Αντιπρόσβαση και Άρνηση Περιοχής στο Αιγαίο Πέλαγος | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Αντιπρόσβαση και Άρνηση Περιοχής στο Αιγαίο Πέλαγος

Η επιχειρησιακή διάσταση των νέων τεχνολογιών στην άμυνα της Ελλάδος

Τοιουτοτρόπως, θα αποδεσμεύονταν οι ΗΠΑ από την υποχρέωση να προστατέψουν τις χώρες αυτές σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης. Ο καθηγητής Gholz θεωρεί ότι η δημιουργία ενός δικτύου A2/AD μεταξύ των συμμαχικών χωρών των ΗΠΑ, θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ακόμη και στην περίπτωση κινεζικής θαλάσσιας εφόδου κατά του εδάφους των προειρημένων χωρών και ειδικά της Ταϊβάν.

ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Η ιδέα σχετικά με την Ελλάδα, συνδέεται συνήθως με τον στρατιωτικό ανταγωνισμό για πρόσβαση σε περιοχή, μετακίνηση μονάδων, και επιχειρησιακό έλεγχο χώρου μεταξύ αντιπάλων δυνάμεων. Το Αιγαίο είναι ένα δύσκολο επιχειρησιακό περιβάλλον για τον δυνητικό αντίπαλο λόγω των περιορισμένων γεωγραφικών χαρακτηριστικών του και της καθιερωμένης στρατιωτικής κυριαρχίας της Ελλάδος στην περιοχή. Αυτό αναφέρεται διότι υπάρχουν εξαιρετικά βιώσιμα δίκτυα ακριβείας, κατά μήκος της αλυσίδας των νησιών απέναντι από τις τουρκικές ακτές, με αυξημένες δυνατότητες επίγειων όπλων.

Αυτά τα δίκτυα είναι λειτουργικά αποκεντρωμένα και γεωγραφικά κατανεμημένα κατά μήκος του αρχιπελάγους του Ανατολικού Αιγαίου επιτρέποντας στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΕΔ) να αποτρέψουν και να υπερασπιστούν αποτελεσματικά το Αιγαίο, αντιστρέφοντας τις πιθανές δυνατότητες αντι-πρόσβασης και εναέριας άρνησης (A2/AD) του αντιπάλου.

Στόχος της Τουρκίας είναι να προσπαθήσει να περιορίσει την ελευθερία δράσης της Ελλάδας ή την πρόσβασή της σε ζωτικές πλωτές οδούς και στον εναέριο χώρο. Αυτές οι προκλήσεις και η ανάπτυξη μιας στρατηγικής για την αποτροπή ανάγκασε τις τουρκικές δυνάμεις να σκέφτονται μια εναλλακτική στρατηγική για να αποφύγει αυτό το μειονέκτημα. Η Τουρκία θα κληθεί να διασπάσει το ολοκληρωμένο ελληνικό αμυντικό δίκτυο, ώστε να εισχωρήσουν οι αεροναυτικές δυνάμεις της με ασφάλεια στο Αιγαίο. Αυτή την στιγμή η Τουρκία αναπτύσσει συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ολοκληρωμένες εφαρμογές δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, ειδικά μετά την διασύνδεση των UAV’s με τον δορυφόρο Turksat (μέσω της SATCOM), υπερ-υπερηχητικά βλήματα, περιφερόμενα πυρομαχικά (π.χ. Kargu), μη επανδρωμένα εξοπλισμένα σκάφη (AUSV) τύπου ULAQ, ενώ οι Αμερικανοί, σε εκθέσεις τους για την κατάληψη της συριακής πόλης Al Bab (2017), επισημαίνουν την υιοθέτηση ακόμη και του δόγματος της πολυ-χωρικής μάχης. Η συνδυασμένη χρήση των παραπάνω συστημάτων είναι πιθανόν να επιτρέψει την διάσπαση του ελληνικού δικτύου A2/AD.

Η επιχειρησιακή σχεδίαση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, περιλαμβάνει τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά σχέδια. Οι επιθετικές επιχειρήσεις επιδιώκουν κυρίως να υπονομεύσουν την αίσθηση ασφάλειας του αντιπάλου. Το σημερινό ταχέως εξελισσόμενο επιχειρησιακό περιβάλλον παρουσιάζει τρεις αναμφισβήτητες πραγματικότητες για τις μελλοντικές συγκρούσεις:
-Οι στρατιωτικές δυνάμεις μας θα επιχειρήσουν σε αμφισβητούμενους χώρους.
-Τα μη επανδρωμένα συστήματα θα είναι πανταχού παρόντα.
-Η αρχική επίθεση του εχθρού πιθανότατα θα προέρχεται από κάποια «γκρίζα ζώνη».

Αυτοί οι τρεις παράγοντες θα αναγκάσουν την Ελλάδα να εξελίξει τις δομές διοίκησης και ελέγχου κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι διοικητές να είναι προετοιμασμένοι να πολεμήσουν τους αντιπάλους με δυνατότητες A2/AD. Για να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις, οι ΕΕΔ απαιτούν ένα κοινό πλαίσιο ανάπτυξης ηγεσίας που θα επιτρέπει την αδιάλειπτη συνεργασία διοίκησης και ελέγχου κατά την διάρκεια μιας επιχείρησης άρνησης ή και απαγόρευσης ενός προκεχωρημένου αντιπάλου. Εκτιμάται ότι πλέον είναι αδήριτος η ανάγκη οι ΕΕΔ να προετοιμαστούν σε όλα τα επίπεδα για αποκεντρωμένες επιχειρήσεις που θα καθοδηγούνται από την πρόθεση του τακτικού διοικητή, μια έννοια γνωστή ως κατανομή στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Ομοίως, θα απαιτηθεί ένας προγραμματισμός για τους πεζοναύτες, ώστε να είναι διατηρούν υψηλή ετοιμότητα για να επιχειρήσουν μέσα σε ενεργά αμφισβητούμενους χώρους υπό την έννοια της εκστρατευτικής εκκίνησης βάσης. Οι κατευθυντήριες αρχές προς τις θαλάσσιες δυνάμεις, απαιτείται να τονίζουν επίσης τις περίπλοκες και ταχέως εξελισσόμενες θαλάσσιες προκλήσεις που θέτουν οι αντίπαλοι, ακόμη και με την εκμετάλλευση/εργαλειοποίηση των παρανόμων μεταναστών. Στην κατηγορία των επιθετικών αλλά και των αμυντικών επιχειρήσεων κατά την διάρκεια ενός πολέμου, θα γίνει ευρεία χρήση βαλλιστικών πυραύλων, κατευθυνόμενων βλημάτων, χρήση πυροβολικού για βομβαρδισμό και αεροπορικών επιδρομών με σκοπό να επιτύχει το έργο της A2/AD.

Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ A2/AD ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Οι επιχειρήσεις A2/AD στο Αιγαίο επισημαίνουν μια συγκεκριμένη εκδήλωση ενός μακροχρόνιου στρατηγικού προβλήματος και βοηθούν στην αποσαφήνιση ορισμένων επιπτώσεων.

Πρώτον, η πιθανή επιτυχία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην αύξηση του αντιληπτού τιμήματος για μια τουρκική επιθετική επιχείρηση θα μετριάσει την προδιάθεση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων για ελιγμούς στόλου με αποτέλεσμα να επιδιώκουν κρίσεις σημείων, όπως στα Ίμια. Από την πλευρά μας, αντί να κλιμακώσουμε, θα πρέπει να βασιστούμε σε αεροπορικές επιδρομές, στην αντιμετώπιση των βαλλιστικών πυραύλων και των κατευθυνόμενων βλημάτων, και στην αυξημένη ασφάλεια των συνόρων. Οι αμυντικές στάσεις που εκτιμάται ότι θα υιοθετήσουν και οι δύο πλευρές αυξάνουν τον έλεγχο μιας κλιμάκωσης και επιτρέπουν ένα διάλογο για να επιστρέψει η ηρεμία.

Δεύτερον, για τους παραδοσιακούς στρατούς σε ασύμμετρες συγκρούσεις, οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ένας πολλαπλασιαστής ισχύος που προσδίδει επιθετικά πλεονεκτήματα. Η τεχνολογική καινοτομία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση των δυνατοτήτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε A2/AD για την αντιμετώπιση των επιθετικών τακτικών της Τουρκίας, πετυχαίνοντας να ξεπεράσουν τα πλεονεκτήματα ενός εχθρού.