Η υπόθεση της μικρο-πολυμέρειας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η υπόθεση της μικρο-πολυμέρειας

Με την υποστήριξη των ΗΠΑ, τα μικρά κράτη μπορούν να ηγηθούν επιδέξια σε παγκόσμιες προσπάθειες

Τέτοιες ad hoc συλλογικές προσπάθειες, με επικεφαλής μικρά κράτη, αλλά και με την συμμετοχή πολύ μεγαλύτερων, είναι συχνά πιο ευέλικτες από τις από μακρού χρόνου πολυμερείς δομές. Η άντληση από τις ιδιαίτερες δυνάμεις των μικρότερων εθνών - για παράδειγμα, τη μακρά ιστορία των σκανδιναβικών χωρών σε διαμεσολάβηση συγκρούσεων, ή την εμπειρία της Ιορδανίας στην ενασχόληση με εξτρεμιστικές ομάδες- επιτρέπει έναν παραγωγικό καταμερισμό εργασίας που συνδυάζει την βαθιά εμπειρογνωμοσύνη με τα είδη των πόρων που μεγαλύτερες, πιο ισχυρές χώρες φέρνουν στο τραπέζι. Η ηγεσία από μικρότερες χώρες μπορεί να καταστήσει μια πολυμερή προσπάθεια πολιτικά πιο εύγευστη σε μεγάλες δυνάμεις που είναι κλειδωμένες σε αντιπαλότητες μεταξύ τους. Τέτοιες προσπάθειες, στην καλύτερη περίπτωση, θα ξεκινήσουν με σαφώς καθορισμένους, χρονικά δεσμευμένους στόχους -συγκέντρωση κεφαλαίων για μια συγκεκριμένη αιτία, συμφωνία σε αρχές γύρω από ένα συγκεκριμένο ζήτημα, επίλυση μιας συγκεκριμένης κρίσης- παρά ευρείες εντολές αορίστου χρόνου.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Η ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Πολλές από τις προαναφερθείσες μικρο-πολυμερικές προσπάθειες ξεκίνησαν οργανικά, συχνά χάρη στην οραματική ηγεσία σε μικρότερες χώρες για να συγκεντρώσουν τη μοναδική τους εξειδίκευση και ισχύ στο να συγκαλούν [άλλα μέρη μαζί]. Δεδομένων των επιτυχιών τους, είναι καιρός η Ουάσιγκτον να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στην ενθάρρυνση του σχηματισμού τους. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την ενθάρρυνση συγκεκριμένων μικρών χωρών να αναλάβουν ηγετικούς ρόλους, υποσχόμενη την υποστήριξη των ΗΠΑ στις προσπάθειες. Σημαίνει επίσης να αντισταθούμε στην παρόρμηση να παίζουμε πάντα τον επικεφαλής της συνόδου, παροτρύνοντας άλλους να ηγηθούν σε πολυμερείς προσπάθειες στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, θα συμμετάσχουν.

Μια αρχική ατζέντα μπορεί να ξεκινήσει με την ψηφιακή οικονομία. Η Εσθονία, για παράδειγμα, έχει πληθυσμό μόλις 1,3 εκατομμύρια και συνορεύει με μια εχθρική Ρωσία, αλλά κατατάσσεται μπροστά από την Ιαπωνία, την Σιγκαπούρη και τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έρευνες παγκόσμιας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Μεγαλύτερες χώρες –συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού, της Φινλανδίας, και της Ιαπωνίας, μεταξύ άλλων– χρησιμοποιούν τον ανοιχτών πηγών κορμό X-Road της Εσθονίας για να βελτιώσουν την δική τους ψηφιακή διακυβέρνηση. Ένα πολυμερές φόρουμ υπό την ηγεσία της Εσθονίας θα μπορούσε να βοηθήσει πολλές χώρες να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα και την παροχή κυβερνητικών υπηρεσιών και υγειονομικής περίθαλψης μέσω ψηφιακών συστημάτων.

Πράγματι, τα διεθνή πλαίσια που επιτρέπουν στις μικρότερες χώρες να αναλάβουν την ηγεσία σε ψηφιακά ζητήματα έχουν έρθει στο προσκήνιο τον τελευταίο χρόνο, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας Συνεργασίας στην Ψηφιακή Οικονομία (Digital Economy Partnership Agreement) [4], που υπεγράφη από την Σιγκαπούρη, την Χιλή, και τη Νέα Ζηλανδία τον Ιούνιο του 2020. Η συμφωνία αντιμετωπίζει το ψηφιακό εμπόριο απ’ άκρου εις άκρον, χτίζει εμπιστοσύνη στις διασυνοριακές ροές δεδομένων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, θεσπίζει ηθικά πρότυπα για την τεχνητή νοημοσύνη, και πολλά άλλα. Εάν επιτύχει, αυτή η συμφωνία θα μπορούσε να δείξει το πώς οι μικρές χώρες μπορούν να λάβουν προληπτικά μέτρα για να δώσουν βεβαιότητα στην αγορά μέσω παραμέτρων ψηφιακής πολιτικής, να διασυνδέσουν τις ψηφιακές οικονομίες, και ακόμη και να κλιμακώσουν τις προσπάθειές τους με την συνεργασία ενός μεγαλύτερου έθνους: η Σιγκαπούρη ήδη προωθεί μια διμερή συμφωνία ψηφιακής οικονομίας στην Ουάσινγκτον.

Μπορεί επίσης να υπάρχουν ευκαιρίες για μικρο-πολυμέρεια που να απορρέει από την παγκόσμια αντίδραση στην πανδημία. Η Παγκόσμια Τράπεζα [5] διατηρεί μια βάση δεδομένων για το πώς διάφορες χώρες χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να παρέχουν ευκαιρίες εξ αποστάσεως μάθησης κατά την διάρκεια της COVID-19, μια περιοχή στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες απογοήτευσαν πολλούς μαθητές. Είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε ποια συστήματα εξ αποστάσεως μάθησης είναι τα πιο αποτελεσματικά, αλλά μια μικρο-πολυμερής προσπάθεια ανταλλαγής πληροφοριών θα μπορούσε να βοηθήσει τις χώρες να καλύψουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες των πληθυσμών τους που υπο-εξυπηρετούνται, ακόμη και μετά το τέλος της πανδημίας. Η Σιγκαπούρη, η οποία έχει εμπειρία με την εξ αποστάσεως μάθηση που αποκτήθηκε κατά την διάρκεια προηγούμενων υγειονομικών κρίσεων, θα μπορούσε να είναι σε θέση να καθοδηγήσει μια τέτοια προσπάθεια.

Οι περιφερειακές εξελίξεις θα μπορούσαν να προσφέρουν μια ακόμη ευκαιρία. Οι Συμφωνίες του Αβραάμ, οι οποίες ξεκίνησαν με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ ως μια σειρά συμφωνιών εξομάλυνσης μεταξύ Ισραήλ και αραβικών χωρών, θα πρέπει να προσελκύσουν συνεχιζόμενες αμερικανικές προσπάθειες να τις εμβαθύνουν και να τις διευρύνουν. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να ενθαρρύνει μεμονωμένες μικρές χώρες -το Μπαχρέιν ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ή ακόμη και μια μη αραβική χώρα όπως η Κύπρος- να δημιουργήσουν έναν συντονιστικό μηχανισμό που να στοχεύει στην εμβάθυνση των συμφωνιών σε βασικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της οικονομίας και της ασφάλειας, με ευρεία υποστήριξη από έξω από την περιοχή. Η Κόστα Ρίκα έχει αναδειχθεί ως ηγέτης στον οικοτουρισμό και την διατήρηση [του περιβάλλοντος], αμφότερα σημαντικά ζητήματα για τη νέα αμερικανική διοίκηση που ενδιαφέρεται για την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Και μετά από μια σύγκρουση δεκαετιών που έληξε το 2016, η Κολομβία έγινε ηγέτιδα στον αφοπλισμό, την αποστράτευση, και την επανένταξη, ένα μοντέλο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε άλλες μεταπολεμικές τοποθεσίες.