Η ευρωπαϊκή επιλογή της Γεωργίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η ευρωπαϊκή επιλογή της Γεωργίας

Είναι η κατάλληλη στιγμή η ΕΕ να ανοίξει τις πόρτες της στην χώρα
Περίληψη: 

Κατά την διάρκεια τριών δεκαετιών, οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωναν πάντα ότι το 75%-85% του πληθυσμού της Γεωργίας υποστηρίζει σταθερά την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική ολοκλήρωσή της. Μια τόσο υψηλή δημόσια στήριξη επί τρείς δεκαετίες μπορεί να διασφαλιστεί μόνο όταν αποτελεί μια πραγματικά ιστορική και πολιτισμική επιλογή ολόκληρης της κοινωνίας της χώρας.

Ο DAVID DONDUA είναι πρέσβυς της Γεωργίας στην Ελλάδα και για την Σερβία.

Δεν ήταν τυχαίο ότι το 2017 μια αντιπροσωπεία της γεωργιανής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό μαζί με φοιτητές και εκπροσώπους διαφόρων κοινοτήτων πέταξε στην Αθήνα με την πρώτη πτήση μετά την έναρξη των ταξιδιών χωρίς βίζα στην ΕΕ. Ήταν μια συμβολική χειρονομία για να σηματοδοτήσει την επιστροφή της Γεωργίας στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.

Σήμερα, όταν η Γεωργία, μαζί με την Ουκρανία και τη Μολδαβία (το λεγόμενο Associated Trio, το Συνδεδεμένο Τρίο) έχει υποβάλλει επίσημα την αίτησή της για ένταξη στην ΕΕ, η Τιφλίδα υπολογίζει και πάλι στην κατανόηση και την υποστήριξη της Αθήνας για τις φιλοδοξίες της. Η υποβολή της αίτησης ήταν λογική συνέχεια της διαδικασίας που ξεκίνησε η Γεωργία αμέσως μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της το 1991 για να βρει την σωστή θέση της στην οικογένεια των ευρωπαϊκών δημοκρατιών.

08062022-1.jpg

Γεωργιανά στρατιωτικά αεροσκάφη απελευθερώνουν καπνό στα χρώματα της εθνικής σημαίας της Γεωργίας κατά την διάρκεια των εορτασμών για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας, στην Τιφλίδα, στις 26 Μαΐου 2022. REUTERS/Irakli Gedenidze
-----------------------------------------------------

Αυτό που διαφοροποιούσε πάντα την Γεωργία από τους γείτονές της και τις χώρες της ευρύτερης περιοχής ήταν η πολύ ισχυρή ευρωπαϊκή ταυτότητα της κοινωνίας. Όταν κατέστη αναπόφευκτο ότι η Σοβιετική Ένωση θα σταματήσει να λειτουργεί, κανείς στην Γεωργία δεν συζήτησε ποια κατεύθυνση να ακολουθήσει. Ήταν προφανές σχεδόν για κάθε πολίτη ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην οικογένεια των ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Κατά την διάρκεια τριών δεκαετιών, οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωναν πάντα ότι το 75%-85% του πληθυσμού της χώρας υποστηρίζει σταθερά την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική ολοκλήρωση της Γεωργίας. Μια τόσο υψηλή δημόσια στήριξη επί τρείς δεκαετίες μπορεί να διασφαλιστεί μόνο όταν αποτελεί μια πραγματικά ιστορική και πολιτισμική επιλογή ολόκληρης της κοινωνίας της χώρας.

Όσοι το αμφισβητούν, θα μπορούσαν να κοιτάξουν πιο πίσω στην ιστορία για να ανακαλύψουν ότι ήδη από τον 16ο αιώνα οι Γεωργιανοί βασιλιάδες έστελναν απεσταλμένους στην Δύση για να πείσουν τους Ευρωπαίους μονάρχες να αγκαλιάσουν τη μικρή χριστιανική χώρα στη μακρινή περιοχή του Καυκάσου που ήταν στριμωγμένη μεταξύ μεγάλων και επιθετικών γειτόνων. Δείχνει ξεκάθαρα ότι η Γεωργία πάντα προτιμούσε ευθυγραμμίσεις με βάση τις αξίες, παρά τις ευκαιριακές, όπως όταν τα έθνη προσπαθούν να βρουν προστασία κάτω από τον ισχυρό γείτονα. Παρά την θερμή υποδοχή και τις αρχικές υποσχέσεις από το Παρίσι και το Βατικανό, οι συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες κατέστησαν μάταιες τις προσπάθειες των προγόνων μας.

Η επόμενη σύντομη ευκαιρία προέκυψε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Γεωργία κήρυξε την ανεξαρτησία της μετά την κατάρρευση της ρωσικής αυτοκρατορίας. Ο πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας το 1918-1921 επικεντρώθηκε στην αναζήτηση διπλωματικής αναγνώρισης από την διεθνή κοινότητα και στην πρόσκληση της χώρας στην Κοινωνία των Εθνών. Μεταξύ άλλων χωρών, η Γεωργία είχε τον πρεσβευτή της και στο Βασίλειο της Ελλάδας, για να λάβει την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της από τον παλαιότερο φίλο της. Η απόφαση ωρίμασε και μόνο η κατοχή του Κόκκινου Στρατού υπό την ηγεσία της Ρωσίας και η βίαιη σοβιετοποίηση εμπόδισαν την Γεωργία να γίνει πλήρες και επίσημο μέλος του ελεύθερου κόσμου.

Ήδη πριν από 100 χρόνια, η χώρα μας αποδείχθηκε ότι ήταν προσηλωμένη στις θεμελιώδεις αξίες οι οποίες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ένωσης -δημοκρατία, κράτος δικαίου, ισότητα, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. Αυτές ακριβώς οι αξίες έθεσαν τις βάσεις για το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας το 1921, το οποίο, λόγω των προοδευτικών ιδεών που ασπάστηκε, ήταν αξιοσημείωτο ακόμη και στην Ευρώπη της εποχής εκείνης. Ήταν οι αξίες που κατοχυρώθηκαν στο πρώτο Σύνταγμα οι οποίες έμειναν ανεξίτηλα αποτυπωμένες στην ιστορική μας μνήμη, και μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας το 1991 συνεχίζουν να μας οδηγούν στην ιστορική μας πατρίδα –την ευρωπαϊκή οικογένεια.

Η ευρωπαϊκή επιλογή της Γεωργίας για το μέλλον της ήταν ένας από τους κύριους λόγους που η Ρωσία ξεκίνησε τρεις φορές τις τελευταίες τρεις δεκαετίες στρατιωτική επίθεση και πόλεμο εναντίον κυρίαρχης χώρας, που είχε ως αποτέλεσμα το 20% των εδαφών μας να καταληφθεί από την Ρωσική Ομοσπονδία και περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι να εκτοπιστούν βίαια. Η Γεωργία σε πολλές περιπτώσεις έχει πληρώσει και εξακολουθεί να πληρώνει επώδυνο τίμημα με διάφορες μορφές για την ευρωπαϊκή φιλοδοξία της.

Από το 2013, όταν η Γεωργία υπέγραψε την Συμφωνία Σύνδεσης (Association Agreement, AA) και την Βαθειά και Συνολική Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (Deep and Comprehensive Free Trade Area, DCFTA) με την ΕΕ, η προσπάθειά μας προς την Ευρώπη πήρε νέα ώθηση. Αυτές οι συμφωνίες θέτουν στέρεα θεμέλια για την πολιτική σύνδεση και την οικονομική ολοκλήρωση της Γεωργίας με την Ένωση.

Η απελευθέρωση του καθεστώτος βίζας με τα κράτη της ΕΕ/Σένγκεν το 2017 ήταν ένα ακόμη σημαντικό βήμα για να φέρει την χώρα πιο κοντά στην ΕΕ. Με το να ανοίξουν τα σύνορά τους, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αναγνώρισαν την πρόοδο που σημείωσε η Γεωργία και επέδειξαν επιθυμία και ετοιμότητα να ενισχύσουν τις επαφές μεταξύ των λαών μας. Τα ταξίδια χωρίς βίζα πρόσφεραν στους πολίτες μας ευκαιρίες που έχουν ήδη μεταφραστεί σε συγκεκριμένα, απτά αποτελέσματα στον τουρισμό, τις επιχειρήσεις, τις ανταλλαγές φοιτητών/ακαδημαϊκών, την επιστημονική συνεργασία, και πολλούς άλλους τομείς.