιχμής. Πολλές από τις τεχνολογίες που ενδέχεται να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο τον 21ο αιώνα, όπως η κβαντική πληροφορική (quantum computing) και η τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence), θα απαιτήσουν τεράστιες δαπάνες Έρευνας και Ανάπτυξης, σύνολα δεδομένων (data), και τεχνολογικό ταλέντο. Οι χώρες του D10 μπορούν από κοινού να χρηματοδοτήσουν έργα, συνδυάζοντας τους πόρους τους ώστε να αυξήσουν την πιθανότητα οι δημοκρατίες να θέσουν τα πρότυπα για αυτές τις νέες τεχνολογίες. Παρόμοια συνεργασία θα μπορούσε να βοηθήσει το D10 να προετοιμαστεί για την επόμενη πανδημία [34] -για παράδειγμα, αντλώντας μαθήματα από την COVID-19 προκειμένου να καθιερώσει διαδικασίες που επιταχύνουν τις κλινικές δοκιμές για σωτήριες θεραπείες και που κάνουν τα φάρμακα ευκολότερα να παραχθούν και να διανεμηθούν σε [μεγάλη] κλίμακα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Με τον κόσμο να βρίσκεται στο χείλος της αταξίας, η αποτελεσματική πολυμερής συνεργασία είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, αλλά δίνει την αίσθηση ότι είναι και περισσότερο απομακρυσμένη από ποτέ άλλοτε. Ο μόνος τρόπος εξόδου από αυτό το αδιέξοδο είναι να οικοδομηθεί ένας νέος δρόμος στον οποίο οι κορυφαίες δημοκρατίες μπορούν να έρθουν μαζί ώστε να λύσουν τις πιο πιεστικές προκλήσεις του κόσμου. Το D10 μπορεί να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό. Δεν είναι πανάκεια αλλά μάλλον ένα μονοπάτι προς το είδος της διεθνούς συνεργασίας που ο κόσμος χρειάζεται απεγνωσμένα.
Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/asia/2020-08-03/council-democrac...
Σύνδεσμοι: