
Damien Ma
Με μια κεντρική κυβέρνηση απρόθυμη να τονώσει την οικονομία, με τις τοπικές κυβερνήσεις να σφίγγουν το ζωνάρι, και με έναν εξαγωγικό τομέα που αντιμετωπίζει αντίξοες συνθήκες, ο μόνος μοχλός ανάπτυξης που έχει απομείνει στην Κίνα είναι η κατανάλωση.
Στον πρόσφατο μεταρρυθμιστικό γύρο, η Κίνα αντικατέστησε την λέξη «βασικός» με την λέξη «αποφασιστικός» για να περιγράψει τον ρόλο των αγορών στην οικονομία της. Αν και αυτό είναι ένα σημαντικό επίτευγμα, θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι είναι τελειωτικό.
Η Κίνα αντιμετωπίζει έλλειψη εργαζομένων, κάτι που θα κάνει την διοίκηση και την ενθάρρυνση της οικονομικής ανάπτυξης πολύ πιο δύσκολη. Η χώρα θα πρέπει να προσαρμοστεί σε μια πιο αργή ανάπτυξη, οι επιχειρηματίες και οι φοροεισπράκτορες θα πρέπει να συνηθίσουν σε λιγότερο εισόδημα, καθώς και οι πολυεθνικές εταιρείες θα πρέπει να μάθουν να ζούν με μεγαλύτερο εργατικό κόστος.
Οι περισσότεροι παρατηρητές είναι απαισιόδοξοι σχετικά με τις προοπτικές για σοβαρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Κίνα. Αλλά αγνοούν ένα κεντρικό δίδαγμα της πρόσφατης κινεζικής ιστορίας: η μεταρρύθμιση είναι δυνατή όταν ο σωστός συνδυασμός των συνθηκών εμφανίζεται την σωστή στιγμή. Και οι συγκεκριμένες συνθήκες που διευκόλυναν την τελευταία μεγάλη έκρηξη οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην δεκαετία του 1990 ισχύουν σε μεγάλο βαθμό και σήμερα.
Παρά το γεγονός ότι η οικονομία της Κίνας έχει αναπτυχθεί δυναμικά τα τελευταία δέκα χρόνια, η προεδρία του Χου Ζιντάο δεν ήταν χωρίς αποτυχίες. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει διευρυνθεί, το περιβάλλον έχει υποφέρει και οι εντάσεις έχουν αυξηθεί στην περιοχή του Ειρηνικού. Ο επόμενος Κινέζος πρόεδρος θα κερδίσει αν μάθει καλά από τα λάθη του Χου.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Κίνα έχει καταστεί η κορυφαία στον κόσμο παραγωγός σπάνιων γαιών, δηλαδή μιας ομάδας από ορυκτά «κλειδιά» για την κατασκευή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Τώρα, το Πεκίνο έχει αρχίσει να θεσπίζει ελέγχους τιμών και εξαγωγικές ποσοστώσεις για να ανεβάσει τις τιμές, αλλά το σχέδιο είναι πιθανό να αποτύχει.