Τερματίζοντας την κούρσα προς τα κάτω | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τερματίζοντας την κούρσα προς τα κάτω

Η συμφωνία για παγκόσμια ελάχιστη φορολογία είναι για κάτι περισσότερο από την δικαιοσύνη

Υπάρχει κάποια πιθανότητα οι διαπραγματευτές να κάνουν πιο χαλαρή την συμφωνία μέχρι το σημείο που δεν θα άλλαζε ουσιαστικά το υπάρχον παγκόσμιο φορολογικό καθεστώς [4]. Παρόλο που το ποσοστό 15% θεωρήθηκε απαραίτητο για να συγκεντρώσει την διεθνή συναίνεση, είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό που πληρώνουν συνήθως οι εργατικές και μεσαίες τάξεις στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Είναι επίσης χαμηλότερο από το μέσο νόμιμο επιτόκιο που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες σε αυτά τα μέρη. Είναι ακόμη χαμηλότερο από το πραγματικό [φορολογικό] ποσοστό σε πολλές χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι αν αυτό το ελάχιστο γινόταν ο κανόνας, οι κυβερνήσεις παγκοσμίως θα εισέπρατταν ακόμη λιγότερα φορολογικά έσοδα από τις εταιρείες από όσα σήμερα. Και, φυσικά, ο συντελεστής 15% είναι πολύ χαμηλότερος από τον φορολογικό συντελεστή 40% έως 50% που αντιμετώπιζαν οι εταιρείες στις Ηνωμένες Πολιτείες σε όλα τα χρόνια εκτός από τέσσερα, από το 1942 έως το 1987. Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να επιμείνει να αυξηθεί το ελάχιστο παγκόσμιο ποσοστό τουλάχιστον στο 21% και κατά προτίμηση στο 25%.

Η συμφωνία περιλαμβάνει επίσης μια ανησυχητική διάταξη που επιτρέπει στις εταιρείες να αμφισβητήσουν τον καθορισμό της χώρας στην οποία θα πρέπει να πληρώσουν φόρους μέσω ενός κρυφού συστήματος διαιτησίας. Δεκαετίες καταχρηστικών διαιτησιών επενδύσεων έχουν αποδείξει ότι «αυτός που αποφασίζει» μπορεί να είναι ακόμη πιο σημαντικός από τους ίδιους τους γραπτούς κανόνες. Οι διαιτητές, που ενεργούν έξω από την δημόσια θέα και πληρώνονται κατά περίπτωση, θα έχουν κάθε κίνητρο να ερμηνεύσουν τους νέους κανόνες με τρόπους που ευνοούν τις εταιρείες -και θα δημιουργήσουν μελλοντικές υποθέσεις για διαιτησία από τους ίδιους. Στις εταιρείες στην οδό Κ [στην Ουάσινγκτον] ή στην Γενεύη που ευδοκιμούν εδώ και δεκαετίες βοηθώντας πλούσιους ανθρώπους και εταιρείες να αποφύγουν την φορολόγηση δεν γίνεται να ανατεθεί η αστυνόμευση ενός παγκόσμιου φορολογικού καθεστώτος [5]. Εάν οι διαπραγματευτές πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο ένα είδος συστήματος για την επίλυση διαφορών, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα μόνιμο διεθνές φορολογικό δικαστήριο, με μόνιμους δικαστές.

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΕΥΧΕΣΑΙ

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, η παγκοσμιοποίηση παρείχε ένα γόνιμο πεδίο για τις καινοτόμες εταιρείες ώστε να αποφύγουν να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιο των φόρων τους. Οι λιγότερο καινοτόμες εταιρείες έμαθαν γρήγορα από πιο καινοτόμες -στο σημείο όπου οι απλοί άνθρωποι στις πλούσιες χώρες πληρώνουν τώρα πολύ υψηλότερους φόρους από τις μεγάλες εταιρείες. Κατά ειρωνικό τρόπο, ακόμη και αυτές οι εταιρείες ενδέχεται να χάνουν όσο ενεργούν ως τζαμπατζήδες στην υπόλοιπη κοινωνία, καθώς οι χαμηλότερες κρατικές δαπάνες συνεπάγονται λιγότερες επενδύσεις σε υποδομές, εκπαίδευση, και έρευνα. Η αυξανόμενη ανισότητα, επιπλέον, οδηγεί σε αποδυνάμωση της καταναλωτικής βάσης, και αυτό τελικά διαβρώνει τα κέρδη των εταιρειών. Ένας παγκόσμιος ελάχιστος φόρος θα εξυπηρετήσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα ακόμη και των πιο διψασμένων για κέρδος, επιθετικών πολυεθνικών -ακόμα κι αν αυτές δεν το αντιλαμβάνονται.

Υπάρχει ένα εναλλακτικό όραμα σε σχέση με το ουτοπικό που παρουσιάστηκε στην αρχή του άρθρου, ένα δυστοπικό αποτέλεσμα στο οποίο ο παγκόσμιος θυμός για τις εταιρείες θα εκραγεί με υπερβολικό τρόπο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την αυξανόμενη οργή σχετικά με τον τομέα των επιχειρήσεων. Εξετάστε την οικονομική κρίση του 2008, την επιδημία των οπιοειδών, και την εκμεταλλευτική και χειριστική συμπεριφορά ψηφιακών μονοπωλίων όπως η Amazon και το Facebook. Όταν οι εταιρείες αποκομίζουν τα κέρδη τους σε βάρος των απλών πολιτών και χρησιμοποιούν τα χρήματά τους για να διασφαλίσουν ότι δεν θα πληρώνουν το δίκαιο μερίδιο των φόρων τους, αυτό αυξάνει την οργή του κοινού και απειλεί την σταθερότητα των οικονομικών και πολιτικών συστημάτων.

Όπως αποδεικνύεται από την επιβίωση των στρεβλών φορολογικών κανόνων που διαμόρφωσαν τον εικοστό αιώνα, οι επιλογές που θα κάνουν οι χώρες τους επόμενους μήνες θα είναι δύσκολο να αλλάξουν [6]. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να γίνουν οι λεπτομέρειες σωστά. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η ικανότητα των κοινωνιών να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν εξαρτάται από αυτό.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2019-12-10/starvin...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-02-25/paying-their-dues
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/2018-02-13/how-crack-down-tax-ha...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-01-17/looming...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/panama/2016-04-12/taxing-tax-havens
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2019-12-10/clash-c...

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.