Τι θα χρειαστεί για να αποτραπεί η Ρωσία

Ωστόσο, η επιθετικότητα του Πούτιν παρακίνησε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ να ξεκινήσουν ένα ταχύρρυθμο πρόγραμμα για την ενδυνάμωση της στρατιωτικής αποτροπής στην Ευρώπη, η οποία είχε αποδυναμωθεί μετά από χρόνια αποσύρσεων στρατευμάτων των ΗΠΑ, κλείσιμο βάσεων, και βαθιές περικοπές στις συμμαχικές αμυντικές δαπάνες. Προκειμένου να καθησυχάσουν τους συμμάχους για την δέσμευσή τους να υπερασπιστούν το ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αναπτύσσουν δυνάμεις πίσω στην Ευρώπη. Αυτή την φορά, οι δυνάμεις των ΗΠΑ θα πήγαιναν σε εκ περιτροπής βάση -όχι ως μόνιμες αναπτύξεις σε ευρωπαϊκές βάσεις, όπως έκαναν κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Δύο ομάδες μάχης τεθωρακισμένων ταξιαρχιών (armored brigade combat teams, ABCTs) αναπτύχθηκαν εκ περιτροπής επί εννέα μήνες έκαστη στην Γερμανία για εκπαίδευση με συμμαχικά στρατεύματα στην πρώτη γραμμή, από την Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα. Το ΝΑΤΟ ενδυνάμωσε επίσης τις δυνάμεις ταχείας αντίδρασής του και ανέπτυξε πολυεθνικές ομάδες μάχης στις χώρες της Βαλτικής και στην Πολωνία για να λειτουργήσουν ως παγίδες σε περίπτωση ρωσικής εισβολής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πίεσαν τους συμμάχους τους να αυξήσουν τις δαπάνες τους για την άμυνα, κάτι που εκείνοι έκαναν. Σιγά-σιγά, η Ουάσιγκτον αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη μεταξύ των συμμάχων της πρώτης γραμμής ότι δεν θα έμεναν να αντιμετωπίσουν τους ρωσικούς εκφοβισμούς μόνοι τους.

Αλλά αυτό που δεν έκανε η Δύση το 2014 ήταν να επανεξοπλίσει τον ουκρανικό στρατό με το είδος του φονικού στρατιωτικού εξοπλισμού που θα χρειαζόταν για να αντισταθεί στον Πούτιν και να τον κάνει να σκεφτεί όταν εξετάσει άλλη μια εισβολή. Η Ουάσιγκτον δεν ήθελε να προκαλέσει τον Πούτιν ούτε να διακινδυνεύσει να τον απομακρύνει από τις διπλωματικές προσπάθειες. Μολονότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες έστειλαν εκατομμύρια σε χρηματοδότηση, μη φονικό εξοπλισμό, και ομάδες εκπαίδευσης στην Ουκρανία, αρνήθηκαν να αναπτύξουν στρατιώτες ή ομάδες μάχης, όπως έκαναν με τα μέλη του ΝΑΤΟ στην Βαλτική και στην Πολωνία. Η περιορισμένη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία δίδαξε στον Πούτιν ότι το ΝΑΤΟ θα έφτανε μόνο μέχρι ενός σημείου για να υπερασπιστεί έναν σύμμαχο εκτός ΝΑΤΟ, όπως η Ουκρανία: θα μπορούσε να παρενοχλεί τους γείτονές του ουσιαστικά ατιμώρητος, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους δεν ήταν πρόθυμοι να πάνε σε πόλεμο για έναν σύμμαχο εκτός ΝΑΤΟ.

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 2014

Καθώς ξεκινούν οι συνομιλίες μεταξύ του Πούτιν και της Δύσης, το Κρεμλίνο αναμφίβολα εξετάζει τα διδάγματα του 2014 καθώς αξιολογεί το πιθανό κόστος άλλης μιας εισβολής στην Ουκρανία. Όπως και το 2014, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ έχουν προσφέρει ισχυρή ρητορική υποστήριξη στην κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά, και πάλι για να αποφύγουν να προκαλέσουν την Ρωσία καθώς ξεκινούν οι συνομιλίες, δεν έχουν στείλει ακόμη σημαντική φονική βοήθεια στην χώρα ούτε έχουν ενισχύσει δυνάμεις που έχουν ήδη αναπτυχθεί σε συμμαχικές χώρες κατά μήκος των συνόρων με την Ρωσία [3].

Εάν η συνάντηση της επόμενης εβδομάδας στην Γενεύη μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων δείξει ότι οι Ρώσοι ενδιαφέρονται όχι για την αποκλιμάκωση αλλά για να χρησιμοποιήσουν τις συνομιλίες ώστε να συγκεντρώσουν επιχειρήματα για εχθροπραξίες, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δύση δεν θα πρέπει να χάσουν χρόνο για να παράσχουν γρήγορα φονική στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της επιπρόσθετης εκπαίδευσης από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να προτοποθετήσουν εξοπλισμό για μια ABCT στην δυτική Ουκρανία, παρόμοιο με τα σύνολα που προτοποθετήθηκαν στα συμμαχικά έθνη, για να βοηθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εκπαίδευση των ουκρανικών δυνάμεων. Οι Αμερικανοί στρατιώτες και τα [αμερικανικά]τεθωρακισμένα στο έδαφος της Ουκρανίας, ακόμη και ως εκπαιδευτικά, θα δημιουργούσαν μια παγίδα που θα περιέπλεκε τον σχεδιασμό του Κρεμλίνου, διακινδυνεύοντας μια άμεση αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες —κάτι που δεν θέλει ο Πούτιν.

Για να αποτρέψουν την Ρωσία από το να συνεχίσει να εκφοβίζει άλλα ευρωπαϊκά έθνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ πρέπει να καταστήσουν σαφές στον Πούτιν ότι αυτή την φορά έχει καλό λόγο να περιμένει μια απάντηση από το ΝΑΤΟ, που περιλαμβάνει σημαντική στρατιωτική ενίσχυση της Ευρώπης για την ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης των γειτόνων της Ρωσίας και έτσι να τους καθησυχάσει ότι δεν είναι πλέον τόσο ευάλωτοι στην χειραγώγηση από τις ρωσικές στρατιωτικές απειλές.

Αυτή η συγκέντρωση δυνάμεων των ΗΠΑ και των συμμαχικών δυνάμεων θα μπορούσε να περιλαμβάνει την επιστροφή των μοιρών μάχης της αεροπορίας των ΗΠΑ και των συμμάχων σε ευρωπαϊκές βάσεις που είχαν κλείσει από καιρό αλλά τώρα έχουν ανοίξει ξανά, την ενίσχυση των συμμαχικών χερσαίων δυνάμεων που είναι ανεπτυγμένες μόνιμα στην Ευρώπη με πρόσθετες πυροβολαρχίες τεθωρακισμένων και πυραυλικής άμυνας, και την ενίσχυση του Έκτου Στόλου του Ναυτικού των ΗΠΑ με μια εκ περιτροπής ομάδα κρούσης αεροπλανοφόρων και εκ περιτροπής αντιτορπιλικά σε λιμάνια της βόρειας Ευρώπης. Εάν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έκαναν αυτά τα βήματα, η ευρωπαϊκή ασφάλεια θα ενισχυόταν σημαντικά και ο Πούτιν ίσως επανυπολόγιζε το πόσο εύκολη είναι για αυτόν η χρήση στρατιωτικού εκφοβισμού για την χειραγώγηση άλλων.