Μην αφήνετε τους Βορειοκορεάτες στο σκοτάδι

Σε ένα ακαθόριστο γραφείο στα περίχωρα της Σεούλ, ένας άντρας που θα αποκαλώ ως Kang αντιγράφει τηλεοπτικά δράματα και ντοκιμαντέρ της Νότιας Κορέας σε μονάδες αποθήκευσης δεδομένων USB. Στην Σεούλ, αυτό το περιεχόμενο είναι σύνηθες. Εκεί όπου κατευθύνονται, αυτές οι πληροφορίες είναι σπάνιες -και επικίνδυνες. Όταν οι συσκευές αποθήκευσης είναι έτοιμες, θα μεταφερθούν λαθραία στην Βόρεια Κορέα, όπου τα προγράμματα που περιέχουν απαγορεύονται από το ολοκληρωτικό καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ και όποιος τα έχει ή τα παρακολουθεί διακινδυνεύει υψηλά πρόστιμα, φυλάκιση ή ακόμη και εκτέλεση για το έγκλημα της προσπάθειας να μάθει για τον έξω κόσμο.

Η στρατιωτική μπάντα της Νότιας Κορέας στην Σεούλ, τον Ιούλιο του 2020. Kim Hong-Ji / TPX Images of the Day / Reuters
------------------------------------------------------

Ο Kang διέφυγε από την Βόρεια Κορέα το 2011 και γνωρίζει από πρώτο χέρι την δύναμη αυτών των πληροφοριών. «Η εμπιστοσύνη μου στο καθεστώς διαλύθηκε αφότου άκουσα κρυφά ξένα ραδιοφωνικά προγράμματα», μου είπε. «Τώρα που ζω σε μια ελεύθερη χώρα, είναι καθήκον μου να μοιραστώ τις πληροφορίες του κόσμου με τους συμπατριώτες μου, των οποίων η ζωή βασίζεται σε ψέματα».

Ο Κανγκ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί μόνος. Χιλιάδες Νοτιοκορεάτες ακτιβιστές τώρα υποστηρίζουν και συμμετέχουν σε προσπάθειες να παρέχουν στους Βορειοκορεάτες πληροφορίες μέσω μονάδων USB, πειρατικών εκπομπών, ακόμη και φυλλαδίων που παραδίδονται πέρα από τα σύνορα με drones και αερόστατα. Χάρη σε αυτές τις προσπάθειες, για τις οποίες έχω γράψει [2] στο παρελθόν στο Foreign Affairs, περισσότεροι Βορειοκορεάτες από ποτέ αντιλαμβάνονται πλέον το χάσμα μεταξύ της πραγματικότητας και της προπαγάνδας που χρησιμοποιεί το καθεστώς του Kim Jong Un για να τους εξαπατά και να διατηρεί την λαβή του στην εξουσία . Το τελευταίο πράγμα που θέλει ο Κιμ είναι ένας ενημερωμένος πολίτης ο οποίος μπορεί να αμφισβητήσει το κατασταλτικό του σύστημα. Έτσι, το καθεστώς θεωρεί ότι ο Kang και άλλοι σαν αυτόν είναι εγκληματίες.

Επίσης, ως τέτοιους τους κατηγοριοποιεί και η κυβέρνηση στη Νότια Κορέα. Την περασμένη εβδομάδα, το κυβερνών κόμμα του προέδρου της Νότιας Κορέας, Moon Jae-in, ψήφισε νόμο στο νοτιοκορεατικό κοινοβούλιο που απαγορεύει την διανομή πληροφοριών και media στους Βορειοκορεάτες μέσω ενός μεγάλου και αόριστα καθορισμένου εύρους μέσων, συμπεριλαμβανομένων φυλλαδίων και μονάδων [αποθήκευσης data] USB. Το νομοσχέδιο ορίζει μέγιστη ποινή τριών ετών στη φυλακή ή πρόστιμο έως και 30 εκατομμύρια won (περίπου 27.000 δολάρια) για τους παραβάτες. Η ψήφισή του έχει ως στόχο να μαλακώσει το καθεστώς Κιμ, το οποίο έχει καταγγείλει οργισμένα την λαθραία εισαγωγή πληροφοριών από τη Νότια Κορέα.

Η νομοθεσία είναι το τελευταίο βήμα στην προσπάθεια του Moon να εξασφαλίσει ειρήνη στην Κορεατική Χερσόνησο μέσω συμφιλίωσης με την Πιονγκγιάνγκ. Όποια και αν είναι τα πλεονεκτήματα αυτού του στόχου, η ατζέντα του Moon έχει οδηγήσει στην καταστολή πολλών δραστηριοτήτων που προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Βόρεια Κορέα. Στην απελπισία της να καθησυχάσει τον Κιμ, η κυβέρνηση του Moon γύρισε την πλάτη της στις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας, και ο νέος νόμος αντιπροσωπεύει ένα νέο χαμηλό [επίπεδο]. Η Σεούλ βοηθά τώρα άμεσα και συνεργεί στην καταστολή της Πιονγκγιάνγκ. Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας θα πρέπει να υποστηρίζει τις προσπάθειες για την παροχή πληροφοριών στους Βορειοκορεάτες και όχι να τις ποινικοποιεί.

ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Η παροχή πρόσβασης σε πληροφορίες για τους Βορειοκορεάτες είναι μια αποτελεσματική, χαμηλού κόστους στρατηγική για την δημιουργία συνθηκών για θετική αλλαγή εκ των έσω. Ο Moon, γεννημένος από Βορειοκορεάτες πρόσφυγες και δικηγόρος εκπαιδευμένος στα ανθρώπινα δικαιώματα, το καταλαβαίνει σίγουρα όπως και ο καθένας. Όπως ανέφερε σε μια συνέντευξή του το 2017 [3], οι «γονείς μου έφυγαν από την Βόρεια Κορέα κατά την διάρκεια του πολέμου της Κορέας επειδή περιφρόνησαν το κομμουνιστικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Έφυγαν για να αναζητήσουν την ελευθερία». Στην δεκαετία του 1970, πριν από τον εκδημοκρατισμό της Νότιας Κορέας, ο ίδιος ο Moon φυλακίστηκε επειδή συμμετείχε σε διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας. Ωστόσο, από την περασμένη εβδομάδα, προεδρεύει μιας κυβέρνησης που θα φυλακίσει πολίτες γιατί ασκούν τα δικά τους δικαιώματα στην ελευθερία του λόγου.

Η απαγόρευση τέτοιων δραστηριοτήτων δεν θα μειώσει μόνιμα τις διασυνοριακές εντάσεις. Η Βόρεια Κορέα έχει μακρά ιστορία εύρεσης δικαιολογιών για να προκαλεί προβλήματα. Η συναίνεση στις απαιτήσεις της Πιονγκγιάνγκ με το να επιβάλλονται όρια στα βασικά δικαιώματα των Νοτιοκορεατών δεν είναι μια βιώσιμη στρατηγική.

Το κόμμα του Moon πιστεύει ότι η προσέγγισή του θα είναι ευπρόσδεκτη στην Ουάσινγκτον. Πριν από την ψήφιση του νόμου, ο Song Young-gil, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Ενοποίησης στο νοτιοκορεάτικο κοινοβούλιο, χαρακτήρισε τη νομοθεσία ως «έγκαιρη», επειδή η Σεούλ ελπίζει να δει επιτεύγματα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Βορρά και των Ηνωμένων Πολιτειών υπό την εισερχόμενη διοίκηση Biden. Ωστόσο, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden, έχει ισχυρό ιστορικό προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι αμφίβολο ότι η κυβέρνησή του θα αποδεχθεί τη νέα νομοθεσία. Μια προσωπικότητα που φέρεται να είναι υπό εξέταση για έναν ρόλο στην διοίκησή του είναι η Samantha Power. Ως πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, η Power έδειξε την υποστήριξή της στα ανθρώπινα δικαιώματα της Βόρειας Κορέας κατά την διάρκεια μιας επίσκεψης του 2016 στο σπίτι [4] ενός ηγετικού ακτιβιστή, του Βορειοκορεάτη αποσκιρτήσαντα Jung Gwang-il, ο οποίος ο ίδιος ηγείται των προσπαθειών για την αποστολή πληροφοριών στην Βόρεια Κορέα.