Kevin Rudd
Η Κίνα έχει πλέον ένα ολοκληρωμένο εθνικό και διεθνές όραμα για αυτό που αποκαλεί «εκσυγχρονισμό κινεζικού τύπου». Αυτό το όραμα απαιτεί την αποσύνδεση της οικονομικής νεωτερικότητας από τα Δυτικά πολιτικά και κοινωνικά πρότυπα και τις υποκείμενες πολιτιστικές πεποιθήσεις. Και περιλαμβάνει την δημιουργία ενός συνόλου θεσμών και κανόνων που είναι συμβατοί με τα συμφέροντα και τις αξίες της ίδιας της Κίνας και όχι με εκείνα της Δύσης.
Ο επιβλεπόμενος στρατηγικός ανταγωνισμός θα μπορούσε να συμβάλει στην σταθεροποίηση της σχέσης ΗΠΑ-Κίνας την επόμενη δεκαετία, όταν η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων θα έφτανε διαφορετικά στην πιο επικίνδυνη φάση της, καθώς θα πλησιάζουν στην οικονομική ισότητα.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η Quad (Ιαπωνία, Ινδία, Αυστραλία και ΗΠΑ) θα εξελιχθεί για να γίνει αρκετά μεγάλη, συνεκτική, και συμπεριληπτική ώστε να ισορροπεί αποτελεσματικά έναντι της Κίνας, υπονομεύοντας έτσι κάθε αίσθηση ότι η κυριαρχία της, στην Ασία ή παγκοσμίως, είναι αναπόφευκτη.
Αφού η κυβέρνηση Trump έκανε τόσα πολλά για να σπείρει δυσπιστία, θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από λόγια για να διαβεβαιωθούν οι σύμμαχοι για τις δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και να εξαλειφθούν οι τυχόν σκέψεις των χωρών αυτών για ένταξη στο πυρηνικό κλαμπ.
Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να αναδυθούν από αυτήν την κρίση σημαντικά αποδυναμωμένες, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και το αποτέλεσμα θα είναι μια συνεχής αργή αλλά σταθερή μετάβαση προς την διεθνή αναρχία σε όλα, από την διεθνή ασφάλεια έως το εμπόριο και μέχρι την διαχείριση πανδημιών.
Καθώς οι Αμερικανοί στρατηγιστές σκέφτονται τις επιχειρησιακές επιδράσεις της, θα χρειαστεί να προβλέψουν και να αντιμετωπίσουν ορισμένες πιθανές ακούσιες συνέπειες˙ συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας μιας ταχείας κλιμάκωσης από τον στρατηγικό ανταγωνισμό στην αποσύνδεση και στην αντιπαράθεση, την ανάσχεση και, ενδεχομένως, την ένοπλη σύγκρουση.
Εκεί που η Κίνα δεν έχει έτοιμο ιστορικό σενάριο από το οποίο να αντλεί από τη μακρά παράδοσή της, είναι το πώς να αξιοποιήσει τον καινοφανή πλούτο της και την δύναμή της για να καθοδηγήσει την συμπεριφορά της στον κόσμο γενικότερα. Η κοσμοθεωρία του Xi αρχίζει να δίνει κάποιες σαφείς οδηγίες γι’ αυτό.