Ο Biden έχει λίγο χρόνο για να επαναφέρει την αξιοπιστία των ΗΠΑ | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο Biden έχει λίγο χρόνο για να επαναφέρει την αξιοπιστία των ΗΠΑ

Η ζημιά στην φήμη της Αμερικής είναι επιδιορθώσιμη -αλλά μόνο εάν η νέα διοίκηση κινηθεί γρήγορα
Περίληψη: 

Μελέτες δείχνουν επανειλημμένα ότι τα κράτη που υποχωρούν από τις διεθνείς απειλές είναι πιο πιθανό να είναι στόχοι μελλοντικής επιθετικότητας και ότι κράτη με κακή φήμη για ειλικρίνεια ή αποφασιστικότητα δυσκολεύονται να απευθύνουν αξιόπιστες απειλές.

Η DANIELLE L. LUPTON είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Colgate και η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Reputation for Resolve: How Leaders Signal Determination in International Politics [1].

Ο πρώην πρόεδρος Donald Trump έκανε πολλά για να υπονομεύσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή. Η κυβέρνησή του αμφισβήτησε ανοιχτά την αξία σημαντικών συμμαχιών, παραβίαζε τις διεθνείς δεσμεύσεις και προέβαινε σε πομπώδεις απειλές -συχνά χωρίς να τις πραγματοποιεί. Για τέσσερα χρόνια, τόσο φίλοι όσο και εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών αμφισβήτησαν την δέσμευση της Ουάσιγκτον στις σχέσεις της, τις αξίες της, και τους διεθνείς θεσμούς που βοήθησε να οικοδομηθούν.

09022021-1.jpg

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, σε ομιλία του στον Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον, τον Φεβρουάριο του 2021. Kevin Lamarque / Reuters
-------------------------------------------------------

Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να αποκαταστήσει την φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών ως αποφασιστική και αξιόπιστη δύναμη, αλλά ορισμένοι αναλυτές [2] και ακαδημαϊκοί [3] ανησυχούν ότι η ζημιά που έγινε τα τελευταία τέσσερα χρόνια μπορεί να είναι μακροχρόνια [4]. «Το αργόσυρτο μακροπρόθεσμο ερώτημα, εάν οι σύμμαχοι μπορούν να εμπιστευτούν την Αμερική να μην παράγει άλλον Τραμπ, δεν μπορεί να απαντηθεί με πλήρη διαβεβαίωση», προειδοποίησε πρόσφατα ο πολιτικός επιστήμονας του Χάρβαρντ, Joseph S. Nye, Jr. [5]. Και σίγουρα, ο Μπάιντεν αντιμετωπίζει ένα δύσκολο έργο στο να στηρίξει τις τεταμένες σχέσεις και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Υπάρχουν, όμως, καλοί λόγοι για να είμαστε πιο αισιόδοξοι. Η έρευνά μου [6] δείχνει ότι κάθε ηγέτης καθιερώνει εκ νέου την φήμη του. Η φήμη των ηγετών διαφέρει από εκείνη των προκατόχων τους και των κρατών των οποίων ηγούνταν, αλλά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αντιληπτή αξιοπιστία των εθνών τους. Με άλλα λόγια, οι νέοι ηγέτες δεν δεσμεύονται από το βάρος της φήμης που κληρονομούν. Σφυρηλατούν την δική τους φήμη που με την σειρά της διαμορφώνει την αξιοπιστία των εθνών τους. Ο Μπάιντεν έχει έτσι την ευκαιρία να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ -αλλά μόνο εάν ενεργήσει γρήγορα και αποφύγει τα λάθη που κάνουν συχνά οι ηγέτες όταν προσπαθούν να δημιουργήσουν φήμη για αποφασιστικότητα.

ΜΙΑ ΦΗΜΗ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κατανοούν διαισθητικά ότι η φήμη έχει σημασία. Ωστόσο, ορισμένοι ακαδημαϊκοί είναι σκεπτικοί για το ότι οι ενέργειες του παρελθόντος ρίχνουν αρκετό φως στον χαρακτήρα των κρατών ώστε να προβλέψουν τη μελλοντική τους συμπεριφορά. Ο τρόπος με τον οποίο ένα κράτος ενήργησε στο παρελθόν λέει λίγα για το πώς θα ενεργήσει στο μέλλον, σύμφωνα με αυτούς τους σκεπτικιστές [7]. Αντίθετα, τα στρατηγικά συμφέροντα και η σχετική ισχύς καθορίζουν την αξιοπιστία των κρατών. Από αυτήν την άποψη, η προσπάθεια να «αποκατασταθεί» η φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών στον απόηχο της προεδρίας του Τραμπ θα ήταν ανόητη.

Αυτή η άποψη περί την πολιτική της φήμης έχει λάβει μεγάλη προσοχή, ιδίως όταν ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα χάραξε μια «κόκκινη γραμμή» για την χρήση χημικών όπλων στην Συρία και στην συνέχεια αρνήθηκε να την επιβάλει. Οι σκεπτικιστές περί την φήμη υποστήριξαν τότε [8] ότι ο Ομπάμα δεν θα έπρεπε να αισθάνεται πίεση για να ενεργήσει λόγω ανησυχιών για την αξιοπιστία των ΗΠΑ, καθώς η αξιοπιστία δεν καθορίζεται από τις κρατικές ενέργειες. Όμως, πολλές ακαδημαϊκές έρευνες [9] δείχνουν ότι οι ενέργειες του παρελθόντος -και η φήμη που τα κράτη αποκτούν λόγω αυτών- στην πραγματικότητα όντως επηρεάζουν την αξιοπιστία. Μελέτες δείχνουν επανειλημμένα ότι τα κράτη που υποχωρούν από τις διεθνείς απειλές είναι πιο πιθανό να είναι στόχοι [10] μελλοντικής επιθετικότητας [11] και ότι κράτη με κακή φήμη για ειλικρίνεια [12] ή αποφασιστικότητα [13] δυσκολεύονται να απευθύνουν αξιόπιστες απειλές [14]. Τα κράτη αποκτούν επίσης φήμη ως αξιόπιστοι ή αναξιόπιστοι συμμαχικοί εταίροι [15], κάτι που με την σειρά του επηρεάζει την ικανότητά τους να σφυρηλατούν νέες συμμαχίες [16].

Η έρευνά μου [17] δείχνει ότι η φήμη, ειδικά σχετικά με την αποφασιστικότητα, βοηθά όχι μόνο τα κράτη αλλά και τους μεμονωμένους ηγέτες να επιτύχουν ευνοϊκά αποτελέσματα εξωτερικής πολιτικής. Με βάση την εκτενή ανάλυση των αρχειακών εγγράφων της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ από την δεκαετία του 1950 και του 1960, και τα αποτελέσματα πειραμάτων με έρευνες, καταδεικνύω ότι οι ηγέτες που θεωρούνται αποφασιστικοί μπορούν να απευθύνουν πιο αξιόπιστες απειλές, να αποσπάσουν μεγαλύτερες παραχωρήσεις, και να επιτύχουν καλύτερα άλλους στόχους εξωτερικής πολιτικής από όσο οι ηγέτες που θεωρούνται αναποφάσιστοι. Αυτοί οι ηγέτες καθιερώνουν την δική τους φήμη, διαφορετική από εκείνη των προκατόχων τους και των εθνών τους, με βάση τις ενέργειές τους και την ρητορική τους στην εξωτερική πολιτική. Αυτές οι προσωπικές φήμες, με την σειρά τους, διαμορφώνουν ευρύτερες αντιλήψεις για την εθνική αξιοπιστία.