Μέση Ανατολή

Μια λύση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα απαιτούσε από την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η επίλυση της σύγκρουσής τους είναι περισσότερο προς το κοινό συμφέρον τους από το να επιμένουν με την στρατιωτική βία ή με το να επιτρέψουν σε άλλους να την επιλύσουν. Η τρέχουσα πικρία και η αιματοχυσία δείχνουν δυστυχώς ότι μια τέτοια απόφαση δεν είναι κοντά.

Ισραήλ και Λίβανος αρχίζουν διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων τους, προκειμένου να προωθήσουν τα ενεργειακά τους συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των συνομιλιών, και επ’ ευκαιρία της επιτυχούς αμερικανικής διαμεσολάβησης, σημειώνονται διπλωματικές ζυμώσεις, τις οποίες Λευκωσία και Αθήνα είναι σκόπιμο να μην αγνοήσουν.

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2020 ανέλαβε καθήκοντα ο νέος Εμίρης του Κουβέιτ, Ναουάφ Αλ-Άχμαντ Αλ-Τζάμπερ Αλ-Σαμπάχ, την στιγμή που οι υπόλοιπες σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου εφαρμόζουν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τις περιφερειακές τους συμμαχίες, με επίκεντρο την πρόσφατη αναβάθμιση των σχέσεων και των επαφών τους με το Ισραήλ. Το Κουβέιτ καλείται να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα, λαμβάνοντας υπόψιν ποικίλες παραμέτρους και διλήμματα.

Μέσω της διπλωματίας του κορωνοϊού η Τουρκία προσπάθησε να κερδίσει το ηθικό πλεονέκτημα και τη νομιμοποίησή της στα εσωτερικά και διεθνή ακροατήριά της, καθώς και να οικοδομήσει σχέσεις αμοιβαίας κατανόησης και εμπιστοσύνης με τις κυβερνήσεις και τα ακροατήρια ξένων κρατών.