Ώρα να απομονωθεί η Αίγυπτος

Από τις πρώτες μέρες του στην προεδρική εκστρατεία του 2020, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, υποσχέθηκε να επανεξετάσει τις σχέσεις της Ουάσιγκτον με τις αυταρχικές κυβερνήσεις. Σε ένα ασυνήθιστα ωμό tweet τον περασμένο Ιούλιο, ο τότε υποψήφιος Μπάιντεν ξεχώρισε έναν από τους πιο καταχρηστικούς αυταρχικούς του κόσμου, τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, υποσχόμενος «να μην υπάρχουν πλέον λευκές επιταγές για τον αγαπημένο δικτάτορα του Τραμπ». Μέχρι στιγμής, ωστόσο, οι σχέσεις ΗΠΑ-Αιγύπτου λειτουργούν ως συνήθως.

Αιγυπτιο-αμερικανοί διαμαρτύρονται για τον πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, έξω από τα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2018. Amr Alfiky / Reuters
-------------------------------------------------------

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διακυβέρνηση Sisi, μια στρατιωτική δικτατορία σε όλα εκτός από το όνομα, είναι η πιο καταπιεστική στην σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου. Από τότε που ο Sisi ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2014, η θέση της Αιγύπτου στους παγκόσμιους δείκτες που μετρούν τον εκδημοκρατισμό έχει βουλιάξει. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει τις συστηματικές παραβιάσεις της κυβέρνησής του, συμπεριλαμβανομένων φρικτών σφαγών, εξωδικαστικών εκτελέσεων, και εκτεταμένων βασανιστηρίων. Οι βασικές πολιτικές ελευθερίες εξαφανίστηκαν με νέους νόμους που επιτρέπουν την δίωξη των επικριτών του για τρομοκρατία. Με πάνω από 60.000 Αιγύπτιους να κρατούνται για «πολιτικά εγκλήματα», οι φυλακές της Αιγύπτου ξεχειλίζουν. Στις 14 Ιουνίου, το Ανώτατο Δικαστήριο της Αιγύπτου καταδίκασε σε θάνατο 12 άντρες, κυρίως ανώτερους ηγέτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με στημένες κατηγορίες και καταδίκασε εκατοντάδες άλλους σε μακρές ποινές φυλάκισης σε μια μαζική δίκη περίπου 800 ατόμων.

Καθώς ο Μπάιντεν πλησιάζει το μέσο του πρώτου έτους στο αξίωμά του, θα πρέπει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του να επανυπολογίσει την προσέγγιση της Ουάσινγκτον στο Κάιρο. Τα ημίμετρα δεν αρκούν: ήρθε η ώρα να διακόψουμε πλήρως τη μαζική βοήθεια που οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν κάθε χρόνο στο αιγυπτιακό καθεστώς, το οποίο επιτυγχάνει μόνο στο να κάνει τους Αμερικανούς να εμπλέκονται στις καταχρήσεις του Sisi.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΩΝ ΟΠΛΩΝ

Υπάρχει ένα αυξανόμενο διακομματικό κίνημα για την αντικατάσταση της στρατιωτικοποιημένης προσέγγισης των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο με μια πολιτική αυτοσυγκράτησης και ταπεινότητας. Όμως η δημόσια συζήτηση ήταν περιορισμένου εύρους, με εκείνους που ενθαρρύνουν [2] ή θρηνούν [3] μια λεγόμενη απόσυρση από τη Μέση Ανατολή να επικεντρώνονται στις αναπτύξεις στρατευμάτων και σε άλλες μορφές άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής. Λίγοι έχουν εξετάσει πλήρως τον ρόλο των μεταβιβάσεων όπλων των ΗΠΑ στην υποστήριξη των καταχρηστικών κυβερνήσεων ως μια πολύ πιο διαδεδομένη, επίμονη, και ολέθρια πτυχή της κυριαρχίας των ΗΠΑ, ή εξέτασαν εάν τέτοιες μεταβιβάσεις επιτυγχάνουν τους δηλωμένους στόχους τους.

Επί δεκαετίες, μια σταθερή ροή κεφαλαίων από την Ουάσινγκτον προς το Κάιρο -στρατιωτική βοήθεια άνω των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων συν 30 δισεκατομμύρια επιπλέον οικονομική βοήθεια από το 1978- έχει διαβεβαιώσει τους Αιγύπτιους ηγέτες ότι κατέχουν κάτι που οι δικτάτορες του κόσμου αξιολογούν πολύ περισσότερο από το πιο προηγμένο στρατιωτικό υλικό: πολιτική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η σταθερή ροή δολαρίων στα ταμεία τους στέλνει επίσης ένα σημαντικό μήνυμα στους απλούς Αιγύπτιους. Ανεξάρτητα από το πόσα βασανιστήρια ή τρόμο υποφέρουν από το κράτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν την κυβέρνησή τους και, εκτός από κάποια περιστασιακή αυστηρή δήλωση ανησυχίας, η Ουάσινγκτον δεν θα κάνει τίποτα για να σταματήσει την υποστήριξή της σε αυτούς που τους κακοποιούν.

Η οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Αίγυπτο δεν είναι λιγότερο επιβλαβής από την στρατιωτική βοήθεια. Αν και μπορεί να υπήρχε μια στιγμή που η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να κατευθύνει την οικονομική βοήθεια σε ανεξάρτητες ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, αυτές οι ομάδες σχεδόν έπαψαν να υπάρχουν στην Αίγυπτο του Σίσι. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση ελέγχει κάθε δολάριο ενίσχυσης που λαμβάνει, είτε απευθείας είτε μέσω των λεγόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων τις οποίες πραγματικά ελέγχει.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό δεν είναι μόνο ηθικό πρόβλημα, αλλά και νομικό: η συμβολή σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του ίδιου του νόμου των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με τους «Νόμους Leahy» που περιορίζουν την στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στενά σε συγκεκριμένες στρατιωτικές μονάδες που βρέθηκαν ότι έχουν διαπράξει κακοποιήσεις, το άρθρο 502B του Νόμου περί Εξωτερικής Βοήθειας των ΗΠΑ (U.S. Foreign Assistance Act) δεν κάνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τμημάτων μιας κυβέρνησης. Εάν μια κυβέρνηση παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε απαγορεύεται οποιαδήποτε βοήθεια σε αυτήν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το άρθρο 502Β δεν έχει ποτέ επιβληθεί για να απαγορεύσει στρατιωτικές μεταβιβάσεις σε καταχρηστική κυβέρνηση˙ κάτι τέτοιο θα απαιτούσε από τον πρόεδρο να παράσχει γραπτή ειδοποίηση στο Κογκρέσο για «έκτακτες περιστάσεις» προκειμένου να δικαιολογήσει την παροχή στρατιωτικών μεταβιβάσεων σε ένα κράτος που θεωρείται συστηματικός καταχραστής από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ωστόσο, τόσο οι Δημοκρατικές όσο και οι Ρεπουμπλικανικές διοικήσεις παρέβλεψαν τον νόμο˙ όταν ρωτήθηκε σχετικά με αυτό το 2014, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επαλήθευσε ότι δεν είχε επικαλεστεί ποτέ το άρθρο 502B επειδή είναι «υπερβολικά ευρύ». Αλλά αν υπάρχει ποτέ μια περίπτωση που η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να κάνει την δουλειά της, είναι αυτή. Παρέχοντας στρατιωτική υποστήριξη σε μια κυβέρνηση της οποίας οι καταχρήσεις είναι τόσο συστηματικές και διαδεδομένες όσο της Αιγύπτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται αναπόφευκτα στα εγκλήματα της κυβέρνησης του Sisi. Δεν είναι πλέον δυνατό να προσποιούμαστε ότι η αμερικανική βοήθεια δεν παίζει κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση μιας βάναυσης δικτατορίας.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ

Για δεκαετίες, μέλη του Κογκρέσου προσπάθησαν να εξαρτήσουν την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Αίγυπτο από το να κάνει η αιγυπτιακή κυβέρνηση συγκεκριμένες χειρονομίες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων -τροποποιώντας έναν ιδιαίτερα κατασταλτικό νόμο, για παράδειγμα, ή απελευθερώνοντας μια ομάδα πολιτικών κρατουμένων. Αλλά επειδή αυτές οι προσπάθειες -πυροδοτήθηκαν γενικά από μέλη του Κογκρέσου που κάλεσαν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να «πιέσει» την Αίγυπτο- βασίζονται στην λανθασμένη υπόθεση ότι η αμερικανική βοήθεια θα, και πρέπει να, συνεχιστεί, κατέληξαν να δικαιολογούν την συνεχή υποστήριξη προς την Αίγυπτο χωρίς να επιτύχουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Ένας πιο ειλικρινής υπολογισμός θα αναγνώριζε ότι η καταστολή στην Αίγυπτο δεν είναι τυχαία ή υποπροϊόν συγκεκριμένων υπερβολών, αλλά μια σκόπιμη και ουσιαστική στρατηγική για την επιβίωση της δικτατορίας. Δεν έχει περάσει απαρατήρητο στον Σίσι ότι η αιγυπτιακή επανάσταση του 2011, η οποία οδήγησε στην εκδίωξη του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, εμφανίστηκε μετά την άρση των περιορισμών στην πολιτική έκφραση από τον Μουμπάρακ. Όπως όλοι οι δικτάτορες της περιοχής, ο Σίσι πιστεύει ότι παίζει ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: περισσότερες ελευθερίες σημαίνουν υψηλότερο κίνδυνο ανατροπής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Sisi δεν θα υποκύψει ποτέ σε αιτήματα για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Εάν αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ της απώλειας στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ και της χαλάρωσης της λαβής του, πάντα θα διάλεγε να παραιτηθεί από την βοήθεια.

Επιπλέον, η ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποσύρουν πραγματικά την βοήθειά τους για να επιβάλλουν έτσι κυρώσεις στις καταχρήσεις της Αιγύπτου απλώς δεν είναι αξιόπιστη και ο Σίσι το γνωρίζει. Μόνο μια φορά τα τελευταία 40 χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακράτησαν στρατιωτική βοήθεια για την Αίγυπτο και έλαβαν μια μικρή παραχώρηση. Το 2002, ο πρόεδρος των ΗΠΑ George W. Bush απέκρουσε την έγκριση της αιτηθείσας από την Αίγυπτο αύξησης της στρατιωτικής βοήθειας κατά 133 εκατομμύρια δολάρια μετά την καταδίκη του Αιγυπτιο-αμερικανού καθηγητή Saad Eddin Ibrahim σε επτά χρόνια φυλάκισης για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέσσερις μήνες αργότερα, ένα αιγυπτιακό δικαστήριο απάλλαξε [4] τον Ιμπραήμ και ο Μπους ενέκρινε την αύξηση. Άλλες προσωρινές αναστολές βοήθειας τελείωναν πάντοτε, χάρη σε παραιτήσεις (waivers) [από την αναστολή, που προέρχονταν] από την εθνική ασφάλεια και μερικές φορές λόγω κατασκευασμένων ισχυρισμών από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η Αίγυπτος πληρούσε τους σχετικούς όρους.

Ο Μπάιντεν κληρονομεί τώρα ένα πακέτο βοήθειας για το 2022 που περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, έναν «αναπόφευκτο» όρο [5] που επέβαλε το Κογκρέσο για 75 εκατομμύρια δολάρια βοήθειας προς την Αίγυπτο, ο οποίος απαιτεί «σαφή και συνεπή πρόοδο στην απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και την παροχή στους κρατούμενους της δέουσας διαδικασίας του νόμου». Αυτό αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 5% του πακέτου βοήθειας ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Αίγυπτο για το 2022˙ άλλα 225 εκατομμύρια δολάρια υπόκεινται σε όρους, αλλά με την συνήθη παραίτηση (waiver) από την εθνική ασφάλεια, την οποία αναμένεται να ασκήσει ο υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken, όπως αναμένεται να παραιτηθεί τον Αύγουστο και από τις προϋποθέσεις σχετικά με την υπό όρους ενίσχυση ύψους 300 εκατομμυρίων δολαρίων για το 2021.

Διαδοχικές διοικήσεις έδωσαν προτεραιότητα στην απελευθέρωση κρατουμένων Αιγυπτιο-αμερικανών και Αιγυπτίων ακτιβιστών υπέρ των δικαιωμάτων, και κατάφεραν να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση [6] δύο πολιτών των ΗΠΑ μετά από χρόνια βασανιστηρίων και φυλάκισης. Σε μια εξέχουσα υπόθεση, οι επανειλημμένες απειλές αναστολής της βοήθειας και ακόμη και προσωπικές εκκλήσεις από τον αντιπρόεδρο, Mike Pence, απέτυχαν [7] να διασφαλίσουν την απελευθέρωση του Moustafa Kassem, του Αιγυπτιο-αμερικανού που κρατήθηκε για έξι χρόνια και πέθανε υπό κράτηση τον Ιανουάριο του 2020. Με κάθε επιτυχή απελευθέρωση, ο Σίσι έχει συλλάβει αρκετούς άλλους ως αντικαταστάτες, συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειας [8] Αιγυπτιο-αμερικανών ακτιβιστών. Χρησιμεύουν ως πολύτιμα κομμάτια για να προσφερθούν στον επόμενο γύρο των απαιτήσεων για μεταρρυθμίσεις.

Δεν μπορεί να υποτιμηθεί η αξία των ζωών των φυλακισμένων που σώθηκαν. Όμως, η συνηγορία που επικεντρώνεται στην εξασφάλιση απελευθερώσεων κρατουμένων με το να προτρέπει επιβολή όρων στην βοήθεια, μπορεί επίσης να συμβάλει σε ηθικούς και πολιτικούς κινδύνους. Εκτρέπει τις ενέργειες των υποστηρικτών που επιστρέφουν αενάως στην μυθική επιβολή προϋποθέσεων στην βοήθεια για να επιτύχουν «μεταρρυθμίσεις», και αποσπά την προσοχή από την καταπολέμηση της πολύ μεγαλύτερης βλάβης της συνέχισης της υποστήριξης σε μια μη επιδεχόμενη μεταρρυθμίσεις, βάναυση δικτατορία.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ

Ορισμένες αντιρρήσεις εμφανίζονται πάντα ως απάντηση σε οποιαδήποτε πρόταση για να σταματήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρηματοδοτούν τον αιγυπτιακό αυταρχισμό. Προέρχονται από δεκαετίες γεμάτες αμφιβολίες σχετικά με τα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ που έχουν δημιουργήσει μια τεμπέλικη, ηττοπαθή, ανέμπνευστη και επιβλαβή προσέγγιση. Διαδοχικές διοικήσεις των ΗΠΑ απέτυχαν να ενημερώσουν την σχέση με την Αίγυπτο κατά τρόπο που να αντικατοπτρίζει τα σημερινά στρατηγικά συμφέροντα και την ασφάλεια της Ουάσιγκτον. Ο αμερικανικός λαός θα υποστήριζε αν έβλεπε την κυβέρνησή του να τερματίζει την εξοπλισμό των δικτατόρων της Μέσης Ανατολής. Γι' αυτό ο Μπάιντεν το έκανε αυτό μια κεντρική υπόσχεση της [προεκλογικής] εκστρατείας. Τώρα, έχει την ευκαιρία να κάνει κανονική την σχέση με την Αίγυπτο για να ευθυγραμμιστεί καλύτερα με τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κατ’ αρχήν, το Ισραήλ δεν χρειάζεται πλέον τις Ηνωμένες Πολιτείες να δωροδοκούν την Αίγυπτο για να διατηρείται η ισραηλινο-αιγυπτιακή ειρηνευτική συμφωνία. Η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών είναι σε αυτό το σημείο ισχυρότερη και πιο αμοιβαία επωφελής από την σχέση της Ουάσιγκτον με οποιαδήποτε από αυτές. Τα αιγυπτιακά κρατικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν τακτικά εκφοβιστικές λεκτικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ που έχουν σχεδιαστεί για να καθησυχάσουν τους Αιγύπτιους που παραμένουν εξαιρετικά επικριτικοί για την καταπίεση του Ισραήλ στους Παλαιστινίους. Ωστόσο, οι ισραηλινές και οι αιγυπτιακές κυβερνήσεις απολαμβάνουν ισχυρούς, διμερείς στρατιωτικούς και μυστικούς δεσμούς και συνεργάζονται για να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στον λαό του Σινά και της Γάζας.

Αυτοί οι δεσμοί έχουν επεκταθεί σημαντικά από τότε που έγινε το πραξικόπημα το 2014, το οποίο το Ισραήλ το υποστήριξε [9], και έφερε τον Sisi στην εξουσία. Η Αίγυπτος και το Ισραήλ πραγματοποίησαν κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις [10] στο Σινά, με το Ισραήλ να πραγματοποιεί εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές για να υποστηρίξει τον πόλεμο της Αιγύπτου ενάντια στην παρατεταμένη εξέγερση εκεί. Οι δύο χώρες σφραγίζουν από κοινού τα δύο άκρα των διασταυρώσεων της Γάζας και μοιράζονται [11] πληροφορίες για την Χαμάς και άλλες μαχητικές ομάδες. Η Αίγυπτος ανέλαβε επίσης την ευθύνη να βοηθήσει στην διασφάλιση των συνόρων του Ισραήλ, σκοτώνοντας [12] μεγάλους αριθμούς μεταναστών και αιτούντων άσυλο από την Αφρική που διασχίζουν την Αίγυπτο για να φτάσουν στο Ισραήλ.

Η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν επίσης μια ισχυρή περιφερειακή συμμαχία. Παρόλο που τα συμφέροντά τους δεν είναι πλήρως ευθυγραμμισμένα, συνεργάζονται σε αμοιβαία υποστηρικτικές δράσεις που αποσκοπούν στην διατήρηση του περιφερειακού ελέγχου τους επί αντιληπτών εχθρών, όπως το Ιράν, το Κατάρ, και η Τουρκία, καθώς και ισλαμιστικά και φιλοδημοκρατικά κινήματα σε ολόκληρη την περιοχή. Ενεργούν σε συμφωνία κάνοντας λόμπινγκ στην Ουάσινγκτον, υπερασπιζόμενοι τις πωλήσεις και τις μεταφορές όπλων για τις χώρες τους. Η συμμαχία τους χρησιμεύει επίσης ως αντιστάθμιση ενάντια στο να λάβει η Ουάσιγκτον μια σκληρότερη γραμμή απέναντι σε οποιοδήποτε από αυτά. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο τερματισμός της αμερικανικής βοήθειας προς την Αίγυπτο δεν θα είχε σχεδόν καμία επίδραση σε αυτό που είναι πλέον μια βαθιά και εδραιωμένη σχέση μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ.

Μια άλλη γνωστή δικαιολογία για την διατήρηση της αμερικανικής βοήθειας στην Αίγυπτο είναι η προτιμησιακή πρόσβαση που προσφέρει η Αίγυπτος στα αμερικανικά στρατιωτικά πολεμικά πλοία που διέρχονται από την διώρυγα του Σουέζ και τα δικαιώματα υπέρπτησης που το Κάιρο δίνει στην Ουάσινγκτον για στρατιωτικά αεροσκάφη στον αιγυπτιακό εναέριο χώρο. Ωστόσο, υπάρχει το επιχείρημα ότι μόνο η στρατιωτική βοήθεια ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων μπορεί να εξασφαλίσει αυτά τα προνόμια ή ότι αυτή είναι η κατάλληλη τιμή για αυτά τα οφέλη. Εάν αυτή η ειδική πρόσβαση είναι πολύτιμη για τον αμερικανικό στρατό, τότε η Ουάσιγκτον μπορεί και πρέπει να την πληρώνει με ένα προσαρμοσμένο σύστημα τιμολόγησης, το πολύ με ένα υπερτίμημα στις τιμές που χρεώνει η Αίγυπτος το Ναυτικό των ΗΠΑ και άλλα κράτη και εταιρείες για κάθε πλοίο τους που διέρχεται από το Κανάλι του Σουέζ. Η διοίκηση Μπάιντεν θα πρέπει να αντιμετωπίζει την εξαγορά μιας τέτοιας πρόσβασης ως συναλλαγή και τίποτα περισσότερο. Εάν οι δύο κυβερνήσεις δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με την τιμή, δεν θα χαθούν όλα. Οι εναλλακτικές θαλάσσιες και αεροπορικές διαδρομές μπορεί να είναι πιο δαπανηρές και χρονοβόρες, αλλά υπάρχουν. Η διαφοροποίηση των διαδρομών αποστολής και πτήσης θα ήταν επίσης κάτι στρατηγικά σοφό, όπως επιβεβαιώνει η τελευταία κρίση από την έμφραξη του καναλιού του Σουέζ.

Οι υπερασπιστές του status quo προειδοποιούν επίσης ότι η Αίγυπτος θα επιδιώξει να αντικαταστήσει [13] την προστασία των ΗΠΑ με υποστήριξη από την Κίνα ή την Ρωσία. Αυτό υπονοεί ψευδώς ότι η αμερικανική βοήθεια περιορίζει τις συναλλαγές της Αιγύπτου με ανταγωνιστές των ΗΠΑ και διασφαλίζει την πίστη του Καΐρου όσον αφορά τις αγορές όπλων. Αλλά η Αίγυπτος έχει ήδη διαφοροποιηθεί [14]. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον ο κυρίαρχος προμηθευτής όπλων της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος αγοράζει τώρα μόνο το 15% [15] των όπλων της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από 47% το 2010.

ΞΑΝΑΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ

Ο τερματισμός της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Αίγυπτο δεν θα σήμαινε τον πλήρη τερματισμό της σχέσης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι δύο χώρες δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να επιδιώκουν αμοιβαία επωφελείς δεσμεύσεις, όπως η αντιτρομοκρατική συνεργασία ή ο συντονισμός σε περιφερειακές συγκρούσεις, σαν την φιλοξενία που προσέφερε η Αίγυπτος στις συζητήσεις για την πρόσφατη εκεχειρία της Γάζας. Δεν υπάρχει επίσης λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να επιδιώκουν εμπορικές συμφωνίες και να ενθαρρύνουν επενδύσεις στην Αίγυπτο ή να πραγματοποιήσουν εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ανταλλαγές.

Οι δύο μεγαλύτεροι υποστηρικτές της συνέχισης της βοήθειας είναι, αναμενόμενα, αυτοί που κερδίζουν: η αιγυπτιακή κυβέρνηση και οι Αμερικανοί εργολάβοι της άμυνας, συμπεριλαμβανομένων των Raytheon και Lockheed Martin, οι οποίοι κατασκευάζουν τα όπλα που αγοράζει το Κάιρο με τα χρήματα που στέλνει η Ουάσιγκτον. Η διοίκηση Μπάιντεν θα πρέπει να τερματίσει την πρακτική δεκαετιών που επιτρέπει στα συγκεκριμένα συμφέροντα να καθορίζουν την πολιτική των ΗΠΑ. Η αμερικανική βοήθεια στην Αίγυπτο είναι επιβλαβής αναχρονισμός˙ ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε.

Σύνδεσμοι:
[1] http://www.dawnmena.org/
[2] https://www.wsj.com/articles/the-middle-east-isnt-worth-it-anymore-11579...
[3] https://www.defenseone.com/ideas/2019/10/us-has-one-last-chance-halt-its...
[4] https://www.cfr.org/blog/egypt-mockery
[5] https://www.madamasr.com/en/2020/12/24/feature/politics/portion-of-us-mi...
[6] https://www.nytimes.com/2015/05/31/world/middleeast/mohamed-soltan-us-ci...
[7] https://foreignpolicy.com/2020/03/31/egypt-us-military-aid-middle-east-t...
[8] https://www.cnn.com/2021/02/16/politics/mohamed-soltan-relatives-arreste...
[9] https://www.nytimes.com/2013/10/10/world/middleeast/israel-us-egypt.html
[10] https://www.nytimes.com/2018/02/03/world/middleeast/israel-airstrikes-si...
[11] https://www.jpost.com/middle-east/egypt-to-relay-israeli-security-messag...
[12] https://www.hrw.org/report/2008/11/12/sinai-perils/risks-migrants-refuge...
[13] https://www.reuters.com/article/us-clingan-egypt-commentary/commentary-t...
[14] https://apnews.com/article/553fc6e89785409ea2aee192cafc4756
[15] https://fas.org/sgp/crs/mideast/R44984.pdf

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/middle-east/2021-07-16/time-cut-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition