Τα λόγια για την δημοκρατία είναι φτηνά

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ανέλαβε τα καθήκοντα του δεσμευόμενος να θέσει την παγκόσμια δημοκρατική ανανέωση στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής του. Τον Δεκέμβριο, μετά από μήνες πυρετώδους σχεδιασμού, η κυβέρνησή του πέτυχε ένα εξέχον μέρος αυτής της ατζέντας: συγκάλεσε μια Σύνοδο Κορυφής για την Δημοκρατία με εταίρους από όλο τον κόσμο. Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε εικονικά, συγκέντρωσε σχεδόν 100 ηγέτες για να συζητήσουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον αυταρχισμό, πώς θα καταπολεμήσουν την διαφθορά, και πώς θα υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, στην Ουάσιγκτον, D.C., Δεκέμβριος 2021 . Leah Millis / Reuters
--------------------------------------

Η παρούσα στιγμή απαιτεί αίσθηση του επείγοντος. Οι προκλήσεις για την δημοκρατία, συμπεριλαμβανομένης της αντιφιλελεύθερης διολίσθησης σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία και των πραξικοπημάτων στη Μιανμάρ και στο Σουδάν, συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται παγκοσμίως. Σε αυτό το σκηνικό, η Ουάσιγκτον πρέπει να καθορίσει τις προτεραιότητές της υπέρ της δημοκρατίας με ρεαλιστικό αλλά φιλόδοξο τρόπο. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων στόχων, να αναγνωρίσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρά ιστορία να υπερασπίζονται μεγαλοφώνως την δημοκρατία κατ’ αρχήν, αλλά να [κάνουν] συμβιβασμούς για την δημοκρατία στην πράξη. Αυτή η συνήθεια δεν θα υπηρετήσει καλά την Ουάσιγκτον τα επόμενα χρόνια. Η μοίρα της δημοκρατίας, τελικά, κρέμεται από μια κλωστή σε πολύ συγκεκριμένα μέρη σε όλο τον κόσμο. Η ικανότητα του Μπάιντεν να χειριστεί αυτές τις ξεχωριστές και τοπικές προκλήσεις θα καθορίσει αναπόφευκτα το εάν η κυβέρνησή του θα επιτύχει στην προσπάθειά της να στηρίξει την παγκόσμια δημοκρατία.

Για να αξιοποιήσουν την ενέργεια που παράχθηκε από την σύνοδο κορυφής, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κινηθούν γρήγορα από την υψηλή ρητορική της συνόδου στην συγκεκριμένη δράση επί τόπου. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την ανάπτυξη ενός πλαισίου για τον εντοπισμό των τόπων όπου η δημοκρατία απειλείται ιδιαίτερα και την επαναβεβαίωση της δημοκρατικής ανανέωσης ως κεντρικής προτεραιότητας στις εξειδικευμένες για κάθε χώρα πολιτικές της Ουάσιγκτον. Μετά από έναν χρόνο συζητήσεων σε υψηλό επίπεδο, ο Μπάιντεν χρειάζεται μια ατζέντα για την δημοκρατία για το δεύτερο έτος της θητείας του που απαιτεί σκληρή δουλειά —όχι να αιθεροβατεί.

Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η Σύνοδος Κορυφής για την Δημοκρατία ολοκλήρωσε τον πρώτο χρόνο των προσπαθειών του Μπάιντεν να αποκαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τον κορυφαίο υποστηρικτή της παγκόσμιας δημοκρατίας. Η διήμερη διαδικτυακή εκδήλωση περιελάμβανε σχόλια από τον ίδιο τον Μπάιντεν, προηχογραφημένες ομιλίες από τους συμμετέχοντες αρχηγούς των αντιπροσωπειών, συζητήσεις σε πάνελ, και πολυάριθμες παράλληλες εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και επίσημοι εκπρόσωποι.

Οι εκτιμήσεις για την αξία της συνόδου κορυφής ποίκιλλαν ευρέως. Οι επικριτές επισήμαναν την συμπερίληψη χωρών με αμφίβολα δημοκρατικά διαπιστευτήρια, ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της Ουάσιγκτον ως οικοδεσπότη ενός τέτοιου φόρουμ δεδομένης της θλιβερής κατάστασης της δημοκρατίας των ΗΠΑ, και τους κινδύνους ενίσχυσης των διχασμών στην διεθνή γεωπολιτική –συντάσσοντας, για παράδειγμα, τις ευθυγραμμισμένες με τις ΗΠΑ δημοκρατίες ενάντια στην αυταρχική Κίνα [1] και την Ρωσία [2]. Αντίθετα, οι θιασώτες της [συνόδου] περιέγραψαν την συγκέντρωση ως απόδειξη ότι ο Μπάιντεν επανεκκινούσε τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες και αναπλήρωνε την παραμέληση [3] που έδειξε ο προκάτοχός του, Ντόναλντ Τραμπ, για την παγκόσμια δημοκρατία.

Μολονότι ο πλήρης αντίκτυπος της συνόδου κορυφής παραμένει ασαφής, η συγκέντρωση εξυπηρέτησε τουλάχιστον δύο σκοπούς. Πρώτον, ήταν ένα σημαντικό γεγονός σηματοδότησης -μια δημόσια επιβεβαίωση ότι η δημοκρατία είναι κεντρικής σημασίας για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και ότι ο Μπάιντεν σκοπεύει να συνεργαστεί με άλλα κράτη για την ενδυνάμωση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Το γεγονός ότι οι πρέσβεις της Κίνας και της Ρωσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες ένιωσαν υποχρεωμένοι να συν-συντάξουν ένα δοκίμιο στο [περιοδικό] The National Interest, αντικρούοντας [4] την σύνοδο κορυφής και υπογραμμίζοντας την δική τους δημοκρατική φερεγγυότητα ενίσχυσε ακούσια το μήνυμα της Ουάσιγκτον ότι η δημοκρατία είναι το ανώτερο πολιτικό σύστημα.

Δεύτερον, η σύνοδος κορυφής επιτάχυνε την ανάπτυξη γραφειοκρατικής πολιτικής. Αποφασισμένη να παρουσιάσει ένα σύνολο επιτεύξιμων [στόχων], η ομάδα του Μπάιντεν σημείωσε απτή πρόοδο [5] στο διάστημα πριν την εκδήλωση, αναπτύσσοντας μια σειρά νέων πρωτοβουλιών, εστιασμένων στην δημοκρατία και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά περιλαμβάνουν την βοήθεια για ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, τα εργαλεία για να διασφαλιστεί ότι οι εκλογές είναι ελεύθερες και δίκαιες, και τις προσπάθειες για την προώθηση της τεχνολογίας που θα διασφαλίσει τις δημοκρατικές διαδικασίες. Το «πακετάρισμα» αυτών των πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση στην «Προεδρική Πρωτοβουλία για Δημοκρατική Ανανέωση» (Presidential Initiative for Democratic Renewal) ήταν ένα σχετικά λαμπερό λούστρο σε έναν σχετικά περιορισμένο συνδυασμό παλιών και νέων προγραμμάτων. [Η σύνοδος κορυφής] απέφυγε επίσης ορισμένα σημαντικά αλλά ακανθώδη ζητήματα, όπως η αρωγή για την ασφάλεια. Ωστόσο, η σύνοδος κορυφής δημιούργησε πολλές αξιόλογες πρωτοβουλίες —ιδίως στις εγχώριες και διεθνείς προσπάθειες κατά της διαφθοράς.

Το αν η σύνοδος κορυφής θα εξυπηρετήσει έναν τρίτο σκοπό -να πιέσει τους δημοκρατικά διολισθαίνοντες να κάνουν ουσιώδεις φιλοδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις- παραμένει αβέβαιο. Οι συμμετέχουσες κυβερνήσεις υποτίθεται ότι θα ανακοινώσουν νέες δεσμεύσεις μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, εξειδικεύοντας τα βήματα που θα κάνουν για την αποκατάσταση και την ενδυνάμωση της δημοκρατίας στο εσωτερικό και πέρα από αυτό. Η ελπίδα είναι ότι κατά την διάρκεια του «Έτους Δράσης» μεταξύ της συνόδου κορυφής και της επόμενης επανάληψής της -μια εκδήλωση με φυσική παρουσία, που θεωρητικά προγραμματίζεται για το τέλος του 2022- οι κυβερνήσεις των συμμετεχόντων κρατών θα εφαρμόσουν αυτές τις δεσμεύσεις, με τους δρώντες της κοινωνίας των πολιτών να πιέζουν για λογοδοσία. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις πολλών χωρών είναι αρκετά ασαφείς. Για παράδειγμα, ο Félix Tshisekedi, πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, δήλωσε [6] αρκετά γενικόλογα ότι η κυβέρνησή του «θα επιδιώξει τη μεταρρύθμιση των νόμων κατά της διαφθοράς». Προς το παρόν, οι δομές για την παρακολούθηση των δεσμεύσεων που ανέλαβαν οι χώρες στην σύνοδο κορυφής παραμένουν ασαφείς.

ΜΙΑ ΑΤΖΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΤΟΣ

Καθώς ξεκινά το νέο έτος, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να επενδύσει κάποια προσοχή στο να διασφαλίσει ότι δεν θα χαθεί η δυναμική που δημιουργήθηκε από την σύνοδο κορυφής. Αλλά μετά από ένα έτος σηματοδοτήσεων, διατύπωσης αρχών, επανασύνδεσης με εταίρους, και αποκαλυπτηρίων πρωτοβουλιών σε υψηλό επίπεδο, είναι καιρός οι Ηνωμένες Πολιτείες να επανεστιάσουν σε μια σειρά από συγκεκριμένα σημεία ανάφλεξης για την δημοκρατία. Αρκετές κρίσιμες δοκιμασίες έχουν αναδυθεί σε κράτη όλου του κόσμου και η Ουάσιγκτον πρέπει να τελειοποιήσει ένα αποτελεσματικό σχέδιο για καθένα —ένα [σχέδιο] που προτεραιοποιεί τις ανησυχίες για την δημοκρατία εντός των, εξειδικευμένων για κάθε κράτος, πολιτικών διαβουλεύσεων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει πρώτα να εστιάσουν σε αρκετές καθοριστικές επερχόμενες εκλογές. Τα αποτελέσματα των [εκλογικών] αναμετρήσεων σε διολισθαίνουσες χώρες, όπως η Βραζιλία, η Ουγγαρία, οι Φιλιππίνες, και η Τουρκία πιθανότατα θα έχουν αποφασιστικό αντίκτυπο στις δημοκρατικές προοπτικές αυτών των κρατών. Άλλες εκλογές, όπως αυτές στην Κολομβία, στην Κένυα, και στη Νιγηρία, θα είναι επίσης σημαντικές λόγω της υπερμεγέθους επιρροής που ασκούν αυτές οι χώρες στις περιοχές τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με άλλους ενδιαφερόμενους εταίρους, θα πρέπει να εμπλακούν δυναμικά στο διάστημα πριν τις αναμετρήσεις, με στόχο όχι να επηρεάσουν τα εκλογικά αποτελέσματα αλλά να υπογραμμίσουν ότι η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά την διεξαγωγή των εκλογών. Η Ουάσιγκτον και άλλες ξένες πρωτεύουσες πρέπει να επιδείξουν ότι ενδιαφέρονται βαθιά για το εάν επιτρέπεται στους υποψηφίους της αντιπολίτευσης να εισέλθουν στην εκλογική διαδικασία, εάν προστατεύονται τα βασικά πολιτικά δικαιώματα καθ' όλη την διάρκεια της [προεκλογικής] εκστρατείας, εάν η εκλογική διοίκηση είναι αξιόπιστη, και εάν τα αποτελέσματα γίνονται σεβαστά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρειαστεί επίσης να βελτιώσουν την απάντησή τους στα πραξικοπήματα. Τα τελευταία χρόνια, η ελκυστική ιδέα ότι τα πραξικοπήματα ανήκουν στο παρελθόν έγινε της μόδας στους ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους. Όμως τα γεγονότα του 2021 διέψευσαν αυτή την αντίληψη. Οι στρατιωτικές καταλήψεις [της εξουσίας] στο Τσαντ, στην Γουινέα, στο Μάλι, στη Μιανμάρ, και στο Σουδάν —και ένα προεδρικό «αυτο-πραξικόπημα» στην Τυνησία— επέφεραν σοβαρά πλήγματα στις δημοκρατικές προοπτικές αυτών των χωρών. Η Ουάσιγκτον έχει αγωνιστεί για να αντιμετωπίσει αυτές τις κρίσεις με διάφορους βαθμούς οξυδέρκειας και αποτελεσματικότητας. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να οξύνει την απάντησή της στον άμεσο απόηχο ενός πραξικοπήματος και να ενισχύσει τις πολιτικές της για να διακόψει τέτοια γεγονότα προτού πραγματοποιηθούν. Τα πρόσφατα γεγονότα στο Σουδάν, για παράδειγμα, υποδηλώνουν την ανάγκη ευθυγράμμισης των, σε υψηλό επίπεδο, εκφράσεων της δημοκρατικής δέσμευσης των ΗΠΑ με τους εξειδικευμένους για κάθε χώρα σχεδιασμούς πολιτικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει επίσης να εξετάσουν πώς θα διατηρήσουν την εστίαση και τη μόχλευσή τους για εκτεταμένη περίοδο, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι μετα-πραξικοπηματικές πολιτικές μεταβάσεις στην πολιτική εξουσία (όταν υπάρχει υπόσχεση) θα συμβούν πραγματικά. Η Ουάσιγκτον δεν πρέπει ποτέ να υπερεκτιμήσει την ικανότητά της να διαμορφώνει τα αποτελέσματα, αλλά δεν πρέπει επίσης να υποτιμήσει την ικανότητά της να επηρεάζει τα ζητήματα επί τόπου ή την ισχύ του παραδείγματός της στο να στέκεται αλληλέγγυα στους δημοκρατικούς δρώντες.

Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να αναπτύξει μια στρατηγική για την υποστήριξη υπεσχημένων δημοκρατικών ανοιγμάτων και να συμβάλει για να έρθουν εις πέρας. Μολονότι η παγκόσμια δημοκρατία είναι προβληματική, οι πολιτικές ευκαιρίες συνεχίζουν να αναδύονται, συχνά μέσω μεταρρυθμιστών προεδρικών υποψηφίων ή κομμάτων που νικούν έναν προβληματικό εν ενεργεία [ηγέτη]. Η Ουάσιγκτον θα έκανε καλά να βοηθήσει στην εδραίωση αυτών των ανοιγμάτων, ακόμη και σε χώρες όπου τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ είναι σχετικά μικρά. Τέτοιες προσπάθειες θα άμβλυναν το παγκόσμιο αφήγημα της δημοκρατικής αποτυχίας και θα σηματοδοτούσαν στις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις αλλού ότι οι διεθνείς εταίροι είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν την θετική αλλαγή. Η Ζάμπια είναι μια τέτοια περίπτωση, όπου οι εκλογές τον Αύγουστο του 2021 ανέτρεψαν έναν πρόεδρο γνωστό για τις συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έφεραν στην εξουσία έναν νέο ηγέτη με γνήσιους μεταρρυθμιστικούς στόχους. Η Ονδούρα ίσως είναι μια άλλη περίπτωση, εάν η νέα πρόεδρος, Xiomara Castro, εμμείνει στις φιλοδημοκρατικές υποσχέσεις της.

Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει κάποια θετικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Στην σύνοδο κορυφής, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε μια πολλά υποσχόμενη νέα, ευέλικτη πρωτοβουλία βοήθειας που ονομάζεται «Συνεργασίες για την Δημοκρατία» (Partnerships for Democracy) -ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις με μεταρρυθμιστική σκέψη να προσφέρουν απτές υπηρεσίες στους πολίτες τους. Ωστόσο, αυτό και άλλα υπάρχοντα εργαλεία βοήθειας είναι ζωτικής σημασίας αλλά ανεπαρκή. Για να πείσει για την διαρκή δημοκρατική πρόοδο σε συγκεκριμένες χώρες, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να συνδυάσει τέτοια εργαλεία με την ανανεωμένη ενασχόληση τόσο διπλωματική όσο και σχετιζόμενη με την ασφάλεια.

Τα γεγονότα του 2021 τόνισαν επίσης ένα μακροχρόνιο δίλημμα της πολιτικής των ΗΠΑ: πώς θα προωθηθεί η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε προβληματικές χώρες όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημαντικά μερίδια ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων απολυταρχιών, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, και διολισθαινουσών δημοκρατιών, όπως η Ινδία και η Νιγηρία. Η εύρεση της σωστής ισορροπίας μπορεί να περιστρέψει την χάραξη πολιτικής [ώστε να μοιάζει] σε πρέτζελ, όπως συνέβη κατά την διάρκεια της συζήτησης το περασμένο καλοκαίρι σχετικά με το αν πρέπει να παρακρατηθεί κάποια βοήθεια των ΗΠΑ για την ασφάλεια στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα για να αποφύγει την χρόνια συνήθεια να υποβαθμίζει με αντανακλαστικό τρόπο τα ζητήματα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προς όφελος των συμφερόντων της ασφάλειας. Το γεγονός ότι η αντιτρομοκρατία δεν είναι πλέον το κυρίαρχο μέλημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ προσφέρει την τέλεια ευκαιρία να επανεξεταστεί αυτή η ισορροπία -ειδικά όταν πρόκειται για εταίρους στην αντιτρομοκρατία με στιγματισμένο ιστορικό.

Τέλος, η ομάδα του Μπάιντεν πρέπει να εστιάσει στην ελάττωση των περιορισμών που σχετίζονται με την πανδημία στον δημοκρατικό χώρο. Τα τελευταία δύο χρόνια, δεκάδες χώρες έχουν χρησιμοποιήσει την COVID-19 ως δικαιολογία για να επιβάλουν δρακόντειους περιορισμούς που ήταν σαφώς δυσανάλογοι με τις ανάγκες της δημόσιας υγείας —συμπεριλαμβανομένης της ποινικοποίησης της κριτικής των κυβερνητικών ενεργειών. Αυτά τα μέτρα ώθησαν στην εντατικοποίηση της παγκόσμιας δημοκρατικής ύφεσης. Προτεραιότητα για το επόμενο έτος πρέπει να είναι η πίεση προς τις χώρες που χρησιμοποίησαν την πανδημία ως πρόσχημα για να επιβάλουν υπερβολικούς πολιτικούς περιορισμούς να επανεξετάσουν και στην συνέχεια να αποσύρουν τέτοιες ενέργειες. Η πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες ενδιαφερόμενες δημοκρατίες μπορεί να βοηθήσει στην διευκόλυνση των ειλικρινών αναθεωρήσεων πολιτικής και να πείσει τις κυβερνήσεις ότι ορισμένοι περιορισμοί υπερβαίνουν τα όρια.

ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

Κατά την διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας του, ο Μπάιντεν κατέστησε σαφές ότι κατ’ αρχήν εκτιμά την παγκόσμια δημοκρατία. Το δεύτερο έτος του είναι η εποχή για την κυβέρνησή του να επικεντρωθεί στην στήριξη της δημοκρατίας στην πράξη [7]. Πολύ συχνά, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να στηρίξουν την δημοκρατία ισοδυναμούν με ένα επεκτεινόμενο και κάπως άμορφο εγχείρημα –με διάχυτες φιλοδοξίες αλλά χωρίς σαφή εστίαση. Η ανάπτυξη μιας ατζέντας για το δεύτερο έτος που θα [βάζει στο] κέντρο τις σχετικές με την δημοκρατία πολιτικές της κυβέρνησης στις χώρες που προκαλούν μεγαλύτερη ανησυχία, θα βοηθήσει την κυβέρνηση να αποφύγει αυτήν την παγίδα. Η Ουάσιγκτον έχει επισημάνει πολλούς αξιόλογους θεματικούς τομείς εστίασης τον περασμένο χρόνο, όπως η αντιμετώπιση της κινεζικής και ρωσικής αντιδημοκρατικής επιρροής, η υπεράσπιση της κοινωνίας των πολιτών, η επιδίωξη προσπαθειών κατά της διαφθοράς, και η στήριξη της εκλογικής ακεραιότητας. Η διαμόρφωση μιας εξειδικευμένης για κάθε χώρα ατζέντας θα έθετε αυτές τις μεγάλες φιλοδοξίες σε πιο σίγουρη βάση.

Ωστόσο, η ανάπτυξη μιας τέτοιας στρατηγικής αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόκληση. Είναι αρκετά δύσκολο να ανυψωθεί η ανανέωση της δημοκρατίας ως αυτόνομη προτεραιότητα και ακόμη δυσκολότερο να ενσωματωθούν τέτοιες ανησυχίες στις εξειδικευμένες για κάθε χώρα διαδικασίες χάραξης πολιτικής. Η δεύτερη επιλογή προϋποθέτει την εύρεση μιας θέσης για την δημοκρατία ανάμεσα σε έναν ευρύ μείγμα ανησυχιών για την ασφάλεια καθώς και διπλωματικών και οικονομικών ανησυχιών -και την πραγματοποίηση δύσκολων πολιτικών ανταλλαγών. Παρά την εστίαση σε υψηλό επίπεδο στην παγκόσμια δημοκρατική ύφεση, ωστόσο, η επίθεση στην δημοκρατία είναι, στην ρίζα της, πολύ τοπική. Το να μετατραπεί η, σε υψηλό επίπεδο, ώθηση της Συνόδου Κορυφής για την Δημοκρατία σε χειροπιαστή τοπική δράση είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκπληρωθεί η αποστολή του Μπάιντεν να ανακόψει το παγκόσμιο αντιδημοκρατικό ρεύμα.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.google.com/url?q=https://www.foreignaffairs.com/articles/chi...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-09-27/kremlin...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-09-29/biden-t...
[4] https://nationalinterest.org/feature/russian-and-chinese-ambassadors-res...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-01-23/why-ame...
[6] https://www.youtube.com/watch?v=GdaF-THETuA
[7] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-11-20/samanth...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2022-01-10/democracy-talk-...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition