Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν τον Πούτιν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν τον Πούτιν

Οι σύνοδοι κορυφής είναι καλές, αλλά η ανάσχεση είναι καλύτερη

Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει διατυπώσει τα περιγράμματα μιας ρεαλιστικής πολιτικής απέναντι στην Ρωσία: εμπλοκή όπου είναι δυνατόν, αλλά όχι εγκατάλειψη των αμερικανικών αξιών. Στην συνέχεια, ανάσχεση, αποτροπή, και τιμωρία στον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν όταν είναι απαραίτητο. Σε αντίθεση με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πέρασε τέσσερα χρόνια επαινώντας και φλερτάροντας τον Πούτιν, ο Μπάιντεν έθεσε την πολιτική του για την Ρωσία ως μέρος ενός ευρύτερου παγκόσμιου ανταγωνισμού μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας, υποσχόμενος δημοκρατική ανανέωση στο εσωτερικό και πολυμερή συνεργασία στο εξωτερικό.

15062021-2.jpg

Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Μόσχα, τον Ιανουάριο του 2020. Maxim Shemetov / TPX Images of the Day / Reuters
---------------------------------------------------------------

Αυτή είναι μια σπουδαία αρχή. Όμως, η πρώτη πραγματική δοκιμασία της ικανότητας του Μπάιντεν να μετατρέπει τις πολιτικές φιλοδοξίες σε δράση έρχεται αυτήν την εβδομάδα στην Γενεύη, όπου ο πρόεδρος θα συναντηθεί με τον Πούτιν. Ο Μπάιντεν ζήτησε την συνάντηση εν μέρει για να διερευνήσει πιθανούς τομείς συνεργασίας με τον Πούτιν και εν μέρει για να τον αποτρέψει από το να επιδιώξει ενοχλητικές ενέργειες στο εξωτερικό -είτε χακάρισμα των σέρβερ στις ΗΠΑ είτε παρέμβαση στις υποθέσεις των γειτόνων της Ρωσίας. Ο Μπάιντεν ίσως να σημειώσει πρόοδο στον πρώτο στόχο, αλλά είναι απίθανο να επιτύχει στον δεύτερο. Επομένως, πρέπει να δώσει συνέχεια στις περιορισμένες προσπάθειές του στην εμπλοκή με μια σταθερή και άγρυπνη πολιτική ανάσχεσης -ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στην Γενεύη.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Παρόλο που οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας τελευταία βρίσκονται σε καθοδική πορεία, υπάρχει ακόμη χώρος συνεργασίας. Ένας τομέας που πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας στην Γενεύη είναι ο έλεγχος των όπλων. Ο Μπάιντεν και ο Πούτιν συμφώνησαν ήδη τον Φεβρουάριο να επεκτείνουν την συνθήκη New START [1], ξεκινώντας μια πενταετή αντίστροφη μέτρηση για να επιτύχουν μια συμφωνία αντικατάστασής της που θα είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί, δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν νέους περιορισμούς στα μη στρατηγικά οχήματα παράδοσης πυρηνικών όπλων, και η Ρωσία θέλει περιορισμούς στην πυραυλική άμυνα. Ο Μπάιντεν και ο Πούτιν [2] θα πρέπει επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν παράλληλες συζητήσεις για νέους «κανόνες της πορείας» για τα κυβερνο-όπλα και τα διαστημικά όπλα.

Η βελτίωση των γραμμών επικοινωνίας μεταξύ της Μόσχας και της Ουάσιγκτον είναι ένα άλλο ζήτημα πιθανού win-win. Ο πρεσβευτής της Ρωσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες εργάζεται επί του παρόντος από τη Μόσχα και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ρωσία εργάζεται από την Ουάσινγκτον. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότερες διπλωματικές ανταλλαγές γίνονται μέσω μαχητικών ανακοινώσεων Τύπου, όχι κλειστών συσκέψεων. Για να μειωθεί ο κίνδυνος μια εσφαλμένη επικοινωνία ή εσφαλμένη αντίληψη να οδηγήσει σε σύγκρουση, ο Μπάιντεν και ο Πούτιν πρέπει να αποκαταστήσουν επικοινωνίες υψηλού επιπέδου μεταξύ των κυβερνήσεών τους, είτε μέσω ενός καναλιού μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου είτε μεταξύ του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας. Συνομιλίες στρατού προς στρατό και ακόμη και συναντήσεις μεταξύ αξιωματούχων πληροφοριών θα μπορούσαν να συμπληρώσουν αυτό το πιο πολιτικό κανάλι. Και στο επίπεδο των απλών πολιτών, η ευκολία ταξιδιών θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω της εξομάλυνσης της διπλωματικής εκπροσώπησης και στις δύο χώρες. Λιγότερο πιθανή να πετύχει αλλά άξια να διερευνηθεί στην Γενεύη θα ήταν μια μικρότερη ατζέντα συνεργασίας σε πολυμερή ζητήματα, όπως η αποτροπή του Ιράν από την ανάπτυξη πυρηνικού όπλου [3] και η διατήρηση της ανθρωπιστικής βοήθειας στους Σύρους [4].

Αλλά ακόμη και η πρόοδος σε αυτούς τους περιορισμένους τομείς δεν θα μετατραπεί σε σταθερή ή προβλέψιμη σχέση. Ούτε πρέπει οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιδιώξουν να εξομαλύνουν πλήρως τις σχέσεις τους με ένα καθεστώς που καταλαμβάνει γεωργιανό και ουκρανικό έδαφος˙ διενεργεί κυβερνοεπιθέσεις [5] εναντίον κυβερνητικών και ιδιωτικών δικτύων των ΗΠΑ˙ φυλακίζει αδίκως Αμερικανούς πολίτες [6]˙ στηρίζει δικτάτορες στην Λευκορωσία, την Συρία και την Βενεζουέλα˙ και συλλαμβάνει και καταστέλλει την εσωτερική του αντιπολίτευση. Ο Μπάιντεν έχει προσφέρει την δυνατότητα μιας πιο συνεργατικής σχέσης με την Ρωσία γνωρίζοντας καλά ότι ο Πούτιν είναι απίθανο να επιλέξει αυτόν τον δρόμο. Ο Πούτιν ωφελείται πολιτικά από το να έχει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως εχθρό και προκαλεί την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την εικόνα της Ρωσίας ως μια μεγάλη δύναμη. Επομένως, είτε ο Πούτιν φαίνεται ανοιχτός είτε όχι σε μια περιορισμένη συνεργασία, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να επιδιώξει να ανασχέσει το Κρεμλίνο, ενώ ταυτόχρονα θα εμπλέκεται άμεσα με την ρωσική κοινωνία [7].

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΧΕΣΗΣ

Κάθε σχέδιο περιορισμού της Ρωσίας [8] πρέπει να ξεκινά με μια στρατηγική για την αποτροπή της πολεμικής συμπεριφοράς του Πούτιν. Το ΝΑΤΟ παραμένει το πιο σημαντικό πολυμερές φόρουμ για αυτό, και η εμφάνιση του Μπάιντεν στην σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στις Βρυξέλλες αυτή την εβδομάδα σηματοδότησε σημαντική βελτίωση από την εποχή του Τραμπ. Δεν αρκεί όμως η απλή εμφάνιση. Όπως άρχισε να κάνει στις Βρυξέλλες αυτήν την εβδομάδα, ο Μπάιντεν πρέπει επίσης να πείσει τα μεμονωμένα μέλη να ξοδέψουν περισσότερα για την άμυνα και για την υποστήριξη σε είδος για τις κοινές δυνατότητες της συμμαχίας -ειδικά για τις μεταφορές, την άμυνα στον κυβερνοχώρο, και την ανταλλαγή πληροφοριών. Ο Μπάιντεν πρέπει επίσης να πείσει το ΝΑΤΟ να ενισχύσει τη ναυτική του δύναμη στις ευρωπαϊκές θάλασσες, να επεκτείνει την παρουσία του στα ανατολικά και νοτιοανατολικά άκρα της συμμαχίας και να βοηθήσει την Γεωργία και την Ουκρανία με τις αμυντικές τους δυνατότητες. Το χθεσινό ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ, που εκδόθηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων οι οποίοι συμμετείχαν στην συνάντηση, ήταν μια ευπρόσδεκτη βελτίωση σε σχέση με τα χρόνια του Trump, αλλά επρόκειτο και πάλι για ευχή, όχι για επιχειρησιακή δράση.

Ο Πούτιν έχει εκσυγχρονίσει τις συμβατικές δυνάμεις του στα σύνορα του ΝΑΤΟ˙ το ΝΑΤΟ πρέπει να το κάνει επίσης. Ο Μπάιντεν και οι ομόλογοί του έχουν υποσχεθεί να αναθέσουν στην ηγεσία του ΝΑΤΟ να ξαναγράψει την από δεκαετίας παλαιά Στρατηγική Αντίληψη (Strategic Concept) της συμμαχίας -τον οδικό χάρτη της συμμαχίας για την συλλογική άμυνα- ώστε να συνυπολογίσει την άνοδο της Κίνας [9], τις απειλές στον κυβερνοχώρο, και την αναβίωση της Ρωσίας. Αλλά πρέπει να είναι προσεκτική για να μην αποσπάσει την προσοχή από την κεντρική αποστολή του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία, κι όχι η Κίνα, παραμένει η κύρια απειλή για την ασφάλεια των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ.

Εκτός του ΝΑΤΟ, οι προσπάθειες της κυβέρνησης Μπάιντεν να ανασχέσει την Ρωσία πρέπει να ευθυγραμμιστούν πιο στενά με τις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει την Κίνα. Ο Μπάιντεν ορθώς βλέπει την ανάγκη για δημοκρατική και οικονομική ανανέωση εγχωρίως προκειμένου να ανταγωνιστεί την Κίνα στο εξωτερικό [10]. Το ίδιο απαιτείται για την αποτροπή της Ρωσίας. Τόσο το Πεκίνο όσο και η Μόσχα προωθούν ένα αφήγημα περί αμερικανικής παρακμής. Η ενίσχυση της αμερικανικής δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των εκλογικών δικαιωμάτων, είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπισή του.

Η αποκατάσταση της συμμετοχής των ΗΠΑ σε πολυμερείς θεσμούς θα προωθούσε επίσης τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον έναντι της Κίνας και της Ρωσίας. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να συνεργαστεί με άλλες δημοκρατικές κυβερνήσεις για να μειώσει την επιρροή που ασκούν οι δύο χώρες στους διεθνείς θεσμούς, ιδίως όσον αφορά τους κανόνες της ελευθερίας του Διαδικτύου [11], τα αεροπορικά ταξίδια, την αστυνομική συνεργασία και το εμπόριο και τις επενδύσεις. Η ισχυρή εμπλοκή σε αυτά τα πολυμερή φόρουμ, αντί να τα αγνοεί ή να φεύγει από αυτά όπως έκανε ο Τραμπ, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποτραπούν τα αυταρχικά μέλη από το να τα διαβρώσουν από μέσα.

Αλλά ακόμη και μια πιο απομονωμένη διεθνώς Ρωσία θα εξακολουθήσει να αποτελεί απειλή στον κυβερνοχώρο για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για άλλες δημοκρατίες. Ο Μπάιντεν πρέπει λοιπόν να προχωρήσει πέρα από τις αντιδράσεις τύπου «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» που απαιτούνται, και να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αποτροπή κυβερνοεπιθέσεων, παραπληροφόρησης και άλλων εκστρατειών επιρροής. Για να αυξήσει το κόστος των μελλοντικών κυβερνοεπιθέσεων, η διοίκηση του Μπάιντεν θα πρέπει να συνεργαστεί με συμμάχους για τον εντοπισμό και την ποινική δίωξη των εγκληματιών στον κυβερνοχώρο (έτσι ώστε τα ονόματά τους να μπορούν να τοποθετηθούν στους καταλόγους των Ερυθρών Ειδοποιήσεων [Red Alert] της Ιντερπόλ, εξουσιοδοτώντας τρίτες χώρες να τους συλλάβουν) και να ποινικοποιήσουν τις πληρωμές λύτρων. Θα πρέπει επίσης τηρήσει την δέσμευση του Μπάιντεν να αντιμετωπίσει την διεθνή διαφθορά και την κλεπτοκρατία [12]: η μεγαλύτερη διαφάνεια γύρω από τις ρωσικές χρηματοπιστωτικές συναλλαγές στην Δύση θα μείωνε την ρωσική επιρροή στις δημοκρατικές κοινωνίες και θα εξέθετε την υποκριτική συμπεριφορά του Κρεμλίνου.

ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Με το να τοποθετήσει την πολιτική του για την Ρωσία ως μέρος ενός ευρύτερου ιδεολογικού ανταγωνισμού μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας, ο Μπάιντεν έχει επικοινωνήσει αποτελεσματικά σε τι είναι αντίθετη η ατζέντα του: στην κακοήθη αυταρχική συμπεριφορά, την διαφθορά, και το κυβερνο-χάκινγκ. Όμως, η κυβέρνησή του πρέπει επίσης να διατυπώσει τι υποστηρίζει η ατζέντα του -στην Ρωσία, στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.

Η ενίσχυση της δημοκρατίας και της οικονομικής ανάπτυξης πρέπει να είναι η ξεκάθαρη απάντηση. Στην Ουκρανία, αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό κράτος πρώτης γραμμής στον παγκόσμιο αγώνα μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας, αυτό θα σημαίνει ενίσχυση της κυριαρχίας, της ασφάλειας και της δημοκρατίας της Ουκρανίας ενόψει της επίμονης ρωσικής κατοχής και επιθετικότητας. Ο Μπάιντεν θα μπορούσε να προσφέρει να συμμετάσχει άμεσα στην λεγόμενη διαδικασία της Νορμανδίας -παράλληλα με την Ουκρανία, την Ρωσία, την Γαλλία και την Γερμανία- η οποία είναι επιφορτισμένη με τον τερματισμό του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να προτείνει ένα νέο σχήμα, απαλλαγμένο από τις ελαττωματικές συμφωνίες του Μινσκ του 2014 και του 2015, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις μάχες ούτε να αποκαταστήσουν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Ο Μπάιντεν θα πρέπει επίσης να επιβεβαιώσει εκ νέου την υποστήριξη των ΗΠΑ για την επανένωση της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, όσο απίθανη κι αν είναι βραχυπρόθεσμα.

Ακόμα πιο σημαντικό, ο Μπάιντεν πρέπει να ακολουθήσει μια παράλληλη πρωτοβουλία που δεν απαιτεί ρωσική συνεργασία: ενίσχυση της δημοκρατίας, της ανάπτυξης και του κράτους δικαίου στο ελεύθερο τμήμα της Ουκρανίας, έτσι ώστε αυτοί που ζουν σε κατεχόμενες περιοχές να μπορούν τελικά να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν ενοποίηση, όπως έκαναν οι Ανατολικογερμανοί το 1989. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να συνεργαστεί με Ευρωπαίους εταίρους για να σχηματίσει μια επιτροπή ειδικών για να πιέσει και να βοηθήσει με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά, στην δημοκρατία, στο δικαστικό σώμα, στις δημόσιες υπηρεσίες και τον στρατό. Η επιτροπή θα πρέπει να επικεντρωθεί, ιδιαιτέρως στη μείωση της διαφθοράς και στην αύξηση της διαφάνειας, ώστε να περιορίσει την πολιτική επιρροή των ολιγαρχών και των ρωσικών πληρεξουσίων (proxies). Ο Μπάιντεν θα μπορούσε επίσης να διορίσει έναν νέο πρέσβυ με ειδική εμπειρογνωμοσύνη για την δημοκρατία και την ανάπτυξη, ή έναν ειδικό απεσταλμένο στην Ουκρανία με εντολή να υποστηρίξει την δημοκρατική ανάπτυξη στην περιοχή. Πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια θα πρέπει επίσης να είναι μέρος της εξίσωσης, ειδικά τα κινητά ραντάρ και τα ναυτικά στοιχεία.

Η εκλογή του Μπάιντεν πυροδότησε νέα ελπίδα σε όσους υποστηρίζουν την δημοκρατία όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και αλλού στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, της Γεωργίας, της Μολδαβίας, και της ίδιας της Ρωσίας. Ο Μπάιντεν πρέπει να υποστηρίξει αυτούς τους πρόσφατα εμπνευσμένους δημοκράτες. Ο Πούτιν ήδη βοηθά τους αντιπάλους τους στην Ευρώπη και όχι μόνο. Έχει επιδιώξει στενούς δεσμούς με τον Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία [13], τον Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία [14], τη Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία [15], και τον Τραμπ και την εναλλακτική δεξιά (alt-right) στις Ηνωμένες Πολιτείες [16]. Ο Πούτιν ξοδεύει αφειδώς σε προπαγανδιστικά μέσα ενημέρωσης, όπως το RT και το ραδιόφωνο Sputnik, με γενναιόδωρους προϋπολογισμούς. Παρέχει οικονομική βοήθεια σε δικτάτορες στην Λευκορωσία και την Βενεζουέλα. Και παρενέβη στρατιωτικά στην Γεωργία, την Συρία [17] και την Ουκρανία.

Ο Μπάιντεν πρέπει να προσφέρει αντίβαρο στην προώθηση της απολυταρχίας από τον Πούτιν. Θα πρέπει να συνεχίσει να μιλά δημόσια για την υποστήριξη όλων εκείνων που αγωνίζονται για την δημοκρατία σε ολόκληρη την περιοχή, από τον Alexei Navalny στην Ρωσία έως την Svetlana Tikhanovskaya στην Λευκορωσία κι έως τους εκατοντάδες λιγότερο γνωστούς πολιτικούς κρατουμένους και στις δύο χώρες. Η διοίκησή του πρέπει επίσης να διευκολύνει σπουδαστές από την Ρωσία και αλλού στην περιοχή να σπουδάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες˙ εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες˙ και πολιτικούς ηγέτες να ζητήσουν άσυλο, εάν είναι απαραίτητο.

Γενικότερα, ο Μπάιντεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την σχεδιασμένη από τον ίδιο διάσκεψη κορυφής για την δημοκρατία για να ξεκινήσει έναν νέο διεθνή θεσμό για την υποστήριξη δημοκρατικών ηγετών και ιδεών σε όλο τον κόσμο. Το 1982, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, πρότεινε την δημιουργία του Εθνικού Κληροδοτήματος για την Δημοκρατία (National Endowment for Democracy) [18], το οποίο παρείχε βοήθεια σε συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, επιχειρηματικές ενώσεις, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Παίρνοντας αυτήν την ιδέα και ενημερώνοντάς την στην ψηφιακή εποχή, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να βρει μια νέα πλατφόρμα για την διασύνδεση μη κυβερνητικών οργανώσεων, ομάδων νεολαίας, συνδικαλιστικών οργανώσεων, πολιτικών κινημάτων, και ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης σε νέες δημοκρατίες ή απολυταρχίες και την σύνδεσή τους με ομοτίμους, εκπαιδευτές, ειδικούς, και οικονομικούς υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο. Μια τέτοια αγορά της κοινωνίας των πολιτών [19] -θα μπορούσε να αποκαλείται η Διεθνής Πλατφόρμα για την Ελευθερία (International Platform for Freedom)- θα μπορούσε να προσφέρει διαδικτυακά προγράμματα κατάρτισης, μια πολύγλωσση βιβλιοθήκη σπερματικών έργων για την δημοκρατία και το κράτος δικαίου, χώρο αποθήκευσης cloud, πόρους στον κυβερνοχώρο, κρυπτογραφημένες επικοινωνίες, νομικές υπηρεσίες, και έναν αποκεντρωμένο μηχανισμό συγκέντρωσης κεφαλαίων.

Τέλος, ο Μπάιντεν πρέπει να αναδιαρθρώσει τα κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν καλύτερα την ρωσική προπαγάνδα. Πρέπει να διαλύσει την τρέχουσα συγκεντρωτική γραφειοκρατία για όλα τα κυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης των ΗΠΑ, την U.S. Agency for Global Media, και να μετατρέψει τις οντότητες που εστιάζουν στα ρεπορτάζ -Radio Free Europe / Radio Liberty, Radio Free Asia, Middle East Broadcasting Networks- σε αυτόνομους οργανισμούς ειδήσεων που χρηματοδοτούνται από το Κογκρέσο. Η USAGM πολιτικοποιήθηκε επικίνδυνα κατά την εποχή του Τραμπ, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα ενός ισχυρότερου τείχους προστασίας μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της ανεξάρτητης ειδησεογραφίας που χρηματοδοτεί. Η Φωνή της Αμερικής (VOA) στην Λατινική Αμερική και την Αφρική θα πρέπει επίσης να γίνουν ανεξάρτητοι οργανισμοί και θα πρέπει να σταματήσουν να προσπαθούν να εκτελούν την διπλή εντολή της δημοσιογραφίας και της προώθησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα υπόλοιπα γραφεία δημόσιας διπλωματίας της VOA και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει να ενσωματωθούν σε μια νέα κυβερνητική υπηρεσία παρόμοια σε δομή και εξουσία με την Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης (U.S. Agency for International Development), αλλά με αποστολή να εξηγούν τις αμερικανικές πολιτικές, τον πολιτισμό, και τις αξίες, και να συντονίζουν τις στρατηγικές της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την καταπολέμηση του ψυχολογικού πολέμου των αντιπάλων τους. Όπως και ο διευθυντής της USAID, ο επικεφαλής αυτής της νέας υπηρεσίας θα πρέπει να αναφέρεται στον Υπουργό Εξωτερικών αλλά να διατηρεί την επιχειρησιακή αυτονομία του.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΕΥΗ

Ο Μπάιντεν έχει δίκιο να δοκιμάζει εάν ο Πούτιν μπορεί να αγκαλιάσει μια πιο σταθερή, προβλέψιμη σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εάν ο Ρώσος πρόεδρος επιλέξει αντ' αυτού να συνεχίσει να εισβάλλει σε χώρες, να κάνει εκστρατείες πειρατείας και παραπληροφόρησης και να συλλαμβάνει αθώους Ρώσους και Αμερικανούς, θα είναι σαφές ότι αυτός, κι όχι ο Μπάιντεν, είναι υπεύθυνος για την αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μπάιντεν έχει επίσης δίκιο να προσπαθεί να συνεργαστεί με το Κρεμλίνο σε μια περιορισμένη ατζέντα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, ιδίως στον έλεγχο των όπλων. Ακόμα και σε τεταμένες στιγμές του Ψυχρού Πολέμου, οι πρόεδροι των ΗΠΑ είδαν την σοφία του να συνεργάζονται με τους Σοβιετικούς ομολόγους τους [20] για να μειώσουν τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση του Μπάιντεν πρέπει να αναπτύξει γρήγορα τις άλλες διαστάσεις της στρατηγικής της για τον περιορισμό και την αποτροπή της πολεμικής συμπεριφοράς του Πούτιν [21], ενώ παράλληλα θα υποστηρίζει δημοκρατικές δυνάμεις στην Ρωσία, την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Μετά την Γενεύη, με άλλα λόγια, ξεκινά η σκληρή δουλειά.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.state.gov/new-start/
[2] http://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2021-04-01/vladimir-pu...
[3] https://www.washingtonpost.com/business/energy/without-a-nuclear-deal-ho...
[4] https://www.foreign.senate.gov/imo/media/doc/06-07-21%20SFRC%20HFAC%20le...
[5] https://www.cnbc.com/2021/06/03/they-are-hair-on-fire-biden-admin-mullin...
[6] https://www.cnn.com/2020/07/30/europe/russia-ex-marine-jail-term-intl/in...
[7] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2021-01-19/how-contain-p...
[8] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2021-01-19/how-contain-p...
[9] https://www.brookings.edu/research/retooling-americas-alliances-to-manag...
[10] https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2021/02/04/rem...
[11] https://www.axios.com/russia-china-united-nations-internet-sovereignty-3...
[12] https://www.whitehouse.gov/briefing-room/presidential-actions/2021/06/03...
[13] https://www.rferl.org/a/putin-to-visit-eu-nation-hungary-as-russian-pres...
[14] https://news.yahoo.com/putin-praises-salvini-eve-italy-visit-083347480.html
[15] https://www.politico.eu/article/russia-%E2%99%A5-marine-le-pen-national-...
[16] https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/10/trump-putin-al...
[17] https://www.rand.org/pubs/research_reports/RR3180.html
[18] https://www.ned.org/
[19] https://stanford.app.box.com/s/mpu97d0la1ukzbkpycinyuif314hkocz
[20] https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2020-10-29/coercive-histo...
[21] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2019-08-12/pu...

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2021-06-14/how-biden-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition