Η Wagner στρέφεται πάλι στην Αφρική;

Η διαβόητη παραστρατιωτική εταιρεία Wagner της Ρωσίας ίσως να οδηγείται σε ήττα στην Ουκρανία. Η ομάδα έχει υποστεί τεράστιες απώλειες τους τελευταίους πέντε μήνες και ο ηγέτης της, Yevgeny Prigozhin, έχει εμπλακεί σε μια διαμάχη υψηλού ρίσκου με τα κορυφαία στρατιωτικά στελέχη της Ρωσίας, τα οποία τον έχουν κατηγορήσει ότι βοηθά έμμεσα την Ουκρανία «σπέρνοντας ρήγματα» μεταξύ των ρωσικών δυνάμεων. Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, ο Prigozhin κατακεραύνωσε δημοσίως την ανώτερη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας επειδή δεν προμήθευε την Wagner με αρκετά πυρομαχικά και απείλησε να αποσύρει τις δυνάμεις του από την πόλη Μπαχμούτ. Σύμφωνα με το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, το Κρεμλίνο ίσως να επιδιώκει να αντικαταστήσει το απόσπασμα της Wagner στην Ουκρανία με δυνάμεις από άλλη ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία -μια [εταιρεία] που να μπορεί να την ελέγξει πιο στενά.

Ο ιδρυτής της Wagner, Yevgeny Prigozhin, με τους μισθοφόρους του στην Ουκρανία, τον Μάιο του 2023 . Press service of "Concord" / Reuters
---------------------------------------------------------------

Αλλά ακόμη και αν παραγκωνιστεί στην Ουκρανία, η Wagner είναι απίθανο να περάσει στην αφάνεια. Η ομάδα έχει επιδείξει παγκόσμιες φιλοδοξίες -και πολύ πιο κοντά στις αμερικανικές ακτές από όσο πολλοί συνειδητοποιούν. Έχει εξετάσει το ενδεχόμενο να εργαστεί στην Αϊτή και προσπάθησε να αγοράσει όπλα από την Τουρκία, σύμμαχο του ΝΑΤΟ. Αλλά η περιοχή στην οποία η Wagner έχει κάνει τις βαθύτερες εισβολές της -και όπου είναι πιθανό να επικεντρώσει εκ νέου τις προσπάθειές της σε περίπτωση αποτυχίας στην Ουκρανία- είναι η Αφρική.

Η ομάδα πιθανόν να παίζει ήδη ρόλο στο παρασκήνιο της κρίσης στο Σουδάν, όπου έχει δημιουργήσει δεσμούς με τον παραστρατιωτικό ηγέτη Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκάλο (επίσης γνωστό ως Χεμέντι) και τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (Rapid Support Forces-RSF), μια από τις δύο κύριες παρατάξεις στον εμφύλιο πόλεμο που ετοιμάζεται. Η Wagner έχει επίσης εδραιωθεί στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, δύο πρώην γαλλικές αποικίες όπου έχει καλύψει σε μεγάλο βαθμό το κενό που άφησαν οι αποχωρούσες γαλλικές και διεθνείς δυνάμεις. Και έχει στείλει μαχητές στην Λιβύη και τη Μοζαμβίκη, μεταξύ άλλων εύθραυστων κρατών όπου οι κυβερνήσεις και οι υποδομές χρειάζονται προστασία.

Η αυξανόμενη παρουσία της Wagner στην Αφρική αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ομάδα όχι μόνο ενισχύει αυταρχικές δυνάμεις, υποδαυλίζει την αστάθεια, και γενικά αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ενεργεί επίσης ως πράκτορας του Κρεμλίνου και συμβάλλει στην ενίσχυση του αφηγήματός του. Ωστόσο, εν μέρει χάρη σε μια επιθετική εκστρατεία παραπληροφόρησης που υποστηρίζεται από το Κρεμλίνο [1], η Ρωσία και οι πληρεξούσιοι μισθοφόροι της παραμένουν δημοφιλείς στην Αφρική (και σε μεγάλο μέρος του παγκόσμιου Νότου), ακόμη και όταν οι περισσότεροι Δυτικοί πληθυσμοί έχουν στραφεί εναντίον της Μόσχας.

Οι προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση της Wagner στις χώρες όπου δραστηριοποιείται, την άρνηση της πρόσβασης της Ρωσίας σε νέους πελάτες με τη μορφή στρατιωτικών δικτατοριών, και την διάτρηση του αφηγήματος της αυταρχικής σταθερότητας που έχει αναβαθμίσει το κύρος της Ρωσίας στην Αφρική. Η Ουάσινγκτον αγωνίζεται εδώ και καιρό να απαντήσει αποτελεσματικά στην ρωσική προπαγάνδα, αλλά η στρατηγική της κυβέρνησης Μπάιντεν να «προ-δημοσιοποιεί» τα ψέματα του Κρεμλίνου με το να αποχαρακτηρίζει πληροφορίες υπήρξε σπάνια επιτυχής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να αναζητούν νέους και καινοτόμους τρόπους για την προληπτική αντιμετώπιση της ρωσικής παραπληροφόρησης, στερώντας από τη Μόσχα την ευκαιρία να κερδίσει καρδιές και μυαλά με τα ψέματά της.

ΤΟ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

Η Wagner έχει σημειώσει σημαντική επιτυχία στην Αφρική από τότε που οι μισθοφόροι της αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στην Λιβύη και το Σουδάν, κάποια στιγμή μεταξύ του 2015 και του 2017. (Οι ειδικοί διαφωνούν σχετικά με τον ακριβή χρόνο και την τοποθεσία της πρώτης αφρικανικής αποστολής της ομάδας, εν μέρει επειδή αρχικά κράτησε χαμηλό προφίλ). Έκτοτε, η Wagner έχει εγκατασταθεί σε περισσότερες από δώδεκα αφρικανικές χώρες, αποσταθεροποιώντας στην πορεία τα συμφέροντα της Γαλλίας και των ΗΠΑ. Aν ο Prigozhin αντιμετωπίσει πρόσθετες αποτυχίες στην Ουκρανία, πιθανότατα θα στραφεί πίσω στα είδη των αποστολών στις οποίες η Wagner απολαμβάνει συγκριτικό πλεονέκτημα: την διεξαγωγή εκστρατευτικών επιχειρήσεων [2] και την παροχή ισχύος σε εύθραυστα κράτη με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε πολύτιμους πόρους.

Αυτό το μοντέλο δεν είναι πουθενά πιο ελκυστικό από όσο στην Αφρική. Η ήπειρος αντιμετωπίζει ένα νέο κύμα τζιχαντιστικής [3] και ανταρτικής δραστηριότητας, που εκτείνεται από το Σαχέλ έως τμήματα του Κέρατος της Αφρικής και μέχρι τη Μοζαμβίκη. H Wagner προσφέρει μια φαουστική συμφωνία σε όσους χρειάζονται βοήθεια ασφαλείας: θα προστατεύσει καθεστώτα και θα καταπολεμήσει αντάρτες, αλλά απαιτεί υψηλά ανταλλάγματα ως αποπληρωμή της. Η Wagner σκοτώνει αμάχους, λειτουργεί εκμεταλλευτικά επιχειρηματικά δίκτυα, επιδεινώνει τα παράπονα μεταξύ ομάδων και μεταξύ πολιτών, και τελικά αφήνει τις χώρες σε χειρότερη κατάσταση από όσο πριν την άφιξη των μαχητών της.

Η Αφρική φιλοξενεί ποικίλες εξεγέρσεις και τρομοκρατικές απειλές. Οι πιο επικίνδυνες είναι οι θυγατρικές της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστού ως ISIS), αλλά ομάδες που επιδιώκουν εθνική εξουσία ή αυτονομία -όπως διάφορες οργανώσεις Τουαρέγκ στην τριμερή περιοχή της Μπουρκίνα Φάσο, του Μάλι, και του Νίγηρα και ο αντικυβερνητικός συνασπισμός Seleka [4] στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία- έχουν επίσης σπείρει το χάος σε μεγάλο μέρος της ηπείρου. Πολλές από αυτές τις ομάδες τρέφονται από λαϊκά παράπονα -είτε εθνοτικά, θρησκευτικά, πολιτικά, ή οικονομικά- και όλες τους ευδοκιμούν εκεί όπου οι κυβερνήσεις είναι αδύναμες.

Η απόφαση της Γαλλίας να περιορίσει αρκετές από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στην γαλλόφωνη Αφρική, ιδίως στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, άφησε ένα κενό ασφαλείας το οποίο η Wagner εκμεταλλεύτηκε με επιτυχία. Αλλά τα ευρύτερα όρια της Δυτικής βοήθειας για την ασφάλεια στην Αφρική έχουν επίσης ωφελήσει την Wagner, η οποία έχει δημιουργήσει στενές σχέσεις με κυβερνήσεις και φατρίες στην Μπουρκίνα Φάσο, την Λιβύη, και το Σουδάν και βρίσκεται σε συζητήσεις για την παροχή εκπαίδευσης και εξοπλισμού στην Ερυθραία και υποστήριξης επιχειρήσεων πληροφοριών στην Ζιμπάμπουε, σύμφωνα με έγγραφα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που διέρρευσαν και δημοσιοποιήθηκαν [5] από την Washington Post. Η οργάνωση συχνά προστατεύει πραξικοπηματίες ηγέτες και πολεμά τους αντάρτες με αντάλλαγμα συμφωνίες εξόρυξης πόρων, λειτουργώντας ως αγωγός για ρωσικές πωλήσεις όπλων, στρατιωτική εκπαίδευση, και επενδύσεις, συνήθως μέσω εικονικών εταιρειών.

Αλλά παρ' όλο το μυστήριο που περιβάλλει την Wagner, οι επιχειρήσεις της στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι δεν ήταν καθόλου μυστικές. Οι στρατιώτες της έχουν λάβει μέρος σε επιδρομές και ενέδρες καθώς και σε άλλες επιθετικές πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτό λειτούργησε αμφίδρομα: οι αφρικανικές κυβερνήσεις και οι πολίτες έχουν διαφημίσει βελτιώσεις ασφάλειας, ειδικά στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αλλά η προσέγγιση της Wagner να πυροβολεί πρώτα και να κάνει ερωτήσεις μετά έχει εξοργίσει επίσης τους αμάχους. (Στο Μάλι, η οργάνωση κατηγορείται ότι συμμετείχε σε μια σφαγή περισσότερων από 300 ανθρώπων τον Μάρτιο του 2022, μεταξύ άλλων φρικαλεοτήτων). Ωστόσο, η πείνα πολλών Αφρικανών ηγετών για απτά κέρδη στην ασφάλεια, που αποτελούν κορυφαία προτεραιότητα για προφανείς λόγους, τους έχει οδηγήσει συχνά να κάνουν τα στραβά μάτια με την ελπίδα να κερδίσουν βραχυπρόθεσμα ανταλλάγματα από την Wagner.

Αλλά οι βραχυπρόθεσμες λύσεις σπάνια αποδίδουν μακροπρόθεσμα. Και οι εκστρατείες της Wagner στην Αφρική δεν είναι φτιαγμένες για διαρκή επιτυχία. Οι μαχητές της κατατροπώθηκαν στη Μοζαμβίκη, όπου τζιχαντιστές που ανήκουν στην τοπική θυγατρική του ISIS σκότωσαν τουλάχιστον επτά στρατιώτες της Wagner και ανάγκασαν την ομάδα να αποχωρήσει μετά από λίγους μήνες. Στην Λιβύη, οι μαχητές της Wagner απέτυχαν να αντιστρέψουν την κατάσταση στην Τρίπολη, όπου είχαν αναπτυχθεί για να υποστηρίξουν τον πολέμαρχο Χαλίφα Χαφτάρ και τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης. Ακόμη και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, οι μαχητές της Wagner συνέβαλαν στην ανάπτυξη των τζιχαντιστικών ομάδων διαπράττοντας αλόγιστη βία κατά των αμάχων και βοηθώντας έτσι τις θυγατρικές της Αλ Κάιντα, όπως η Jamaat Nusrat al-Islam wal-Muslimin, να στρατολογήσουν.

ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ, ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ;

Οι δυνητικοί τρόποι αντιμετώπισης της επιρροής της Μόσχας στην Αφρική περιορίζονται από την επιλογή [6] των διαθέσιμων εταίρων, πολλοί από τους οποίους είναι ανελεύθερα καθεστώτα με ιστορικό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους πρέπει να βρουν μια ισορροπία μεταξύ της αντιμετώπισης του βίαιου εξτρεμισμού και της αποφυγής της οπτικής της ενδυνάμωσης [7] των αυταρχικών ηγετών. Επιπλέον, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να διαχωρίζονται σαφώς από τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση των κακόβουλων δραστηριοτήτων της Ρωσίας, έτσι ώστε το Κρεμλίνο να μην μπορεί να διεκδικήσει τα εύσημα για τα θετικά αποτελέσματα των Δυτικών αντιτρομοκρατικών προσπαθειών σε περιοχές στις οποίες έχουν συγκεντρωθεί ρωσικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Wagner.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ξεκινήσουν με την δημόσια διατύπωση των στόχων τους στην Αφρική. Αν και ορισμένοι στόχοι, όπως η αποτροπή τρομοκρατικών επιθέσεων σε αμερικανικό και ευρωπαϊκό έδαφος, θα πρέπει να παραμείνουν κεντρικοί στην πολιτική των ΗΠΑ στην Αφρική, η Ουάσινγκτον πρέπει να δείξει στα αφρικανικά κράτη ότι επενδύει σοβαρά σε μη στρατιωτικές λύσεις [8] που μπορούν να βελτιώσουν ουσιαστικά τις ζωές των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει αύξηση της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας που μπορεί να ενισχύσει τις κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών και να μειώσει έτσι την ελκυστικότητα και τη νομιμοποίηση των μαχητικών ομάδων.

Η Ουάσινγκτον θα πρέπει επίσης να δηλώσει ότι η δέσμευσή της στην περιοχή θα διαρκέσει περισσότερο από οποιαδήποτε μεμονωμένη προεδρική κυβέρνηση. Οι δημοκρατίες, ιδίως εκείνες που μαστίζονται από έντονη κομματική αντιπαράθεση, μπορεί να υποφέρουν από παράλυση στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Συχνά αλλάζουν στρατηγικές μεταξύ των κυβερνήσεων ή ως απάντηση στις μεταβολές της κοινής γνώμης [9]. Αντίθετα, τα αυταρχικά καθεστώτα, των οποίων οι ηγέτες χρειάζεται να ανησυχούν για το αν θα κατευνάσουν μόνο ένα μικρό υποσύνολο των ελίτ, είναι καλύτερες στο να εμμένουν σε στρατηγικές, ακόμη και μπροστά στην αντίθεση της κοινής γνώμης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους πρέπει να βρουν τρόπους να παρακάμψουν αυτό το εμπόδιο προκειμένου να σφυρηλατήσουν παραγωγικές μακροπρόθεσμες σχέσεις με τους αφρικανικούς εταίρους.

Παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες δίνουν τώρα μεγαλύτερη προσοχή στην Αφρική -όπως αποδεικνύεται από τις προσπάθειές τους να ενισχύσουν τα εύθραυστα κράτη, όπως η Μπουρκίνα Φάσο, η Λιβύη, το Μάλι, και η Μοζαμβίκη- οι προσπάθειες αυτές ίσως να είναι πολύ λίγες και πολύ αργά. Οι ρωσικές μισθοφορικές δυνάμεις έχουν ήδη ενσωματωθεί σε πολλές από αυτές τις χώρες και εργάζονται με ταχείς ρυθμούς για να επεκτείνουν την επιρροή τους. Ωστόσο, η Wagner δεν αναφέρεται καν ονομαστικά στην Στρατηγική των ΗΠΑ προς την Υποσαχάρια Αφρική, που δημοσιεύθηκε από τον Λευκό Οίκο τον Αύγουστο του 2022, και οι ρωσικές ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες λαμβάνουν μόνο μια αναφορά.

ΧΤΥΠΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αποτρέψουν την Wagner από το να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω τα αφρικανικά κράτη, καθώς η πρόληψη είναι ευκολότερη από την αποκατάσταση. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εντοπιστούν και να αξιοποιηθούν τα τρωτά σημεία της ομάδας. Παρόλο που η Wagner έχει επωφεληθεί από την θέση της στην σύνδεση του στρατού και των επιχειρήσεων, οι οικονομικές της σχέσεις μπορούν επίσης να αποτελέσουν αδυναμίες. Δεδομένου ότι δεν λειτουργεί ως παραδοσιακή στρατιωτική μονάδα, η Wagner διαθέτει ένα εξειδικευμένο δίκτυο εφοδιασμού που περιλαμβάνει μια ποικιλία εταιρειών-βιτρίνες που υποστηρίζουν τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες και τις δραστηριότητες εξόρυξης πόρων. Αυτά είναι αδύναμα σημεία που μπορούν να αποτελέσουν στόχο των Δυτικών κυρώσεων. Η Ουάσινγκτον έχει ήδη πλήξει με αμερικανικές κυρώσεις ορισμένες θυγατρικές της Wagner, όπως η Lobaye Invest [10] και η Meroe Gold [11], αλλά θα πρέπει να αναλάβει δράση εναντίον άλλων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εμπλέκονται στις δασοκομικές δραστηριότητες της οργάνωσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Η επιβολή κυρώσεων σε κάθε νέα εικονική εταιρεία της Wagner καθώς θα ανακαλύπτεται μπορεί να μοιάζει με μάταιο κόπο επίλυσης του προβλήματος, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αποδυναμωθεί το εγκληματικό δίκτυο του Prigozhin.

Η εξάλειψη αυτών των ληστρικών επιχειρήσεων ίσως επίσης συμβάλει στην οικοδόμηση καλής θέλησης στην κεντρική και δυτική Αφρική, όπου πολλοί επιχειρηματίες [12] ανησυχούν ότι οι θυγατρικές της Wagner θα τους εκδιώξουν από τις επιχειρήσεις τους. Πέρα από την κατονομασία και την επιβολή κυρώσεων στις ίδιες τις εταιρείες, οι αμερικανικές και οι ευρωπαϊκές Αρχές θα πρέπει να συνεργαστούν για να εντοπίσουν τους τελικούς χρήστες των εξαγωγών της Wagner. Πολλές από αυτές τις εξαγωγές -όπως ο χρυσός, τα διαμάντια, και η ξυλεία- ενδέχεται να διεισδύουν στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αγορές [13]. Οι Δυτικές κυβερνήσεις πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στον αποκλεισμό τέτοιων αποστολών, στην τιμωρία των φορέων που συνεργάζονται εσκεμμένα με την Wagner, και στην αποτροπή των εξαγωγών που ωφελούν την ομάδα.

Εκτός από την στόχευση της επιχειρηματικής αυτοκρατορίας της Wagner, η Ουάσινγκτον θα πρέπει να εμβαθύνει τις σχέσεις της με τις αφρικανικές χώρες, ώστε να έχουν λιγότερη ανάγκη την ρωσική μισθοφορική οργάνωση. Η εταιρική σχέση των ΗΠΑ με τον Νίγηρα προσφέρει ένα πολλά υποσχόμενο μοντέλο, αλλά η Ουάσινγκτον πρέπει να αποφύγει την ανακύκλωση της ίδιας υπερβολικά ασφαλειοποιημένης προσέγγισης που επιδιώκει την οικοδόμηση στρατιωτικών δυνατοτήτων χωρίς να τις προσαρμόζει στο τοπικό περιβάλλον. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να εκπαιδεύσουν ορισμένους από τους στρατιωτικούς εταίρους τους σε υψηλότερα πρότυπα, εργαζόμενες για να διασφαλίσουν ότι οι στρατιώτες τους δεν θα συνεχίσουν να κακοποιούν αμάχους ή να επιχειρούν να ανατρέψουν κυβερνήσεις. Όπως έχει υποστηρίξει ο μελετητής, Joseph Sany [14], «Για πολλούς Αφρικανούς, η Wagner είναι μια επιλογή όχι προτίμησης αλλά απελπισίας μετά από χρόνια αποτυχημένων διεθνών προσπαθειών να βοηθήσουν στον τερματισμό των βίαιων κρίσεων». Η ομάδα είναι επίσης επιλογή σκοπιμότητας, καθώς η Ρωσία προσφέρει στρατεύματα, όπλα, και εκπαίδευση χωρίς δεσμεύσεις. Το δυνατό σημείο πώλησης της Ουάσινγκτον είναι η ποιότητα. Δυστυχώς, όμως, οι Αφρικανοί ηγέτες συχνά προτιμούν ένα κατώτερο προϊόν με λίγους περιορισμούς από ένα ανώτερο προϊόν που έχει ισχυρούς περιορισμούς.

Εκτός από την ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων ασφαλείας με τις αφρικανικές χώρες, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αυξήσουν την στήριξή τους στους πολιτικούς κυβερνητικούς θεσμούς. Η στέρηση των τζιχαντιστικών ομάδων από ανθρώπινο δυναμικό απαιτεί μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην αντιμετώπιση των ζητημάτων που τους βοηθούν να στρατολογούν: διαφθορά, έλλειψη λογοδοσίας, και άνιση παροχή βασικών υπηρεσιών -ιδιαίτερα κατά μήκος εθνικών, θρησκευτικών, ή περιφερειακών γραμμών.

Η αντιμετώπιση των μη στρατιωτικών προκλήσεων που ταλαιπωρούν τις αφρικανικές κυβερνήσεις θα διαφοροποιήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τους αντιπάλους τους στην περιοχή. Κάτι τέτοιο δεν θα αποβεί εις βάρος των στρατιωτικών στόχων των ΗΠΑ και θα ανατρέψει τους σημαντικά ευκολότερους και πιο περιορισμένους στόχους της Ρωσίας, οι οποίοι περιλαμβάνουν την απόκτηση πρόσβασης σε πόρους, την οικοδόμηση δεσμών με τις ελίτ, και τον ανταγωνισμό με τις Δυτικές χώρες για επιρροή [15]. Η οικοδόμηση κρατών και οι μακροχρόνιες συνεργασίες δεν αποτελούν ρωσικές προτεραιότητες.

Αυτό δεν είναι μια έκκληση για την οικοδόμηση εθνών για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιρροής στην Αφρική. Αντίθετα, είναι μια έκκληση για μια σταδιακή, μακροπρόθεσμη προσπάθεια για την ενίσχυση των αφρικανικών θεσμών και την αντιμετώπιση των κοινωνικών, περιβαλλοντικών, πολιτικών, και οικονομικών προκλήσεων που αποσταθεροποιούν τις χώρες και δημιουργούν ανοίγματα για να τα εκμεταλλευτούν δρώντες όπως η Wagner. Ελλείψει μιας τέτοιας προσπάθειας, οι αποτυχίες της Wagner στην Ουκρανία ίσως να αποτελέσουν προοίμιο για πρόσθετες επιτυχίες στην Αφρική.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2022/07/russian-disinformation...
[2] https://www.newsweek.com/wagner-groups-battlefield-demotion-good-wagner-...
[3] https://ctc.westpoint.edu/twenty-years-after-9-11-the-threat-in-africa-t...
[4] https://www.cfr.org/global-conflict-tracker/conflict/violence-central-af...
[5] https://www.washingtonpost.com/world/2023/04/23/wagner-russia-africa-lea...
[6] https://sgp.fas.org/crs/row/IF11267.pdf
[7] https://africacenter.org/experts/russia-private-military-contractors/
[8] https://quincyinst.org/report/an-alternative-approach-to-u-s-sahel-polic...
[9] https://www.jstor.org/stable/2600910
[10] https://home.treasury.gov/news/press-releases/sm1133
[11] https://home.treasury.gov/news/press-releases/sm1058
[12] https://www.usip.org/publications/2023/04/africa-heres-how-respond-russi...
[13] https://www.thedailybeast.com/russias-wagner-group-reportedly-exporting-...
[14] https://www.usip.org/publications/2023/04/africa-heres-how-respond-russi...
[15] https://africacenter.org/experts/joseph-siegle/russia-strategic-goals-af...

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/africa/ukraine-wagner-pivoting-back-africa

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition