Ναυτιλιακή ήπια ισχύς

Πέραν της προβολής ήπιας ισχύος, η ελληνική ναυτιλία αποτελεί σημαντικό πυλώνα της εθνικής οικονομίας, και επιπλέον, οι Έλληνες πλοιοκτήτες, είτε μέσω δωρεών της «Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών», είτε μέσω δωρεών με ανάληψη ατομικών πρωτοβουλιών, παρέχουν σημαντική υποστήριξη στην ενίσχυση της Ναυτικής Ισχύος, με πιο πρόσφατα παραδείγματα την δωρεά 10 ταχύπλοων σκαφών φύλαξης θαλασσίων συνόρων [7], την δωρεά 2 πλοίων γενικής υποστήριξης συνολικού εκτοπίσματος 7500 τόνων στο Πολεμικό Ναυτικό [8] και την δωρεά 60 αποβατικών σκαφών για τις ανάγκες της Ζ΄ Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών [9]. Επιπρόσθετα, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η γεωπολιτική έννοια της «Ναυτικής Ισχύος» περιλαμβάνει και τον εμπορικό στόλο λόγω της δυνητικής επίταξής του σε περιόδους κρίσεων για μεταφορά στρατευμάτων, εξοπλισμού, και την διενέργεια βοηθητικών επιχειρήσεων, κάτι που έχει ήδη πράξει η Ελλάδα με επιτυχία κατά το πρόσφατο παρελθόν [10].

Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ «ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ»

Στον θαλάσσιο χώρο, λοιπόν, και στο πλαίσιο του παιγνίου της «Ήπιας Ισχύος» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, και με την δεύτερη να προτάσσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», η Ελλάδα επιδεικνύει αξιοσημείωτη ναυτιλιακή υπεροχή με τον στρατηγικό της ρόλο στην διακίνηση ενεργειακών πόρων, εμπορευμάτων, και ανθρώπων, με την παρουσία των πλοίων της και την επίδειξη σημαίας στη Μεσόγειο και σε υπερπόντιους προορισμούς, με τα λιμάνια και τις υποστηρικτικές υποδομές της, με τις ναυπηγοεπισκευαστικές εγκαταστάσεις και τις δυνατότητές τους, με την αλιεία, τις υδρογραφικές και ωκεανογραφικές υπηρεσίες, και βεβαίως με το φημισμένο για την ναυτοσύνη και την επιστημονική κατάρτισή του έμψυχο δυναμικό της [11].

Σημαντική ώθηση προς την ισχυροποίηση της θαλάσσιας «Ήπιας Ισχύος» θα αποτελούσε η πλήρης επαναλειτουργία των ναυπηγείων με την ανάληψη σημαντικού έργου στη ναυπήγηση των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, η χάραξη μιας βιώσιμης μακροπρόθεσμης εγχώριας ναυπηγικής στρατηγικής, η ένταξη σύγχρονων ερευνητικών και ενδεχομένως γεωτρητικών σκαφών στον στόλο της χώρας για την αξιοποίηση τους στην εκμετάλλευση των ελληνικών υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων, και, τέλος, η εφαρμογή πολιτικών και κινήτρων για την περαιτέρω ανάπτυξη του ελληνικού αλιευτικού στόλου.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί μια υπολογίσιμη δύναμη «Ήπιας Ισχύος» από μόνο του δεν μπορεί να παράγει αποτελέσματα έναντι του νεο-οθωμανικού ναυτικού δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», αλλά συμπληρώνει την «Σκληρή Ισχύ» των όπλων, και ο συνδυασμός τους αποτελεί μια αποτρεπτική «Έξυπνη Ισχύ» έναντι των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων [12].