Οι εγχώριες προτεραιότητες του Μπάιντεν πρέπει να καθοδηγούν την εξωτερική πολιτική του

Ομοίως, μια διοίκηση Μπάιντεν θα πρέπει να οικοδομήσει πάνω στις εγχώριες πολιτικές της για τον άνθρακα ώστε να δημιουργήσει υποστήριξη προς την διεθνή δράση για την κλιματική αλλαγή. Εκτός από την επανένταξη στην συμφωνία του Παρισιού, ο Μπάιντεν θα ανακτήσει δυναμική και θα διευρύνει την υποστήριξη, μεταξύ άλλων και των αναπτυσσόμενων χωρών, με το να εκτυλίξει συντονισμένες διεθνείς πολιτικές σε μια σειρά θεμάτων. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενοποίηση των πολιτικών [δράσεων] για την κλιματική αλλαγή και εκείνων για την ανάπτυξη: μια πρωτοβουλία για τον άνθρακα του εδάφους (soil carbon) θα μπορούσε να βοηθήσει την αφρικανική γεωργία, και τα κίνητρα αναδάσωσης θα ενίσχυαν την βιολογική ποικιλομορφία παγκοσμίως. Εναλλακτικές ενεργειακές τεχνολογίες θα μπορούσαν να κλιμακωθούν ώστε να ανταποκρίνονται στις ικανότητες και τις ανάγκες και των αναπτυσσόμενων χωρών. Όλες οι χώρες θα χρειαστούν πολιτικές προσαρμογής, και οι φόροι και οι εμπορικές αγορές άνθρακα θα κατηύθυναν επενδύσεις σε έργα με τα μεγαλύτερα δυνητικά οφέλη.

ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΑΜΨΗ

Ο Μπάιντεν πρέπει επίσης να συνδέσει τις οικονομικές πολιτικές του με μια παγκόσμια μετα-COVID-19 ανάκαμψη. Οι εργαζόμενοι των ΗΠΑ δεν θα αποκομίσουν κέρδη σε μια στάσιμη παγκόσμια οικονομία. Αν και η εγχώρια πολιτική θα περιορίσει πιθανώς τις μεγάλες εμπορικές πρωτοβουλίες, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να ενισχύσει την εμπιστοσύνη και να βοηθήσει τους αγρότες και άλλους εξαγωγείς των ΗΠΑ, με το να βάλει ένα τέλος στον οικονομικό πόλεμο του Τραμπ. Θα πρέπει να ξεκινήσει αναστρέφοντας τα «εθνικής ασφάλειας» διαστροφικά εμπόδια προς τους συμμάχους και να αντισταθμίσει ορισμένες αυξήσεις φόρων εγχωρίως μειώνοντας δασμούς και κόστη εισαγωγών. Η διοίκησή του θα πρέπει επίσης να ελευθερώσει το σύστημα επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για να ξαναγίνει λειτουργικό και να συντονιστεί με την ΕΕ, την Ιαπωνία, τον Καναδά, την Αυστραλία και άλλους ώστε να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του ΠΟΕ.

Εάν ο Μπάιντεν θέλει μια εμπορική πρωτοβουλία, πρέπει να προτείνει οι τρεις οικονομίες της Βόρειας Αμερικής να διαπραγματευτούν μια Βορειοατλαντική συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή η συμφωνία θα υπογραμμίζει την ισχύ μιας ολοκληρωμένης Βορειοαμερικανικής οικονομίας και θα ανακοινώνει ότι οι «Three Amigos» σκοπεύουν να διαμορφώσουν παγκόσμιους κανόνες. Τα συνδικάτα των ΗΠΑ δεν θα μπορούν να διαμαρτύρονται δικαιολογημένα για τα βρετανικά εργασιακά πρότυπα.

Μια μελλοντική παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη θα βαδίζει χέρι-χέρι με την έρευνα και την τεχνολογική καινοτομία των ΗΠΑ. Στο παρελθόν, η αμερικανική «τριπλή έλικα» (“triple helix”) της κυβερνητικής χρηματοδότησης για βασική έρευνα, για πανεπιστήμια, και για ιδιωτικές επιχειρήσεις αποδείχθηκε ανώτερη από τα συστήματα που διευθύνονταν από τις πολιτείες. Για να πετύχουν σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να παραμείνουν ανοιχτές σε ανθρώπους, ιδέες, κεφάλαια, και ανταγωνισμό έξω από τα σύνορά τους. Τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ πρέπει να είναι μαγνήτες για τα ταλέντα του κόσμου. Μια δυνητική διοίκηση Μπάιντεν θα πρέπει να συνεργαστεί στενά με άλλες χώρες για να ενισχύσουν τα κοινά πρότυπα και να διασφαλίσουν την εμπορική ασφάλεια και την πνευματική ιδιοκτησία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται μια αναζωογονημένη πολιτική μετανάστευσης για να διατηρήσουν αυτό το οικονομικό και πνευματικό πλεονέκτημα. Η χώρα χρειάζεται ασφαλείς πύλες, όχι ανόητους τοίχους. Η έγκαιρη δράση για τους «Dreamers» [στμ: η αναφορά γίνεται για εκείνους που εμπίπτουν στο πρόγραμμα DREAM (Development, Relief and Education for Alien Minors) που κατέθεσε ο πρόεδρος Ομπάμα στο Κογκρέσο αλλά δεν κατάφερε να ψηφιστεί, καθώς και στο άλλο πρόγραμμά του, το DACA (Deferred Action on Childhood Arrivals) το οποίο προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταργήσει ο πρόεδρος Τραμπ] και τις βίζες θα έφτιαχνε το σκηνικό. Το 1979, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν ξεκίνησε την προεδρική του εκστρατεία με ένα μήνυμα [2] που ταιριάζει στην σημερινή εποχή μας: «Το κλειδί για τη μελλοντική μας ασφάλεια μπορεί να βρίσκεται τόσο στο Μεξικό όσο και στον Καναδά που γίνονται πολύ ισχυρότερες χώρες από όσο είναι σήμερα», είπε. «Είναι καιρός να σταματήσουμε να θεωρούμε τους πλησιέστερους γείτονές μας ως ξένους». Η Βόρεια Αμερική της NAFTA αντιστάθηκε στις προσπάθειες του Τραμπ να χωρίσει τους τρεις εταίρους. Ωστόσο, ο Μπάιντεν θα πρέπει να κάνει την Συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA), την διάδοχο της NAFTA, να λειτουργήσει.

Η νέα NAFTA θα πρέπει να υποστηρίζει τις αλυσίδες εφοδιασμού και παραγωγής της Βόρειας Αμερικής που προσφέρουν ελκυστικές εναλλακτικές λύσεις έναντι των κινεζικών εξαγωγών. Το «Αγοράστε Αμερική» (“Buy America”) του Μπάιντεν πρέπει να γίνει «Αγοράστε Βόρεια Αμερική» (“Buy North America”). Αν και το δημογραφικό μέλλον της περιοχής λάμπει πιο φωτεινά από εκείνο της Κίνας, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας, η βία και το οργανωμένο έγκλημα σκιάζουν τις προοπτικές του Μεξικού. Για να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας και η ασφάλεια των συνδικάτων του Μεξικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση θεσμών και κράτους δικαίου. Η Επιτροπή Ανταγωνιστικότητας της USMCA θα πρέπει να επενδύσει σε ανθρώπινο κεφάλαιο μέσω εκπαίδευσης και δεξιοτήτων για να δημιουργήσει ένα εργατικό δυναμικό στην ήπειρο, σεβόμενη παράλληλα τα προαπαιτούμενα για την ιθαγένεια και την κυριαρχία. Μια νέα προσέγγιση στην Βόρεια Αμερική θα μπορούσε επίσης να προσφέρει εκλογικά κέρδη στον Μπάιντεν από τους ισπανόφωνους. Αυτή η υποστήριξη θα μπορούσε να βοηθήσει τη μετατόπιση των νοτιοδυτικών πολιτειών προς την παράταξή του.

ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΟΙ