Είναι υπερδύναμη, είτε αρέσει είτε όχι

Αλλά τότε ο κόσμος μετατοπίστηκε, και οι Αμερικανοί ξαφνικά βρέθηκαν στο κέντρο του. Η παλιά τάξη που υποστηριζόταν από το Ηνωμένο Βασίλειο και κατέστη δυνατή χάρη σε μια χαλαρή ειρήνη στην Ευρώπη κατέρρευσε με την άφιξη νέων δυνάμεων. Η άνοδος της Γερμανίας κατέστρεψε την επισφαλή ισορροπία στην Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να την αποκαταστήσουν. Η ταυτόχρονη άνοδος της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών έβαλε τέλος σε περισσότερο από έναν αιώνα βρετανικής ναυτικής ηγεμονίας. Μια παγκόσμια γεωπολιτική αντικατέστησε αυτό που ήταν μια ευρωπαϊκή κυριαρχία, και σε αυτήν την πολύ διαφορετική διαμόρφωση της ισχύος, οι Ηνωμένες Πολιτείες ωθήθηκαν σε μια νέα θέση. Μόνο αυτές μπορούσαν να είναι δύναμη και του Ειρηνικού και του Ατλαντικού. Μόνο αυτές, με αδύναμους γείτονες στον βορρά και τον νότο και απέραντους ωκεανούς στα ανατολικά και τα δυτικά, μπορούσαν να στείλουν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους να πολεμήσει σε μακρινά θέατρα [επιχειρήσεων] για παρατεταμένες περιόδους, ενώ η πατρίδα παρέμενε χωρίς να απειλείται. Μόνο αυτές μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν όχι μόνο τις δικές τους πολεμικές προσπάθειες αλλά και εκείνες των συμμάχων τους, συγκεντρώνοντας την βιομηχανική ικανότητα να παράγουν πλοία, αεροπλάνα, τανκς και άλλα υλικά για να οπλιστούν, ενώ χρησίμευαν επίσης ως οπλοστάσιο για όλους τους άλλους. Μόνο αυτές μπορούσαν να τα κάνουν όλα αυτά χωρίς να χρεοκοπήσουν, αλλά αντίθετα να γίνουν πλουσιότερες και πιο κυρίαρχες σε κάθε μεγάλο πόλεμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρατήρησε ο Βρετανός πολιτικός Arthur Balfour [4], είχαν γίνει ο «άξονας» γύρω από τον οποίο περιστρεφόταν ο υπόλοιπος κόσμος ή, σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου Theodore Roosevelt, «η ισορροπία ισχύος όλου του κόσμου».

Ο κόσμος δεν είχε γνωρίσει ποτέ άλλοτε μια τέτοια δύναμη -δεν υπήρχαν λόγια για να την περιγράψει ούτε μια θεωρία για να την εξηγήσει. Ήταν sui generis. Η εμφάνιση αυτής της ασυνήθιστης μεγάλης δύναμης οδήγησε σε σύγχυση και εσφαλμένη κρίση. Τα έθνη που είχαν περάσει αιώνες για τον υπολογισμό των σχέσεων ισχύος στις δικές τους περιοχές ήταν αργά για να εκτιμήσουν τον αντίκτυπο αυτού του μακρινού deus ex machine (από μηχανής θεού), ο οποίος, μετά από μακρές περιόδους αδιαφορίας και απροθυμίας, θα μπορούσε ξαφνικά να εισέλθει και να μεταμορφώσει την ισορροπία ισχύος. Οι Αμερικανοί, επίσης δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν. Ο πλούτος και το σχετικό άτρωτο που τους έκαναν μοναδικά ικανούς να πολεμήσουν μεγάλους πολέμους και να ενισχύσουν την ειρήνη στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή ταυτόχρονα, τους έκαναν να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα, την επιθυμία, ακόμη και την ηθική να το πράξουν. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες βασικά ασφαλείς και αυτάρκεις, γιατί χρειάζεται να εμπλακούν σε συγκρούσεις χιλιάδες μίλια από τις ακτές τους; Και τι δικαίωμα είχαν γι’ αυτό;

Η υπόθεση για μια πολιτική που στοχεύει στην δημιουργία και την διατήρηση μιας φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης τέθηκε για πρώτη φορά από τον Theodore Roosevelt και τον Woodrow Wilson κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Όπως υποστήριξαν, με το Ηνωμένο Βασίλειο και τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις να μην είναι πλέον σε θέση να διατηρήσουν την τάξη, και όπως έδειξε ο πόλεμος, εναπόκειτο στις Ηνωμένες Πολιτείες να δημιουργήσουν και να υπερασπιστούν μια νέα φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη. Αυτός ήταν ο σκοπός του «Παγκόσμιου Συνδέσμου για την Ειρήνη της Δικαιοσύνης» (“World League for the Peace of Righteousness”), που πρότεινε ο Ρούσβελτ στην αρχή του πολέμου, και της Κοινωνίας των Εθνών (League of Nations), την οποία ο Ουίλσον τελικά υπερασπίστηκε μετά από αυτόν: να δημιουργήσει μια νέα ειρηνική τάξη με την αμερικανική ισχύ στο κέντρο της. Ο Ουίλσον πίστευε ότι ήταν η μόνη εφικτή εναλλακτική απέναντι σε μια επανάληψη της σύγκρουσης και του χάους που είχε καταστρέψει την Ευρώπη. Αν οι Αμερικανοί επιστρέψουν [5] στους «στενούς, εγωιστικούς, επαρχιακούς σκοπούς», προειδοποίησε, η ειρήνη θα καταρρεύσει, η Ευρώπη θα χωριστεί και πάλι σε «εχθρικά στρατόπεδα», ο κόσμος θα περιπέσει και πάλι σε «απόλυτο σκοτάδι» και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συρθούν και πάλι σε πόλεμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν συμφέρον για μια ειρηνική και κατά κύριο λόγο φιλελεύθερη Ευρώπη, μια ειρηνική Ασία και ανοιχτούς και ασφαλείς ωκεανούς στους οποίους οι Αμερικανοί και τα αγαθά τους μπορούσαν να ταξιδέψουν με ασφάλεια. Αλλά ένας τέτοιος κόσμος δεν μπορούσε να οικοδομηθεί παρά μόνο γύρω από την αμερικανική δύναμη. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν συμφέρον για την παγκόσμια τάξη.