Η επιβολή της κινεζικής ισχύος στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η επιβολή της κινεζικής ισχύος στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας

Πώς να οικοδομηθεί ένας συνασπισμός για να αντιμετωπιστεί το Πεκίνο

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν έναν γρίφο στην θάλασσα της Νότιας Κίνας: η Κίνα αλλάζει ριζικά το status quo στην θάλασσα υπέρ της. Αλλά μέχρι το 2016, τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας των οποίων τα νόμιμα δικαιώματα καταπατώνται ήταν απρόθυμα να αντιδράσουν σταθερά εναντίον του Πεκίνου.

24082021-1.jpg

Διαμαρτυρία για την κινεζική επιθετικότητα στην θάλασσα της Νότιας Κίνας, στη Μανίλα, στις Φιλιππίνες, τον Ιούλιο του 2021. Eloisa Lopez / Reuters
----------------------------------------------------

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ομοϊδεάτες χώρες δεν μπορούν να αλλάξουν την συμπεριφορά της Κίνας στην θάλασσα χωρίς την ενεργό συμμετοχή αυτών των περιφερειακών διεκδικητών. Ωστόσο, σε μεγάλο μέρος της Νοτιοανατολικής Ασίας, ιδιαίτερα στις Φιλιππίνες και το Βιετνάμ, οι ελίτ και το ευρύτερο κοινό κρίνουν την δέσμευση της Ουάσινγκτον στην περιοχή βασισμένοι εν μέρει στο αν υπερασπίζεται τα θαλάσσια δικαιώματά τους.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, και η ομάδα του συνέχισαν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η νυν αμερικανική κυβέρνηση ενέκρινε την θέση της εποχής Τραμπ ότι όλες οι κινεζικές θαλάσσιες αξιώσεις που δεν συνάδουν με την απόφαση του 2016 από ένα ειδικό διαιτητικό δικαστήριο είναι παράνομες. Επιπλέον, η κυβέρνηση Μπάιντεν επιβεβαίωσε ότι οι υποχρεώσεις βάσει [υπογεγραμμένων] συνθηκών απαιτούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες να απαντήσουν σε περίπτωση επίθεσης εναντίον των δυνάμεων των Φιλιππίνων στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας και συνέχισε τον επιταχυνόμενο ρυθμό των ναυτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην περιοχή που είχε οριστεί υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Άμυνας, Lloyd Austin, στη Μανίλα άνοιξε μια ευκαιρία να αναζωογονηθεί η πολιτική των ΗΠΑ στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι Φιλιππίνες ήταν εδώ και πολύ καιρό οι πιο κινητικές της Νοτιοανατολικής Ασίας από όλους τους διεκδικητές [των δικαιωμάτων τους], αλλά υπό τον πρόεδρο Ροντρίγκο Ντουτέρτε επιδίωξαν στενότερους δεσμούς με το Πεκίνο και υποβάθμισαν την σχέση τους με την Ουάσινγκτον. Ο Ντουτέρτε είχε δεσμευτεί να καταργήσει την Συμφωνία Επισκεπτριών Δυνάμεων (Visiting Forces Agreement, VFA), η οποία διευκολύνει την είσοδο αμερικανικού στρατιωτικού προσωπικού στην χώρα, αλλά κατά την επίσκεψη του Όστιν ανακοίνωσε ότι ακυρώνει την διαδικασία κατάργησης. Αυτή η εξέλιξη έχει προσδώσει στην συμμαχία ΗΠΑ-Φιλιππίνων κάποιο περιθώριο για ανάσα -και έχει θέσει την Ουάσινγκτον σε μια ισχυρότερη θέση για να αντισταθεί στην κακή συμπεριφορά της Κίνας.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτήν την εξέλιξη για να θέσει τα θεμέλια [1] για έναν διεθνή συνασπισμό που να υποστηρίζει μια βασισμένη σε κανόνες θαλάσσια τάξη. Με το να σχεδιάσει αυξημένη υποστήριξη για τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό των Φιλιππίνων και την εκ περιτροπής ανάπτυξη των αμερικανικών στρατιωτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των πλατφορμών πυραύλων, στις Φιλιππίνες, μπορεί να ενισχύσει την βραχυπρόθεσμη αποτροπή. Και με το να αυξήσει τη μακροπρόθεσμη διπλωματική και οικονομική πίεση στο Πεκίνο, μπορεί να βοηθήσει να ανοίξει ο δρόμος για μια ειρηνική, δίκαιη επίλυση των θαλάσσιων διαφορών, πριν εξαφανιστεί εντελώς το παράθυρο για συμβιβασμό [2].

ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΘΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Ντουτέρτε στη Μανίλα είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή δεν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις για την ηγεσία των Φιλιππίνων στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι άλλοι διεκδικητές της Νοτιοανατολικής Ασίας αποδείχθηκαν απρόθυμοι να μπουν στο κενό που άφηνε η κυβέρνηση Ντουτέρτε για αυτό το ζήτημα.

Μεταξύ όλων των διεκδικητών, το Βιετνάμ έχει κατά κάποιον τρόπο την πιο σταθερή θέση στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας τα τελευταία πέντε χρόνια. Καταγγέλλει τακτικά τους νέους κινέζικους ισχυρισμούς κυριαρχίας μέσω διπλωματικών σημειώσεων (notes) και περιστασιακών δηλώσεων στον Τύπο και έχει αναβαθμίσει αθόρυβα τις αμυντικές του δυνατότητες στα νησιά Spratly, μια έκταση αμφισβητούμενων υφάλων και νησίδων που διεκδικούνται εν όλω ή εν μέρει από την Κίνα, το Βιετνάμ, τη Μαλαισία, τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν, και το Μπρουνέι. Το Ανόι έχει σιγά-σιγά εμβαθύνει τις σχέσεις ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και συνεχίζει να επιμένει στα υπεράκτια δικαιώματά του επί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου παρά τις ολοένα και πιο αποτελεσματικές κινεζικές επιχειρήσεις για τον αποκλεισμό των ερευνών.

Αλλά το Βιετνάμ δεν ήταν πρόθυμο να αναλάβει την ηγετική θέση στην αύξηση της παγκόσμιας υποστήριξης για την υπόθεση της Νοτιοανατολικής Ασίας στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι Βιετναμέζοι ηγέτες προτιμούν να αφήσουν άλλους, ιδιαίτερα τις Φιλιππίνες, να πληρώσουν το τίμημα για μια τέτοια δημόσια αντίθεση στο Πεκίνο. Το Ανόι είναι πιο άνετο με την ήσυχη διπλωματία, χρησιμοποιώντας τους δεσμούς μεταξύ του κομμουνιστικού κόμματος του Βιετνάμ και της Κίνας για να κρατήσει ένα όριο στις εντάσεις και είναι απίθανο να καταθέσει μια δική του υπόθεση διαιτησίας εναντίον του Πεκίνου.

Η Μαλαισία παραμένει η πιο ήπια από τους μεγαλύτερους διεκδικητές. Για το μεγαλύτερο διάστημα επί κυβερνήσεων Ομπάμα και Τραμπ, η Κουάλα Λουμπούρ έκανε ό, τι μπορούσε για να καταπνίξει την δημόσια συζήτηση για τις θαλάσσιες διαφορές και να παραχώσει τις εντάσεις με την Κίνα κάτω από το χαλί. Παρότι αυτό άρχισε να αλλάζει το 2018, η κυβέρνηση της Μαλαισίας παρέμεινε απρόθυμη να πιέσει ενεργά εναντίον του Πεκίνου παρά την ταχέως αυξανόμενη κινεζική πίεση στη μαλαισιανή εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εν μέσω της πανδημίας COVID-19 και της εσωτερικής πολιτικής αστάθειας, η Κουάλα Λουμπούρ παραμένει απρόθυμη να εμπλακεί σε διπλωματικές μάχες στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η πολιτική αναταραχή στη Μαλαισία μόνο θα επιδεινωθεί με την πρόσφατη παραίτηση του πρωθυπουργού Muhyiddin Yassin, καθιστώντας απίθανο ότι θα διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην αντίσταση προς την Κίνα προς το παρόν.

Όταν ο Ντουτέρτε ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιούνιο του 2016, σηματοδότησε ότι οι Φιλιππίνες θα εγκαταλείψουν τις προσπάθειές τους να πιέσουν την Κίνα στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Με διαβόητο τρόπο «παραμέρισε» τη νίκη της χώρας του στην διαιτησία του 2016, η οποία σημειώθηκε λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων από την κυβέρνησή του, χάνοντας την ευκαιρία να συγκεντρώσει έναν διεθνή συνασπισμό που θα ωθούσε το Πεκίνο προς συμβιβασμό. Παρά την αυξανόμενη παρουσία των κινεζικών σκαφών στα ύδατα των Φιλιππίνων και τις συχνές κατακραυγές από τα ΜΜΕ, το Κογκρέσο, και μέλη της δικής του διοίκησης, ο Ντουτέρτε ήταν ως επί το πλείστον σταθερός. Αρνήθηκε να λάβει οποιαδήποτε στάση στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο μια υποσχόμενη απροσδόκητη βοήθεια και επενδύσεις από το Πεκίνο -που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Υιοθέτησε την απόφαση διαιτησίας μόλις στα τέλη του 2020, κατά την διάρκεια μιας ομιλίας του στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, αν και ο εκπρόσωπός του έσπευσε να επιμείνει ότι η δήλωση δεν άλλαξε τίποτα στις πολιτικές του.

Στο μεταξύ, η συμμαχία ΗΠΑ-Φιλιππίνων φάνηκε να κρέμεται από μια κλωστή. Η ανακοίνωση του Ντουτέρτε τον Φεβρουάριο του 2020 ότι καταργεί την VFA, με περιθώριο εφαρμογής έξι μηνών, υποσχόταν ότι θα έχει τρομερές συνέπειες για την εταιρική σχέση ασφάλειας των δύο χωρών. Ο τερματισμός της συμφωνίας δεν θα έβλαπτε μόνο την συνεργασία ΗΠΑ-Φιλιππίνων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την αντιμετώπιση καταστροφών, και τις εκπαιδευτικές ασκήσεις -θα σκότωνε αποτελεσματικά την Συμφωνία Ενισχυμένης Αμυντικής Συνεργασίας (Enhanced Defense Cooperation Agreement, EDCA), σύμφωνα με την οποία οι αμερικανικές δυνάμεις αποκτούν πρόσβαση και βοηθούν στην χρηματοδότηση αναβαθμίσεων των στρατιωτικών βάσεων των Φιλιππίνων για, μεταξύ άλλων, ενισχυμένη αποτροπή ενάντια στην κινεζική επιθετικότητα. Αυτά τα βήματα απειλούσαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία της Συνθήκης Αμοιβαίας Άμυνας (Mutual Defense Treaty) μεταξύ των δύο χωρών.

ΕΝΑ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΙΛΑ

Μετά από μήνες διπλωματίας πίσω από κλειστές θύρες κατά την διάρκεια του 2020, ο Ντουτέρτε πείστηκε δύο φορές να «αναστείλει» την απόφασή του να καταργήσει την VFA. Η κυβέρνηση Μπάιντεν προχώρησε σε αυτήν την προσπάθεια μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, δουλεύοντας ήσυχα με το αμυντικό κατεστημένο των Φιλιππίνων σε μια συμφωνία που ο Ντουτέρτε θα μπορούσε να αποδεχτεί. Πριν από την επίσκεψη του Όστιν στη Μανίλα, ο ομόλογός του είπε ότι μια «προσθήκη» στην VFA, το περιεχόμενο της οποίας είναι ασαφές, ήταν έτοιμη για την υπογραφή του Ντουτέρτε. Στην συνέχεια, ο Όστιν και ο Ντουτέρτε συναντήθηκαν και ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι ακυρώνει εντελώς την διαδικασία κατάργησης. Η VFA και η αξιοπιστία της συμμαχίας ΗΠΑ-Φιλιππίνων είναι πλέον φαινομενικά ασφαλείς.

Γιατί έγινε η ανατροπή; Τα άμεσα πολιτικά κίνητρα ήταν πιθανώς η παράδοση εμβολίων Moderna στις Φιλιππίνες από τις ΗΠΑ και η ενίσχυση του εγώ του Ντουτέρτε από την επίσκεψη του Austin. Αλλά οι υποκείμενες συνθήκες που οδήγησαν τον Ντουτέρτε να αντιστρέψει την προηγούμενη θέση του περιελάμβαναν πίεση τόσο από το αμυντικό κατεστημένο των Φιλιππίνων όσο και από τις πολιτικές ελίτ της χώρας, οι οποίες ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για την καταναγκαστική συμπεριφορά της Κίνας στην θάλασσα.

Τον Φεβρουάριο, οι Φιλιππίνες ανακάλυψαν περισσότερα από 200 κινεζικά πλοία ναυτικής πολιτοφυλακής συγκεντρωμένα στον Whitsun Reef, ένα αμφιλεγόμενο σημείο στα νησιά Spratly. Σε απάντηση, η Μανίλα αύξησε σημαντικά την συχνότητα και την διάρκεια των περιπολιών της στα νησιά Σπράτλι και στον Ύφαλο Σκάρμπορο. Τα σκάφη της έγιναν επίσης πιο διεκδικητικά σε αυτές τις περιπολίες, απαιτώντας με ένταση από τα κινεζικά πλοία να φύγουν από τους υφάλους και τα ύδατα των Φιλιππίνων. Σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις, αυτοί οι ισχυρισμοί έπεισαν τα πλοία της κινεζικής πολιτοφυλακής και της ακτοφυλακής να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές.

Οι Φιλιππίνες ξεκίνησαν επίσης μια σύντομη εκστρατεία δημοσίων σχέσεων κατά των κινεζικών ενεργειών. Για δύο μήνες μετά την ανακάλυψη των σκαφών της κινεζικής πολιτοφυλακής στον Whitsun, τα πλοία της ακτοφυλακής των Φιλιππίνων πραγματοποιούσαν τακτικά ταξίδια στον ύφαλο για να τεκμηριώσουν τον κινεζικό στόλο. Σε μια καθυστερημένη πράξη διαφάνειας, φωτογράφησαν τον αριθμό του κύτους μεμονωμένων σκαφών της πολιτοφυλακής και ένας κυβερνητικός φορέας που στεγάζεται στο γραφείο του προέδρου δημοσίευσε αυτές τις εικόνες στον Τύπο. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές της Asia Maritime Transparency Initiative και του US Naval War College να εντοπίσουν τα σκάφη, τους λιμένες καταγωγής τους, και σε ορισμένες περιπτώσεις τους ιδιοκτήτες τους και την σύνδεσή τους με κινεζικά κρατικά δίκτυα.

Αυτή η προσπάθεια ήταν τόσο επιτυχημένη που το Βιετνάμ μπήκε στην δράση. Τα σκάφη του έβγαλαν επίσης φωτογραφίες από τους αριθμούς του κύτους των κινεζικών πλοίων που συγκεντρώθηκαν στον Whitsun και τα δημοσίευσαν σε κρατικά μέσα ενημέρωσης -μια πρωτοφανής πράξη δημόσιας κατονομασίας και εξονειδισμού από το Ανόι.

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ

Τώρα που η VFA δεν ζει με δανεικό χρόνο, τα αμυντικά κατεστημένα των ΗΠΑ και των Φιλιππίνων μπορούν να προχωρήσουν σε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών. Καθώς ο Ντουτέρτε έχει προγραμματιστεί να αποχωρήσει από την εξουσία το επόμενο καλοκαίρι, θα πρέπει να επικεντρωθούν στο πώς θα τεθούν οι βάσεις για την ταχεία εφαρμογή της EDCA υπό τον διάδοχό του. Για παράδειγμα, θα πρέπει να εντείνουν τις επισκέψεις και τις κοινές ασκήσεις των αμερικανικών περιπολικών και μαχητικών αεροσκαφών σε βάσεις στην Λουζόν και την Παλαβάν. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση της αποτροπής και να προετοιμάσει το πολιτικό έδαφος για το επόμενο στάδιο της συζήτησης σχετικά με την στάση ισχύος -να πεισθεί μια μελλοντική κυβέρνηση των Φιλιππίνων να υποστηρίξει την εκ περιτροπής ανάπτυξη αμερικανικών πυραυλικών πλατφορμών μέσου βεληνεκούς για να αποτρέψει την κινεζική επιθετικότητα στην θάλασσα.

Η αντιστροφή του Ντουτέρτε παρέχει επίσης μια πολύ αναγκαία ώθηση στις διπλωματικές προσπάθειες για τον περιορισμό της κινεζικής συμπεριφοράς στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Τα ομοϊδεατικά κράτη σε όλο τον κόσμο θα πρέπει τώρα να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ότι οι Φιλιππίνες είναι απίθανο να διακόψουν την συμμαχία τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή να θυσιάσουν τις εδαφικές τους διεκδικήσεις στο όνομα των στενότερων σχέσεων με την Κίνα. Και ακόμα κι αν η κυβέρνηση του Ντουτέρτε δεν αγκαλιάσει πλήρως την διαιτητική απόφαση του 2016 ή δεν εργαστεί για την συγκρότηση ενός διεθνούς συνασπισμού για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της, ο διάδοχός του πιθανότατα θα το κάνει.

Σε αυτό το πνεύμα, η ομάδα του Μπάιντεν συνεχίζει τις προσπάθειες που ξεκίνησαν επί των ημερών της κυβέρνησης Τραμπ για να πεισθούν άλλα κράτη να αντιταχθούν στις αξιώσεις της Κίνας και να υποστηρίξουν την διαιτητική απόφαση. Αυτό το έργο είχε αρχικά περιορισμένη επιτυχία, καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούσαν σχετικά με το να καλέσουν την Κίνα να συμμορφωθεί με την απόφαση όταν οι ίδιοι οι περιφερειακοί διεκδικητές, συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων, ήταν απρόθυμοι να το πράξουν. Αλλά οι πρόσφατες αλλαγές στον τόνο και την τακτική από τη Μανίλα και το Ανόι, μαζί με την στενότερη συνεργασία ΗΠΑ-Φιλιππίνων μετά την απόφαση περί την VFA, θα μπορούσαν να το αλλάξουν αυτό. Η Γαλλία, η Γερμανία, και το Ηνωμένο Βασίλειο διευκρίνισαν πολλές από τις νομικές τους θέσεις στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας πέρυσι, απορρίπτοντας διάφορες πτυχές των θαλάσσιων αξιώσεων της Κίνας. Και τον περασμένο μήνα, η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας κάλεσε για πρώτη φορά τον Κινέζο ομόλογό της να τηρήσει την απόφαση του 2016 -το πρώτο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που το έκανε. Ελπίζεται ότι κι άλλοι στην Ευρώπη θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της.

Αυτά τα βήματα συμπίπτουν με την αυξανόμενη ευρωπαϊκή εστίαση στην θαλάσσια ασφάλεια στην περιοχή. Αυτή η εστίαση τονίστηκε από τις πρόσφατες ναυτικές αποστολές της Γαλλίας και το πέρασμα της ομάδας ενός βρετανικού αεροπλανοφόρου, υποστηριζόμενων από ολλανδικά και αμερικανικά σκάφη, μέσω της θάλασσας της Νότιας Κίνας.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να δημιουργήσει έναν συνασπισμό [3] αφοσιωμένο στο να αυξήσει το κόστος του Πεκίνου για τις επιθετικές ενέργειές του στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Θα πρέπει να πιέσει για εντονότερη ρητορική για το θέμα στα διεθνή φόρουμ, όπως συνέβη στην φετινή συνάντηση του G-7, η οποία κατέληξε σε μια ανακοίνωση που δηλώνει ότι όλα τα μέλη «αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε μονομερή προσπάθεια αλλαγής του status quo και αύξησης των εντάσεων» στην Θάλασσες της Ανατολικής Κίνας και της Νότιας Κίνας. Η πρώτη δια ζώσης διάσκεψη κορυφής που σχεδιάστηκε για αυτό το φθινόπωρο για τους ηγέτες του Τετραμερούς Διαλόγου Ασφαλείας -που περιλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία, την Ινδία και την Αυστραλία- παρέχει άλλη μια σημαντική ευκαιρία. Η ομάδα εργασίας της Quad για την θαλάσσια ασφάλεια μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτό το θέμα και μια σε επίπεδο ηγετών δήλωση υποστήριξης προς τους διεκδικούντες στην Νοτιοανατολική Ασία θα αντιπροσωπεύει ένα ισχυρό μήνυμα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να βασιστούν στην δημόσια εκστρατεία κατονομασίας και εξονειδισμού κατά της ναυτικής πολιτοφυλακής της Κίνας [4] την οποία ξεκίνησαν οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ στον Whitsun Reef. Η Ουάσινγκτον θα πρέπει να ζητήσει την υποστήριξη άλλων περιφερειακών και εξωπεριφερειακών παραγόντων, συγκεντρώνοντας μια διεθνή προσπάθεια παρακολούθησης που έχει σχεδιαστεί για τον εντοπισμό και την κατηγοριοποίηση σκαφών της κινεζικής ναυτικής πολιτοφυλακής που προσπαθούν να εξαναγκάσουν πλοία άλλων χωρών. Αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να μιμηθεί τις συντονισμένες περιπολίες περιφερειακών και ευρωπαϊκών παραγόντων στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και στην Κίτρινη Θάλασσα για τον εντοπισμό παράνομων αποστολών αγαθών τα οποία εμπίπτουν στις κυρώσεις κατά της Βόρειας Κορέας. Οι πληροφορίες που συλλέγονται στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας θα πρέπει να κοινοποιούνται στους συμμάχους και τους εταίρους των ΗΠΑ για να συγκεντρώσουν υποστήριξη προς την επιβολή κυρώσεων σε κινεζικές αλιευτικές εταιρείες και τα χερσαία δίκτυα υποστήριξής τους που εμπλέκονται σε αυτήν την καταναγκαστική συμπεριφορά.

Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι εξωτερικοί δρώντες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν όρια στο πόσο επιθετικά μπορεί να είναι τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας. Είναι πολύ εκτεθειμένα οικονομικά στην Κίνα και δεν έχουν το γεωπολιτικό βάρος για να επιβάλουν από μόνα τους σοβαρό κόστος στο Πεκίνο. Οι ξένοι εταίροι αυτών των χωρών πρέπει να είναι προετοιμασμένοι [5] να παίξουν τον «κακό μπάτσο», επιτρέποντας στις Φιλιππίνες και το Βιετνάμ να παρουσιάσουν στην Κίνα συμβιβαστικές προσφορές. Καθώς το Πεκίνο αντιμετωπίζει αυξανόμενο κόστος για τις εδαφικές παραβιάσεις του στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η προοπτική επίλυσης αυτής της σύγκρουσης με διαπραγμάτευση θα γίνει πιο ελκυστική.

Ο χρόνος όμως τελειώνει. Ο έλεγχος της Κίνας στα διαμφισβητούμενα ύδατα αυξάνεται σταθερά και ο δρόμος προς μια λύση με την οποία μπορούν να ζήσουν όλες οι πλευρές στενεύει. Ενεργώντας τώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περιφερειακοί εταίροι τους μπορούν να συνεργαστούν για να ενισχύσουν την βασισμένη σε κανόνες τάξη στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/competition-with-china-wit...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2018-02-13/china-reckoning
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/asia/2021-03-12/americas-indo-pa...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2021-03-03/china-not-ten-f...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-03-17/how-cra...

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2021-08-20/chinas-power-gr...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition